มาวันนี้ก็ขึ้นมหาวิทยาลัยซะแล้ว *0* แปปเดียวเองที่อยู่กับเว็บเด็กดีมา นับๆดูแล้วมันก็นานม๊ากมาก ประมาณ 4 - 6 ปี ได้เลยมั้งเนี่ย
ก็แบบว่า วันแรกที่เข้ามาใน ม.จ.พ. คือ เข้ามาสอบ ทั้งที่ไม่เคยมา ไม่เคยรู้จัก มหา'ลัยนี้มาก่อนเลย ตอนสอบเราก็ไม่คิดอะไร แบบว่า ชิวๆ 55+ ติดก็ดี ประมาณนั้น พอติดแล้ว ก็ไม่เอาที่อื่นเลย เพราะเหนื่อยกับการสอบมากมาย เนื่องจากเป็นเด็ก ม.ปลาย ที่ไม่รู้จะสอบอะไรนักหนาชีวิตนี้
เวลาเพื่อนถามว่าติดที่ไหน ตอบ ม.จ.พ. แล้ว เพื่อนก็พยักหน้า ประมาณว่า อืมๆ (แบบ กูก็ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะไม่รู้จัก)
พอช่วงหลังๆ ก็เจอกับเพื่อนๆพี่ๆ ทางโลกออนไลน์ แล้วรู้ว่า เขาอิจฉามาก ที่เราเข้าที่นี้ได้ โหวววววว ตื่นเต้น + ดีใจ ทำไมนะหรอ ก็มันเป็น 1 ใน 3 พระจอมที่เด็กช่างส่วนใหญ่เขาอยากเข้ากัน ใครเข้าได้นี่เท่มากอ่ะ ตอนนั้นลอยเลย แต่พอนึกถึงคำว่าเด็กช่าง เฮ้ย !! ที่นี่จะรับน้องแบบไหนละเนี่ย T^T ความกลัวจากข่าวต่างๆ ก็ท่วมหัว จนได้รับน้อง ความกลัวก็หายไป เฮ้อ ~...อ ไม่โหดอย่างที่คิดซะหน่อย เขารับน้องได้ สนุึกมากมาย 555+ พี่ๆก็น่ารัก เพื่อนๆก็นิสัยดี แถมยังรักกันมากๆด้วย ทั้งๆที่ คะแนนสอบ มันตัดเกรดทั้งมหาลัย แต่เพื่อนทุกคนก็ช่วยกัน แม้จะอยู่คนละคณะก็ช่วยติวให้ได้ ใจดีชะมัดเลย รุ่นพี่ก็ปรึกษาได้ แม้จะไม่ทุกเรื่อง แต่มันก็รู้สึกดี เวลาเดินไปไหนก็มีแต่เพื่อน หันซ้ายก็เพื่อน หันขวาก็เพื่อน เข้าห้องน้ำยังเจอเพื่อนเลย O_O??
เรียนๆสนุกได้ไม่เท่าไหร่ ก็จะมาเครียดตอนสอบ ต้องมานั่งปลอบใจเพื่อนให้มันไม่ดรอปตั้งแต่กลางเทอม ซึ่งมันยากเย็นมาก แล้วก็ต้องติวกันอย่างอภิมหาโหด เลือกสาดกระเซ็น ทั้งที่จิงๆแล้ว ถ้าเราติวตั้งแต่เนิ่นๆ อ่านหนังสือทวนมันทุกวันหลังเลิกก็ไม่ได้ยากอะำไรเลย ว่าง การบ้านก็ไม่ค่อยมี มีมาทีก็งานใหญ่เลย ใช้เวลาวันเสาร์ทำทั้งวันก็เสร็จแล้ว วันอาทิตย์ก็สบายจะไปไหนก็ได้ มหาลัยมันสนุกอย่างนี้แหละ แค่ 1 ปี ก็มีความคิดใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ(แต่ละที่ก็ไม่เหมือนกัน) และความภูมิใจที่ยิ้มจนแก้มปลิ น่าเสียดายเวลาผ่านไปเร็ว ปีหน้าก็จะเป็นรุ่นพี่ซะแล้ว หวังแค่ว่าจะมีรุ่นน้องที่สนุกกับรั่วมหาลัยเหมือนเราเท่านั้นเองค่ะ
ก็ขอให้ทุกคนสนุกกับการเรียนน๊ะค๊ะ ^^~
ความคิดเห็น