คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
“ไปก่อนนะค่ะ”
บิว ชมัญญา ตะโกนไล่หลังบิดามารดาแล้วก้าวเท้าไปตามทางเพื่อจะออกจากหมู่บ้าน ชมัญญาเดินไปยิ้มไปฮัมเพลงด้วยความดีใจที่สอบติดมหาลัยชื่อดัง การได้ใส่ชุดนักศึกษา ได้ติดเข็มกลัดสถาบันชื่อดัง
ที่คนมากมายใฝ่ฝันจะได้ก้าวข้ามาเรียนที่แห่งนี้ หนึ่งในนั้นก็คือหญิงสาววัยสดใส น่ารัก ห้าวหาญนามว่าชมัญญานี่แหละที่เป็นผู้โชคดี
แต่ในขณะเลี้ยวเข้าทางมีรถเก๋งสีดำคันหนึ่งพุ่งมาอย่างแรงและเร็ว
ชมัญญาอ้าปากค้างตัวสั่นระริกระริกเหมือนลูกนกตกน้ำ ไม่มีแรง
เลยในเวลาที่ความตายมารออยู่สถานีต่อไป!! มันเร็วไปไหมกับเด็กสาวที่กำลังก้าวเข้าไปใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยอย่างเธอ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยลูกช้างด้วย..ลูกยังไม่อยากตาย!!
สิ่งศักดิ์สิทธิ์อาจได้ยินในคำขอของชมัญญา…
เรี่ยวแรงกลับมาสู่เด็กสาวอีกครั้ง ทำให้ชมัญญาพุ่งหลบสุดแรง
จนร่างเล็กล้มก้มจ้ำเบ้าลงกับพื้นต่างระดับอย่างง่ายดาย
แต่ความตื่นกลัวยังมีไม่หาย เธอรู้สึกได้ว่าคนขับรถมีแรงพยาบาท
มากมายเหลือเกิน
“วันแรกก็เกือบตาย ชมัญญานี่มันอะไรเนี่ย”
ในขณะเดียวกันคนขับรถหยุดลงที่ๆหนึ่ง บุคคลปริศนาถอดหมวก
ไอโม่งแล้วสถบเบาๆอย่างหงุดหงิด”ชมัญญา..จะโชคดีได้สักกี่น้ำ”
เสียงนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างเป็นที่สุด ก่อนจะขับรถออกไป
แต่ที่น่ากลัวเข็มกลัดสถาบันมันที่เดียวกับชมัญญา!!
เสียงจอแจๆของนักศึกษาปี1คณะนิเทศศาตร์ดังขึ้นไม่มีเว้นสักพยางค์
ชมัญญานั่งมองคนที่ไม่คุ้นตาเดินนผ่าไปผ่านมา รอเวลาที่มิตรที่สนิทที่สุดในชีวิตจะมา
“อ้าว…ไอ้เหี้ยบิวมึงมาเช้าสัสอ่ะ”
มุก ณัฐณิชา คนที่หล่อนรอคอยเดินพะนาบๆเข้ามาแล้วเอ่ยทัก
“เออ กูมีเรื่องจะเล่าให้มึงฟังว่ะ”ชมัญญาเอ่ยเบาๆ
“เรื่องไรว่ะ รึว่าเรื่องที่แกจีบพี่กั้งไม่สำเร็จ เออเข้าใจๆว่าคนหน้าตา
ขี้เหร่อย่างแกเป็นไปยาก ฮ่ะๆ”ณัฐณิชาตบไหล่มิตรสหายเบาๆ
“เชรี่ย กูจริงจังว่ะ วันนี้ตอนออกจากบ้านมีรถพุ่งมาจะชนกู
ดีที่ได้มามหาลัยไม่ได้ไปนรก”ชมัญญาเอ่ยเสียวสันหลัง
“จริงดิ!! แล้วมึงเป็นไงบ้าง!!”ณัฐณิชาเขย่าตัวชมัญญาด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรแล้ว แค่ฉันเห็นแกมาห่วงใย ดราม่าใส่ฉันขนาดนี้ฉันก็โอเค
แล้วไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก”
“ดีแล้ว..ระวังตัวด้วยนะแก เออไปกินกาแฟเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
“เฮ้ย ไปก่อนเลย ฉันยังไม่ได้เช็คชื่อ เช็คชื่อเสร็จแล้วเดี๋ยวตามไป”
ชมัญญาตบไหล่ณัฐณิชาเบาๆตามประสาผู้หญิงที่นิสัยไม่เหมือผู้หญิง
“บาย ตามมาเร็วๆนะเดี๋ยวสั่งชาเขียวรอ”
พอณัฐณิชาลับตา ชมัญญามีความรู้สึกเสียวสันหลังอีกครั้ง
พยายามท่องกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมา
ชมัญญา..มันคืออุบัติเหตุเว้ย..
เหมือนมีใครบางคนรู้ความคิดสาวน้อย คนลึกลับยิ้มมุมปาก
ใช่..อุบัติเหตุที่กูเจตนาไงอีชมัญญา!!
ความคิดเห็น