ชีวิตจริง

วันนี้รู้สึกแย่ๆ อีกแล้วล่ะ

เพราะว่าวันนี้ก้ไม่ได้ไปฝึกงาน

เมื่อวันเสาร์ก็โดดงาน(พิเศษ)

...เฮ้อ  - -"  ทำตัวเองนี่นา



--------------------O-----------------



ไอ้เรามันก้คนแบบนี้ล่ะน้า...

หมู่นี้เป็นโรคติดน้องอ่ะ  พอไม่ได้อยู่ด้วยกันก้คิดถึง

จะไปหาบ่อยๆ เอาเงินไปแบ่งให้ใช้

ไปชวนเล่นเกมส์  ร้องเกะ  กินข้าว  ดูหนังด้วยกัน

ก้เลี้ยงทุกอย่างอ่ะนะ  บางทีก้เลี้ยงแฟนน้องด้วย(เต็มใจ)


ก้เลยอยากอยู่ในโลกแบบนั้น

โลกที่มีความสุข  สนุก  สบาย (ใครๆ ก้เป็นฟะ!)

ก้การใช้ชีวิตมันลำบากมากเลยนี่

บางครั้งยังคิดว่า ทำไมต้องเกิดมาด้วยฟะ?

นี่ถ้าไม่เกิดมาแต่แรกคงไม่ต้องมาลำบากลำบนแบบนี้

ยิ่งตอนนี้เศรษฐกิจก้แย่  อะไรๆ ก้ไม่ดี  บ้านเมืองวุ่นวายสาระพัด

....เฮ้อ  - -"  คิดแล้วท้อ

ถึงไม่อยากเกิดมา  แต่ไม่เคยคิดอยากตายนะ(เลิกนานแล้ว เป็นผู้ใหญ่)

เกิดมาแล้วต้องตั้งหน้าตั้งตา  ดิ้นรนกันไป - -"



พอลืมตาขึ้นมา วันจันทร์ ที่ไร

ง่า... โลกความจริง อีกแระ 

ต้องตื่นแต่เช้า  ฝ่าฝูงชน ไปดิ้นรนขึ้นรถเมล์ (เพราะไม่มีราชรถมาเกย)

ต้องปวดหัวกับงาน และต้องเบื่อเวลาไม่มีงาน (ง่วงก้นอนไม่ได้ T^T)

พอกลับถึงห้องทีไร  นี่แหละโลกของเรา

แต่ไปทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยแระอ่ะ...นอนดีก่า 

เวลาให้โลกของเราเลยน้อยลงๆ - -"

พอ ถึง เสาร์-อาทิตย์  นะอยากมีตังค์เยอะๆ

แล้วไปหาความสุขใส่ตัว  เหอๆๆ...

นอนตื่นสาย  นอนทั้งวัน  แล้วมาตื่นกลางคืน

แล้วก้นอนกลางวัน  ตื่นกลางคืน

กำ...  วันจันทร์ เลยตื่นสาย ToT

ไม่นานคงโดนไล่ออก (ดีว่ายังไม่เริ่มทำงานจริงๆ )







เอาละๆ...

หลังจากมาระบานใส่ไดแล้วก้ดีขึ้น

ก้รุอยู่ว่าหนีความจริงไม่พ้น

ขอแค่บางเวลาอยากอยู่ในความฝันบ้างก้พอ ^ ^

PS.  นี่ช้านบ่นเป็นยัยแก่  เหมือนคนใช้ชีวิตเป็นมนุษย์เงินเดือนเลยอ่ะ - -"