เส้นใยบางๆที่อยู่ระหว่างคำว่าเพื่อน
เขียนโดย
Baby_par
เราได้เจอกับนายครั้งแรกเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว ในวันเปิดเทอมใหม่เราต่างคนต่างเป็นเด็กใหม่ของสถาบันเดียวกัน อยู่ห้องเดียวกัน เพียงแต่ว่าเรากับนายไม่รู้จักกันมาก่อน และไม่คิดว่าเราจะได้มาเป็นเพื่อนกันจนถึงปัจจุบันนี้ด้วย
ครั้งแรกที่เรารู้จักกัน นายเข้ามาทักเราก่อน นายบอกคุ้นๆหน้าเรา เพราะพ่อของเราไปๆมาๆแถวๆบ้านนายบ่อยๆ แต่ไม่รู้ทำไมเราไม่คุ้นหน้านายเลยนะ ห้าๆ
นายเป็นคนนิสัยดีนะ แต่จะอธิบายยังไงดีละ
เวลาที่เราเก็บของนายก็จะช่วยเราเก็บ
เวลาที่ซื้อของอะไรนายก็จะแบ่งให้เรากินด้วย
เวลาที่ไปกินข้าวนายก็จะชวนไปกินด้วยกัน
เวลาที่เข้าห้องน้ำนายยังยืนรอเราหน้าห้องน้ำเลย ห้าๆ
เวลาที่ลืมทำการบ้านก้จะผลัดกันลอกห้าๆ
เวลาไปยื้มการ์ตูน ไปห้องสมุด ไปห้องคอม เราก้จะไปด้วยกัน
แต่ชอบที่สุดก้คือ เวลาเปิดเทอมมา หรือก่อนปิดเทอม นายมักจะชวนเราไปทำบุญด้วยกัน มันเหมือนกับว่าเป็นการทำบุญต้อนรับการเปิดเทอม และส่งท้ายปิดเทอมงั้นแหละ ห้าๆๆ
หลังจากนั้นที่นายเข้ามาทักเรา เรากับนายก็เริ่มคุ้นเคยสนิทกันมากขึ้น สมิตรภาพของเราก็ไปกันด้วยดี เรารู้จักกันใหม่ๆ โดนแซวกับนายด้วยว่าเป็นแฟนกันคงเพราะเราไปไหนมาไหนด้วยกันสองคน เวลาอยู่ด้วยกันที่โรงเรียนกอยู่ด้วยกันแทบตลอดเวลา เกาะติดกันยังกะปาท่องโก๋
แต่ว่าสองคนก็ไม่แคร์สื่อ ไม่ได้พูดอะไรออกไป เรื่องแซวๆกันเลยเงียบหายลงไปเอง เพราะตอนนั้นเรากับนายก็ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆแหละ เป็นแค่เพื่อนกัน ไม่ได้คิดอะไร ไม่สนใจ ไม่ต้องแก้ข่าวอะไรด้วย
นายเป็นคนมีน้ำใจมากนะ มักจะห่วงเพื่อนคนนั้นคนนี้ตลอดเลย แต่บางทีก็ไม่รู้ทำไม เวลานายห่วงใคร หรือทำอะไรให้ใคร บางทีมันแอบมีอาการหึงหวงเล็กน้อย
แต่อีกในก้เกิดอาการลังเลว่า เขาคงดีกับเพื่อนอย่างนี้ทุกคนละมั้งไม่ใช่เพราะเราหรอก เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะว่าส่วนตัวเราเองเป๋นคนที่อยู่กับเขาและอยู่ไกล้เขามากที่สุดในตอนนั้นนั่นเอง เลยไม่อยากคคิดอะไรมากมาย
พอหลังจากนั้นเราต้องขึ้นปีสอง เราและนายก็ต้องแยกห้องเรียนกับ เพราะนายเลือกสาขาออกแบบ ส่วยเราเลือกเรียนสาขาเทคโนศิลฯ(เราเรียนสายอาชีพ)
ตอนนั้นยังคิดอยู่ว่าเราขึ้นปีสองความสัมพันของเราจะเปนเหมือนคนอื่นๆ หรือยังจะสนิทกับเหมือนเดิมหรือป่าว เพราะคนอื่นๆเห็นหน้ากันก็แค่ทักทายเฉยๆ และจะแยกตัวไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนในห้องของแต่ละคน
แต่ความสัมพันธ์ของเราและนายก็ยังเหมือนเดิม แรกๆนายอาจจะห่างออกไปหน่อยๆ เพราะเพื่อนกลุ่มใหม่ของนายเป็นกลุ่มชายล้วนไปไหนก้จะไปด้วยกัน ตอนแรกแอบน้อยใจนะ แต่ก้ทำใจแล้วแหละว่ามันก้ต้องห่างๆอย่างนี้แหละธรรมดาเพราะคนอยู่คนละห้อง แต่ระยะหลังๆนายก็แยกตัวและแบ่งเวลามาอยู่และพูดคุยกับเรา
ช่วงหลังๆนี้นายมักจะโทรมาหาเราบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นช่วงเสาอาทิตย์ ช่วงที่มีชั่วโมงว่าง(เรียนคนละห้องแต่ว่างตรงกัน) ชวนเราออกไปเที่ยว ออกไปซื้อของบ่อยๆ และเวลาทำกิจกรรม กลุ่มเพื่อนนายมักจะอออกไปนอกโรงเรียน แต่นายกลับไม่ไปกลับมานั่งเล่นอยู่กับเรา เวลาเราถือของอะไรพลุงพลังนายก้จะช่วยถือของ เป็นสุภาพบุรุษมากๆเลยเพื่อนฉัน ห้าๆ แต่เราก็ซึ้งนายอยู่อย่างนะ เพราะว่าหน้าตาเราก้ใช่ว่าจะสวย หรือดูดี ออกจะขี้เหล่ไปด้วยซ้ำ เราว่าถ้าเป็นผู้ชชายคนอื่นเขาคงรังเกียจ หรือไม่ค่อยกล้าเดินกับเราหรอก แต่เวลานายอยู่กับเรานายเดินกับเรา นายไม่เคยมีทีท่าว่าจะรังเกียจหรือตีตัวออกห่างเลยด้วยซ้ำ แต่ตรงข้ามนายกลับเทคแคร์ ดูแลเราอย่างดีเลย
นายก็เป็นคนที่ยิ่งโตแล้วยิ่งดูดีอะ เป็นคนขาวๆ ใสๆ บุคลิคจริงใจ มีความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่พูดคำหยาบ ไม่ก้าววร้าว มีน้ำใจ ตั้งใจเรียน มีความรับผิดชอบ ถือว่าเป็นคนที่ดีมากๆคนหนึ่งเลยแหละในสมัยนี้
บางทีก็แอบคิดนะว่าถ้าหากนายยิ่งโตขึ้น ก้จะมีรุ่นน้องเข้ามาเรียนใหม่ มีเพื่อนใหม่ รู้จักใครอีกเยอะแยะ แล้วถ้ามีใครเข้ามาชอบนายก็คงไม่แปลกหรอก หรือนายจะไปชอบใครหรือไปมีแฟนก้คงไม่แปลกหรอก แต่ไม่รู้ทำไมในใจมันแอบหวงแปลกๆ ไม่อยากให้นายเป็นอย่างนั้น แต่ก้แสดงท่าทีหรือความคิดในใจออกมาไม่ได้ แต่นายก้ไม่ได้แสดงท่าทีสนใจใครหรือ(ไม่แน่ใจ)ว่ามีใครจะเข้ามาจีบนาย
จนกระทั้งมีเพื่อนหลายคน(ที่ตอนแรกไม่รู้จักกัน)นะ เข้ามาทักว่าเรากับนายเป็นแฟนกันหรือ แหะๆ ถ้าเป็นสมัยปีหนึ่งคงตอบหน้าตายแหละว่า"ไม่ใช่"
แต่ไม่รู้ทำไมพอมาปีสอง ในใจมันอิบเขิล แต่ปากก้ยังบอกว่าเป็น"เพื่อน"กันนั้นแหละแต่ก้นะเป็น"เพื่อน"กันจริงๆไม่ได้ผิดเพี้ยนเลย
แค่ที่เราไม่ค่อยชอบก้คือว่า มันจะแหย่ต่อว่า "เพื่อนเธออะ น่ารักดีนะ หล่อดีนะ งั้นเราจีบได้ไหม ขอจีบได้ไหม" เรารู้นะว่าแค่แหย่เล่นๆ แต่ในใจก็แอบหวง แอบหึงที่เขามาชมนาย มาพูดออกมาอย่างนี้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เราไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่านายก็ชอบเรา เพราะนายทำตัวกับเราเป็นพิเศษกวาเพื่อนคนอื่นๆ นายอาจจะคิดว่าเราเป็นเพื่อนสนิทก็ได้
เราไม่อยากคิดว่าเราเป็นคนพิเศษ เพราะว่าเราไม่ใข่คนสวย หรือดีอะไรกว่าใครเลย
เราไม่อยากคิดว่านายมีใจให้ เพราะนายอาจเป็นคนมีความสุภาพบุรุษมากก็ได้
เราไม่อยากคิดว่าที่นายชอบเรา ชอบมาอยู่(สองต่อสอง)มาคุยด้วย ทั้งที่ตัวเองก้มีเพื่อนชวนไปเที่ยวเยอะแยะ เพราะนายไม่อยากไปและเปลืองตัง
และเราก้ไม่อยากจะเสียเพื่อนดีๆอย่างนายไป เพราะว่าความคิดเปนแต่ตัวของเรา เรากลัวว่าสักวันหนึ่งนายรู้ว่าเรารู้สึกอย่างไรนายอาจจะเปลี่ยนไป ความสัมพันเราอาจจะไม่เหมือนเดิมก็ได้ และอีกอย่างเราไม่ใช่คนสวยเลิศเลออะไร และไม่ใช่คนดีอะไรที่ใครจะมารักมาหลง ความรักที่ผ่านๆมาของเรามันจบลงด้วยคำว่า "จบ" จริงๆ เราไม่อยากให้ความสัมพันของเราต้อง จบลงเหมือนกันความรักที่ผ่านมา
เราคิดว่าคำว่า"เพื่อน"มัน สำคัญ และ ยั่งยืน กว่าคำว่า "คนรัก" หรือ "แฟน"นะ เลยเกบมันเอาไว้ดีกว่า แต่ว่า...
ก็อดไมได้ที่จะคิด เกินเลย กับ ความสัมพันธ์ ที่มัน มากกว่า คำว่า"เพื่อน" ได้เลย
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
13 ม.ค. 53
632
2
ความคิดเห็น
ยากกกกกโคตรรรร