ยังไงใช้ Gimp แล้วก็ไม่คุ้นอยู่ดี ยิ่งตอนทำงานกับตัวอักษรรู้สึกว่าไม่ถนัดเลย สุดท้ายก็เลยยอมแพ้ชั่วคราว หันไปใช้ photoshop พลางๆ ก่อน ...เอาไว้มีแรงฮึดแล้วจะอ่านคู่มือวิธีใช้ใหม่ล่ะกัน
ที่จริงแล้วเราก็ไม่ใช่พวกชอบภาพวาด ตกแต่ง หรือทำงานอาร์ตอะไรพวกนี้มากนักนะ แต่ชอบจัดอะไรให้เป็นระเบียบ ทำอะไรต่างๆ ให้เป็นที่ของเราของของเราเอง ในส่วนของหน้านิยายนี่ก็เหมือนกัน ถึงจะไม่ชอบการตกแต่งมากนัก แต่เมื่อเป็นนิยายของเราแล้วก็อยากทำให้ดีที่สุด ไม่ให้มีอย่างอื่นมาก้าวก่ายล่ะ
สุดท้ายด้วยการที่จ้องภาพ Voiz ส้มๆ ไปนานๆ เข้า (สมัยที่มันยังอยู่) ก็รู้สึกขัดหูขัดตาชอบกล นิยายเราก็ไม่ได้ดังจนจะมีใครโหวตให้อยู่แล้ว ทำไมต้องมีเจ้านี่ด้วย เพราะความไม่พอใจตรงนี้นี่แหละ หน้านิยายก็เลยกลายเป็นอย่างที่เห็นในวันนี้
บางทีก็รู้สึกว่าไปแต่งหน้านิยายให้คนอื่นง่ายกว่าแต่งของตัวเองอีก เพราะเหมือนนิยายเราจะมีภาพลักษณ์ที่เราต้องการจะสื่อออกมาอยู่แล้วด้วยล่ะ มั้ง พอไม่ออกมาเป็นอย่างที่คิดเลยไม่พอใจ และบางครั้งก็ขี้เกียจทำด้วย
ตอนนี้กลับมาขยัน เลยหันมาหยิบจับอะไรต่างๆ มาปัดฝุ่น ทำให้สมบูรณ์ครบถ้วนขึ้นสักหน่อย ถึงเราแกะโค้ดได้ แจกคนอื่นไป แต่ไม่ยอมเอามาใช้เอง เพราะไม่พอใจกับภาพตกแต่งที่เราทำได้ ...ก็อย่าแกะโค้ดแจกคนอื่นให้ดูดีเกินหน้าเกินตาเราเสียเลยดีกว่า เมื่อเป็นอย่างนั้น ความขยันในการแกะโค้ด ก็เลยตามมาด้วยต้องขยันทำภาพให้ครบด้วยนี่แหละ
ที่จริงพวกแบนเนอร์หรืออะไรพวกนี้จะทำให้คนอื่นทำให้ก็ได้นะ แต่จากที่เคยเห็นโฆษณามา มีแต่แบนเนอร์วิบๆ วับๆ แนวซ้ำๆ หลากสี ที่เราไม่ชอบทั้งนั้นเลย มันเป็นสไตล์คนอื่น ไม่ใช่สไตล์เราอยู่ดี แล้วก็ไม่ชอบเอาแบนเนอร์คนอื่นมาแปะด้วย อย่างที่บอกไปแล้วว่า ไม่อยากให้โฆษณาอย่างอื่นย่างกรายเข้ามาในหน้านิยายของเรา ดังนั้นจึงไม่เคยคิดทำแบนเนอร์ไว้แลกกับใครเขา ตอนนี้ขยัน คิดทำขึ้นมาก็ไว้แจกอย่างเดียว ...ช่างเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงเสียจริงๆ
เอาเถอะ ถ้าเรามีดีพอ คนอื่นก็ต้องหันมาสนใจเราเองล่ะ และถ้าเรื่องไหนมีดีพอเหมือนกัน เดี๋ยวเราก็คงหันไปสนใจเช่นเดียวกัน ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก
ถ้ามีผู้ช่วยที่เราชอบรับสไตล์ของเขาได้ก็ดีเลยสิ...
กลับมาจัดงานทางนี้เล็กๆ น้อยๆ นี่ก็รู้สึกฝีมือเริ่มฝุ่นจับเสียแล้ว อะไรหลายๆ อย่างที่เมื่อก่อนเคยทำได้ก็ลืมไป ฟอนต์โปรดที่เคยใช้ก็หายไปไหนไม่รู้ (ไม่ถูกไวรัสกิน ก็คงถูกแอนตี้ไวรัสกินไป)
ตกแต่งหน้านิยายมาจนถึง ตอนนี้ที่ถูกใจก็มีแค่ บทความโค้ดฯ กับ เรื่องบ้าๆ ของผมเอง
เรื่องบ้าๆ ของผมนี่ก็แต่งง่ายๆ แบบสิ้นคิดเป็นที่สุด เพราะไม่มีอะไรเหมาะกับอันเวสมากกว่าความมืดสนิทสีดำทมิฬนั่นอีกแล้ว วะหะฮ่า...
ส่วนบทความโค้ดฯ ด้วยความที่ไม่ใช่นิยายเลยไม่คิดอะไรบ้าง แต่ก็ต้องพยายามตกแต่งให้ดูดีเป็นเยี่ยงอย่างแก่ผู้ที่หลงเข้ามาไว้ มีอะไรค่อนข้างครบถ้วน และโอเคที่สุดล่ะ
The Seekers ยังคงใช้ภาพท้องฟ้าเหมือนเดิมทั้งสองสาขา แต่จริงๆ ธีมนี้ทำไว้สำหรับ Different Thoughts (บทความรวมเรื่องสั้นที่ลบไปแล้ว) นะ เหมาะกับเรื่องนั้นมากกว่า แต่ด้วยความที่คนเขียนชอบท้องฟ้า ก็เลยคงไว้เช่นนี้แหละ
ถึงจะมี resouce ของ The Seekers อยู่มากมาย แต่รู้สึกว่านำมาปรับปรุงใช้ยากเสียจริง ที่ทำได้ก็เลยมีอยู่เท่านี้แหละ
แล้วเรื่องล่าสุดที่เพิ่งเปิดขึ้นมาก็คือ... "ตราบฝัน" ที่เงียบเหงาเหลือเกิน (มีใครรู้บ้างนี่ว่าเราเปิดนิยายเรื่องนี้ให้อ่านแบบปกติแล้ว ?) เพราะเราแทบไม่ประกาศ ไม่โฆษณาอะไรเลย มัวแต่ทำอย่างอื่นอยู่ แต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะเรื่องนี้ยังไม่มีทรัพยากรดีๆ จริงๆ รอปกมาก่อนล่ะกัน...
สุดท้ายก็แจ้งข่าวเกี่ยวกับ The Seekers และตราบฝันเล็กๆ น้อยๆ ล่ะกัน
ตอนนี้ The Seekers : กาลกิณีวิปโยค (The Seekers 2 ภาคจงชิว) กำลังอยู่ระหว่างพิจารณากับสำนักพิมพ์ล่ะนะ
ส่วนความคืบหน้าของตราบฝัน ถามแล้วทราบความมาว่า...
อยู่ในกระบวนการผลิต แต่ต้องรอของที่สองกับที่สามด้วย มีแก้ไขค่อนข้างเยอะ แต่ถ้าใช้เวลานานมากๆ ก็อาจจะไม่ออกพร้อมกัน น่าจะประมาณเดือนสิงหาฯ ได้
ทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้แหละ รอกันอีกหน่อยล่ะกันนะ
ที่จริงแล้วเราก็ไม่ใช่พวกชอบภาพวาด ตกแต่ง หรือทำงานอาร์ตอะไรพวกนี้มากนักนะ แต่ชอบจัดอะไรให้เป็นระเบียบ ทำอะไรต่างๆ ให้เป็นที่ของเราของของเราเอง ในส่วนของหน้านิยายนี่ก็เหมือนกัน ถึงจะไม่ชอบการตกแต่งมากนัก แต่เมื่อเป็นนิยายของเราแล้วก็อยากทำให้ดีที่สุด ไม่ให้มีอย่างอื่นมาก้าวก่ายล่ะ
สุดท้ายด้วยการที่จ้องภาพ Voiz ส้มๆ ไปนานๆ เข้า (สมัยที่มันยังอยู่) ก็รู้สึกขัดหูขัดตาชอบกล นิยายเราก็ไม่ได้ดังจนจะมีใครโหวตให้อยู่แล้ว ทำไมต้องมีเจ้านี่ด้วย เพราะความไม่พอใจตรงนี้นี่แหละ หน้านิยายก็เลยกลายเป็นอย่างที่เห็นในวันนี้
บางทีก็รู้สึกว่าไปแต่งหน้านิยายให้คนอื่นง่ายกว่าแต่งของตัวเองอีก เพราะเหมือนนิยายเราจะมีภาพลักษณ์ที่เราต้องการจะสื่อออกมาอยู่แล้วด้วยล่ะ มั้ง พอไม่ออกมาเป็นอย่างที่คิดเลยไม่พอใจ และบางครั้งก็ขี้เกียจทำด้วย
ตอนนี้กลับมาขยัน เลยหันมาหยิบจับอะไรต่างๆ มาปัดฝุ่น ทำให้สมบูรณ์ครบถ้วนขึ้นสักหน่อย ถึงเราแกะโค้ดได้ แจกคนอื่นไป แต่ไม่ยอมเอามาใช้เอง เพราะไม่พอใจกับภาพตกแต่งที่เราทำได้ ...ก็อย่าแกะโค้ดแจกคนอื่นให้ดูดีเกินหน้าเกินตาเราเสียเลยดีกว่า เมื่อเป็นอย่างนั้น ความขยันในการแกะโค้ด ก็เลยตามมาด้วยต้องขยันทำภาพให้ครบด้วยนี่แหละ
ที่จริงพวกแบนเนอร์หรืออะไรพวกนี้จะทำให้คนอื่นทำให้ก็ได้นะ แต่จากที่เคยเห็นโฆษณามา มีแต่แบนเนอร์วิบๆ วับๆ แนวซ้ำๆ หลากสี ที่เราไม่ชอบทั้งนั้นเลย มันเป็นสไตล์คนอื่น ไม่ใช่สไตล์เราอยู่ดี แล้วก็ไม่ชอบเอาแบนเนอร์คนอื่นมาแปะด้วย อย่างที่บอกไปแล้วว่า ไม่อยากให้โฆษณาอย่างอื่นย่างกรายเข้ามาในหน้านิยายของเรา ดังนั้นจึงไม่เคยคิดทำแบนเนอร์ไว้แลกกับใครเขา ตอนนี้ขยัน คิดทำขึ้นมาก็ไว้แจกอย่างเดียว ...ช่างเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงเสียจริงๆ
เอาเถอะ ถ้าเรามีดีพอ คนอื่นก็ต้องหันมาสนใจเราเองล่ะ และถ้าเรื่องไหนมีดีพอเหมือนกัน เดี๋ยวเราก็คงหันไปสนใจเช่นเดียวกัน ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก
ถ้ามีผู้ช่วยที่เราชอบรับสไตล์ของเขาได้ก็ดีเลยสิ...
กลับมาจัดงานทางนี้เล็กๆ น้อยๆ นี่ก็รู้สึกฝีมือเริ่มฝุ่นจับเสียแล้ว อะไรหลายๆ อย่างที่เมื่อก่อนเคยทำได้ก็ลืมไป ฟอนต์โปรดที่เคยใช้ก็หายไปไหนไม่รู้ (ไม่ถูกไวรัสกิน ก็คงถูกแอนตี้ไวรัสกินไป)
ตกแต่งหน้านิยายมาจนถึง ตอนนี้ที่ถูกใจก็มีแค่ บทความโค้ดฯ กับ เรื่องบ้าๆ ของผมเอง
เรื่องบ้าๆ ของผมนี่ก็แต่งง่ายๆ แบบสิ้นคิดเป็นที่สุด เพราะไม่มีอะไรเหมาะกับอันเวสมากกว่าความมืดสนิทสีดำทมิฬนั่นอีกแล้ว วะหะฮ่า...
ส่วนบทความโค้ดฯ ด้วยความที่ไม่ใช่นิยายเลยไม่คิดอะไรบ้าง แต่ก็ต้องพยายามตกแต่งให้ดูดีเป็นเยี่ยงอย่างแก่ผู้ที่หลงเข้ามาไว้ มีอะไรค่อนข้างครบถ้วน และโอเคที่สุดล่ะ
The Seekers ยังคงใช้ภาพท้องฟ้าเหมือนเดิมทั้งสองสาขา แต่จริงๆ ธีมนี้ทำไว้สำหรับ Different Thoughts (บทความรวมเรื่องสั้นที่ลบไปแล้ว) นะ เหมาะกับเรื่องนั้นมากกว่า แต่ด้วยความที่คนเขียนชอบท้องฟ้า ก็เลยคงไว้เช่นนี้แหละ
ถึงจะมี resouce ของ The Seekers อยู่มากมาย แต่รู้สึกว่านำมาปรับปรุงใช้ยากเสียจริง ที่ทำได้ก็เลยมีอยู่เท่านี้แหละ
แล้วเรื่องล่าสุดที่เพิ่งเปิดขึ้นมาก็คือ... "ตราบฝัน" ที่เงียบเหงาเหลือเกิน (มีใครรู้บ้างนี่ว่าเราเปิดนิยายเรื่องนี้ให้อ่านแบบปกติแล้ว ?) เพราะเราแทบไม่ประกาศ ไม่โฆษณาอะไรเลย มัวแต่ทำอย่างอื่นอยู่ แต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะเรื่องนี้ยังไม่มีทรัพยากรดีๆ จริงๆ รอปกมาก่อนล่ะกัน...
สุดท้ายก็แจ้งข่าวเกี่ยวกับ The Seekers และตราบฝันเล็กๆ น้อยๆ ล่ะกัน
ตอนนี้ The Seekers : กาลกิณีวิปโยค (The Seekers 2 ภาคจงชิว) กำลังอยู่ระหว่างพิจารณากับสำนักพิมพ์ล่ะนะ
ส่วนความคืบหน้าของตราบฝัน ถามแล้วทราบความมาว่า...
อยู่ในกระบวนการผลิต แต่ต้องรอของที่สองกับที่สามด้วย มีแก้ไขค่อนข้างเยอะ แต่ถ้าใช้เวลานานมากๆ ก็อาจจะไม่ออกพร้อมกัน น่าจะประมาณเดือนสิงหาฯ ได้
ทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้แหละ รอกันอีกหน่อยล่ะกันนะ
ความคิดเห็น