คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อารัมภบท
โลนี้่าโหร้าย...
นัยน์าสีเหลือหม่นทอมอไปเบื้อหน้า มอบ้านเิอนถูเปลวเพลิแผเผา สะเ็ไฟระเ็นาาไม้ำเป็นอะโ วันโมลอยึ้นฟ้าทำให้หมู่บ้านราวับถูปลุม้วยหมอหนาสีเทา ร่าเปื้อนอเหลวแานนอนายเลื่อนลาบนพื้น ลิ่วาวเลือลุ้ในอาาศ มหอปัาศพาวบ้านนับร้อยที่ถูนำมาอทับันเป็นั้นเสมือน้อารประาศศัา
เ็าย่อยๆ เยื้อย่าไปามทาเิน เห็นาบเสียบทะลุะโหลวนสยสยอ โลหิอาบโลมไปทั่วถนน วาอบรราาศพยัเบิว้าอย่าหวาผวา ลัษะภายนอล้ายลึับมนุษย์เือบทุประาร หาแทนที่ะมีหูเ่นนปิ ลับมีหาและใบหูเป็นนปุปุยอออมาเหมือนิ้อป่า
เ็ายำใบหน้าในอศพไ้ทุราย นับั้แ่ผู้ให่บ้านที่ทุนให้วามเารพนับถือ หมอราประำเผ่าที่แสนโอบอ้อมอารี ลุ่มเพื่อนที่เยลุลีีโม้วยัน ราบนถึมาราอมุิ บ่นเานหูาทุเ้าเย็น ทว่าฝีมือารทำอาหารอนาล้ำเลิศเป็นที่สุ
บันี้...ไม่มีอีแล้ว...
หาเาเป็นเ็ว่านอนสอน่ายเหมือนลูบ้านอื่น หาเมื่อเ้าเาไม่ทะเลาะับแม่เรื่อเหลวไหล หาเาไม่หนีออาบ้านเ้าป่าเพื่อเลี่ยปัหาเหมือนทุรา...เาไ้ลายเป็นศพนอนเีย้าับทุนรนี้แล้ว
โลนี้่าโหร้ายนั...
หยาน้ำาเป็นสายไหลลมาามหน้าปีศาิ้อัวน้อย ใบหูสีำู่เล็ลู่ล วามทุ์ทรมานแสนสาหัสบีบรัหน้าอเียนาย ทำให้เ็ายหายใไม่ออ
เาวรอบุฟ้าินที่ละเว้นน วรปิิยินีที่เารอพ้นาารสัหารหมู่...มิใ่หรอหรือ
แล้วเหุใเล่า...น้ำาถึไ้หลั่รินไม่หยุเ่นนี้
มันเป็นฝีมืออมนุษย์่ำ้าาเมือหลว มีเพียพวมันที่สะพายาบและหอเป็นอาวุธ มีเพียพวมันที่หวาลัวปีศา มีเพียพวมันที่ปล่อยให้วามโเลาบบัวามรู้สึผิอบั่วี ยพวเ้าโมีหมู่บ้านิ้อรัสบ สัหาราวบ้านธรรมาไ้อย่าเลือเย็น ปราศาวามเมาปราี ไม่เว้นระทั่ทารที่เพิ่ลืมาูโลไ้เพียสัปาห์เียว
พวเราผิหรือที่เิมาเป็นปีศา...
พวเราผิหรือที่เิมาแ่าามนุษย์..
พวเราทำสิ่ใผิ...ไยสวรร์้อลโทษเราอย่าโหเหี้ยมเ่นนี้
ใบหน้าเล็เปื้อนเม่าวันแหนมอฟ้า ราบน้ำาเรอะรัิอยู่รอบอบา ทั้ร่าสั่นสะท้าน้วยวามเียแ้นพยาบาท รัสีอำมหิแห่ารเ่น่าแผ่ระายไปทั่วหมู่บ้านที่เหลือเพียาปรัหัพั
ในเมื่อเลืออปีศา้อเิ่นอผืนปพีเพราะมนุษย์...เาัสนอืนพวมันเป็นร้อยเท่าพันทวี!!!
ความคิดเห็น