เคยไหม...ที่จะร้องไห้กับใครที่ไม่รัก
เคยไหม...ที่จะทำอะไรให้คนที่หลงใหล
เคยไหม...ที่จะนั่งรอโทรศัพท์ของใครๆ
เคยไหม...ที่เกือบลืม "ผู้ชายของฉัน"
ฉันเชื่อว่า ใครหลายคนคงจะเคยร้องไห้เพราะอกหัก แอบรัก ไม่มีใครสนใจ จนบางครั้งเราอาจลืมไปว่า ยังมีคนที่รักเรา ห่วงเรา หรือแม้แต่ร้องไห้ เพราะเราไม่สนใจเขาเช่นกัน ฉันไม่เคยทราบเลยว่า ผู้ชายคนนี้จะแอบมองฉันอยู่ตลอด ตลอดเวลาที่ฉันเดิน ที่ฉันนั่ง ที่ฉันยิ้ม ที่ฉันมีความสุข เขาจะคอยอยู่ข้างฉันในเวลาที่ฉันอ่อนล้า ฉันเหนื่อยและท้อแท้ นี่สินะ...สิ่งที่เขาทำ
เขาเป็นผู้ชายที่น่ารัก อ่อนโยน แต่เข้มแข็ง ตั้งแต่ฉันเกิด ฉันยังไม่เคยเจอใครที่ดีเท่าผู้ชายคนนี้เลย คิดแล้วเศร้าจัง ฉันเกือบลืมเขาไปได้ยังไงนะในตอนนั้น ฉันทำผิดพลาด และนี่คือความผิดพลาดของฉันเอง
ผู้ชายคนแรกที่ฉันยอมให้จูบ
ผู้ชายคนแรกที่จะรักฉันจนวันตาย
ผู้ชายคนแรกที่ไม่เคยจะหวังอะไรจากฉัน
ผู้ชายคนแรกที่ทำให้ฉันได้ทุกอย่าง
ผู้ชาย...ที่คอยเลี้ยงดูเด็กดื้อไม่เอาไหนแบบฉัน
...ใช่แล้ว...พ่อของฉันเอง...ผู้ชายคนนี้แหละ...
วันนี้ผู้ชายของฉันคนนี้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ นี่มันก็จะ 9 เดือนแล้วนะที่เขาไม่กลับมา ฉันจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มของเขาในวันที่ฉันเติบโต ไม่มีแล้วเสียงดังๆที่คอยตัดเตือนเมื่อฉันทำผิด ไม่มีแล้วมือใหญ่ๆที่เคยกุมมือฉัน กอดฉัน พยุงฉัน ไม่มีแล้วจริงๆ
....พ่อจ๋า พ่อจะไม่กลับมาแล้วจริงๆหรอ....
วันนี้ฉันรู้แล้วล่ะ ว่าผู้ชายคนไหนรักฉันมากที่สุด ผู้ชายที่ฉันสามารถยิ้มให้เขาได้โดยไม่เขินอาย ผู้ชายที่รักฉันตราบจนสิ้นลมหายใจ ที่ฉันโตมาได้ ก็เพราะผู้ชายที่ไม่มียศยิ่งใหญ่ ไม่มีบ้านหลังโตๆ ไม่มีรถที่งดงาม แต่เขา......มีหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและหวังดี
นี่แหละ....ผู้ชายของฉัน
ความคิดเห็น