เฮฮาปาตี้ ที่น้ำตกตรอกนอง จ.จันทบุรี

  

ถึงตรอกนองน้ำไหลนองดังร้องบอก

คนจนตรอกน้ำตานองรินล่องไหล

น้ำตกก้องคล้ายเสียงร้องร่ำอาลัย

น้ำตกใสหากน้ำใจ...ไม่ใสจริง

น้ำหันหกตกกระแทกแตกเป็นฉาก

น้ำไหลจากบ่อเบื้องบนต้นน้ำนิ่ง

ดังรัก “มาก” ฝากหัวใจให้แอบอิง

คนกลอกกลิ้ง...กลิ้ง...สลายทำลายลง

น้ำตรอกนองรินไหลล่องมองเหหก

ไม่เคยพกความหลอกลองให้ต้องหลง

น้ำไหนนองหากยังครองความมั่นคง

คนที่จากหากซื่อตรง...ก็คงดี

                สวัสดีครับ วันนี้กระบี่ใบไม้ ขออนุญาตแปลงกายเป็นสุนทรภู่ ร่ายนิราศ “ตรอกนอง” ให้น้อง ๆ ทั้งหลายได้ฟังกัน เรื่องของเรื่องคือเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2553 กระบี่ใบไม้บังเอิญได้มีโอกาสไปเที่ยวน้ำตกตรอกนองมาก็เลยเอาบรรยากาศมาเล่าให้ฟังเพื่อให้น้อง ๆ ได้อิจฉาเล่น

                อันน้ำตกตรองนองนี้มีนิวาสสถานอยู่ที่ อำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี เป็นน้ำตกสายเล็ก ๆ มีพื้นที่ร่วมกันกับอุทยานแห่งชาติน้ำตกพลิ้ว

                สายวันนี้อากาศแจ่มใสกระบี่ใบไม้และพักเพื่อนฝูง(เน้นให้ชัด ๆ ว่าเป็นฝูง ๆ) ก็ได้เวลาออกเดินทางจากจังหวัดตราด ที่กระบี่ใบไม้ ทำงานอยู่ ไปสู่น้ำตกตรอกนอง จังหวัดจันทบุรี แต่ก่อนอื่นก็มีการเตรียมเครื่องดองของเมากับกับแกล้มกันนิดหน่อยตามอัธยาสัย (อันนี้น้อง ๆ ทุกท่านอย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะขอรับ เพราะพี่ใบไม้โตแล้ว พี่ใบไม้จึงกินได้)

                หลังจากขับรถเป็นระยะทางเกือบ 40 กิโลเมตรจากจังหวัดตราด ก็มาถึงน้ำตกตรอกนองอันเป็นเป้าหมาย หลังจากจ่ายค่าผ่านทางกันเรียบร้อยก็ขับรถไปจอดบริเวณที่มีน้ำตก

น้ำตกแห่งนี้เป็นน้ำตกเล็ก ๆ ขนาดกะทัดรัด แต่ก็มีจุดดีก็คือเพราะความเล็กของมันจึงทำให้มีคนน้อย

                หลังจากที่ไปถึง ทุกคนก็ถ่ายรูปกันเป็นพิธี ก่อนจะกระโดดน้ำตกเล่นกันโดยมิได้ชักช้า แต่ที่น่าแปลกก็คือน้ำตกนี้จะมีปลาพลวงน้อยมาก ซึ่งจะแตกต่างจากน้ำตกอื่น ๆ ในจังหวัดจันทบุรี

 

 

 
กระบี่ใบไม้กับน้องๆที่ทำงาน ขอรับ ^-^

                ขอเพิ่มเติมเกร็ดความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เรื่องปลาพลวงกันซะหน่อยนะขอรับ อันปลาพลวงนี้ หน้าตามันก็คล้าย ๆ  กับปลาสร้อย ปลาตะเพียนบ้านเรานั่นแหละ(บ้านใครฟระ) แต่ว่าตัวมันจะยาวกว่า ข้าน้อยเคยไปเห็นมันที่น้ำตกพลิ้ว และน้ำตกคลองนารายณ์ จังหวัดจันทบุรี โดยเฉพาะน้ำตกพลิ้วจะมีเยอะมาก ว่ายวนดำพรืดไปหมดแถมไม่ค่อยกลัวคนซะอีกต่างหาก เวลาคนเล่นน้ำตกก็เอามือลูบตัวปลาเล่นกันได้เลย อาหารของมันก็คือผักทุกชนิด ส่วนใหญ่เขาจะให้ถั่วฝักยาวกัน  เวลาโยนให้มันกินทีนึงนะ มันจะกระโดดโครมครามแย่งกันกินใหญ่ เห็นแล้วขนลุก นี่เวลามันหิวขึ้นมามันไม่มามันจะตอดกินส่วนงอกส่วนเกินในร่างกายของข้าน้อยหรือเปล่าหนอ?(อันนี้หมายถึง นิ้วมือนิ้วเท้าของข้าน้อยน่ะ อย่าคิดเป็นอื่น แหะ ๆ)

                แต่เห็นปลาพลวงมันอ้วนจ้ำม่ำเยอะแยะก็อย่าได้คิดไปทอดแหจับมันกินเป็นอันขาดนะขอบอก นอกจากจะถูกจับแล้ว ท่านอาจจะถูกหามส่งโรงพยาบาลได้ เนื่องจากปลาพลวงนี้ มันจะกินผลกระเบา(เป็นพืชประจำท้องถิ่นจันทบุรี) ซึ่งจะมีความเบื่อเมา เป็นอันตรายต่อร่างกายได้

                หลังจากเล่นน้ำอย่างสนุกสนานเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้ว พวกเราก็ไปหาของกินกัน ซึ่งจุดหมายปลายทางก็คือร้านอาหารชื่อดังประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ชื่อ “ร้านฟาร์มปูนิ่ม”  อำเภอขลุง จังหวัดจันทบุรี ขออนุญาตประชาสัมพันธ์เลยนะขอรับ(อันนี้เจ้าของร้านเขาไม่รู้หรอก ว่าตาใบไม้มาแอบโฆษณาให้ อิอิ)

                “ร้านฟาร์มปูนิ่ม” นี่ ไม่ใช่ว่าใคร ๆ อยากกินก็จะตะกายไปกินได้เลยนะขอรับ มันมีความยากลำบากอยู่ กล่าวคือมันมีลักษณะเป็นคล้าย ๆ เกาะป่าโกงกาง ที่ท่านจะต้องนั่งเรือไป จึงจะไปถึงได้(ที่ริมฝั่งมีท่าเรือบริการฟรีให้แล้วเสร็จ) ขออภัยที่ไม่มีรูปถ่ายประกอบเพราะแบ็ตเตอรี่กล้องหมด

                หลังจากนั่งเรือไปหลายนาที ท่านก็จะไปถึง “ฟาร์มปูนิ่ม”  อาหารที่ควรสั่งก็ควรจะเป็นอาหารทะเลทั้งหลาย โดยเฉพาะปูนิ่มและหอยนางรมจะสดมาก(ใครอย่าเสล่อไปสั่งกระเพราไข่ดาว หรือไข่เจียวหมูสับเชียว จะเป็นการทำลายบรรยากาศอย่างร้ายแรง) ขนาดหอยนางรมสดนะ น้องที่ไปด้วยกันที่เป็นผู้หญิงลองกินดูยังออกปากชมเลย(ตอนลองกินตอนแรก ๆ ทำท่ากล้า ๆ กลัว ๆ) มันมีความสดและหวานมากไม่มีความคาวเลยจริง ๆ นะ

                อ้อ อันนี้เป็นเกร็ดความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ อีกนะขอรับ(ความรู้มากมายจริงนะ...==*) อันหอยนางรมสดนั้น เวลาเขาเสริฟ เขาจะมีน้ำพริกเกลือมาให้จิ้มด้วย(มันเป็นภาษาทางจันทบุรีและตราด หมายถึงน้ำจิ้มซีฟู๊ดนี่แหละ ไม่ใช่พริกเกลือที่กินกันกับฝรั่งนะจ๊ะ อย่าเผลอไปปล่อยไก่เชียว ข้าน้อยเคยพลาดมาแล้ว) พร้อมแกล้มมากับเครื่องเคียงพวกหอมซอยคั่ว พริกสด และที่ขาดไม่ได้ก็คือผักกระถิน  ไอ้เจ้าตัวสุดท้ายนี่ถือเป็นเครื่องเคียงภาคบังคับเลยเชียวนะ หอยนางรมนี่ต้องกินกับผักกระถินเท่านั้น จึงจะเข้ากัน(อุ แม่ จ้าว พวกคนเรานี่ ก็ช่างไปสรรรู้จริง ๆ) เพราะเมื่อท่านกินหอยนางรมอย่างเดียวท่านจะเฉย ๆ แต่เมื่อท่านลองกินกระถินตามเข้าไป ไอ้ที่เฉย ๆ มันก็จะพลันหวานประหลาดขึ้นมา (อันนี้ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่)

                หลังจากกินกันอิ่มหนำสำราญแล้ว พวกเราก็หิ้วหนังท้องตึงพากันขับรถฝ่าสายฝนปรอยกลับจังหวัดตราด แต่วันนี้ข้าน้อยขอจบกระบี่ใบไม้ไดอารี่แต่เพียงเท่านี้นะจ๊ะ(เรื่องไปต่อผับจังหวัดตราดไม่ขอเล่าต่อ เดี๋ยวจะเป็นการส่งเสริมเด็กและเยาวชนไปในทางที่ไม่ดีนะขอรับ 555555555555555555555.....เอิ๊ก...