คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โอ๊ย ไอ้คุณเพื่อน
“ไอ้อภิบ้าเอาตุ๊กตาชั้นคืนมานะ”
อภิทำหน้าเยาะเย้ย กวนพระบาทของตองเป็นอย่างมาก(- -)
“แบ้… แน่จริงก็ตามมาเอาคืนดิ”
แล้วอภิก็หันหลัง แล้วส่ายก้นยั่วให้ตองโมโหเล่น
“ไอ้อภิ อย่าให้ชั้นจับได้ล่ะ คอยดูนะ”
ตองพูดก่อนจะวิ่งตามไปแย่งตุ๊กตาคืน เอ๋แม่ของตองขัดขึ้นระหว่างที่ลูกของเธอทำท่าจะ
ขย้ำลูกไก่ในกำมืออย่างอภิ
“นี่ ตองเล่นอะไรเป็นเด็กไปได้”
อภิรีบวิ่งหนีไปหาที่พึ่ง แล้วพูดอ้อนเหมือนเด็กอนุบาล 2
“คุณแม่คร้าบ ช่วยผมด้วยคร้าบ”
ตองอ้าปากจะด่า แต่ก็เหลือบไปเห็นขนมเค้กที่ล่อตาล่อใจเธอซะก่อน ก็เลยรีบตรงเข้าไป
หม่ำๆๆและหม่ำ เค้ก3 ชิ้นจนหมด ^ _^
“อร่อยจังเลยค่ะ ร้านพี่หน่อยใช่มั๊ยคะเนี่ย”
เอ๋ตอบ
“ใช่จ๊ะ”
อภิถามน้ำเสียงอ้อนสุดๆ
“แหม แล้วแม่เอ๋ไม่ซื้อมาเผื่อผมมั้งหรอครับ”
เอ๋บอกพรางยิ้ม แล้วเอื้อมมือไปหยิบขนมเค้ก
“มีสิจ๊ะ”
อภิหันไปยักคิ้วเย้ยตองประมาณว่า –ชั้นก็ได้กินเหมือนกันเว้ย-
ตองหมั่นไส้จนอย่างจะตบหัวอภิให้กระเดนไปติดฝาบ้าน แต่เย็นไว้ เย็นไว้ และแล้ว
ความโมโหของตองก็ถึงจุดเดือดเมื่ออภิคว้าเค้กชิ้นสุดท้ายในจานเธอไปกินหน้าตาเฉย
เธอเลยตบอภิหัวทิ่มไปในเค้ก ~_~
“จำไว้ชั้นไม่ได้กินแกก็ต้องไม่ได้กินเหมือนกัน”
พออภิเงยหัวขึ้นมา ตองก็ต้องขำกลิ้งเพราะหน้าของเค้าเต็มไปด้วยครีม และขนมเค้ก อภิ
เห็นอย่างนั้นก็เลย เอาเค้กที่เหลืออยู่ในจานมาป้ายหน้าตองอย่างเมามัน
“นี่แกนึกหรอว่าชั้นจะยอมให้แกป้ายอยู่ฝ่ายเดียวน่ะฮะ”
แล้วตองก็เอาครีมที่ขนมเค้กมาป้ายหน้าอภิตอบ ในที่สุดสงครามขนมเค้กก็เริ่มขึ้นและ
จบลงหลังจากเสียงโทรศัพท์ของตองดังขึ้น
“ฮัลโหล ชมพู่มีอะไรหรอ”
“เออ รายงานที่แกบอกว่าจะหาข้อมูลน่ะไปถึงไหนแล้วพรุ่งนี้จะต้องข้อมูลเอา
ไปเรียบเรียงแล้วนะ
“ตายจริง ชั้นลืมไปสนิทเลยอ่ะ เดี๋ยวชั้นจะไปหาข้อมูลให้เดี่ยวนี้เลยนะ”
“ได้พรุ่งนี้แน่นะ”
“เออ น่า แค่นี้นะ”
อภิถามงงๆ ๑_๑ เมื่อเห็นตองเดินจ้ำอ้าวไปอย่างรวดเร็ว
“จะรีบไปไหนของแกน่ะ”
ตองตอบโดยแถบจะไม่หันมามองหน้า
“ไปทำงาน”
อภิถามกวนๆ +_+
“ไม่ล้างหน้าก่อนหรอ”
ตองหันมายิ้มเหี้ยมให้ประมาณว่า –ฝากไว้ก่อนเถอะมึง วันพระไม่ได้มีหนเดียว-
อภิมองตาม แล้ววิ่งตามไป
ความคิดเห็น