แกล้งรักเทพบุตรร้าย (อีบุ๊ก)

แกล้งรักเทพบุตรร้าย วรินทร์นารี www.mebmarket.com เพราะไม่อยากเป็นเพียงแค่ทางผ่านหรือของเล่นชิ้นหนึ่งของนักฟุตบอลระดับโลกอย่างเขา เธอจึงถอยห่างเมื่อเขาเข้ามาใกล้ชิด แต่เมื่อเธอยิ่งหนี เขาก็ยิ่งไล่ตาม ... Get it now

ราคา 159 บาท ความยาวประมาณ 120,000 คำ

ช่วงโปรโมชั่น 7 วัน ราคา 119 บาทค่ะ

เดวิด แพทริก มอร์แกน

          นักฟุตบอลวัย 26 ปี ของสโมสรชื่อดังในประเทศอังกฤษและเป็นหนึ่งในนักฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ ได้ถูกว่าจ้างให้มาสอนเทคนิคการเล่นกีฬาฟุตบอลให้แก่เยาวชนทีมชาติไทยเป็นเวลาสองเดือนในช่วงซัมเมอร์เขาพูดได้ทั้งหมดห้าภาษาโดยไม่รวมภาษาบ้านเกิดของเขา ได้แก่ ภาษาเยอรมัน,ฝรั่งเศส,โปรตุเกส,อิตาลี และ ภาษาไทยน้อยคนนักจะรู้ว่าเขาสามารถพูดภาษาไทยได้เนื่องจากคุณย่าของเขาเป็นคนไทยแต่งงานกับปู่ซึ่งเป็นชาวอังกฤษ เขาจึงได้การอบรมภาษาไทยจากคุณย่ามาแบบเต็มๆส่วนภาษาอื่นๆที่เขาพูดได้ก็เกิดจากการที่เขาไปท้าแข้งในต่างแดน

วีรณา  รุ่งสิริทรัพย์

          ชื่อเล่น วี นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยของรัฐชื่อดังในประเทศไทยคณะมนุษย์ศาสตร์ สาขาสื่อสารมวลชน ปัจจุบันอายุ 22 ปี เป็นเด็กกำพร้า มีเพื่อนสนิทชื่อข้าวหอมเธอหลงรักนักฟุตบอลคนหนึ่งมาตั้งแต่เธออายุ เพียงแค่ 13 ปีซึ่งเธอเห็นเขาผ่านทางทีวีและทางอินเทอร์เน็ตเท่านั้นเธอติดตามข่าวของเขาตลอด เวลาที่มีรูปของเขาตีพิมพ์มักจะตัดเก็บไว้เสมอ

...............................................................

            เขา นักฟุตบอลระดับโลกจากสโมสรยักษ์ใหญ่ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ได้ตอบรับคำเชิญของสมาคมการกีฬาแห่งประเทศไทยให้มาเป็นโค้ชให้กับนักฟุตบอลเยาวชนทีมชาติไทยเป็นเวลาสองเดือน วันแรกที่เขาเดินทางมาถึงประเทศไทยบังเอิญได้สบตากับเธอที่สนามบิน คนอื่นๆดูตื่นเต้นที่เห็นเขา  แต่เธอกับจ้องเขาด้วยสายตาที่เรียบเฉย เขาบังเอิญมาเจอเธออีกครั้งตอนงานแถลงข่าว แต่กลับทำอย่างกับว่าเขาเป็นตัวอันตราย แบบนี้ต้องแกล้งเสียให้เข็ด!

         เธอ หลงรักนักฟุตบอลระดับโลกอย่างเขามา 9 ปี ทั้งที่เห็นเขาผ่านสื่อต่างๆแค่เท่านั้น โชคเข้าข้างเธอ เมื่อเขาเดินทางมาเป็นโค้ชฟุตบอลในประเทศไทย เธอมีโอกาสได้ขอลายเซ็นเขา แต่การอยู่ใกล้เขา ทำให้หัวใจของเธอทำงานหนักมากอย่างที่เธอไม่สามารถควบคุมมันได้ แถมเขาทำทีท่าราวกับว่าสนใจเธอ ไม่มีทาง เธอไม่เชื่อหรอกว่าอย่างเขาจะมาสนใจเธอจริงๆ ก็แค่เห็นเธอเป็นทางผ่านหรือไม่ก็แค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง เธอจึงถอยห่าง แต่เขากลับรุกหนักมากขึ้น เธอควรทำอย่างไรดี

                “เดี๋ยวก่อนครับวี”

                “คะ”

                แพทริกไม่ได้ตอบ คนตัวโตลุกพรวดพราดจากโซฟา ก่อนจะสาวเท้ายาวๆ เพียงไม่กี่ก้าวก็เข้ามาประชิดตัวเธอ

                “จะทำอะไรคะ” เสียงหวานถามเสียงสั่น จู่ๆคนตัวโตก็เข้ามากอดเธอเอาไว้ ถึงแม้จะแค่กอดหลวมๆ ก็เถอะ  มือเล็กทาบบนอกแกร่ง เพื่อไม่ให้เขาประชิดตัวมากเกินไป

                คนตัวโตไม่ได้ตอบในสิ่งที่เธออยากรู้ ที่กดจูบลงบนหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา ก่อนจะไล่ลงมาที่ใบหน้านวลเนียนหอมกรุ่นทั้งสองข้าง

                “พะ พอแล้วค่ะ” คนตัวเล็กปราม เพราะคนตัวโตทำท่าจะเลยเถิดลามมาที่ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อ

                แพทริกกดจูบที่ริมฝีปากบางหนักๆ หนึ่งครั้ง แขนกำยำยังคงโอบเอวบางเอาไว้อย่างหลวมๆ

                “ให้ตายเถอะ เมื่อไหร่คุณจะเรียนจบซะที” เสียงทุ้มเอ่ยหลังผละออกจากริมฝีปากบาง

                “ใกล้จบแล้วนี่คะ อีกไม่กี่วันเอง” วีรณาตอบอย่างพาซื่อ

                “คุณรู้ไหม ผมแทบอดใจรอให้วันนั้นมาถึงแทบไม่ไหว”

                “ทำไมคะ” คิ้วสวยขมวดมุ่น ริมฝีปากบางขยับถามอย่างไม่เข้าใจ

                “เพราะว่าผมอยากจะสัมผัสคุณให้มากกว่านี้”

                วีรณาตาเบิกกว้างกับสิ่งที่เขาบอกออกมาอย่างโต้งๆ เธอเข้าใจดีว่าเขาหมายความว่าอย่างไร แต่ก่อนที่หญิงสาวจะได้เอ่ยอะไรออกมา แพทริกก็กดจูบลงที่ริมฝีปากอีกหนึ่งครั้ง ก่อนจะผละออกอย่างห้ามใจ

                “รีบเข้าห้องเถอะ ผมจะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าเอ่ยออกมา ตอนนี้เลือดในกายเขาเดือดพล่านเพราะความปรารถนาในคนตรงหน้า เพียงแค่ได้สัมผัสเธออย่างแผ่วเบา

                เท้าเล็กถอยหลังหนีอย่างอัตโนมัติ ก่อนจะหมุนตัวกลับวิ่งหายไปในห้องนอนอย่างไม่คิดชีวิต โดยมีเสียงทุ้มต่ำตะโกนไล่หลัง

                “อย่าลืมกดล็อกประตูด้วยนะครับ”

                ชายหนุ่มกำชับ บอกตรงๆ เขารู้สึกไม่ไว้ใจตัวเองเลยจริงๆ นับวันความปรารถนาในตัวเธอจะยิ่งเพิ่มขึ้นมากเรื่อยๆ จนบางครั้งเขาเกือบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ด้วยสถานะของเธอในตอนนี้ เขารู้ดีว่าไม่สมควรจะล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้ แต่ถ้าเธอเรียนจบหรือถ้าแต่งงานกันแล้วล่ะก็ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

                แพทริกหมุนตัวเดินไปทิ้งตัวลงนอนที่โซฟา หลังจากได้ยินเสียงกดล็อกประตู เขาได้แต่ก่นด่าตัวเอง ไม่ควรเลยที่จะนอนค้างที่นี่ ไม่ใช่เพราะทนความลำบากไม่ได้แต่เป็นเพราะเลือดในกายต่างหากที่เดือดพล่านอย่างไม่ยอมเลิกรา สายตาเจ้ากรรมก็คอยแต่จะมองประตูห้องนอนของเธอ หวังว่าตัวเองคงไม่บ้าบอลุกขึ้นไปพังประตูแล้วบุกเข้าไปปลุกปล้ำเธอหรอกนะ

แกล้งรักเทพบุตรร้าย 

ลงให้อ่าน 60% ของต้นฉบับนะจ๊ะ

(^_^)

ติดตามเพจ กดตรงนี้เลยค่ะ