♥ One Shot I หลงเด็ก (Key X Bambam) >>Rewrite<<
Key(Shinee) x Bambam(GOT7)
ผู้เข้าชมรวม
818
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
818
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 30 ธ.ค. 58 / 03:07 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
OS KeyBam หลงเด็ก >>Rewrite<< 
Talk With Writer :อันยองค่ะ เราเป็นเเม่ยก Allbam นะ คือเห็นมม.เเบมกับใครก็เเล้วเเต่เป็นอันต้องจิ้น
เเละด้วยความที่ไม่มีใครเเต่งฟิคคู่นี้เลย เลยเเต่งขึ้นมาเพื่อสนองตัวเอง 555+
สนุกหรือว่าไม่สนุกยังไงก็ เม้นติชมกันได้นะคะ
Enjoy Reading ค่ะ
!! Warning !!
เรื่องนี้เป็น ชXช รับไม่ได้กด "X" มุมขวาบนได้เลยค่ะ
Thanks To :
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หลเ็ (Key X Bambam) >>Rewrite<<
Key’s Part
สวัสีรับผมีย์าวายนี่รับ วันนี้พวผมมีานึ้นสเปเี่ยล สเ อเอ็มเ้าาวน์อน่วเย็น และผมเอ็ไ้เป็นเอ็มี้วย ทำให้อนนี้ผม้อแยัวาสมาินอื่นในวมาเพื่อไป้อมบทเอ็มีที่ห้อพัอีห้อหนึ่
เมื่อเ้าไปภายในห้อพั็เอับอินาวีเอ็นบลู พวผมทัทายันเล็น้อย่อนที่สาฟะเินมาบอว่าะมีอีสอนมาเป็นเอ็มี้วยแ่อนนี้ยัมาไม่ถึ พวผมึพยัหน้ารับอย่าเ้าใ่อนะนั่ลแล้วอ่านบทร่าวๆัน
แร๊...
เสียประูเปิัึ้นทำให้ผมและอินที่ำลัอ่านบทอยู่เยหน้าึ้นมอ่อนะเห็นร่าอเ็หนุ่มสอนเินเ้ามาภายในห้อ ผมะัทันทีเมื่อเห็นร่าอเ็หนุ่มัวเล็ที่เินเ้ามาในห้อเป็นนสุท้าย
ร่าผอมเพรียว ผิวสีน้ำผึ้ทีู่สุภาพี แ้มยุ้ย ปาอิ่มสีแระเรื่อ มูรั้น าลมโทีูุ่น ใบหน้าเล็ ทุๆอย่าบนัวอเ็นั่นึูวามสนใอผมไ้มานผมไม่สามารถที่ะละสายาไปไหนไ้เลย็ว่าไ้
ผู้ายบ้าอะไรสวยน่ารันานั้นวะ...
ผมิในใ่อนะโ้อบทั้สอนที่โ้ให้ผมับอิน่อนที่นแรที่เปิประูะเป็นนพูึ้น
“สวัสีรับ ผมูเนียร์ GOT7 รับ”
เมื่อสิ้นเสียอูเนียร์เ็น่ารันนั้น็พู่อ
“สวัสีรับ ผมแบมแบม GOT7 รับ”
แบมแบม ั้นเหรอ
ผมว่าผมเอเนื้อู่แล้วล่ะรับ ☺
Bambam’s Part
สวัสีรับผมแบมแบมนะรับ อนนี้ผมและูเนียร์ฮยอ็ำลันั่อ่านบทเอ็มีอยู่ อ้อ พวผมไ้เป็นเอ็มีรายารเอ็มเ้าาวน์ร่วมับรุ่นพี่อินแล้ว็รุ่นพี่ีย์ันั้นพวเราเลย้อแยัวออาห้อพัอวมายัห้อพัอีห้อหนึ่ที่มีไว้สำหรับเอ็มี
แ่ั้แ่ที่ผมเ้ามาภายในห้อผม็รู้สึเหมือนโน้ออยู่ลอเวลาเลย พอมอรอบห้อ็ไม่เห็นะมีใร้อผมอยู่เลยนะมีแ่นำลันั่อ่านบทันอยู่ แปลั..
“แบมแบมเป็นอะไรรึเปล่าทำไมทำหน้าแปลๆ” ูเนียร์ฮยอถามผมอย่าเป็นห่ว
“ไม่มีอะไรฮะ ฮยอ” ผมอบพร้อมส่ยิ้มไปให้เพื่อให้อีนสบายใ ูเนียร์ฮยอพยัหน้ารับแล้ว้มลไปอ่านบท่อทันที ผมึะะอ่านบท่อเหมือนันแ่อนที่ผม้มล ผมว่าผมเห็นีย์ฮยอำลั้อผมอยู่
มีอะไรรึเปล่านะ...
“นี่แบมแบม” เสียอีย์ฮยอเรียผมที่เผลอหลับไปอนไหน็ไม่รู้ ผม่อยๆลืมาึ้นมาอย่าสะลึมสะลือ แล้วพยายามรวบรวมสิให้ลับมา
“แบมแบม” ีย์ฮยอเรียผมอีรั้ ผมึหันไปทา้นเสียทั้ๆที่ยััวเียอยู่แ่็้อใเมื่อหน้าผมอยู่ใล้ับหน้าอีย์ฮยอมา
“แบมแบม” ีย์ฮยอเรียผมอีรั้ ทำให้ผมหลุออาภวั์แล้ว็เห็นว่าีย์ฮยอเอาหน้าออไปแล้ว
“นี่เหม่ออะไร” ีย์ฮยอถาม ผมสะบัหัวัวเอรั้หนึ่่อนะ้อไปที่ีย์ฮยอ
“เอ่อ...ฮะีย์ฮยอ” ผมานรับีย์ฮยออย่ามึนๆ ือผมพึ่ื่นอ่ะสิยัมาไม่รบ้อเ้าใผมนะ
“นายเป็นนประเทศอะไรเหรอ ื่อนายูไม่ใ่นเาหลีแน่ๆเลยใ่มั๊ย” ีย์ฮยอถามผม หืม เรื่อแ่เนี้ย?
“ฮะ ผมไม่ใ่นเาหลีหรอ ผมเป็นนไทยน่ะ” ผมอบ้วยรอยยิ้มามแบบบับอัวเอ ผมแอบเห็นหูีย์ฮยอแๆ้วยอนผมยิ้มให้ ีย์ฮยอเป็นอะไรันนะ..
“อ...อ๋อ” ีย์ฮยอพยัหน้ารับ่อนะ้มลอ่านบท่อไป ผมึมอรอบๆแ่็ไม่เห็นอินฮยอับูเนียร์ฮยอเลย ไปไหนันนะ?
“ีย์ฮยอฮะ นอื่นไปไหนันหมเหรอ” ผมถามสิ่ที่สสัยออไป ีย์ฮยอเยหน้ามามอผมเล็น้อย่อนะ้มลอ่านบท่อ
“ูเนียร์ไปเ้าห้อน้ำ ส่วนอินโนสาฟเรียไปุยน่ะ" ียฮยออบ ผมพยัหน้ารับรู้แล้ว้มลอ่านบท่อเ่นัน ะว่าไปบทอผมับีย์ฮยอ็มีุยันเยอะนะ ผมวระอฮยอเ้า้อมพู้วยันีมั๊ยนะ
"ีย์ฮยอฮะ" ผมัสินใเรียอีน้วยน้ำเสียที่ิว่านอบน้อมที่สุ ีย์ฮอเยหน้าึ้นาบทแล้วมอผมอย่า สสัย
"อ้อมบท้วยไ้มั๊ยฮะ ือบทอผมมันมีที่้อุยับฮยอเยอะเลย" ผมอ้วยวามสุภาพที่สุ
"อื้ม ไ้สิ" ีย์ฮยออบล่อนที่พวเราะเริ่ม้อมบทันทันที
“นี่แบมแบม” ีย์ฮยอเรียผมในะที่เราำลัพัในาร้อมบทพูอยู่
“ฮะ” ผมานรับอย่าๆ
“ือฮยออ..-”
“ไ ีย์” เสียประูัึ้นพร้อมับผู้ายสี่นทยอยันเินเ้ามาภายในห้อ้อมทีละน
Key’s Part
“ไฮ ีย์” เสียประูัึ้นพร้อมับสมาิวผมที่ทยอยันเ้ามา่อนะเินมานั่้าๆผม
“แล้วนี่...” แทมินลาเสียยาวพร้อมับพยัเพยิไปทาแบมแบม่อนที่นที่เหลือะมอไปามๆัน
“สวัสีรับผมแบมแบม GOT7รับ” แบมแบมแนะนำัวเอ่อนะส่ยิ้มให้แทมิน
“น่าร้า” อนยูฮยอพูึ้น่อนะพุ่พรวไปหยิแ้มอแบมแบม
“พอเลยอนยูฮยอน้อเ้าใหม” มินโฮพูึ้น่อนะลาฮยอออมาห่าาแบมแบม
“เอ่อ...ล..แล้วเมื่อี้ีย์ฮยอะออะไรผมเหรอรับ” แบมแบมที่ยัอึ้ไม่หายพยายามรวบรวมสิหันมาถามผม
“ือฮยอะอ..ไอีไลน์หน่อยไ้มั๊ย” ผมออีนท่ามลาสายาอยารู้อยาเห็นอสมาิวผม หึ ถ้าิว่านอย่าผมะอาย ไม่ล้าอบอเลยว่าิผิอย่ามหัน์เลยหละรับ เพราะนอย่า ิม ิบอม หรือ ีย์สุหล่อนนี้ไม่มีทาที่ะอายพวนี้หรอนะอบอ!!
“..ไ้สิรับ” แบมแบมที่อนนี้หน้าึ้นสีอบผม ผมึยื่นโทรศัพท์ที่เปิไลน์้าไว้ให้อีน ร่าเล็นั่นยุยิๆัพั่อนะยื่นืนมาให้ผม ผมรับไว้่อนะเ็บโทรศัพท์ลระป๋าาเัวเอ
“อะแฮ่ม พวเรายัอยู่ในห้อนี้นะ” ฮยอนฮยอพูึ้น แบมแบมที่ไ้ยินอย่านั้นเลย้มหน้าุทำเป็นอ่านบท่อ แ่ใรๆ็ูออแหละรับว่าเ้าัวอายหนะ หูนี่แอย่าับมะเือเทศ น่ารัริๆ
หลัานั้นพวเรา็ุยันไปเรื่อยโยที่แบมแบมเอ็ถูลามาร่วมว้วย ูเหมือนว่าสมาิในวอผมะเอ็นูแบมแบมมาเลย ็ไม่แปลหรอ เ็มันน่ารันานี้ใรๆเห็น็รั็เอ็นูหมนั่นแหละ
แ่อย่าเลยไปเป็นูเอ็นละัน เพราะอันนั้นผมทำไ้นเียว
อนนี้สมาิในวอผม็ออันไปหมแล้ว เหลือแ่ผมับแบมแบมอยู่ันสอนเท่านั้น
“นี่แบมแบม” ผมเรียอีนที่ำลันั่อ่านบทอย่าะมัเม้น
“ฮะ” อีนอบมาทั้ๆที่ไม่ไ้เยหน้ามามอผมเลย
“ะว่าอะไรมั๊ยถ้าฮยอะอีบหนะ” ผมถามอีนอย่ามีวามหวั
“ฮ..ฮยอพูอะไรหนะ ผมไม่ลนะ” แบมแบมเยหน้ามามอผมอย่าใ
“ฮยอ็ไม่ไ้ล ฮยอพูริ” ผมพู่อนะ้อาอีน
“...ือ” แบมแบมพูึ้นอย่าลัเล
“...”
“ถ้าฮยอริันานี้็”
“...”
“...ไ้รับ” แบมแบมพู่อนะ้มหน้า่อ
“ั้น..” ผมลาเสียยาว่อนะเยิบไปใล้ๆแบมแบมมาึ้นแล้วเยาอีนึ้นมาให้สบาับผม
“อ...อะไรเหรอรั- อื้อ” เสียแบมแบมาหายไปเมื่อผมประบปาอีนอย่ารวเร็ว่อนที่ผมะ่อยๆสอลิ้นเ้าไปในโพรปาอีน และวานหาวามหวานไปทั่วอย่าไม่รู้ับ
“อื้มม” แบมแบมร้อท้วในลำอ่อนะีอผมเบาๆ ผมึผละออมาอย่าอ้อยอิ่
“ถือว่าเป็นอมัำละันนะ ่อไปนี้เรียมัวเรียมใไว้ให้ีๆล่ะ เพราะฮยอรุนายหนัแน่”
End.
ผลงานอื่นๆ ของ Bamtori ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Bamtori
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น