Little Bloody riding hood:หนูน้อยหมวกแดง(เลือด) - Little Bloody riding hood:หนูน้อยหมวกแดง(เลือด) นิยาย Little Bloody riding hood:หนูน้อยหมวกแดง(เลือด) : Dek-D.com - Writer

Little Bloody riding hood:หนูน้อยหมวกแดง(เลือด)

เวอร์ชั่นใหม่ของนิทานที่ได้รับการดัดแปลงมาแล้วมากมาย และนี่ก็คืออีกหนึ่งตำนานของ 'หนูน้อยหมวกแดง'

ผู้เข้าชมรวม

828

ผู้เข้าชมเดือนนี้

26

ผู้เข้าชมรวม


828

ความคิดเห็น


5

คนติดตาม


7
เรื่องสั้น
อัปเดตล่าสุด :  7 พ.ค. 57 / 09:19 น.

แท็กนิยาย

โหด เลือด สะใจ

ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนหนึ่ง ผิวของเธอเป็นสีขาวอมชมพู ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อน ผมยาวสลวยสีน้ำตาลแกมเหลืองราวกับน้ำผึ้ง และดวงตาสีฟ้าใสกลมโตดูสอดรับกับแก้มสีชมพูระเรื่อราวกับกลีบกุหลาบอันบอบบาง หนูน้อยมักจะใส่ชุดคลุมและหมวกสีขาวเป็นประจำ วันหนึ่ง คุณแม่ของหนูน้อยได้ทำขนมเค้กหนึ่งชิ้น และไวน์หนึ่งขวดไว้เตรียมนำไปให้คุณยายของหนูน้อย ซึ่งอยู่หมู่บ้านถัดไป

     

    หนูน้อยจ๊ะผู้เป็นแม่ร้องเรียก หนูน้อยหน้าตาน่ารักก็รีบเดินมาหาทันที

     

    ลูกช่วยนำของเหล่านี้ไปให้คุณยายหน่อยนะจ๊ะ คุณยายของหนูไม่ค่อยสบายแม่ของหนูน้อยบอก

     

    ค่ะ...หนูน้อยยิ้มรับคำ ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมตัวเก่ง หยิบตะกร้าใส่ของ แล้วเดินออกไป

     

    อย่าเถลไถลและแวะเล่นที่ไหนด้วยนะจ๊ะ ลูก... คุณยายกำลังรออยู่ และอย่ากลับบ้านมืดค่ำด้วย อันตรายนะจ๊ะ ได้ยินไหม?”ผู้เป็นแม่ตะโกนกำชับตามหลังมา

     

    ค่ะ คุณแม่…” หนูน้อยหันมา ก่อนจะเดินเข้าป่าไป

     

    หนูน้อยเดินชมนกชมไม้ข้างทางด้วยสีหน้าสดใสร่าเริง พลางเก็บดอกไม้หลากสีสันใส่ตะกร้าไปฝากคุณยายด้วย ขณะนั้นเธอเหลือบไปเห็นนกตัวน้อยกำลังส่งเสียงร้องเรียกกันอย่างสนุกสนาน หนูน้อยอยากเข้าไปเล่นด้วยจึงเดินตามนกน้อยเหล่านั้นไป โดยไม่ทันสังเกตเลยว่า มีดวงตาสีแดงเป็นประกายแอบจ้องมองเธออยู่ในพุ่มไม้

     

    “หึ หึ หึ...หมาป่าหัวเราะชอบใจ เมื่อรู้ว่า เหยื่อตัวน้อยคนนี้ กำลังจะเดินทางไปหาคุณยายที่บ้าน มันจึงชิงไปหาคุณยายเสียก่อน

     

    ใครน่ะ!”หนูน้อยสงสัยเพราะเห็นพุ่มไม้ขยับ เธอจึงรวบรวมความกล้าแล้วเดินไปดู เมื่อแหวกพุ่มไม้ออก กลับเจอกระรอกตัวน้อย กำลังวิ่งขึ้นไม้ไป หนูน้อยจึงถอนหายใจ

     

    โชคดี ที่ไม่ใช่หมาป่า...

     

    หนูน้อยเดินตามเสียงนกน้อยไปเรื่อยๆ จนเจอรังของนกมากมายอยู่บนต้นไม้ใหญ่ หนูน้อยจึงเปิดตะกร้าแล้วเอาขนมเค้กของคุณยายมาแบ่งออกเสี้ยวหนึ่ง แล้วโยนให้กับพวกนกเหล่านั้น นกน้อยพากันบินลงมาจิกกินขนมเค้กของหนูน้อย เธอยิ้ม และลูบหัวนกน้อยเหล่านั้นอย่างเอ็นดู

     

    ทันใดนั้น มีพรานป่าคนหนึ่งเดินผ่านมา เห็นหนูน้อยในชุดผ้าคลุมสีขาวนั่งอยู่คนเดียว จึงสงสัย แล้วเดินเข้าไปถาม

     

    เด็กน้อย...เจ้าเป็นใคร มาทำอะไรในป่าคนเดียว ไม่กลัวอันตรายหรือ? แถวนี้มีหมาป่าเยอะนะ

     

    หนูน้อยนั่งนิ่ง ไม่ตอบคำถาม พรานป่าก็ยิ่งสงสัยจึงลองเอามือไปแตะไหล่ของหนูน้อย

     

    หนูน้อยหันหน้าที่เปื้อนเลือด และมีเศษชิ้นเนื้อของนกในปาก หนูน้อยฉีกยิ้มให้เห็นเขี้ยวอันแหลมคมของเธอ ดวงตากลมโตสีฟ้ากำลังจับจ้องไปที่ร่างของพรานป่าราวจะกลืนกิน

     

    มาก็ดีแล้ว... หนูกำลังหิวอยู่พอดี..หนูน้อยพูดด้วยน้ำเสียงโหยหวน ก่อนจะหยิบมีดใต้ผ้าคลุมของเธอ แทงเข้าไปที่ท้องของพรานป่าผู้นั้น

     

    อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!” พรานป่าร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะรวบรวมพละกำลังหยิบมีดสั้นของตน แทงเข้าไปที่แขนของหนูน้อย

     

    ฉึ่ก!’ แต่หนูน้อยกลับเอียงคอและฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม ก่อนจะดึงมีดสั้นของนายพรานออกจากแขนของตน แล้วเลียเลือดที่ติดอยู่

     

    พรานป่าหวาดกลัวเป็นอย่างมากจึงพยายามจะคลานหนีเอาตัวรอด ในขณะที่เลือดของเขาก็ไหลเป็นทางยาว รอบตัวของเขามีแต่ซากศพของนกน้อยและดอกไม้เปื้อนเลือดหล่นอยู่เต็มไปหมด

     

    หนูน้อยเดินไปจับร่างของพรานป่าไว้ได้ ก่อนจะใช้มีดสั้นของเขา ค่อยๆปาดไปที่คอของนายพรานเอง จนเลือดไหลพุ่งออกมา อาบผ้าคลุมของหนูน้อยจนกลายเป็นสีแดง!

     

    หลังจากฆ่านายพรานแล้วหนูน้อยก็เดินเล่นต่อไปจนถึงบ้านของคุณยาย โดยตอนนี้หมาป่าได้เข้าไปสวมรอยเป็นคุณยาย นอนคลุมโปงอยู่เรียบร้อยแล้ว

     

    ก๊อกๆๆๆหนูน้อยเคาะประตู

     

    ใครน่ะ!” หมาป่าซึ่งพยายามเลียนเสียงของคุณยายพูดขึ้น

     

    หนูน้อยหมวกแดงเองค่ะ...หนูมีของมาให้คุณยายด้วยนะคะ

     

    ปลดล็อคกลอนประตูเข้ามาได้เลยจ่ะ ยายไม่ได้ล็อคเอาไว้หมาป่าตะโกนตอบ ก่อนจะเอาผ้าห่มมาปิดหน้าไม่ให้หนูน้อยหมวกแดงสงสัย

     

    ค่ะ...หนูน้อยหมวกแดงค่อยๆเปิดประตูแล้วเดินเข้ามา เลือด ที่เลอะตามผ้าคลุมของเธอก็หยด ติ๋ง ติ๋ง มาตลอดทาง

     

    หนูน้อยหมวกแดงมีอะไรมาฝากยายบ้างล่ะจ๊ะ? วางไว้บนโต๊ะได้เลยนะหมาป่าดัดเสียงถาม

     

    คุณแม่ทำขนมเค้กมาให้คุณยายค่ะหนูน้อยหมวกแดงวาง เศษอวัยวะ เครื่องในสดๆ ทั้งสมอง ตับไตไส้พุงไว้บนโต๊ะ และยังฝากไวน์มาให้คุณยายด้วยนะคะ...หนูน้อยหมวกแดงหยิบแก้วมารินไวน์ซึ่งตอนนี้กลายเป็นน้ำเลือดสดๆ ก่อนจะวางไว้บนโต๊ะเช่นกัน

     

    เอิ่ม... ยายก็มีอะไรจะให้หนูน้อยหมวกแดงเหมือนกันจ่ะ เข้ามาใกล้ๆยายสิจ๊ะหมาป่าว่า

     

    ค่ะ...คุณยาย..หนูน้อยหมวกแดงค่อยๆเดินเข้าไป พร้อมกับกำมีดแอบซ่อนไว้ข้างหลัง

     

    ดีมากจ่ะ.. หนูน้อยหมวกแดง...หนูนี่น่ารักจริงๆ หมาป่ายิ้มดีใจ

     

    คุณยายคะ!!!” ฉึ่ก!’ หนูน้อยหมวกแดงหยิบมีดแทงข้างหลังของหมาป่าทะลุผ้าห่มลงไป

     

    ทำไมหูของคุณยายใหญ่จังเลย...” ‘เฉื่อก!’ หนูน้อยหมวกแดงตัดหูของหมาป่าออกมา

     

    คุณยายคะ ทำไมตาของคุณยายถึงใหญ่จังเลย…” แคว่กหนูน้อยใช้มือเล็กๆของเธอควักลูกตาของหมาป่า เอามาเลีย ก่อนจะโยนทิ้งไป

     

    คุณยายคะ ทำไมมือของคุณยายถึงใหญ่จังเลย... เฉื่อก!’หนูน้อยดึงขาหน้าของหมาป่าจนหลุดออกมา เศษชิ้นเนื้อจึงกระจายไปทั่ว

     

    คุณยายคะ ทำไมปากของคุณยายถึงดูน่ากลัวจังเลย!!!” หนูน้อยจับปากของหมาป่าอ้าออก มากขึ้น... มากขึ้น... จนหักเป็นสองท่อน หนูน้อยแสยะยิ้ม เลียเขี้ยวอันคมกริบของตน ก่อนจะควักเอาหัวใจของหมาป่า มากินอย่างเอร็ดอร่อย...

     

    -บทส่งท้าย-

     

    หนูน้อยหมวกแดงเดินไปเปิดประตูห้องอีกห้องซึ่งอยู่ถัดจากห้องของคุณยาย ปรากฏเป็นห้องอันมืดมิด มีแต่เพียงแสงสลัวๆจากเทียนไม่กี่เล่มที่ตั้งอยู่ ส่องให้เห็นศพของหญิงชราผู้หนึ่งซึ่งเน่าเปื่อยผุพังไปตามกาลเวลา แต่สภาพศพนั้นเละเทะ กระดูกแขน กระดูกขาที่อยู่ผิดที่ผิดทาง ทำให้เข้าใจถึงสาเหตุการตายว่าโดนสัตว์ดุร้ายทำร้ายมา

     

    หนูน้อยเดินเข้าไปใกล้ๆกับศพศพนั้น ก่อนจะถอดผ้าคลุมเปื้อนเลือดของเธอออก เผยให้เห็นหน้าตาอันแสนน่ารักของเด็กน้อย เธอบรรจงวางหัวกะโหลกของหมาป่าลงบนแท่นวาง ตรงหน้าศพศพนั้น โดยบนแท่นวางก็มีหัวกะโหลกแบบเดียวกันอยู่อีกหลายสิบอัน

     

    หนูน้อยแสยะยิ้ม และเลียเขี้ยวของตน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า

     

    แด่คุณยาย... ของหนู!”

     

    -จบ-

































     




     

    Devi L









    -------------------------------------------------------------------------------
    อย่าลืมคอมเม้นกันเยอะๆนะคะ
    >///<


     

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น

    ×