เปิดหน้าต่างบานใหญ่ออกให้กว้าง รับแดดจางย่างเยือนสู่เรือนเหย้า กวักลมโกรกโบกผ่านม่านสีเทา คลอเสียงเร้านกร้องทำนองฟ้า ปัดฝุ่นฝ้าหนาเขลอะที่เปรอะเปื้อน อยู่เนิ่นเดือนปีให้ลี้หายหน้า จัดแจกันดอกไม้ใหม่งามตา ในบ้านน่าพำนักพักอาศัย เปิดหน้าต่างรับวิชานานาแขนง สาดเจิดแจ้งอยู่ยงอสงไขย เพาะปัญญามาลีศิวิไลซ์ ประดับไว้พรายพริ้มริมระเบียง เปิดหน้าต่างหัวใจออกให้สุด รับแสงใจเพื่อนมนุษย์ทุกเช้าเที่ยง ปลูกต้นรักสักกอเพื่อหล่อเลี้ยง ให้พอเพียงชุ่มฤทัยไปทุกวัน เมื่อเราเปิดหน้าต่างออกอย่างนี้ ล้วนแต่มีความสว่างพร่างเฉิดฉัน รับสรรพแสงแรงกล้าสารพัน มองสิ่งอันมีค่าน่ายลยิน เปิดเถิดเปิดเพื่อรับกับสิ่งใหม่ เปิดตามแต่หัวใจใคร่ถวิล เปิดความคิดอิสระเราระริน อย่าให้สิ้นรสจินตนาการ ....เปลวเพลิง.... | |
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
19 ธ.ค. 54
405
1
ความคิดเห็น