เพียรทุกวันหมั่นสู้มิรู้ถอย
มองให้เห็นสุดท้ายที่รอคอย
แล้วบรรจง เรียงร้อย เล็กน้อยไป
เสมือนหนึ่งเศษหินดินค่าน้อย
หากคิดเปลี่ยนเป็นพลอยร้อยค่าใส
จงหมั่นสู่รู้ก้าวเจียระไน
หามิใช่เฝ้าฝันรอมันดี
เพชรจะงามเป็นน้ำหนึ่งซึ่งสูงค่า
ย่อมต้องผ่านการขัดมาตามวิถี
เพื่อจะสร้างเศษหินเป็นมณี
ย่อมต้องมีการผ่านและขัดเกลา
สิ่งสามารถเจียรเพชรเป็นเพชรได้
คือปัญหานอกในได้สีเข้า
จนเกิดเป็นพลอยดีมีแสงเงา
ซึ่งใครเขาต่างเฝ้าฝันกันทุกคน
ลองเลือกดูให้เขาเลือกหรือเลือกเขา
สุดแต่เราก้าวเดินทุกครั้งหน
เป็นเศษหินเป็นมณีที่ใจตน
ไม่ใช่มนตร์ฟ้าไหนไปบันดาล
^^ แด่ผู้ฝืนลิขิตฟ้า แล้วเขียนชะตาด้วยตนเอง
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
15 ก.พ. 55
412
1
ความคิดเห็น
อยากให้มาแต่งอีกจะได้ไหม
คนที่อ่านอย่างฉันนั้นปลื้มใจ
ที่ฉันได้พบกลอนสอนใจคน