เสียงบนบ้าน บุคคลปริศนายามวิกาล

          เมื่อไม่นานมานี้ประมาณต้นปีเห็นจะได้  หลังจากที่เราอาบน้ำเสร็จ  เราก็มายืนแต่งตัวอยู่หน้าตู้กระจก  ก็ทาครีม  ทาแป้งไปเรื่อย 
สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินอยู่ชั้นบน  สีเสียงเด็กหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน  เหมือนเด็กวิ่งไล่จับกันอ่ะ
(บ้านเรามีสองชั้น  ชั้นบนเป็นไม้  ชั้นล่างเป็นปูน)  เราก็ไม่กลัวอะไรมาก  ก็ตะโกนขึ้นไปว่า 'อย่าเล่นกันได้มั้ย  เงียบเลยนะ  ไม่ชอบ!'
เท่านั้นแหละ  เสียงก็เงียบไปหมด  พอเราแต่งตัวเสร็จเราก็ปิดไฟด้านล่างหมด  เหลือแต่ไฟที่ห้องน้ำ  เราก็เดินไปที่บันได  มีแค่ไฟจากมือถือเท่านั้น
แล้วเราก็มองขึ้นไปที่บันไดชั้นบน  เราเห็นขาคน  มีผ้าสีขาวเหมือนจะเป็นชุดคลุมยาวถึงข้อเท้า  มายืนอยู่ตรงบันไดขั้นบนสุด
เราก็เริ่มใจเต้นแรงขึ้นตกใจ  สักพักขานั้นก็เลื่อนลอยไปข้างบนบ้าน  เราก็เดินขึ้นบันไดตามไป  พอไปถึงบนบ้าน  เราก็มองไปรอบเลย
เห็นเป็นผู้หญิงผมยาว  ใส่ชุดสีขาวยืนอยู่ตรงมุมของบ้านหันมาหาเรา  เราก็เลยรีบเอื้อมมือไปเปิดไฟที่อยู่ตรงเสาบ้าน  แล้วเราก็หลับตารอให้ไฟติด
พอไฟติดก็ไม่เห็นอะไรอีกเลย  จนกระทั่งเราเข้านอน  เราก็ปิดไฟที่หัวนอนเราแล้วก็รีบเข้ามุ้ง  พอปิดไฟเท่านั้นแหละ  ผู้หญิงคนเดิมก็มายืนดูเราจากนอกมุ้ง
แล้วพอมองขึ้นไปบนคานบ้านก็เห็นมีเด็กนั่งห้อยขาอยู่  เรากลัวมากเอาผ้าห่มคลุมหัว  ร้อนก็ร้อน  แต่ถ้าไม่คลุมหัวเราก็เห็นอยู่ดี
แล้วเราก็หลับไป  มารู้สึกตัวอีกทีรอบดึก  ตีอะไรก็ไม่รู้  เรารู้สึกเหมือนว่ามีใครมาลูบหัวเรา  เราก็เลยลืมตาเหลือบดูข้างบน
ทีนี้ชัดเลย  ผู้หญิงชุดขาวแต่ผมสั้นมานั่งยิ้มให้เราพร้อมกับลูบหัวเราไปด้วย  เขาไม่ได้ทำอะไรเรานะ  ตอนนั้นเรากลัวมากขยับก็ไม่ได้
ทำอะไรก็ไม่ได้  สักพักผู้หญิงคนนั้นก็ลุกเดินหายไป  แล้วก็ไม่มีอะไรอีกเลยในคืนนั้น
          พอตอนเย็นวันถัดมา  เราก็นอนกับน้องที่บ้านหลังเดิม  แต่น้องเข้ามาบ้านก่อน (เราอยู่ที่บ้านป้า)  พอน้องอาบน้ำเสร็จก็ออกมาแต่งตัว
แล้วก็ได้ยินเสียงเหมือนใครเดินอยู่บนบ้าน  น้องก็เดินขึ้นบนบ้านไป  แล้วก็ได้ยินเสียงเหมือนใครขยับตัวอยู่ในที่นอนของเรา
น้องก็ตะโกนถามว่า 'พี่อาบน้ำหรือยัง'  ก็เงียบไม่มีใครตอบกลับมา  สักพักเราก็เดินเข้าบ้านปิดประตูน้องก็รีบเดินลงมาข้างล่างแล้วก็เล่าให้เราฟัง
เราก็บอกว่าเพิ่งกลับมาเมื่อกี้  เดี๋ยวไปอาบน้ำก่อน  น้องก็ขึ้นไปเปิดทีวีดู  เราก็ไปอาบน้ำพอปิดไฟ  เราก็ตั้งใจเล่น Whatsapp ในมือถือสุดๆ เดินมาถึงหัวบันได
ก็ต้องเงยหน้ามาเพราะเห็นมีคนมายืนอยู่  พอเงยหน้ามาก็เห็นผู้หญิงชุดขาวที่มานั่งลูบหัวเราเมื่อคืนก่อน  เราตกใจยืนอยู่ตรงนั้นพักนึง  พอรู้สึกตัวก็รีบวิ่งขึ้นบันไดทันที
พอตอนเช้ามา  น้องก็มาเล่าให้เราฟังว่า  เมื่อคืนลงไปเข้าห้องน้ำ  พอออกมาจากห้องน้ำ  เห็นมีผู้ชายใส่ชุดสีดำนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ตรงหัวบันได  พอน้องเห็นก็รีบวิ่งขึ้นบนบ้านทันที
เราก็เลยเล่าให้น้องฟังว่าเราก็เจอเหมือนกัน 
          ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพอมีอะไรแปลก ๆ เราก็จะตะคอกกลับไปเสียงดัง  บางทีก็นึกในใจ  สิ่งนั้นก็จะหายไปเอง  นี่ขนาดพิมพ์ไปก็ยังกลัวๆ อยู่นะ  เรายังมีอีกหลายเรื่องเลย
ผี ๆ ทั้งนั้น  เราเจอมาเยอะจนกลายเป็นเรื่องปกติ  แต่ก็กลัวอยู่เหมือนเดิม

++thanks++