[Fic Arcana famiglia] Liberta x Nova

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

 

ตึกตึกตึก เสียฝีเท้าของใครบางคนช่างดูเร่งรีบ เขาบ่นกลับตัวเองอย่างหัวเสียเบาๆ
'ทำไมฉันต้องมาทำงานกับเจ้านี้ด้วยเนี้ย' ก่อนที่เจ้าของร่างจะเปิดประตูห้องทำงานของใครบางคนอย่างเสียงดัง
''ฉันบอกแล้วใช่มั้ยเวลาจะเข้ามาให้เคาะประตูแล้วรอให้อนุญาติก่อนถึงจะเข้ามาได้''
''นายเป็นแม่ฉันรึไงถึงคิดจะมาสั่งน่ะ - - เฮ้อออ แต่ช่างเหอะนี่มะม๊าเค้าให้พวกเราเอาของไปให้คนรู้จักน่ะ''
''งั้นเหรอ...''
''.....''
''.....(. ___ .)'' #ก้มหน้าทำงานบนโต๊ะ
ห้ะ?...ตอบแค่นี้จริงๆอ่ะ แล้วนี่ไม่คิดจะกระเตื้องเลยรึไงมะม๊าสั่งเลยนะเฮ้ย แล้วไอ้ที่พูดแบบไม่เงยหน้าขึ้นมามองแบบนี่มันไม่มีมารยาทนะเฮ้ย ! แหน่ะยังทำเฉย คุณมีงานต้องทำนะคร้าบบบ ช่วยลงขึ้นมาหน่อยจะเป็นพระคุณมากเลยครับ เขาคิดในใจอย่างลำบาก
''นี่ นายไม่คิดจะทำอะไรเลยรึไง''
''......''
''นี่โนวานายคิดจะเงียบลูกเดียวโดยไม่สนใจคำสั่งเลยรึไง นายมีงานนะเฟร้ยยย''
''นายก็ไปเองไม่ได้รึยังไง ?''
ไม่ต้องมาทำหน้าเครื่องหมายคำถามเลยนะเฮ้ย ''งั้นนายจำได้มั้ยคำพูดที่ฉันพูดว่า มะม๊าเค้าให้พวกเราเอาของไปให้คนรู้จัก งั้นมีคำว่าเราก็ต้องไปด้วยกันสิ!'' ผมมองหน้าโนวาอย่างดุๆ ทำไมเวลาที่ผมอยู่กับโนวาแล้วผมถึงรู้สึกว่าโลกมันน่าเบื่อขึ้นนะ ใช่แล้วล่ะมันน่าเบื่อเพราะมีเจ้าบ้าอยู่คนนึงไง! ผมคิดอย่างมีความสุขราวกับว่าได้ด่าในใจที่ได้ด่าแม้แต่คำว่า ไอ้บ้า คำเดียว
''งั้นก็ได้ แต่ฉันหวังว่าเมื่อกี้นายไม่ได้คิดอะไรแปลกๆนะ''
''เห็นมั้ย ฉันว่าแล้วว่านายต้อง มะ ห้ะ! เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ?''
''ผม--บอกว่า--ก็ได้!''
ฟังดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะรำคาญแหะ แอบมีประชดขึ้นต้นด้วยผมด้วยแหะ ๐ w ๐
''งั้นไปกันเลยนะ!'' ผมค่อยๆจับมือโนวาโดยกึ่งลากกึ่งดึงให้ไปด้วยกันกับผมเร็วๆ ก่อนจะได้ยินเสียงเล็กๆโนวาพูดขึ้นเบาๆ ''อ๊ะ รอก่อนสิ''
------------------------------------------------------------------------------------
ผมกึ่งลากกึ่งดึงเจ้าถั่วไปเดินทั่วๆในเมืองตามแผนที่ แ่ต่ดันกลายเป็นว่าเดินวนไปรอบเมืองอยู่หลายครั้งจนโนวาทนไม่ไหว
''นายหลงทางรึเปล่า?''
''ห้ะ? ฉันเนี้ยนะหลงทางไม่มีหรอกหน่าา ฮะฮะ''
''งั้นที่วนมาหลายรอบอย่างนี้มันแสดงว่าอะไรกัน?''
''เออ....''
''เฮ้อออ งั้นเอาแผนท่มานี่เดียวผมจะดูให้เอง-*-''
ผม คำนี้สามารถเดาอารมณ์คนตัวเล็กข้างๆผมได้เลยว่าเจ้าตัวกำลังอยู่อารมณ์ไหน กำลังรำคาญอยู่สินะแถมยังทำหน้ายักษ์ใส่ผมอีกต่างหาก เฮ้อออเด็กคนนี้ไม่น่ารักเลยซักนิดเดียว-*- ผมมองเจ้าตัวกำลังเดินสลับกับมองแผนที่ไปด้วยดูแล้วน่ารักจังแหะ ห้ะ!เดี๋ยวๆผมกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่เนี้ย!
''นี่ลิเบอร์ต้าถึงแล้วล่ะ''
''เอ๊ะ อืมๆ''
โนวาค่อยๆกดออด จากนั้นก็มีหญิงสาวน่าตาสละสวยเดินออกมา ผมชักประหม่าแล้วอ่ะ-///-
''สะ สวัสดีครับคือหม่าม๊าเค้าให้เอาของมาให้น่ะครับนี่ครับ''
ผมยื่นกล่องขนาดกลางๆให้ผู้หญิงคนนั้นก่อนที่เธอจะเปิดกล่องแล้วหยิบจดหมายในกล่อง(ที่ผมไม่รู้ว่ามันมีอยู่)ออกมาอ่านก่อนที่เธอจะยิ้มเบาๆแล้วพูดขึ้น
''พวกเธอคือลิเบอร์ต้ากับโนวาสินะจ้ะ เค้ามาก่อนสิจ้ะ'' เธอเดินเค้าไปในบ้านของเธอก่อนที่ผมและโนวาจะเดินเข้าไปอย่าง งงๆ

ตัดฉับ! จบตอนแรกมาด้วยความยากลำบาก(?) เค้าพยายามแต่งให้ยาวแล้วนะแต่มันสิ้นสุดจุดสมองแล้วจริงๆTwT ตอนแรกวางพล๊อตไว้ว่าจะให้โนวาเป็นคนดำเนินเรื่องแต่ไปๆมาๆกลายเป็นลิเบอร์ต้าซะงั้นส่วนโนวากลายเป็นคนตบมุก(?)แทน ส่วนเรื่องก็เปลี่ยนไปหลายอย่างหลังจากตอนที่คิดไว้ (โฮรรรรรรรรว์) ยังไงก็ตามนี่คือฟิคเรื่องแรก(?)นะฮะอาจจะตกๆหล่นๆหรือไม่เข้าใจก็ขออภัยนะฮะ(_ _) มีอะไรก็ติดต่อที่ไอดีได้นะแจ๊ะ+ w +

 

Solsize THEME