ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บันทึกการเดินทาง 2 [วิทยานิพนธคณะพันธุศาสตร์]
วิทยานิพนธคณะพันธุศาสตร์!
ตอนแรกที่ข้าเข้าเรียนเกิดอาการรู้สึกว่า ที่จริงไม่น่าเข้าคณะนี้เลยT^T
แต่ก็อุตส่าห์เข้ามาแล้วไฟท์ติ้ง!!!
ก่อนอื่นข้าก็นั่งอ่านหนังสือปูพื้นฐานไปเล็กน้อย(เล็กน้อยจริงๆนะ)
หลังจากนั้นข้าก็เตรียมของเดินทางซึ่งมันไม่ต่างจากคราวที่แล้วเท่าไหร่หรอก
และแน่นอนข้าไม่ลืมคู่หูที่ลุยไปด้วยกันในคราวที่แล้ว
"ฮาร์น ออกมานะอยู่ไหนน่ะ!?"ข้าตะโกนตามหามันในมิติที่สร้างเป็ฯป่าของข้าเพื่อเลี้ยงดูฮาร์นโดยเฉพาะ "มีอะไรอีกล่ะ?"เจ้าฮาร์นตอบกลับมาพร้อมร่างอ้วนของมันที่ทำให้ข้าอึ้ง!
"ไปเข้าฟิตเนสเดี๋ยวเน้!!!!!" เอาเป็นว่าข้าต้องเลื่อนการเดินทางไปสักพักน่ะ - -
หลังจากนั้นเจ้าฮาร์นก็เดินออกมาจากมิติที่ข้าสร้างขึ้นพร้อมร่างผอมติดกระดูกของมัน
"คราวนี้เข้ามหาลัยแล้วต้องไปแคว้นเนพีอาน่ะ"ข้าบอกกับมันก่อนขึ้นหลังพร้อมสัมภาระ
"คร้าบๆๆ"เจ้าฮาร์นพูดเสียงเบื่อก่อนทะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็วโดยไม่บอกกล่าวทำให้ข้าเกือบร่วงลงจากหลัง "ไอ้ฮาร์น!!!"ข้าตะโกนด้วยความฉุนเฉียวก่อนสิ่งที่ตอบแทนข้าคือรอยยิ้มของฮาร์น เจ้าสัตว์เลี้ยวไม่เชื่อง!!
ณ แคว้นเนพีอา
เมื่อข้ามาถึงข้าได้ไปแวะเวียนที่แคมป์นักสำรวจก่อนไปยังที่ว่างแห่งหนึ่ง ดูเหมือนว่าดรากิออนจะมาขุดแล้วข้าไม่ยอม "ฮาร์นอ้าาาาาา"ข้าทำท่าอ้าปากใส่เจ้าฮาร์นแล้วเจ้าฮาร์นก็อ้าปากตาม ข้าอาศัยจังหวะนั้นโยนยาวิเศษเข้าปาก"ยาอะไรน่ะ?"ฮาร์นมองงงๆก็จะ ตูม! ร่างของฮาร์นระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ก่อนชายเปลือยคนหนึ่งปรากฎแทน "ใส่นี่นะ"ข้ายื่นเสื้อผ้าให้เจ้าฮาร์นที่กลายเป็นมนุษย์โดยยาที่ข้าคิดขึ้น ลงมือขุดกันเถอะ พวกเราเริ่มขุดไปเรื่อยๆก่อนที่พวกเราจะเจออะไรบางอย่าง "ดูเหมือนว่าจะเป็นประตูช่วงบนนะครับ"ฮาร์นพูดขึ้น
ข้าปีนขึ้นข้างบนพร้อมกับฮาร์น "ฮาร์นเดี๋ยวข้าจะสไลด์ลงไปถีบประตูเดี๋ยวเจ้าลงไปด้วยนะ"ข้าพูด ฮาร์นพยักหน้าแล้วข้าก็ทำตามที่พูด ประตูไม้ผุๆพังทันที ตัวของข้าหลุดเข้ามาในห้องๆหนึ่ง กลิ่นเน่าเหม็นโชยออกมา หลังจากนั้นฮาร์ก็ตามลงมา
ห้องนี้เหมือนเป็นห้องจดบันทึกหรือเก็บข้อมูลห้องเชื่อมต่อไปยังห้องอื่นๆอีกมากมาย
ห้องส่วนใหญ่มักเป็นห้องขังหรือห้องวิจัยแทบเรียกได้เลยว่าคือสวรรค์ของหนูหรือพวกแมลง
ข้าไปเจอห้องหนึ่งซึ่งมีประตูบานยักษ์ที่ปิดตายด้วยแม่กุญแจสนิมเขรอะ ฮาร์นอาสาพังประตู
ตูม!
เมื่อพวกเราพังประตูเข้าไป เราได้พบกับกองซากศพมากมายกับสัตว์ประหลาดที่มีลักษณะคล้ายกับเซนเทอร์ "วิ่ง!!"ฮาร์นพูดขึ้นพร้อมกับที่เริ่มออกวิ่ง พวกเราวิ่งหนีมันผ่านห้องต่างๆจนถึงประตูที่เราเข้ามา ดูเหมือนว่ามันจะตามเรามาไม่ได้แล้ว "ข้าไม่ลงไปที่นั่นอีกเป็นครั้งที่สองแน่"ฮาร์นพูดเมื่อเราอยู่เหนือพื้นดิน
"ไปทะเลสาปมายากัน"ข้าพูดขึ้นก่อนเราจะเดินไปด้วยกัน
ที่ทะเลสาปมายา
ข้ากับฮาร์นมาถึงทะเลสาปก็นั่งพัก ดูเหมือนว่าข้าจะมีแผลที่กลางหลังน่าจะเป็นเพราะเจ้าสัตว์ประหลาดพวกนั้น ข้าอ่านบันทึกของนักวิจัยคนหนึ่งที่โดนบังคับให้สร้างสัตว์ประหลาดนี่ทั้งที่ไม่อยากทำ แต่ที่จริงข้าอ่านมันเพราะอยากรู้พิษสงของสัตว์ประหลาดพวกนั้น
เท่าที่อ่านแผลที่หลังของข้าแค่ได้รับพิษที่ทำให้ง่วงนอนเฉยๆ เมื่อข้ารู้ว่าทำให้ง่วงข้าก็สบายใจจนหลับไปตามพิษของบาดแผล เมื่อข้าตื่นขึ้นมาอีกที ข้าก็อยู่ที่ห้องในหอพักเสียแล้ว
บาดแผลทั้งหมดหายแล้วข้าไม่รู้หรอกว่าใครทำบาดแผลให้ แต่ก็ขอขอบคุณ
:x
THE END!
ตอนแรกที่ข้าเข้าเรียนเกิดอาการรู้สึกว่า ที่จริงไม่น่าเข้าคณะนี้เลยT^T
แต่ก็อุตส่าห์เข้ามาแล้วไฟท์ติ้ง!!!
ก่อนอื่นข้าก็นั่งอ่านหนังสือปูพื้นฐานไปเล็กน้อย(เล็กน้อยจริงๆนะ)
หลังจากนั้นข้าก็เตรียมของเดินทางซึ่งมันไม่ต่างจากคราวที่แล้วเท่าไหร่หรอก
และแน่นอนข้าไม่ลืมคู่หูที่ลุยไปด้วยกันในคราวที่แล้ว
"ฮาร์น ออกมานะอยู่ไหนน่ะ!?"ข้าตะโกนตามหามันในมิติที่สร้างเป็ฯป่าของข้าเพื่อเลี้ยงดูฮาร์นโดยเฉพาะ "มีอะไรอีกล่ะ?"เจ้าฮาร์นตอบกลับมาพร้อมร่างอ้วนของมันที่ทำให้ข้าอึ้ง!
"ไปเข้าฟิตเนสเดี๋ยวเน้!!!!!" เอาเป็นว่าข้าต้องเลื่อนการเดินทางไปสักพักน่ะ - -
หลังจากนั้นเจ้าฮาร์นก็เดินออกมาจากมิติที่ข้าสร้างขึ้นพร้อมร่างผอมติดกระดูกของมัน
"คราวนี้เข้ามหาลัยแล้วต้องไปแคว้นเนพีอาน่ะ"ข้าบอกกับมันก่อนขึ้นหลังพร้อมสัมภาระ
"คร้าบๆๆ"เจ้าฮาร์นพูดเสียงเบื่อก่อนทะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็วโดยไม่บอกกล่าวทำให้ข้าเกือบร่วงลงจากหลัง "ไอ้ฮาร์น!!!"ข้าตะโกนด้วยความฉุนเฉียวก่อนสิ่งที่ตอบแทนข้าคือรอยยิ้มของฮาร์น เจ้าสัตว์เลี้ยวไม่เชื่อง!!
ณ แคว้นเนพีอา
เมื่อข้ามาถึงข้าได้ไปแวะเวียนที่แคมป์นักสำรวจก่อนไปยังที่ว่างแห่งหนึ่ง ดูเหมือนว่าดรากิออนจะมาขุดแล้วข้าไม่ยอม "ฮาร์นอ้าาาาาา"ข้าทำท่าอ้าปากใส่เจ้าฮาร์นแล้วเจ้าฮาร์นก็อ้าปากตาม ข้าอาศัยจังหวะนั้นโยนยาวิเศษเข้าปาก"ยาอะไรน่ะ?"ฮาร์นมองงงๆก็จะ ตูม! ร่างของฮาร์นระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ก่อนชายเปลือยคนหนึ่งปรากฎแทน "ใส่นี่นะ"ข้ายื่นเสื้อผ้าให้เจ้าฮาร์นที่กลายเป็นมนุษย์โดยยาที่ข้าคิดขึ้น ลงมือขุดกันเถอะ พวกเราเริ่มขุดไปเรื่อยๆก่อนที่พวกเราจะเจออะไรบางอย่าง "ดูเหมือนว่าจะเป็นประตูช่วงบนนะครับ"ฮาร์นพูดขึ้น
ข้าปีนขึ้นข้างบนพร้อมกับฮาร์น "ฮาร์นเดี๋ยวข้าจะสไลด์ลงไปถีบประตูเดี๋ยวเจ้าลงไปด้วยนะ"ข้าพูด ฮาร์นพยักหน้าแล้วข้าก็ทำตามที่พูด ประตูไม้ผุๆพังทันที ตัวของข้าหลุดเข้ามาในห้องๆหนึ่ง กลิ่นเน่าเหม็นโชยออกมา หลังจากนั้นฮาร์ก็ตามลงมา
ห้องนี้เหมือนเป็นห้องจดบันทึกหรือเก็บข้อมูลห้องเชื่อมต่อไปยังห้องอื่นๆอีกมากมาย
ห้องส่วนใหญ่มักเป็นห้องขังหรือห้องวิจัยแทบเรียกได้เลยว่าคือสวรรค์ของหนูหรือพวกแมลง
ข้าไปเจอห้องหนึ่งซึ่งมีประตูบานยักษ์ที่ปิดตายด้วยแม่กุญแจสนิมเขรอะ ฮาร์นอาสาพังประตู
ตูม!
เมื่อพวกเราพังประตูเข้าไป เราได้พบกับกองซากศพมากมายกับสัตว์ประหลาดที่มีลักษณะคล้ายกับเซนเทอร์ "วิ่ง!!"ฮาร์นพูดขึ้นพร้อมกับที่เริ่มออกวิ่ง พวกเราวิ่งหนีมันผ่านห้องต่างๆจนถึงประตูที่เราเข้ามา ดูเหมือนว่ามันจะตามเรามาไม่ได้แล้ว "ข้าไม่ลงไปที่นั่นอีกเป็นครั้งที่สองแน่"ฮาร์นพูดเมื่อเราอยู่เหนือพื้นดิน
"ไปทะเลสาปมายากัน"ข้าพูดขึ้นก่อนเราจะเดินไปด้วยกัน
ที่ทะเลสาปมายา
ข้ากับฮาร์นมาถึงทะเลสาปก็นั่งพัก ดูเหมือนว่าข้าจะมีแผลที่กลางหลังน่าจะเป็นเพราะเจ้าสัตว์ประหลาดพวกนั้น ข้าอ่านบันทึกของนักวิจัยคนหนึ่งที่โดนบังคับให้สร้างสัตว์ประหลาดนี่ทั้งที่ไม่อยากทำ แต่ที่จริงข้าอ่านมันเพราะอยากรู้พิษสงของสัตว์ประหลาดพวกนั้น
เท่าที่อ่านแผลที่หลังของข้าแค่ได้รับพิษที่ทำให้ง่วงนอนเฉยๆ เมื่อข้ารู้ว่าทำให้ง่วงข้าก็สบายใจจนหลับไปตามพิษของบาดแผล เมื่อข้าตื่นขึ้นมาอีกที ข้าก็อยู่ที่ห้องในหอพักเสียแล้ว
บาดแผลทั้งหมดหายแล้วข้าไม่รู้หรอกว่าใครทำบาดแผลให้ แต่ก็ขอขอบคุณ
:x
THE END!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น