Wild Horror ป่าสยองขวัญ

ลำดับตอนที่ #1 : ::GAME START::

พุยพุย :)  Shalunla

GAME START

INTRO

  “นานะตื่นได้แล้วลูก" เสียงผู้เป็นแม่ตะโกนเรียก’นานะ’จากด้านล่าง นานะลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับใบไม้แห้งสีน้ำตาลไหม้เธอหยิบใบไม้ใบนั้นขึ้นมาพิจารณาอย่างสงสัยว่ามันมาได้ยังไง ในเมื่อห้องเธอไม่มีต้นไม้สักต้นแล้วหน้าต่างของเธอก็ปิดอยู่ เธอสังเกตุเห็นตัวหนังสืออยู่บนใบไม้นั้น

     “บรื๋อออ ชื่อน่ากลัวชะมัด”นานะพูดออกมาเบาๆก่อนที่จะโยนใบไม้ใบนั้นออกนอกหน้าต่าง

    






“ไงนานะวันนี้มาเช้าจังนะ” โบลิ่งเพื่อนสาวของนานะเอ่ยแซวเมื่อเพื่อนของเธอมาเช้าผิดปกติ
“ก็เมื่อเช้าฉันตื่นมาเจอใบไม้ประหลาด มีข้อความน่าขนลุกอยู่บนนั้น ก็เลยรีบออกมา” นานะบอกสาเหตุที่ทำให้เธอมาเช้าผิดปกติพร้อมทำท่าทางขนลุก

“จริงหรอฉันก็เจอเหมือนกัน” จูออน(ฉายา หรือจูน)เพื่อนสาวอีกคนพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาถาม

“ฉันด้วย” แจ๊ครีบเสนอหน้าเข้ามาทันทีที่ได้ยิน

“นี่แจ๊คผู้หญิงเค้าจะคุยกัน นายเกี่ยวไรด้วย “จูนเอ่ยไล่

“ฉันก็เป็นผู้หญิงนะฮ๊า”แจ๊ดพูดพร้อมทำท่าทางแต๋วแตก ทำให้เพื่อนทั้งห้องปล่อยเสียงหัวเราะออกมา

“พวกเราก็ได้เหมือนกัน”ไอโกะ  เดินเข้ามาในกลุ่มพร้อมกับ เพื่อนอีกสี่คน เอโกะ บลอน ซันนี่  ยูยะ

“โอ๊ะจริงอะ”นานะ โบลิ่ง จูนและแจ๊ค เอ่ยพร้อมกันทันทีที่ได้ยินพวกเขารู้สึกขนลุกนิด

“แล้วมันเขียนว่า.....”นานะเว้นช่วงไว้ให้เพื่อนๆต่อ

“ยินดีต้อนรับสู่ป่าสยองขวัญ !!” ทั้ง 9 คนพูดพร้อมมองหน้ากันแบบไม่ได้นัดหมาย แล้วดูเหมือนว่าจะมีแค่พวกเขาเท่านั้นที่ได้รับใบไม้ประหลานั้นและคนอื่นๆก็ดูเหมือนไม่ได้สนใจเรื่องที่พวกเขาคุยกันสักเท่าไหร่

“นักเรียนเปิดเทอมวันแรกช่วยอยู่กันเงียบๆไม่ได้รึไง” ครูประจำชั้นของพวกเขาเข้ามาพร้อมกับเคาะไม้เบาๆที่โต๊ะเพื่อให้นักเรียนนั่งที่

 

“ชิ ครูมาแล้วเย็นนี้เจอกันหลังโรงเรียนนะ”นานะเอ่ยนัดกับเพื่อนๆก่อนที่ทุกคนจะกลับที่ของตัวเอง

          ติ่ง ต่อง  เสียงระฆังบอกหมดคาบวิชาสุดท้ายทำให้ทุกคนรีบกรูกันออกจากห้องโดยไม่สนครูที่ยืนทำหน้าตาปลงๆอยู่หน้าชั้นเรียน

“นี่พวกเธอเคยได้ยินเรื่องป่าสยองขวัญรึเปล่า” เอโกะรีบเปิดประเด็นทันทีที่ทุกคนมากันครบ

“ไม่เคย”ทุกคนพร้อมใจกันตอบ

“ฉันเคยนะ มีคนเล่ากันว่ามันเป็นที่ที่ไม่มีอยู่ในโลกนี้แต่มีคนเคยไปแล้วกลับมาเล่าให้พวกเราฟัง เค้าบอกว่าในทุกๆ 9 ปีจะมีเด็กผู้ถูกเลือก 9 คน เด็กพวกนั้นล้วนแล้วแต่เคยมีประสบการณ์เรื่องวิญญาณมาแล้วทั้งนั้นโดยจะส่งบัตรเชิญว่า ‘ยินดีต้อนรับสู่ป่าสยองขวัญ’ ”ทุกคนต่างตั้งหน้าตั้งตาฟังเรื่องที่เอโกะเล่าอย่างใจจดใจจ่อก็แน่หละพวกเขาทั้ง 9 คนเป็นพวกชอบเรื่องสิ่งเล้นลับแบบนี้อยู่แล้ว

“แล้วไงต่อละ”นานะพูดขึ้นเมื่อจู่ๆเอโกะก็หยุดการเล่าแล้วก้มมองนาฬิกา

“ฉันต้องไปรับน้องละ เดียวมาเล่าใหม่นะ”เอโกะรีบลุกพรวดขึ้น

“โห้ ”เสียงเพื่อนๆโอดครวญกันก่อนที่คนอื่นๆจะลุกตามๆกัน จริงสินี่มันก็เย็นมากแล้วพวกเขาต้องกลับบ้านกันแล้วละ

“เห้ย !! มาได้ไง” เมื่อกลับถึงบ้านจู่ๆนานะก็อุทานออกมา เมื่อพบว่าใบไม้ที่เธอทิ้งออกนอกหน้าต่างไปแล้วนั้นมันยังวางอยู่ที่เตียง เธอหยิบใบไม้นั้นขึ้นมาก่อนที่จะมองไปยังตัวอักษรที่อยู่บนใบไม้

“เอ๊ะ เมื่อเช้ามันไม่ได้เขียนว่ายังงี้นิ” นานะคิ้วขมวดคงต้องมีใครแกล้งเธอแน่ๆ แล้วอยู่ๆสติเธอก็ดับวูบลง

“GAME START”

    นานะลืมตาขึ้นก็พบว่าตนเองนั้นอยู่ในป่าแห่งหนึ่งซึ่งมืดจนแทบมองไม่เห็นแต่ยังดีที่มีตะเกียงเล็กๆแขวนอยู่ตามต้นไม้เป็นวงเธอหันไปมองรอบๆก็พบกับเพื่อนๆอีก 8 คนของเธอกำลังเดินไปเดินมาอยู่รอบๆ

“นานะตื่นแล้วหรอ”เอโกะเดินมาช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น

“ที่นี่มันที่ไหนกัน” นานะเอ่ยถามเอโกะก่อนจะมองไปรอบๆ

“ป่าสยองขวัญไงละ” เอโกะพูดยิ้มๆก่อนที่จะพูดต่อ

“ที่เรามาที่นี่เพราะว่ามีเราคนใดคนหนึ่งเริ่มเล่าเรื่องไปแล้ว”เอโกะพูดจึงทำให้ทุกคนหันมาสนใจ

“ใครละพวกฉันยังไม่ได้เล่าอะไรเลยนะ”  บลอนพูดพร้อมชี้ไปยัง ซันนี่ กับ ยูยะ

“ใช่” ซันนี่ และ ยูยะ ตอบพร้อมกัน

“พวกเธอจำเมื่อตอนเย็นได้ไหม ที่ฉันเล่าเรื่องป่าสยองขวัญแล้วกลับบ้านก่อน”ทุกคนพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ

“ฉันจะเล่าต่อนะ” เอโกะสูดหายใจเข้าช้าๆก่อนที่จะเริ่มพูดต่อ

“หลังจากที่ทุกคนได้รับบัตรเชิญแล้วพวกเขาก็โยนมันทิ้งไปบางคนก็เก็บไว้แต่หลังจากนั้นตอนเย็นพอพวกเขากลับมาบ้านก็พบว่าใบไม้ที่ตนได้ทิ้งไปมันยังอยู่และมีข้อความว่า ‘GAME START’ เหมือนที่พวกเราได้พอตื่นมาอีกครั้งทุกคนก็พบว่าตนเองนั้นได้มาอยู่ในป่าสยองขวัญแห่งนี้แล้ว เกมจะไม่เริ่มจนกว่าจะมีคนเล่าเรื่องแรกซึ่งคนั้นก็คือ ฉันเอง” เอโกะอธิบายพร้อมชี้นิ้วไปที่ตนเอง

“ห๊า !!”ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันตะโกนใส่จนเอโกะต้องเอามือปิดหู

“ก็อย่างที่บอกแหละ”ทุกคนเงียบลงอีกครั้งเมื่อเห็นเอโกะมีทีท่าว่าจะเล่าต่อ

“เมื่อเกมเริ่มทุกคนในกลุ่มต้องเล่าเรื่องสยองขวัญคนละ 1 เรื่องโดยที่เรื่องนั้นๆเกิดขึ้นจริงและต้องนำเรื่องทั้ง 9 เรื่องมาพิจารณาว่าใครที่เป็นคนเล่าเรื่องโกหกแต่ถ้าทายผิดทุกคนจะต้อง.......ตาย”เอโกะเว้นช่วงหายใจก่อนที่จะทำหน้าตาหน้ากลัวพูดออกมา ทุกคนสดุ้งสุดตัวก่อนที่จะหันไปกอดกันกลม

“ฮ่า ๆๆๆ”เอโกะระเบิดขำออกมาทันทีที่เห็นหน้าตาแตกตื่นของเพื่อนๆ

“ขะ ขำอะไรหนักหนา” ซันนี่เอ่ยออกมาอย่างหัวเสียถึงเขาจะเป็นคนที่ชอบเรื่องแบบนี้แต่ก็นะไม่มีใครที่ไม่กลัวหรอก

“แต่ฉันพูดความจริงนะ ถ้าพวกเธออยากกลับบ้านก็ต้องเล่าให้ครบทุกคนและหาคนที่เป็นวิญญาณปลอมตัวมา”

เอโกะเริ่มพูดอีกครั้ง มันทำให้ทุกคนขนลุกซู่ยิ่งกว่าเดิม

  “หึหึ ขอบอกไว้ก่อนนะ ห้าม-ไว้ใจ-ใครทั้งนั้น-แม้แต่ตัวฉันก็ตาม” เอโกะพูดเน้นเสียงเย็น  

แค่ติดอยู่ที่นี่ยังไม่พอ แต่ยังต้องคอยระแวงกันเองอีก!!!

 

1คอมเม้น1ความตาย

อิไรท์มันโรคจิต(เพื่อนบอก)แหมก็คนมันไปอ่านนิยาย
สยองขวัญแล้วมันได้ฟิลง่ะ อยากเอาแบบหลอนๆเลือดสาดเนื้อเหวอะหวะกันไปข้าง
//โดน เตะ -3- ยอมรับว่าโรคจิต ฮ่าๆ พอดีไปอ่านแล้วมันไม่โดนใจ
เลยแต่งเองซะเลย คิคิคิ อย่าลืมเม้นนะจ๊ะจะได้ตายไวไว !!