คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : 24/7 ตอนที่ 42 - แฮปปี้เอนดิ้ง
เห้ยยยยยยยยยย~ คิดถึงอ่ะ แวะมาทักทายไม่มีอะไร
ใครเห็นก็มาเซย์ฮัลโหลกันหน่อยนะ 55555555
ALWAYSHAPPINESSWITHLUMIN ค่ะ ;----;
มีฟิคลู่หมินเรื่องใหม่ สำหรับคนที่อยากติดตามก็ตามลิงค์เลยฮับบบบ
เป็นเรื่องสบายๆ(เหมือนเดิม555) เรื่องนี้มินซอกจะถูกแกล้งบ่อยหน่อยแต่มินซอกแกร่งนะ
ประมาณมึงตบมากูกระโดดถีบกลับ 555555
ไม่มีไรมาก พี่ลู่ก็มาแนวคูลๆ น่ารักๆ
มีเพลง(บ้าบอ) ให้ฟังเล่นทุกตอนด้วยนะ อ่านๆเบาสมอง เชิญค่า
ระนะ <3
[LUMIN ft.EXO] Onset ♬·.¸¸.·´¯`·☆
เปลี่ยนชื่อแอคเคาท์ทวิตใหม่แล้วนะคะ
@faabeeeeee
(ฟาบีอีหกตัวนะ มีอีหกตัว)
ขอบคุณมากๆค่ะ
ครอบครัวที่สมบูรณ์แบบสำหรับคุณคืออะไร...
... สำหรับพวกเขาอาจจะเป็นการมีเจ้าตัวเล็กวิ่งเล่นป้วนเปี้ยนรอบๆบ้านที่ซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองละมั้ง :D
“ป๊าฮะกลับมาแย้วหยอ โมนาแย่งขนมคินจังไปอ่ะ ฮือ”
“โมนาไม่ได้แย่งซะหน่อย คินจังขี้ตู่”
“ฮือ ฮือออออออออออออออออออออออออออออ”
“บอกว่าไม่ล่ายแย่ง ไม่ล่ายแย่งไง ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออ”
ลู่หานที่พึ่งกลับมาจากกองถ่ายภาพยนตร์ถึงกับต้องยกมือขึ้นมากุมขมับกับลูกๆตัวน้อยที่แข่งกันร้องไห้กระจองอแง ทำทาทางสะบัดตัวหนีจากอ้อมกอดของพี่เลี้ยง
“ไหน โมนา คินจังมาหาป๊าซิ”
แต่ถึงยังไงมันก็อดมีความสุขไม่ได้ที่กลับมาถึงบ้านก็มีเจ้าตัวน้อยวิ่งมาต้อนรับ ถึงจะต้อนรับด้วยเสียงฮึกๆ ฮือๆแทบจะทุกวันก็เถอะอย่างน้อยซะมันก็ทำให้ได้รู้ว่าที่ต้องออกไปทำงานเหนื่อยๆนอกบ้านทุกๆวันนี้เพื่อใคร
เด็กชายและเด็กหญิงวิ่งเข้าหาคุณพ่อผลัดกันหอมแก้มคนละฟอดสองฟอด... บอกเลยว่าหายเหนื่อย
“เป็นพี่น้องกันต้องรักกันรู้มั้ยครับ” คุณพ่อหน้าหวานกอดเด็กน้อยทั้งสองไว้คนละฝั่งของแขน “โมนาเป็นพี่ก็ต้องแบ่งขนมให้น้องเข้าใจมั้ยคะ?”
“เข้าใจค่ะ” เด็กหญิงโมนาวัยห้าขวบพยักหน้าหงึกหงัก ก้มหน้าขบเล็บน้อยๆของตัวเองอย่างไร้เดียงสา
“คินจังเป็นผู้ชายก็ต้องไม่รังแกผู้หญิงรู้มั้ยครับ”
“ครับป๊า คินจังจะไม่รังแกผู้หญิง” เด็กชายคินจังวัย 3 ขวบรับคำอย่างว่าง่าย แก้มตุ่ยๆโย้เย้ไปตามการแสดงสีหน้าไม่ต้องบอกก็รู้ว่าลักษณะเด่นนี้ได้มาจากใคร
คุณพ่อยิ้มอย่างพอใจที่ลูกของเขาพูดง่าย สอนอะไรก็ฟัง...
...ฟังทุกวันแต่ก็ยังทะเลาะกระจองอแงแบบนี้ทุกวัน ขอลู่หานร้องไห้แป๊บนะ TT
“หม่าม๊าไปไหนครับ มีใครรู้บ้าง”
“โมนารู้ค่ะ”
“คินจังก็รู้ครับ”
“โมนารู้ก่อง คินจังอย่ามาแซงได้ม้าย” ดวงตาคู่สวยของเด็กสาวที่ถอดแบบมาจากคุณพ่อมองค้อนฉับไปที่น้องชาย
“ก็คินจังรู้ด้วย คินจังจะบอกป๊า”
เด็กน้อยทั้งสองแย่งกันยกมือตอบ... และสุดท้ายก็มาจบที่การทะเลาะกัน คุณพ่อซุปตาร์อยากจะยกเท้ามาก่ายหน้าผากจริงๆ เฮ้อ
“อ่ะๆ งั้นตอบทีละคน คินจังตอบก่อน”
“ม๊าพาชินกูไปหาหมอฮับ ชินกูไม่สบาย”
“หม่าม๊าบอกว่าจะซื้อขนมมาให้พวกเราด้วยค่ะ”
“แบบนี้นี่เอง งั้นตอนนี้โมนากับคินจังไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าปะแป้งหอมๆนะครับ เดี๋ยวป๊าจะไปเตรียมอาหารเย็นรอ”
ลู่หานพยักหน้าให้พี่เลี้ยงมาพาตัวลูกน้อยของเขาไปปฏิบัติภารกิจที่ยิ่งใหญ่
“โมนาจะรีบอาบน้ำแล้วมาช่วยป๊าทำอาหารนะคะ” เด็กหญิงส่งยิ้มจนตาหยีมาให้ผู้เป็นพ่อ “ไปคินจังไปอาบน้ำ” ก่อนจะคว้าแขนของน้องชายให้เดินตามกันไป
ตัวเล็กสองคนเดินดุกดิกๆขึ้นบันได คินจังตัวเล็กกว่าจึงต้องอาศัยสองมือยันตัวเองขึ้นบันไดไปทีละขั้นอย่างอยากลำบากถึงอย่างนั้นก็ยังมีพี่สาวอย่างโมนาช่วยพยุงไปด้วย ทำให้คนเป็นพ่อที่ยืนมองอยู่อดจะยิ้มตามไม่ได้
ร่างสูงถอดเสื้อคลุมพาดไว้ตรงเก้าอี้รับแขก พับแขนเสื้อเล็กน้อยแล้วเดินตรงไปยังห้องครัวสีสันสดใสตามผนังก็มีโปสเตอร์อัลบั้มของเขาสมัยยังเป็นบอยแบรนด์แปะอยู่ เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้
“วันนี้ทำอะไรกินดีน้า”
ลู่หานฮัมเพลงระหว่างเปิดตู้เย็นขนาดใหญ่มองหาวัตถุดิบที่ถูกจัดเรียงอย่างสวยงามในตู้เย็น แม่ศรีเรือนของเขาทำหน้าที่ได้ดีจริงๆ
“อ้าว กลับมาแล้วหรอคะ” พ่อครัวหันไปยิ้มให้คนที่พึ่งกลับบ้าน เดินไปตระกองกอดพร้อมหอมแก้มภรรยาคนสวยหนึ่งฟอดก่อนจะเป็นฝ่ายเอียงแก้มให้หอมบ้าง ส่งยิ้มให้เล็กน้อยอย่างให้กำลังใจกันและกัน
“ชินกูเป็นยังไงบ้าง เห็นโมนากับคินจังบอกว่าไม่สบาย”
ลู่หานผละตัวจากภรรยาไปล้างมะเขือเทศและผักหลากสีเมนูเพื่อสุขภาพของเจ้าตัวน้อย
“ชินกูท้องค่ะ คุณหมอบอกว่าลูกในท้องมีปัญหาคงต้องอยู่ใกล้ๆหมอรอดูอาการ” สีหน้าของหมินหมินดูไม่ค่อยสดชื่นเท่าไหร่นัก คนเป็นสามีจึงหันมาส่งยิ้มให้
“อย่ากังวลไปเลยครับ ชินกูต้องปลอดภัย”
โปรดอย่าเข้าใจผิดว่าสองสามีภรรยาคู่นี้แก่หงำเหงือกจนถึงขั้นจะมีหลานแล้ว เขาก็เป็นแค่หนุ่มสาวที่พึ่งมาใช้ชีวิตร่วมกันแบบจริงจังในบ้านแสนอบอุ่นที่มีสัตว์เลี้ยงแสนน่ารักอย่างน้องหมาก็เท่านั้นเอง
“อาลู่ไปนั่งพักดีกว่า เดี๋ยวฉันทำเอง เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“ไม่เหนื่อยซักหน่อย” เมมเบอร์บอยแบรนด์ชื่อดังหนุ่มที่ผันตัวมาเป็นนักแสดงแย้งขึ้น
“แหน่ะ เดี๋ยวนี้หัดดื้อเลียนแบบลูกหรอคะ”
“ป๋มไม่ได้ดื้อซะหน่อยฮะ” เด็กชายลู่หานแกล้งสูบลมไว้ในปากทำหน้างอแงเลียนแบบลูกตัวน้อย
“แบบนี้ฉันก็ต้องเหนื่อยขึ้นสิคะ เลี้ยงเด็กดื้อทีเดียวตั้งสามคน”
ลู่หานหัวเราะร่ากับท่าทางของภรรยาก่อนจะหันไปสนใจผักบดในมือ หมินหมินอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นภาพแบบนี้ อปป้าของเธอช่างดีเหลือเกินขยันทำงานนอกบ้านแล้วยังไม่ทิ้งงานในบ้านอีก ถึงจะมีบ้างบางทีที่ต้องไปถ่ายละคร ถ่ายภาพยนตร์ที่ต่างจังหวัดหลายๆวันแต่เขาก็ไม่เคยทำให้เป็นห่วงยังโทรหาเสมอ พอกลับมาก็มักจะมีของเล่น ขนมมาฝากเจ้าตัวน้อยอีกด้วย
“อ๊า หม่าม๊ากลับมาแย้ว เย้” เด็กหญิงโมนาวิ่งแจ้นเข้ามากอดขาของผู้เป็นแม่ก่อนจะใช้กลุ่มแก้มถูไถไปมาอย่างออดอ้อน
“อ้อนแบบนี้อย่างได้อะไรหืม?”
“โมนาอยากได้... อยากได้น้อง”
“!!”
“!!”
คุณพ่อคุณแม่ของเด็กน้อยมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
“เอ๋? แต่ไม่เอาดีกว่า มีคินจังเป็นน้องคนเดียวโมนาก็เหนื่อยจะแย่แย้วง่า”
คุณแม่ยังสาวอมยิ้มให้ลูกสาวตัวเล็กก่อนจะยอบตัวลงไปจัดผมให้อย่างรักใคร่
“ม๊าคะ โมนาสงสัยม๊ากมากว่าทำไมต้องมีรูปคุณลุงพวกนี้ติดอยู่เต็มไปหมดเยยอ่า”
เด็กหญิงขี้สงสัยชี้นิ้วเล็กไปที่แผ่นป้ายโปสเตอร์... ทำเอาหนึ่งในเมมเบอร์ที่ยืนทำอาหารอยู่หลุดขำ.. อะไรกันเมื่อหลายปีก่อนยังเป็นอปป้าอยู่ดีๆ ตอนนี้กลายเป็นคุณลุงซะแล้ว
“นั่นคุณป๊าไงคะ โมนาจำคุณป๊าไม่ได้หรอ”
“หา? จริงหรอ คุณป๊าเคยเป็นนักเต้นหยอ” ตาเล็กโพรงโตอย่างไม่เชื่อหูตัวเองก่อนจะเดินดุกๆไปเขย่าขาคุณป๊าของตัวเอง
“ใช่แล้ว รูปพวกนั้นคุณม๊าของโมนาเป็นคนถ่ายเองด้วยนะ!”
“จริงหยออออ เมื่อก่อนคุณม๊าเป็นตากล้องหยอ ฮู้”
คนถูกกล่าวถึงบิดตัวไปมาเมื่อพูดถึงเรื่องราวในอดีต แก้มยุยสีนวลที่แม้จะผ่านไปนานก็ยังคงยุ้ยเหมือนเดิมเริ่มออกสี
“คุณม๊าของโมนาเป็นแฟนคลับของคุณป๊าเชียวนะ รู้รึเปล่า” ลู่หานอุ้มเด็กหญิงตัวเล็กขึ้นมาแนบอกก่อนจะโอ้อวดเรื่องเก่าๆที่เป็นความทรงจำของพวกเขา
“เป็นแฟนคลับ แย้วมาเป็นแฟนกันได้ไงอ่า”
เด็กสาวเอียงคอถามอย่างสงสัย
“เพราะม๊าสวยไง ป๊าก็เลยมาชอบม๊า” คุณแม่ตอบ
“มั่วแล้ว เพราะป๊าหล่อมากๆต่างหาก ม๊าก็เลยมาหลงป๊า” คุณพ่อแก้ตัว
“ไม่หล่อซักหน่อย ตอนนั้นม๊าแค่ตามไปถ่ายรูปชานยอลเฉยๆเถอะน่า”
“ย๊า นี่ตอนนั้นชอบชานยอลหรอ!!”
“ใช่ เพราะฉะนั้นยอมรับได้แล้วว่าป๊าหลงรักม๊าก่อน!”
“ไม่ ม๊าหลงรักป๊าก่อนต่างหากกก!!!!”
เด็กหญิงโมนามองหน้าคุณป๊ากับคุณม๊าที่กำลังเถียงกันสลับไปมา ไปมา ฮือ... ตกลงใครพูดถูกกันแน่ โมนาปวดหัวจังเยยค่ะทุกคน T_T
- The end-
ก่อนอื่น #HappySuhoday ก่อน... เลิฟลีดจุงเลย ><
จากตอนที่แล้วมีคนถามมาค่ะ (ฮู๊ย มีคนถามด้วย ดีใจค่อดๆ 5555)
ความคิดเห็น