ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิทยานิพนธ์ดาร์คแลนด์

    ลำดับตอนที่ #11 : ปรัชญาที่สาบสูญ**ไม่เกี่ยวกับวิทยานิพนธ์**

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 41
      0
      2 เม.ย. 57

    ภารกิจ "ปรัชญาที่สาบสูญ"
    ขั้นที่ 3 สายปราชญ์บัณฑิต


    "ออกตามหาปรัชญาของดาร์คแลนด์ที่หายสาบสูญในปัจจุบัน หน้าที่ของนักปราชญ์ นอกจากสั่งสอนผู้คน และรักษาปรัชญาอันดีงามแล้ว ยังจะตามมีความรู้สึกกระหายในการสืบตามหาความหมายในยุคสมัยที่เปลี่ยนไปด้วย พวกเจ้าจงออกไปตามหาปรัชญาดารค์แลนด์ที่หายสาญสูบไปในปัจจุบัน แล้วกลับมาบอกข้า ว่าปรัชญาดาร์คแลนด์ในปัจจุบันยังคงอยู่หรือหายสาบสูญไปแล้ว ถ้ายังอยู่จงบอกต่อว่าอยู่ในลักษณะใด มาส่งข้าที่นี้ เป็นรายงาน1เล่ม(1ตอนของบทความ) ข้อควรระวัง ในการทำภารกิจแต่ละครั้ง โปรดแนบบัตรนักศึกษาของท่านทุกครั้ง"


     
    รายงาน

    ตอบ..ปรัชญานั้นยังคงอยู่ทุกที่ในดาร์คแลนด์
    อยู่ในลักษณะที่พบเห็นได้ทั่วไป คือ วัฒนธรรมนั่นเอง


    - Dark  ไม่ใช่แค่เสื้อผ้าสีดำมืด ไม่ใช่การแต่งหน้าแต่งตัวหลอนๆ แต่เป็นศิลปะ
     การที่เราเห็นผู้คนแต่งตัวแบบนี้ ทำให้เห็นถึงความดาร์ค ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวในแต่ละบุคคลได้ บางคนอาจจะใส่มาในชุดนักบวช บางคนอาจจะใส่ในชุดชั้นสูง และทุกชุดจะมีสีดำเป็นส่วนใหญ่ และชาวดาร์คเห็ฯว่ามันคือศิลปะอย่างหนึ่งที่สะท้อนวัฒนธรรมในสังคมได้ เราจะพบ"ทุกที่"ในดาร์คแลนด์

    - Dark  ไม่ใช่ความสยดสยอง เเต่คือความสงบ
    ความสงบคือสิ่งที่ทุกคนแสวงหาเมื่อเวลามาถึง เช่นความตาย เมื่อตายไปแล้วก็ตายอย่างสงบ นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด มันไม่ใช่สิ่งที่น่าเกลียดเลย ถ้าเราจะเปิดใจยอมรับสิ่งนั้น
    - Dark เป็นปรัชญาความคิดและเป็นวิถีชีวิตของคนกลุ่มหนึ่ง
    เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมที่สำคัญของดาร์คแลนด์
    - Dark เตือนใจตนเองเสมอว่า.....ความมืดมิดและความตายนั้น...ไม่ได้เลวร้ายเสมอไป.....
    ความมืดมิดและความตายไม่ได้เลวร้าย มันเป็นเรื่องธรรมชาติของทุกสิ่ง มีเกิดต้องมีดับ เราจะเห็นได้ที่ สุสานดาร์คแลนด์ เป็นต้น
    - Dark เข้าใจในชีวิต เข้าใจการเกิดแก่เจ็บตาย แต่มิได้หมายความว่าชื่นชอบกระหายความตายเเละความเจ็บปวด
    ชาวดาร์คเป็นชาวที่เข้าใจเรื่องความตายมากที่สุด และยอมรับในสิ่งนั้นมากที่สุด แต่ไม่ได้หมายความว่าชอบเรื่องนั้น
    - Dark  ไม่ใช่ผี ไม่ใช่ความสยดสยองและยิ่งไม่ใช่ความรุนแรง แต่คือชีวิต..คือการพินิจคิดถึงชีวิตตั้งแต่เกิดจนตาย 
    ชาวดาร์คไม่ใช่ผี ปิศาจต่างๆอย่างที่เข้าใจกันโดยมองผิวเผิน มันคือการเข้าใจในวัฐจักรของมนุษย์
    - Dark  ให้ความสำคัญต่อความตายเพราะนั่นคือจุดหมายปลายทางของมนุษย์ทุกคน 
    ความตายคือสิ่งสุดท้ายที่จะตัดสินทุกคน มันคือจุดจบทุกสิ่ง
    - Dark มองว่าความตายคือสิ่งที่ทำให้เวลาในช่วงที่มีชีวิตนั้นมีคุณค่า 
    มันเป็นเวลาที่สำคัญที่สุดก่อนที่ร่างเนื้อนั้นจะสลายไป แต่ตัวตนนั้นจะยังน่าจดจำหรือไม่ เป็นเรื่องของแต่ละบุคคล
    - Dark  ยกย่องบูชาความตายแต่ไม่ใช่โหยหาความตายและไม่เคยสนุกสนานเพลิดเพลินไปกับ ภาพความตายของสัตว์หรือมนุษย์คนใด ถึงกระนั้นก็มิได้หวาดกลัวมันจนเสียสติ
    ชาวดาร์คยกย่องบูชาก็จริง แต่มิได้ยินดีในเรื่องนั้น และไม่ได้หวาดกลัวมัน เพราะเห็นเป็นเรื่องธรรมชาติ
    - Dark  มักสอนคนที่รู้จักว่าจงมีชีวิตอยู่ด้วยสติ อย่ามีชีวิตอยู่ด้วยความหวาดกลัว
    ทุกคนต้องอยู่อย่างมีสติและสัมปัชชัญะ ไม่ควรกลัวมากเกินไปและไม่กลัวมากเกินไป
    - Dark  ไม่ใช่คนรักความรุนแรง แต่เปราะบางมากกว่าคนทั่วไป ร้องไห้และเจ็บปวดง่ายมาก
    ชาวดาร์คไม่ใช่คนที่ชอบความรุนแรง เป็นคนธรรมดาที่แต่เมื่อได้รับความเจ็บปวด สูญเสีย จะเศร้าโศกง่ายมาก
    - Dark  ยิ้มได้หัวเราะได้ แต่โดยทั่วไปมักไม่อยากมีความสุขเกินกว่าเหตุ เพราะเมื่อมีความสุขมากๆคนเรามักจะลืมสติ แต่มีชีวิตอยู่ด้วยสติสัมปชัญญะ
    เมื่อเรามีสุขมาก ก็จะมีทุกข์มากเช่นกัน จงอยู่อย่างพอดี ไม่มากเกิน ไม่น้อยเิกิน





     


    H y d r a n g e a

     
     
    <
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×