♡♡王里story♡♡

ลำดับตอนที่ #2 :

   สวัสดีย่ะ (ชะอุ้ยย!! ) สวัสดีค่ะคุณลูกค้าที่น่ารัก(?)  เดี๋ยนชื่อแมวน้ำน่ะค่ะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เดี๋ยนมาวิจารย์ในร้านแห่งนี้ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ //ไหว้ประดุจนางสาวไทย(ถุ้ย!!!!) 

 

ปล. เนื่องจากคุณทัตมีความอาวุโสกว่าเดี๋ยน เดี๋ยนขอเรียกว่า 'คุณพี่' แล้วกันนะค่ะ  

 

อนึ่ง การเข้าเรื่องการ สับ เฉาะ ตำ โครก อะไรก็ตามแต่นั้น เดี๋ยนอยากจะแจ้งให้คุณพี่ทราบว่า เดี๋ยนเป็นนักวิจารณ์มือสมัครเล่น เป็นเสมือนนักอ่านและนักเขียนคนหนึ่งที่ไม่เคยจะเขียนจบสักเรื่อง(?) โปรดอย่าเอาเดี๋ยนเป็นเยี่ยงอย่างนะค่ะ และอยากให้คุณพี่โปรดใช้วิจารณญานในการอ่านวิจารย์ของแมวน้ำนะค่ะ 

 

 

 

เกี่ยวกับนิยาย

 

 

◆ชื่อเรื่อง◆ 

 

   "Happy with three friends" เป็นชื่อเรื่องที่ถือว่าไม่ได้ยาวมากแต่อย่างใดค่ะ แล้วก็พออ่านชื่อเรื่องปุ้ป ก็แบบว่ารู้ได้ทันทีเลยค่ะว่าเรื่องนี้นายเอกของเรื่องต้องมีเพื่อนสามคนชัวร์ แถมยังไปคล้องกับการ์ตูนเลือดสาดเต็มจอ อย่างเรื่อง "Happy tree friends" อีกด้วย แล้วก็จำง่ายดีอยู่เหมือนกันนะค่ะ แอบอยากถามว่าคุณพี่ทัตได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องนี้รึเปล่าน่ะ คิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

 

          

 

◆แนะนำเรื่องย่อ◆

 

   สำหรับแนะนำเรื่องย่อนะค่ะ แอะแห่มๆ(ขออณุญาตไอนะค่ะ แบบว่าไอเลิฟยูอ่าค่ะ><~[#ถุ้ยยยยยยย]) 

เป็นการแนะนำเรื่องที่ดึงและดูดพวกที่ชอบชายกดชาย แบบว่า เพื่อนได้เพื่อนคือยอดเพื่อน(?) หรือก็คือพวกเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อล่ะค่ะ ค่อนข้างจะมีการเกริ่นนำในแนะนำเรื่องย่อได้อย่างดี ชัดเจน กระจ่างไปเลยสรุปมันเกี่ยวกับอะไร??? การแนะนำเรื่องย่อมีความน่าสนใจ น่าติดตามค้นหา และแอบส่อง(?) เลยล่ะ คิกๆๆๆ

 

 

 

โครงเรื่อง

 

◆พล็อตของเรื่อง◆ 

 

    เรื่องนี้เกี่ยวกับเรื่อง มิตรภาพและความวุ่นวายภายในรั้วโรงเรียนสหศึกษาแห่งหนึ่ง โดยมีการใช้นายเอก ซึ่งมีนิสัยที่แปลกประหลาด ชอบแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกทางสีหน้า.และชอบอ่านการ์ตูนเป็นชีวจิตไปแล้ว ทำให้นางนี่(ขอเรียกนางนะค่ะ) ไม่มีใครคบ [พูดแบบสะใจสุดๆ#ถุ้ยยยยยยยยยย] จนมีพระเอกอย่างนาย "ไมค"์ หนุ่มตัวเล็ก จอมเกรียน ดีกรีหัวโหจกของกลุ่ม "พวกของแปลก" (#ถุ้ยยยยยรอบที่เท่าไหร่แล้ว!!!)  และ เพื่อนพระเอกอย่าง "คิม" หนุ่มร่างโต ที่มีหนังน่าประดุจโจรห้าร้อย แต่ดั้นเคะอย่างมากถึงมากที่สุด- -" ก็ได้เข้ามาตีสนิทด้วย มันทำให้เกิดปมขึ้นมาว่า แล้วทั้งสองเนี่ยมาตีสนิทกับนาง "ราม" ของเราทำไม ??? แล้วจริงๆเตโชที่รามเกลียดนักหนานั้น จริงๆแล้วเขาเป็นคนแบบไหน?? แล้วคนชื่อรุจ เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้????

            

 

 ◆การเปิดเรื่อง◆

 

   เป็นการเปิดเรื่องที่น่าสนใจ โดยการเอาสภาพแวดล้อมอันวุ่นวายของโรงเรียนสหศึกษา มาปะทะกับนายเอก ที่แสนจะเงียบงัน และค่อนข้างจะคิดมาก แถมยังแอบเกรียนๆ มีการเอามุขตลกมาใส่ ทำให้อ่านแล้วขำเบาๆ จนทำให้อยากที่จะอ่านต่อค่ะ (บอกตามตรงเท่าที่เดี๋ยนแต่งนิยายมา ยังไม่กล้าจะใส่มุขตลกเลยค่ะ เพราะชอบปล่อยมุขแป็กเนี่ยสิ5555-) 

 

ต่อมาฉากที่ ไมค์ เข้ามาขอเข้าร่วมกลุ่ม นางรามก็เล่นตัวโครตๆ จนบางทีก็อยากจะตบนางน่ะค่ะ (#ผิด) เป็นนิยายที่เปิดเรื่องได้อย่างมีสีสัน และทำให้ปลุกนักอ่านที่ขี้เกียด(?) ขึ้นมานั่งอ่านนิยายอย่างบ้าคลั่ง ได้สำเร็จ

           

 

ถ้อยคำภาษา

 

 

◆ภาษาที่ใช้และการบรรยาย◆ 

   
การบรรยาย :

มีการบรรยายตัวของนายเอก สลับกับตัวละครอื่นๆ และบุคคลที่สามในบางตอน ซึ่งอาจทำให้ผู้อ่าน สับสนงงงวยไปได้ ส่วนเรื่องการบรรยายรูปร่างของตัวละคร ฉาก รวมถึงสถานที่ ก็ยังคงไม่ละเอียดเท่าที่ควร ดูห้วนๆ ไปลื่นไหล ดูจากนิสัยนางรามแล้ว เดี๋ยนคิดว่า น่าจะมีการบรรยายหนังน่าตัวละครต่างๆให้มากขึ้น  เพราะว่านางรามก็เป็นคนที่ค่อนข้างพูดในใจเยอะเหมือนกันนะ  

ภาษาที่ใช้ :

    มีการใช้คำศัพท์ ถ้อยคำสมัยพ่อขุนรามคำแหง ภาษาพูด และพวกศัพท์วัยรุ่น ที่ใช้กันในปัจจุบันซึ่งอาจทำให้ผู้แต่งเองมีการพิมพ์ผิดได้อย่างสูง
เรื่องของตัวหนังสือ แมวน้ำขอตินิ๊ดนึงว่า ตรงที่พี่ทัตพิมพ์ว่า ช่วงนี้ตัวละครตัวไหนเป็นคนพูด พี่ทัตได้ใช้สีสันกับตัวหนังสือ ซึ่้งถึงแม้ว่ามันจะชัดเจน แต่พี่ทัดควรจะขีดเส้นใต้ให้ด้วยว่าตรงนี้สำคัญ เพราะว่าถือแม้พี่ทัตจะเอาอิโมติคอนมาใส่ให้ดูว่า ตรงนี้ตัวละครตัวนี้พูดน่ะ แต่ว่า...อิโมติคอนบางอัน ก็อ่านไม่ออกนะ โดนเฉพาะคนที่อ่านในแทปเลตอย่างแมวน้ำแล้ว มันขึ้นเป็นจอสี่เ้หลี่ยม- -*ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเลยจริงๆ....  

 

  

           

 ◆คำผิด/ประโยคผิดเพี้ยน◆ 

   หัวข้อนี้ เนื่องจากว่า พี่ทัตนั้น ได้เน้นการใช้มุขตลกในนิยาย และ ภาษาพูดค่อนข้างเยอะ ทำให้อาจจะ ใช้ศัพท์บางตัว ผิดเพี้ยนไป ถ้าเรียกตามภาษาศาสตร์ ก็คือ ภาษาวิบัตินั่นเองค่ะ เดี๋ยนขอยกตัวอย่างนิ๊ดๆ หน๋อยๆ พอ ส่วนอื่นๆ พี่ทัตก็ลองตรวจดูเอานะค่ะ^^~"   

สเรื่องย่อ (หน้าหลักนิยาย) - เรื่องย่อ 

ๆอิมเมจตัวละคร (หน้าหลักนิยาย) - อิมเมจตัวละคร!!!

ขนหน้าแข็ง (ตอนที่1) - ขนหน้าแข้ง 

เห็นหน้าค่าตา (ตอนที่1) - เห็นหน้าเห็นตา (เหมาะกว่าน่ะ) 

 ทำหน้ายักษ์วัดแจ้ง (ตอนที่1) - ทำหน้าเหมือนยักษ์ที่หน้าวัดอรุณฯ (อันนี้แมวน้ำเห็นว่ามันห้วนๆไปนะค่ะ) 

ลิปควิต (ตอนที่2) - ลิควิด 

หางขอตัว ก (ตอนที่2) - หางของตัว ก 

เอเลี่ยน (ตอนที่2) - เอเลียน 

ยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าผม (ตอนที่3) - ยืนประจันหน้ากับผม หรือ ยืนอยู่ต่อหน้าผม (เลือกตามใจชอบเลยค่ะ) 

เสร่อ (ตอนที่4) - สะเหล่อ 

คับคล้ายคับคลา (ตอนที่5) - คลับคล้ายคลับคลา 

ผมพยายามพาร่างอัน เก้งก้าง (ตอนที่6) - ผมพยายามพาร่างอันบอบบาง (?) หรือ ผมพยายามพาร่างที่มีแต่กระดูก (เหมาะกว่าน่ะ- -*)

นักพากษ์ (ตอนที่7) - นักพากย์ 

ผมกลั้นยิ้มเล็กน้อย (ตอนที่7) - ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้ หรือ ผมกลั้นหัวเราะเอาไว้ (เลือกตามใจท่าน*0*) 

            

 

ตัวเนื้อหา

            

 

◆การดำเนินเรื่อง◆ 

   ตอนแรกๆถือว่ายังหาจุดพอดีมีการย้อนไปย้อนมา บ่อยมาก แทบจะทุกตอนเลยนะ บางทีทำเดี๋ยนสับสนจับต้นชนปลายไม่ถูกเท่าไหร่....(ส่วนนี้แมวน้ำไม่มั่นใจว่า คนอ่านคนอื่นๆจะเป็นแบบแมวน้ำมั้ย??? แต่สำหรับเดี๋ยน เดี๋ยนว่ามันสะดุด เนื้อหาไม่ค่อยลื่นอ่าT^T~")  มันทำให้ความสนุกของนิยายเรื่องนี้มันลดลงไปเยอะอยู่เหมือนกันค่ะ (อุ๊ยต๊ายตาย นี่เดี๋ยนแรงไปมั้ยค่ะ TT^TT") 

 แต่พอพี่ทัตมีรีไรท์ใหม่สามตอนหลังๆ ก็รู้สึกว่า มันดูโอเคขึ้นมานิ๊ดๆนะ แบบว่า ลื่นมากขึ้น เข้าใจเนื้อหา แลดูเข้มข้นดี ตอนที่เตโชกวนทีนรามมี่ (ราม- -.) ก็ถือว่าทำได้แสบมากเลยทีเดียว พอกลับมาอ่านใหม่ดูมีสีสันมากขึ้นไปอีก ดีแล้วละค่ะที่แก้ไขTT^TT~"

          

 

◆ฉาก/บทสนทนา◆

   ฉากแต่ละฉากมีการวนไปวนมา กลับไปกลับมา แบบว่า พี่ทัตบรรยายสถานการณ์ตรงนี้ แล้วพออีกตอนหนึ่งก็มาย้อนเก็บรายละเอียดของตอนที่แล้ว มันทำให้แมวน้ำสับสนมากค่ะ ฉากสวีตก็บรรยายได้ไม่ละเอียดพอ มันทำให้แมวน้ำไม่รู้สึกว่า ฟิน จนจิกหมอน หรือว่า จิ้น อะไรมากมายนัก มันดูจืดไปน่ะค่ะ ตอนฉากที่ไมค์ร้องไห้ ยังบรรยายมาได้ไม่ซึ้งเท่าที่ควร ทำให้เดี๋ยน รู้สึกเคลิ้มไปเฉยๆเท่านั้นเอง  แต่พอมาตอนที่พี่ทัตแก้ แบบว่าละเอียดขึ้นเยอะเลย แต่ละเอียดกว่านี้หน่อยก็ดีนะ โดยเฉพาะคำพูด แล้วก็อาจจะมีการบรรยายว่า คำพูดนี้ ใครมันเป็นคนพูด ส่วนฉากที่เตโชเพ้อกับตัวเอง พอหลังจากฉุด(?) รามมี่เข้าห้องพยาบาลแล้ว พี่ทัตบรรยายได้ดูเป็นธรรมชาติ และดูน่ารักไปอีกแบบ  มีฉากหนึ่งที่เดี๋ยนว่าปรับอีกหน่อยคงจะดูดี คือฉากที่คิมเก๊กหล่อใส่น้องกุ๊ก ดาวโรงเรียน อยากให้บรรยายลักษณะสาวงามนางนี้เล็กน้อย เพราะบางที่มันก็น่าแปลกที่รามจะไม่ใส่ใจชายตาแลหญิงสาวสวยๆบ้างเลย จริงมั้ยค่ะ  ในเมื่อนางรามเป็นผู้ชาย ที่ยังไม่ผันเป็นตุ๊ด หรือ กระเทยไทยใจงาม(?) ก็ต้องมีแลตามองหญิงบ้าง ถูกมั้ยค่ะ^^~"
 

          

 

 ◆ความสมเหตุสมผล◆

  ข้อหนึ่งที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผล คือ การที่นางราม มีผู้ชายมารุมติดกับเสน่ห์ของแปลก(?) กันมากจนเกินไป เนื่องจากว่าพี่ทัตโฟกัสว่า เรื่องนี้ต้องเป็นรักในรั้วโรงเรียนสหศึกษา มันทำให้เหมือนกับว่า 'โลกเราชั่งอยู่ยากขึ้นทุกวัน.... ผู้ชายรักกันเองหมด (สงสารชะนีน้อยทั้งหลายบ้างก็ดีนะค่ะY^Y")'  ตอนแรกๆเท่าที่อ่านก็มีสี่คนรุมติดกับเสน่ห์ของราม มันดูแบบว่า เยอะเกินไปรึเปล่าอะไรแบบนี้ แต่พอพี่ทัตแก้ไขสามตอนนั้นถือว่ามันช่วยชีวิตพี่ทัตไว้จริงๆ เพราะพอหลังๆมาพี่ทัตก็ยัดนางกุ๊กเข้ามาแจมได้ อย่างลงตัว(?) ทำให้เรื่องมันเปลี่ยนไปนิ๊ดนึง ลดคู่แข่งไปหนึ่งคน 

            

 

◆ความสนุก/น่าติดตาม◆

 นิยายเรื่องนี้ ถือว่าเป็นเรื่องที่สนุก น่าติดตามอ่าน อยู่เหมือนกันนะ เพราะมันดูตลกๆ มีปมให้ค้นหา ถึงแม้ว่าการดำเนินเรื่องของตอนแรกๆจะทำให้ความสนุกลดลง แต่ก็อย่างที่บอกว่า สามตอนนั้นช่วยทำให้คนที่หมดกำลังใจอ่าน กลับมาคิดใหม่ว่า เห้ย!!! อ่านต่อเหอะ มันสนุกจริงๆ อะไรแบบนี้ มีอะไรให้ลุ้นระทึกดีมากเลยแบบว่า ลุ้นว่ารามคู่กับใครอะไรแบบนี้ มันอยากอ่านต่ออ่ะ จริงๆน่ะ 

            

 

ตัวละคร

 

◆คาแรคเตอร์◆ 

  คาแรคเตอร์ที่พี่ทัตแสดงนั้น มันเป็นตัวละครที่ดูมีมิติดี โดยเฉพาะนางราม เตโช และ นายไมค์ ถือว่าเป็นตัวละครที่มีทั้งมุมมองหลายมุมมองให้เราเห็นกัน  เช่น พี่ทัตแสดงให้เห็นว่านางรามเนี่ยเป็นคนที่เย็นชา แต่ก็มีความอ่อนโยน ดูน่ารัก บางที่ก็เคะบางทีก็เมะ (ดูกันไม่ออกเลย งั้นเรียกว่าเสะแหละง่ายดี - -*) เจ้าไมค์ ถึงมันจะเกรียน ดูนักเลง แต่ก็เก็บซ้อนความอ่อนแอเอาไว้ ส่วนเตโช ถึงแม้นายนี่จะดูเป็นคนที่ชอบแกล้ง เอสเอ็ม ชอบใช้กำลัง แต่ในการใช้กำลังนั้น ก็แฝงไปด้วยความเสน่หาในตัวนางราม-3-*  แล้วยิ่งมีชายแปลกหน้า ที่เป็นเพื่อนของเตโชออกมา ยิ่งทำให้สร้างปมในเรื่องขึ้นมาอีก ทำให้มันดูสนุกสนานดี ส่วนคิมที่เป็นเพื่อนพระเอกนั้น พี่ทัตทำให้คาแรคเตอร์ของคิมดูอ่อนลง ในขณะที่สามตัวที่กล่าวมาข้างต้น พี่ทัตใส่ไปแบบจัดเต็ม ไม่ค่อยจะเด่นเท่าที่ควร จึงอาจจะไม่เหมาะที่จะคู่กันางรามก็เป็นได้ .... แต่เท่าที่อ่านมา แมวน้ำว่าพี่ทัตคงปัดคิมให้คู้กับคนอื่น สินะ...*-*
 

           

 

อื่นๆ

 

◆การใช้สัญลักษณ์/อิโมติคอน ◆  

  ด้านการใช้สัญลักษณ์:

   ยังมีอยู่หลายประโยคเลยทีเดียวที่พีทัตใส่สัญลักษณ์ที่มั่วซั่ว แลดูวุ่นวาย บางทีก็ใส่ผิดๆ ถูกๆ อย่างเช่น ใส่เครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยว('... [ข้อความ]....') ลงไปในฉายาของตัวละคร มันทำให้แมวน้ำเข้าใจว่า ..... รามกำลังนึกอยู่ว่าจะตั้งฉายาอะไรให้ตนเอง 

พี่ทัตควรจะใช้สัญลักษณ์ที่กล่าวมาข้างต้น มาใช้กับสิ่งที่ตัวละครนั้นคิดจะดีกว่านะค่ะ ส่วนตรงฉายาที่ถูกเรียก ให้ใช้เป็นเรื่องหมาย อัญประกาศ หรือ เครื่อหมายคำพูด("......[ข้อความ].......")ตามปกติไป

  ด้านการใช้อิโมติคอน :

     พี่ทัตได้ใช้อิโมติคอนไปน้อยมาก แทบจะไม่มีให้เห็น และก็ถือว่าใช้ได้เหมาะสม ถือว่าโอเคไม่มีปัญหาอะไรมากมาย แต่อิโมติคอนบางอัน พวกแทปเลตมันอ่านไม่ออกอ่า แมวน้ำเห็นเป็นสี่เหลี่ยมๆ เฉยๆอ่า- -. 

 

 

 

◆สรุปโดยรวม◆ 

 นิยายเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่วุ่นวาย และเต็มไปด้วยปมต่างๆให้เราชวนเข้ามาอ่าน ไม่ว่าจะเป็น มุขแบบsellขายของ หรือว่าแนะนำเรื่องย่อของนิยาย ตัวละครที่มีสีสันจัดจ้าน(?) ถ้าเกิดว่าพี่ทัตบรรยายรายละเอียดให้จบภายในตอนเดียว เอาให้มันจบๆไปเลย มันจะดีมากกว่านี้ เพราะเวลาที่พี่ทัตแต่งนิยายแบบที่ทำอยู่ มันทำให้สับสนแล้วก็สนุกน้อยลง แมวน้ำจะไม่ขอให้นิยายเรื่องนี้ขึ้นรางวัลอะไร แต่แมวน้ำจะติดตามอ่านทุกๆตอนอย่างละเอียด เพราะส่วนตัวแล้วแมวน้ำบ้าเตโชมากตอนนี้ (หรา???- -. คือคุณนางชอบเอสเอ็มอ้อตกลง) เอ้ย!!! ไม่ใช่สิ แมวน้ำชอบที่จะอ่านนิยายแนวรักในโรงเรียน เพราะมันสนุกดี แล้วแมวน้ำก็ไม่เคยมีโอกาสได้ใช้ชีวิตม.ปลายแบบนั้นด้วย ขอบคุณมากนะค่ะที่พี่ทัตส่งนิยายตัวเองมาร้านวิจารณ์แห่งนี้ แมวน้ำหวังเป็นอย่างยิ่งว่า แมวน้ำจะไม่ได้ทำร้ายจิตใจพี่ทัตด้วยคำวิจารณ์ ถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาด หรือ แรงเกินไป ต้องขอโทษด้วยจริงๆค่ะ