คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Meeting Room *Story two*
Meeting Room *Story two*
[ คุโรซาวะ เอริโอ้ : 16 ปี ]
สถานะ :: โสด แต่มีคนโปรดในใจJ
“เป็นห้องที่น่าอยู่จังนะJ”
ห้องนอนเรียบๆที่ดูมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เฟอร์นิเจอร์ที่ถูกวางจัดแต่งไว้อย่างสวยงาม
ตัดกับสีผนังที่ช่วยทำให้ห้องดูกว้างและสว่างมากขึ้นให้พอเหมาะกับผู้อาศัยที่จะมาอยู่ใหม่เพียงคนสองคน
“แล้วฉัน...จะอยู่เตียงไหนดีล่ะเนี่ย”
รู้สึกลังเลนิดหน่อยที่จะต้องเป็นคนเลือกเตียงก่อน แต่มันก็คงเป็นโชคดีของฉันที่สัมภาระบางส่วนที่
ถูกขนออกจากบ้านมาเมื่อวันก่อนถูกวางไว้อย่างเป็นระเบียบไว้ที่มุมของเตียงอีกฝั่งหนึ่ง
“สวมรอยไปก่อนจะเป็นอะไรไหมเนี่ย...งั้นอันนี้ ก็เป็นคำขอโทษละกันนะคะถ้าเกิดฉันเลือกใช้เตียงผิด”
ฉันว่าพร้อมกับเปิดกระเป๋านักเรียนหยิบดอกกุหลาบที่ทำจากแก้วเซรามิคขึ้นมา
แล้วนำไปวางไว้ที่หัวเตียงของรูมเมทซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
“เอาล่ะจัดของๆ~”
ฉันกล่าวอย่างอารมณ์ดีก่อนจะรื้อสัมภาระของตัวเองออกมาวางเรียงและจัดเข้าที่ให้เป็นระเบียบ
เวลาผ่านไปนานเมื่อไหร่ฉันก็ไม่แน่ใจนักเพราะฉันมัวแต่ยุ่งอยู่กับการจัดสัมภาระของตัวเองที่จวนเกือบจะเสร็จแล้ว
จนกระทั่ง...
"คือว่าเธอ...เอ่อ...ฉันชื่อมัตสึยูริ คาเอเดะนะจ๊ะ มีอะไรให้ชั้นช่วยไหม? เป็นรูมเมทคงต้องพึ่งพากันไปอีกนานเลยล่ะ"
เสียงหวานใสจากเจ้าของร่างบางน่าถนุถนอมเอ่ยออกมาอย่างกระตือรือร้น ซึ่งเจ้าตัวคงจะรู้สึกประหม่าไม่น้อยเลย
สังเกตได้จากลักษณะการพูดที่เร็วปานติดจรวดขนาดนี้
"อ่ะ...ขอโทษทีนะคะที่ฉัน...มัวแต่จัดสัมภาระของตัวเองอยู่ฉันชื่อว่าคุโรซาวะ เอริโอ้ค่ะ
สัมภาระของคุณให้ฉันช่วยจัดอีกแรง...ไหมค่ะ^_^"
เมื่อลองสังเกตลักษณะใบหน้าของเธอดีๆแล้วฉันถึงกลับต้องชะงัก...คนหรือตุ๊กตากันล่ะเนี่ย
ผมยาวสลวยสีน้ำตาลคาราเมลที่ดัดลอนอ่อนๆช่วยขับให้ใบหน้าขาวผ่องรูปไข่ดูอ่อนหวานชวนมองมากยิ่งขึ้น
ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ากับสีผมกำลังส่องประกายระยิบระยับ ปากบางจิ้มลิ้มที่กำลังเม้มเข้าหากัน
อย่างคนที่กำลังใช้ความคิดช่วยทำให้เธอดูน่ารักน่าถนุถนอมมากยิ่งขึ้น
"คือว่า...ชื่อคาเอเดะของฉัน มีความหมายว่าต้นไม้ ที่มีใบ 5 แฉกสวยงามและจะเปลี่ยนเป็นสีแดง
เมื่ออากาศเริ่มเย็นหรือที่คนยุโรปเรียกว่าใบเมเปิ้ลล่ะจ้ะ ว่าแต่คุณเอริโอ้ ชื่อของคุณดูแปลกอย่างมีเสน่ห์มากเลยละจ้ะ
ไม่ทราบว่ามีความหมายอะไรรึเปล่าจ้ะ"
ฉันที่กำลังจะเก็บสัมภาระของตัวที่เกือบจะเสร็จแล้วให้เข้าที่ถึงกับอึ้งกับคำพูดที่เอ่ยออกมาอย่างรวดเร็วของคาเอเดะซัง
เธอยิ้มน้อยๆให้กับคำถามที่ถามไป...คาเอเดะหมายถึงใบเมเปิ้ลที่มีสีแดงอย่างนั้นหรอ...
เป็นชื่อที่มีความหมายดีจริงๆเลยนะ
"คงไม่มีหรอกค่ะ...คุณแม่ของฉันแค่ชอบชื่อนี้ และอีกเหตุผลคือตั้งให้มันดูคล้องจองกับชื่อของพี่สาวเท่านั้นเองล่ะค่ะ"
ฉันหลุบตาต่ำลงพร้อมกับอมยิ้มน้อยๆเมื่อนึกถึงใบหน้าที่สวยอย่างมีสเน่ห์ของคุณแม่
และฝีมือการจัดดอกไม้ที่สวยงามของพี่สาว
"ไม่จริงหรอกนะจ้ะ ชื่อเอริโอ้นะ ถ้าแปลตามความหมายญี่ปุ่นมันก็จะแปลได้ว่าว่า
คำอวยพรแห่งเหตุผลอันศักดิ์สิทธิ์จ้ะ ซึ่งชั้นว่าชื่อนี้มันเข้ากับคุณเอริโอ้มากเลยนะคะ แถมชื่อนี้ยังดูล้ำสมัยแต่
ยังคงปนความเก่าแบบล้ำยุคสมัยอีกด้วย"
คาเอเดะรีบอธิบายถึงความหมายของชื่อฉันอย่างกระตือรือร้นก่อนที่เจ้าตัวจะเริ่มที่จะ
จัดสัมภาระของตัวเองบ้างโดยที่ฉันอาสาจะช่วยอยู่ห่างๆ..
คำอวยพรแห่งเหตุผลอันศักดิ์สิทธิ์หรอ..ก็เป็นชื่อที่ดีเหมือนกันนะJ
"คือว่าบ้านฉันมักจะจัดดอกไม้นะคะ เลยค่อนข้างที่จะชอบดอกไม้อยู่พอสมควร
ฉันน่ะชอบดอกกุหลาบมากเลยนะคะ มันดูสวยอย่างมีเสน่ห์แต่กลับไม่สามารถเข้าใกล้มันไม่ได้เลย....
กลิ่นหอมของดอกกุหลาบกับเป็นพิษสำหรับตัวฉันน่ะค่ะว่าแต่คุณคาเอเดะมีดอกไม้ที่ชอบไหมล่ะคะ
เอาเป็นดอกไม้ที่สื่อความหมายที่ตัวเองชอบก็ได้ค่ะ ^_^"
ฉันพยายามจะชวนอีกฝ่ายคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศรอบตัวต้องเงียบเกินไปอีกอย่างเพื่อความสัมพันธุ์ที่ดี
ที่จะเริ่มขึ้นต่อไปสำหรับคำว่าเพื่อน...
และเเล้วฉันก็ได้คาเอเดะหญิงสาวที่มีความสดใส เจิดจ้าและส่องประกายเหมือนกับดอกทานตะวันที่เจ้าตัวชอบ
มาเป็นรูมเมทและเพื่อนคนแรกของฉันในโรงเรียนใหม่แห่งนี้...ดอกกุหลาบที่ฉันแอบนำไปวางไว้
เพื่อเป็นการขอโทษถ้าเกิดฉันเลือกเตียงผิดคงไม่จำเป็นอีกต่อไปเพราะดูคาเอเดะจะชอบที่ของเตียงตรงนั้นมาก
และดูเหมือนเธอจะยังไม่สังเกตเห็นดอกกุหลาบแก้วที่ฉันแอบไปวางไว้ให้นะ ^_^
"ไปกันเถอะจ้ะ"
มือเล็กของคาเอเดะยื่นมากุมมือของฉันไว้ตอนที่เรากำลังจะเปิดประตูเข้าไปยังห้องปฐมนิเทศ
วันใหม่ สถานที่ใหม่ โรงเรียนใหม่ และเพื่อนใหม่ที่อาจจะมีอีกหลายคนความสนุกใหม่ๆกำลังจะเริ่มขึ้นเมื่อฉันเลือกที่
จะเปิดประตูบานนี้ไป...เอาล่ะ ฉันพร้อมแล้วทำให้ฉันรู้สึกสนุกมากกว่าที่เป็นอยู่ทีนะJ
....
...
..
.
ความคิดเห็น