ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องทดลองของสิงคร้าบ~

    ลำดับตอนที่ #37 : K I N G S K Y [YAOI]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 101
      0
      26 ส.ค. 57

    APPLICATION
     



     

    รูป :

    ลักษณะ : หนุ่มน้อยหน้าตายรูปร่างผอมบาง ผิวกายสีขาวอมชมพูสวย เรือนผมสีเพลิงสั้นระดับต้นคอ นัยน์ตาสีไวโอเล็ตคู่สวย ตัดกับใบหน้าหวานกว่าผู้หญิงผิดกับหน้าตาเบื่อโลกไปวันๆ ริมฝีปากสีเชอร์รี่ใส่เสื้อคอกลมสีแดงทับด้วยเสื้อแจ็คเก็ตสีขาว ใส่กางเกงยืน

    บท :  HERO NUMBER TWO

    ชื่อ : ครีมเดล่า เพอร์เชียล์ [ชื่อเล่น ครีม]
    อายุ : 19 ปี


    เพศ :ชาย


    ส่วนสูง/น้ำหนัก : สูง 168ซม.  น้ำหนัก 45 กก.


    นิสัย : หนุ่มน้อยน่าตาย ทำหน้าเบื่อโลกไปวันๆ เย็นชา รอบคอบ สุดขุม ไม่ชอบสุ้งสิงกับใคร  ถ้ามีใครมาทักจะกวนประสาทคิดอะไรก็พูดอย่างนั้นแต่ เก็บความลับและสิ่งที่ไม่ควรให้ใครรู้ได้ดี จริงจังกับงานทุกงานไม่ว่าจะเป็นงานอะไรจะไม่ลังเลที่จะลงมือเลย เป็นคนเงียบทำให้คนอื่นไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่และจะทำอะไรต่อไป แต่มีความอัจฉริยะอยู่ในตัว ขี้เก๊กเป็นที่หนึ่ง ชอบทำตัวขว้างโลก เเต่มีความสุขุมเยือกเย็นอยู่ในตัว  เเต่เค้าก็เป็นมิตรกับทุกคนนะ มีความเจ้าชู้เเละกระล่อนนิดหน่อย มีความฉลาดเเละความอัจฉิยะอยู่ในตัว แต่ถ้าเป็นเพื่อนสนิท เค้าค่อยข้างที่จะพูดมากพอตัว ไม่ เคยจะยิ้มเลยสักครั้งเเต่ถ้าเค้ายิ้มเค้าจะยิ้มนิดๆที่ มุมปาก อ้อ...จริงสิเค้ายังเป็นอีตาจอมเผด็จการอีกต่างหาก อย่าไปทำให้เค้าโกรธ เพราะโกธรที่ไรอาละวาด เหวี่ยงไปทั่ว จนไม่ค่อยมีใครกล้าหยุด (โกธรยาก) เค้าน่ะเป็นพวกดวงซวย มีโชดดีแค่นิดเดียวเท่านั้น


    สิ่งที่ชอบ : ของหวาน ,ช็อกโกแลต,,เพลง,หนังสือ,นอน,เดินเล่น,ความสงบ,หมากฝรั่ง
    สิ่งที่เกลียด :เสียงดัง,การตื่นนอน, พวกดูถูกคนอื่น,หมากฝรั่งหมด(?)


    สิ่งที่กลัว : พี่ดรีมสุดสวย เพราะเจ๊แกโหดเข้าไส้ โคตระโหดเลยก็ว่าได้ ไม่เคยมีใครไม่กลัวเจ๊แก,แมงมุม ตอนเด็กๆเคยโดนเจ๊จับแมงมุมมาโยนใส่จนโดนกัด


    ประวัติ : ฐานะครอบครัวจัดว่ารวยปานกลาง พ่อเป็นเจ้าของร้านขายเคลื่องดนตรีชื่อดัง ส่วนแม่เสียไปตั้งแต่เด็กๆ เขามีพี่สาว 1คน พี่ดรีม พี่แก่โหดเข้าไส้ใครทำน้อง พี่แกเอาตาย พี่ดรีมเข้าของร้านขายขนมชื่อดังของเมือง ไอความโชคดีอันน้องนิดจนทำให้เค้ามีพี่สาวสุดโหดอย่างดรีม และไอความโชดดีอันน้อยนิดจึงโดนเพื่อนสมัยเด็กลากไปเป็นผู้กล้าด้วย


    เพิ่มเติม : เค้าพบหมากฝรั่งกับของหวานเป็นประจำ แถมพบดาบคู่ไว้ตลอดเวลาด้วย



     

                มุมล้วงลับออริ(?)

                หญิงสาวผมสีแดงในชุดโลลิต้าเดินกลางร่มสีดำสนิทเข้ามาหาครีมเดล่าอย่างช้าๆ ก่อนเธอจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าครีมเดล่าแล้วฉีกยิ้มกว้าง ภายในดวงตาของเธอฉายความรู้สึกหลากหลายปะปนกันจนแยกไม่ออก ริมฝีปากบางเฉียบถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงเอ่ยถามออกมาเบาๆ สวัสดีกระต่ายน้อย รู้สึกยังไงบ้างตอนนี้?


                : …ไม่รู้สึกอะไรง่วงนอนเท่านั้น (ตอบด้วยใบหน้านิ่งๆ)


                หญิงสาวหัวเราะเบาๆอย่างมีจริตก่อนพับร่มลงไว้ข้างตัว เธอหยิบพัดสีแดงออกมาแล้วพัดให้ลมกระจายไปรอบบริเวณ ไม่นานพายุลูกใหญ่ก็พัดกระหน่ำอย่างรุนแรง สายฝนตกลงไม่ขาดสายหากแต่เนื้อตัวของหญิงสาวผมสีแดงกลับไม่เปียกเลยแม้แต่น้อย สงสัยหรือเปล่าว่าทำไมถึงมีแต่เธอที่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝนเหล่านี้?


                : ไม่


                หญิงสาวไม่สนใจคำตอบที่ได้รับ เธอเอ่ยถามครีมเดล่าอีกครั้ง เธอชื่ออะไรหรือกระต่ายน้อย?


                : (ครีมมองหน้าหญิงสาวด้วงแวนตาสีสงสัย) ครีมเดล่า เพอร์เชียล์


                หญิงสาวพยักหน้าในคำตอบ เธอกางร่มแล้วยื่นไปให้ครีมเดล่า สำหรับเธอในตอนนี้คงต้องการมันมากๆเป็นแน่หญิงสาวมองไปยังท้องฟ้าสีดำมืด เธอรู้สึกดีใจหรือเปล่ากับหน้าที่ที่ตนได้รับ พึงพอใจกับสิ่งหรือหน้าที่ที่ตนเองมีอยู่หรือเปล่าอยากจะเลิกไม่อยากได้มันหรือเปล่า?


                : พอใจหรอเปล่าเลยโดนลากมาต่างหาก อยากมากๆ อยากกลับไปนอน (ครีมหาวออกมา)


                หญิงสาวผมสีแดงมองไปยังครีมเดล่าแล้วถอนหายใจ เธอเดินไปคว้าร่มของเธอคืนมา เมื่อร่มสีดำอยู่ในมือของเธอ สายฝนที่ตกหนักและเมฆสีดำครึ้มเมื่อครู่ก็พลันหายไปช้าๆ และถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างของดวงอาทิตย์ซึ่งทะลุผ่านกลีบเมฆ ฉันหวังว่าเธอจะยังคงยึดมั่นในคำตอบของตนเองแบบนี้ต่อไปนะ..กระต่ายน้อยเธอกล่าวก่อนเดินออกไปช้าๆ ร่างของหญิงสาวค่อยๆสลายกลายเป็นฝุ่นละอองจนหายไปในที่สุด


                : (มองหญิงสาวที่หายไป) ...หึ..แน่นอน..




     

                *มุมสัมภาษณ์ผู้ปกครอง*


                สวัสดีค่ะ! ขอบคุณมากเลยนะคะที่มาร่วมสมัครนิยายของเน็น TWT
     

                : คร้าบ


                รู้สึกยังไงบ้างคะ ใบสมัครจู้จี้ยาวไปหรือเปล่าบอกเน็นได้นะคะ


                : น่าสนุกดีครับ ก็ไม่ยาวนะครับ


                คิดยังไงกับเนื้อเรื่องคะ? ไร้สาระ ปัญญาอ่อน ใครคิดมาได้(?) หรือยังไงคะ?


                : น่าสนุกแบบสุดๆเลย ไม่ปญอ. ไม่ไร้สาระ ครับ


                ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่มาสมัคร!(ก้มกราบเอาหน้าแนบพรมเช็ดเท้า)


                : ครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×