คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : AU Fic. KHR / Reborn .} Just Call MY NAME,,
Application Form
บท:: แม่ทัพแห่งแดนปีแสรดศาจผู้สังหารราชาแห่งแดนมนุษย์
--------------------------------------------
รูป ณ ปัจจุบัน :: Click Click Click
น้ำหนัก/ส่วนสูง:: 38 ก.ก / 148 ซ.ม.
สีผม/สีตา:: น้ำเงิน / น้ำเงิน
--------------------------------------------
ชื่อ-สกุล:: ซินิเนน อมัวร์ (Sininen Amore)
ชื่อเล่น:: ซินิน (Sinin)
ความหมาย:: Sininen แปลว่า สีน้ำเงิน ส่วน Amore แปลว่า ความรัก รวมๆก็คือ ความรักสีน้ำเงิน(?)
นิสัย::
กล้าหาญแบบไม่สมกับตัว จนทำให้คนอื่นต้องเป็นห่วงอยู่บ่อยๆ
ถึงแม้เขาจะมาอยู่ในร่างสาวน้อยน่ารักโลลิ แต่เรื่องความกล้าหาญยังคงเป็นแม่ทัพปีศาจคนเดิม พ่วงด้วยความอยากรู้อยากเห็นซึ่งเป็นนิสัยส่วนตัวอยู่แล้ว เขาจึงเป็นคนที่ชอบ ‘ลองของ’ เรื่องพิสูจน์ความกล้าหรือทำอะไรที่มันเสี่ยงๆของให้บอก!!! พร้อมเสมอทุกที่และทุกเวลา!!! แต่ถ้ามันเป็นเรื่องที่แหกกฎล่ะก็ต้องขอเวลาคิดนะ...เพราะเคยเป็นแม่ทัพมาก่อน เรื่องอยู่ในกฎระเบียบเพื่อเป็นแบบอย่างนี่แทบซึมอยู่ในสายเลือด ถ้าคำนวณดูแล้วการแหกกฎมันคุ้มกับผลตอบแทน(?)ก็ทำได้!! แต่ถ้าไม่...จะหาว่าป๊อดก็ไม่แคร์ ขอแค่อย่าล้อเรื่องพ่อแม่เป็นพอ...ไม่งั้นมีเฮ!!!!! ด้วยความที่เจ้าของร่างเดิมเป็นสาวน้อยน่ารักและนิสัยดี ทำให้มีคนเอ็นดูเธอมากมาย พอเขามาอยู่ในร่างของเธอและทำเรื่องที่เสี่ยงอันตรายนั้นทำให้คนรอบข้างต่างพากันเป็นห่วง
มนุษย์นี่ช่างอ่อนไหวและอ่อนแอเสียจริง...
อ่อนไหวเรื่องผู้ปกครอง(?)
ความจริงสมัยเป็นแม่ทัพก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก พ่อก็หล่อแม่ก็สวยรวยทั้งคู่ ถือว่าชีวิตค่อนข้างเพอร์เฟคเลยทีเดียว แต่พอมาอยู่ในร่างสาวน้อยโลลินี่...ตอนเห็นหน้า ‘คนคนนั้น’ ก็ตกใจจะตายแล้ว ยิ่งตอกย้ำความตกใจว่า ‘เขาเป็นฝ่ายถูกเก็บมาเลี้ยง’
ได้ข่าวว่าเขาไว้ชีวิตแม่ราชินีนั้นนะ!! หรือนี่เป็นประสงค์ใครที่จะให้นางได้ตอบแทบบุญคุณเขา!?
เอาเถอะ...ถึงจะว่าอย่างไรก็ไม่เท่ากับความจริงอันโหดร้ายที่ว่า ‘เป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ยาไม่เคยเห็น’ พอจะเข้าใจความรู้สึกมั้ย...คนที่เคยเป็นชายชาตรีผู้เพียบพร้อมทุกอย่าง กลับต้องมาอยู่ในสาวน้อยซ้ำยังกำพร้า มันเฮิร์ตแค่ไหน!!!! แต่ด้วยจิตใจอันเข้มแข็งของผู้เคยผ่านสมรภูมิรบมานับไม่ถ้วนอย่างเขาก็พอทำใจได้ และ ‘พยายาม’ ปฏิบัติต่อ ‘ผู้มีพระคุณ’ อย่างดี แต่มันก็รู้สึกแปลกๆตงิดๆอยู่ในใจ นอกจากจะไว้ชีวิตแล้ว นี่เขายังต้องมารับใช้ราชินีนี่อีกหรอ? มันยากแก่การทำใจให้ยอมรับว่านี่คือ ‘ผู้มีพระคุณ’ ต่อเขา แต่ถึงอย่างนั้น ถ้ามีใครมาดูถูกเขาและ ‘ผู้มีพระคุณ’ ของเขาล่ะก็ไม่ยอมแน่!!! ถึงตัวอเลาดิจะเป็นผู้ชายแต่เขาก็ยังคิดว่าเขาเป็นราชินีคนเก่าอยู่ดี ถือเป็นการตอบแทนบุญคุณและนี่ยังเป็นการกระทำที่ปีศาจบุรุษสมควรทำ(?)
แต่เดี๋ยว...นางเป็นมนุษย์นี่นา!! ทำไมต้องปกป้อง!? เดี๋ยวนะ...นี่มันความรู้สึกบ้าอะไรกัน!!!
พละกำลังยังคงเดิม เรื่องใจร้อนก็ยัง...เหมือนเดิม = =;;
ถึงเป็นแม่ทัพที่ควรมีความสุขุม แต่เรื่องบางเรื่องก็ต้องใจร้อนกันบ้าง ในอดีตก็คงเป็นเรื่องของการ ‘ปกป้องบ้านเมือง’ ที่เขารอช้าไม่ได้ เรื่องวางแผนก็ปล่อยให้พวกเสนาบดีทำไป เพราะไอ้เรื่องกลยุทธ์นี่เขาก็ไม่ถนัดอะไรนัก ถนัดใช้กำลังมากกว่า แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องมานั่งทำความเข้าใจเรื่องแผนการรบอยู่ดี แค่เอากำลังพลไปถล่มมันก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ ส่วนปัจจุบันในร่างสาวโลลินั้นก็คงหนีไม่พ้นเรื่อง ‘คุณผู้ปกครอง’ ที่เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเรื่องของคนคนนี้ แต่เขาจะทนไม่ได้ทุกครั้งที่มีคนมาว่าร้าย ‘ผู้ปกครอง’ ของเขา วันนั้นก็จะมีแผลกลับไปให้คนแถวบ้านเป็นห่วงอีก
ก็ไม่ได้อยากทำ...แต่ทำไมต้องทำ เขาก็ไม่เข้าใจตัวเอง...
ส่วนเรื่องพละกำลัง...สิ่งเดียวที่เขาภูมิใจที่สุดทั้งที่อยู่ในร่างเก่าและร่างปัจจุบัน แรงเขายังคงดีไม่ตก ตอนแรกพอคิดได้ว่าตัวเองอยู่ในร่างสาวน้อยน่ารักบอบบางก็แทบจะเป็นลมไปตอนนั้น พละกำลังที่แสนภูมิใจของเขา!!! แต่พอทดสอบดูโดยการต่อยกำแพง(เบสิคสุดๆ)รู้ว่ากำลังยังคงไม่ตกก็แทบปริ่มน้ำตาจะร่วง ถึงจะโดนว่าแต่ความปลื้มมันมากกว่า....
ฮร้า...ปริ่ม…(?)
เพิ่มเติม : ถึงอย่างไรก็ตามเขาไม่เคยยอมรับตัวเองว่าตนนั้นไม่ได้เป็นแม่ทัพปีศาจแล้ว ถึงจะพยายามปรับตัวให้เข้ากับปัจจุบัน แต่จิตใจของเขายังคงเป็นปีศาจตนเดิม และยังเห็นอเลาเป็นราชินีเหมือนเดิมด้วย โถ...
--------------------------------------------
ความคิดเห็น