คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : -+รักกันไว้เถิด (แบมบี้) - ต่อ
Part 22
รักกันไว้เถิด! (แบมบี้) – ต่อ
Writer part :
แบมบี้ – “หวังว่าบูรณ์... คงไม่ออกมาตอนนี้นะ”
เหมือนพระเจ้าคงไม่ได้ยินที่ร้องขอ... จู่ๆ ตัวแกงส้มก็ปลิวไปไกล..
แบมบี้ – “เฮ้ยยยยย!! เดี๋ยวๆๆ บูรณ์ ใจเย็นสิ”
บูรณ์ – “ปกป้องมันงั้นหรอ”
แบมบี้ – “ไม่ใช่ๆ คือนายกำลังเข้าใจผิด”
แกงส้ม – “นายเข้าใจถูกแล้วล่ะ”
พี่แกงแสยะยิ้มกว้าง... คนบ้า ทำไมทำแบบนี้เล่า TT
บูรณ์ – “หึๆ ฉันนึกว่าเธอจะไร้เดียงสา อ่อนแอ ให้ฉันปกป้อง... แต่เหมือนฉันจะเข้าใจผิดสินะ”
บูรณ์พูดโดยไม่มองหน้าเธอแม้แต่น้อย แต่จู่ๆ ก็หันขวับมา พลางบีบแขนเล็กแล้วบิด
แบมบี้ – “จะ...เจ็บ”
บูรณ์ยิ้ม แต่ในตาเค้ากลับดูเจ็บปวด... แบมบี้หันขวับไปมองแกงส้มอย่างโกรธๆ
แบมบี้ – “ปล่อยฉันเถอะ ฟังก่อนได้มั้ย”
บูรณ์ – “ไม่ต้องหาข้ออ้างอะไรทั้งนั้นแหละ เชิญเธอกอดคอกับไอนี่ตามสบาย...”
บูรณ์เดินผ่านแบมบี้ไปไป น้ำตาเธอก็เอ่อขึ้นมา...
แกงส้ม – “... ได้ผลเกินคาด”
ฉันหันขวับ ก่อนจะตรงเข้าไปทุบตีพี่เค้า
แบมบี้ – “ทำอะไรของพี่เนี่ยยยย ฮึก... มีความสุขนักรึไง”
บูรณ์หันกลับมา... ก่อนจะกลืนน้ำลาย.. ทำไมมันเจ็บได้ขนาดนี้นะ...
บูรณ์ – “...”
บูรณ์เดินกลับไปที่กระท่อมโดยไม่หันกลับไปมองอีก... แต่ก็เจอสมายยืนอยู่หน้ากระท่อม...
บูรณ์ – “เอ่อ.. ผมว่าคุณกลับไปพักผ่อนเถอะ”
สมาย – “ทำไมละ ฉันจะกลับแล้ว”
บูรณ์ไม่อยากให้สมายไปเห็นอย่างที่เค้าเห็น...
บูรณ์ – “คือ... พี่แกงเลือดออกเยอะมาก”
สมายตาโต ก่อนจะวิ่งไปดู.. บูรณ์ส่ายหน้า ก่อนจะออกวิ่งตาม
แกงส้ม – “กลับกันเถอะสมาย.. ภารกิจของเราสำเร็จแล้ว”
สมายยิ้มรับก่อนที่แกงส้มจะโอบไหล่สมายเดินไป ทิ้งไว้แต่ความสงสัย และอึ้งของอีกสองคนข้างหลัง...
บูรณ์ – “ภะ...ภารกิจ”
แบมบี้ – “ภารกิจ!!!”
แบมบี้รีบหยิบภารกิจขึ้นมาอ่าน บูรณ์วิ่งไปดู... ก่อนจะมองหน้ากันอย่างตกตะลึง...
ภารกิจที่ 5
ภารกิจนี้.. ง่ายนิดเดียวครับ...
แค่ทำใจร่มๆ รักกันเข้าไว้ แค่นี้ก็ได้คะแนนง่ายๆ 2 คะแนนแล้วล่ะครับ ^^
อย่าลิมนะครับ รักกันไว้ ปรองดองกันไว้ บอกไว้ก่อน...
Lucky in game abd lucky in love
สรุปคะแนน 8 คะแนน
บูรณ์มองกระดาษแผ่นนั้นอึ้ง... รู้สึกตัวอีกที แบมบี้ก็หายไปแล้ว... เค้าเดินกลับกระท่อม พลางเอามือกุมขมับ
บูรณ์ – “ถึงภารกิจจะบอกอย่างนั้น... แต่แบมบี้ก็ไม่น่ายอมนั่งตัก นอกซะจากว่าจะเต็มใจ หึ...”
ความทิฐิและความโกรธมีมากเกินไป จนเค้าไม่คิดจะพูดหรือปรับความเข้าใจ...
แบมบี้ – “บะ...บูรณ์”
บูรณ์เงยหน้า ... ทั้งสองสบตากัน แต่คนละความหมาย อีกคนว่างเปล่า อีกคนเสียใจ...
แบมบี้ – “นายไม่โกรธ... ฉันแล้วใช่มั้ย”
บูรณ์ – “ฉันจะมีสิทธิ์ไปโกรธอะไร ... เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่...”
แบมบี้ – “ไม่ได้เป็น... อะไรกัน..”
แบมบี้หัวเราะทั้งน้ำตา.... ก่อนจะพูด
แบมบี้ – “ฉันคงคิดไปเองคนเดียวทั้งหมด... ขอโทษที่มากวนใจ..”
แบมบี้วิ่งออกไป... บูรณ์มองตามจนเธอลับไป...
บูรณ์ – “เธอไม่ได้คิดไปเองหรอก... ”
บูรณ์ก้มหน้า แววตาสั่นเครือรับน้ำตามากมายที่กำลังจะล้นไม่ไหว... จึงปล่อยให้น้ำใส ไหลลงมา....
แบมบี้ – “ฮึก... ฉันมันคนหลงตัวเอง... นายก็แค่คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงคนนึง... ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปสินะ ฮึก”
แบมบี้สะอื้นไม่หยุดในห้องน้ำหญิง.. แต่ความเงียบกลับยิ่งทำให้เธอฟุ้งซ่าน...
มาอัพช้ามากกกกกกก....
ขอโทษน้า เดี๋ยววันนี้อัพให้ สองตอนเลย จะมาอัพตอนเย็นๆนะจ๊ะ
จะได้รู้ว่าใครต้องออก... ตอนนี้ไปปั่นเรื่องนี้ให้จบก่อนน้า จะเปิดเทอมแล้ว.. เดี๋ยวจะหาเวลาไม่ได้
อย่าลืมไปโหวตคนที่รักที่ชอบกันน้า คือตอนนี้มันมีคะแนนเท่ากันง่ะ ไม่งั้นเอาออกสองคนเลยนะ
to Micgey_ : ไม่ใช่แค่หึง.. แต่ดราม่าเลยล่ะ 55
to ` (sawada.tsunayoshi) -? : เวลาดราม่าไรท์ไม่ค่อยนิดนะ... ไรท์ชอบเขียนดราม่า 55 (ไรท์โรคจิต)
to EaRnG_EaRnG : เหมาหมดร้านเลยดีกว่า 55 เห็นหลายคนคิดถึง เลยส่งแกงสมายมา คุคุ
to Aom : จ้า มาอัพให้แล้วจ้า
to Ion : จริงหรอ >< ดีใจจ้า ขอบคุณที่ติดตามกันมานะ.. แต่ว่า... จะเรื่องสุดท้ายแล้ว TT
to meww : แกล้วคู่นี่เค้าหน่อย หวานกันเกินไป 55 เหมือนจะดราม่าสองคู่พร้อมกัน - -
to NAPATS.SHG : วันหยุดทำไม่ได้หรอกเนอะ เวลาวันไปเรียนทีไร เหมือนจะหลับตลอด 55
to PEANGKO'z : ไรท์ก็ตอบ... ทุกคนนะ.. ตอบแทบทุกตอนเบยอ่ะ
to สายป่าน : มาอัพทุกวันไม่ได้ TT โทดทีน้า แต่จะมาอัพบ่อยๆ
to Duen^^ : ขอบคุณค่า(???) ย้อนกลับไปอ่านก่อน ขอบคุณอะไร 555
to king of the chessu : พี่บูรณ์หึงโหดด้วยแหละ 55
to Auou Pichapa : หึงกันนิดหน่อย (ไม่นิดและ - -)
to Bk'bo : ใช่แว้ววว หึงกันน่ารักดีเนอะ (- -)
ตอบเม้นแล้ว ตกหล่นของใครขอโทดด้วยจ้า
ความคิดเห็น