บันทึกลับในวันเกิด

เผลอแผล็บเดียววันเกิดมันก็วกกลับมาอีกรอบ...ซึ่งนั่นก็แปลว่าเราแก่ขึ้นไปอีกปีแล้วสิเนี่ย(แต่ไม่เป็นไรยังเหลือเวลาเป็นผู้เยาวน์อีกตั้งปีแน่ะ - ภูมิใจจังที่ยังเด็กเนี่ย >3<)

แต่จะว่าไปตลอกเวลา 1 ปีที่เราอายุ 18 ปีเนี่ย มันก็มีเรื่องราวมากมายผ่านเข้ามาไม่ขาดสายเหมือนกันนะเนี่ย ตั้งแต่

- ได้เข้ามาเรียนจุลฯ ปี 1 ที่ม.อุบล แล้วก็ได้พบกับเพื่อนๆที่น่ารักหลายคน ทั้งปิงปอง(เพื่อน ม.ปลาย ที่ติดสอยห้อยตามกันมา แต่เธอก็แอบชิ่งหนีไปก่อนซะแระ -_-;) แมน(สารถีที่คอบขับรถรับส่งเรามาตลอด 2 เทอม) พราวและโต๋เต๋(เพื่อน 2 คนแรกที่ปิงปองแนะนำให้รู้จัก) จุ๊บและอ้อม(เพื่อนนารี) เจ๊สอง(ฝาแฝดพี่เทกเดียวกัน) เจ๊ปิ๋ม(...) เอและเม(ที่คอยตามมาวกวนในชีวิต เมื่อเพื่อนผู้ชายวิทย์-จุลพากันหายศีรษะออกไปกันเพียบ) ฮาย(เพื่อนเก่าโรงเรียนจีน โทษทีที่ไม่ได้ทัก -O-'') แอน(ญาติที่พรัดพรากกันมานาน เว่อร์ =O=;;) บิวตี้(คู่ขา พาร์ทเนอร์ในเกือบทุกแลป) ไปจนกระทั่งพี่อุ๋ม(ที่เทกที่แสนดี จริงๆนะไม่ได้กล่าวเกินจริง) ผมรู้สึกดีใจจริงๆที่ได้เจอทุกคนครับ

- การเขียนนิยาย ที่ผมใช้เวลาครึ่งปีก็เขียนจบไป 3 เรื่อง โดยเรื่องแรกเคยส่งไปที่สำนักพิมพ์แล้วแค่เค้าตีกลับ(เค้าปฏิเสธเรา T^T) ผมจึงจัดการแก้ไขใหม่ให้เรียบร้อยแล้วลองส่งกลับไปอีกครั้ง(แล้วผมก็ได้แต่เฝ้าคอยผลมาจนกระทั่งวินาทีนี้) ส่วนเรื่องที่ 2 ผมก็พิมพ์มันจนเสร็จแล้วแหละ แต่มันดันดูไม่ดี ก็เลยตั้งใจว่าจะแก้ไขให้มันดูดีกว่านี้แล้วค่อยส่งกลับไปให้เค้าพิจารณา และสุดท้ายเรื่องที่ 3 เขียนจบแล้ว(แต่ยังไม่ได้พิมพ์) แต่ผมเห็นว่ามันออกจะเว่อร์ไปหน่อยก็เลยขอดองเอาไว้ รอแก้ไขในสักวันหนึ่ง

(แต่ในตอนนี้ ก็มีโครงการประกวดนักเขียนหน้าใสปี 5 ของสำนักพิมพ์กำลังเข้ามาอยู่ และผมก็พร้อมสำหรับนัดล้างตาคราวนี้แล้วด้วย หวังว่าฝันในการเป็นนักเขียนของผมมันจะไม่ไกลเกินรอนะ -__-)

- การจากไปของอาม่า(คุณย่า) ของผม ซึ่งในทุกวันนี้ผมยังคิดถึงท่านอยู่เลย

- และสุดท้าย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมไม่ค่อยอยากบอกใครนัก เพราะงั้นผมไม่เล่าก็แล้วกัน -^-