llllllllUSAllllllllllllllUSAllllllllllllll
lllUSAUSAUSAUSAUSAlllllll
USAUSA"อเมริกา"USAUSA
lUSAUSAUSAUSAUSAUSAl
llllUSAUSAUSAUSAUSAllllll
lllllllllUSAUSAUSAUSAllllllllll
llllllllllllllUSAUSAUSAlllllllllllll
llllllllllllllUSAUSAllllllllllllllllllllll
llllllllllllUSAllllllllllllllllllllllllllllllll
"หรี่ตามอง:')"
กดCtrl+Aก่อนอ่าน ขอโทษที่BGรองเป็นพื้นใสค่ะ แต่เอิร์นว่ามันสวยกว่า:')
อยู่ดีๆเอิร์นก็รู้สึกอยากจะเขียนบล๊อกขึ้นมาเฉยๆ ก็ไม่คิดว่าจะมีคนอ่านหรอกนะ แต่ก็อยากจะเขียนระบายอารมณ์ตั้งแต่ที่เอิร์นบินมาที่ "อเมริกา" เป็นครั้งแรกในชีวิตตั้งแต่เกิดมา 14 ปี
1st JUNE 2011 วันแรกของการมาเมกา
ตอนนี้เอิร์นก็ไม่ได้อยู่ไทยแล้วอย่างที่รู้ๆกัน ตอนมาเหยียบเมกาตอนแรกนะ เอิร์นแบบ หลายอารมณ์ปนกันอ่ะ ตื่นเต้น ดีใจ เสียใจ ทั้งชอบทั้งไม่ชอบแล้วก็อีกเยอะแยะ แต่เอิร์นก็รู้สึกแบบกลัวๆ กดดัน แล้วก็ประหม่าเหมือนกันนะ เพราะเอิร์นมาเมกาครั้งแรก ภาษาอังกฤษก็ไม่เก่ง พูดก็ไม่คล่อง อ่านก็ไม่ค่อยได้ สรุปคือแย่อ่ะ แต่จาให้บินกลับไทยตคอนนั้นก็คงจะไม่ทันแล้วเพราะเราก็มาถึงเมกาซะแล้วสิ( i_i)
พอถึงบ้าน ตอนนั้นก็ประมาณ5ทุ่มได้แล้วหล่ะ เอิร์นก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยๆนะ เพราะว่าได้เจอพี่ๆทั้งสองคน[พี่แท้ๆสองคนบินมาอยู่ที่เมกาก่อนเอิร์น4ปี]เราก็ทักๆกันนิดหน่อยแล้วเอิร์นก็ขึ้นนอนเลยเพราะเมื่อยตัวละก็ง่วงมาก พอตื่นขึ้นมาอีกวันก็เปิดคอมเล่นเอ็มเล่นเฟส เพื่อนๆที่ไทยก็ทักมากันเต็มเลย มันยิ่งทำให้เอิร์นรู้สึกเศร้าแล้วก็คิดถึงเพื่อนที่ไทยมากขึ้นไปอีกอ่ะ
หลังจากที่เอิร์นมาเมกาได้อาทิตย์2อาทิตย์ เอิร์นก็ได้ไปโรงเรียนหล่ะเรียนต่อเกรด8[ม.2]ต่อเพราะที่นี่ยังไม่ปิดเทอม[ซัมเมอร์ของที่นี่อยู่ประมาณมิถุนาถึงสิงหา:')]โรงเรียนของเอิร์นชื่อโรงเรียนจอร์นเอฟเคนเนดี้(JF.Kennedy)ตอนเอิร์นไปถึงโรงเรียนตอนแรก เอิร์นทั้งรู้สึกตื่นเต้นละก็กังวลโคตรๆในเวลาเดียวกัน เหตุผลก็เดิมๆเลย อังกฤษแย่ :'(( พอไปพบครู ครูก็บอกมาว่าวันนี้เป็นฟีวทริปพอดีให้มาวันพรุ่งนี้ อันที่จริงครูก็บอกว่าเอิร์นจะไปด้วยก็ได้นะ แต่คือครูเค้าไม่อยากให้ไปเท่าไหร่เพราะเอิร์นเพิ่งมาวันแรก เดี๋ยวเอิร์นไปแล้วจะไม่มีเพื่อนยิ่งเอิร์นไม่เก่งภาษาอังกฤษ มันยิ่งจะทำให้เอิร์นเบื่อแล้วก็ไม่สนุกด้วย เอิร์นก็เลยตัดสินใจกลับบ้าน!เล่นคอม! วันต่อมาเอิร์นก็มาใหม่ เอิร์นก็ได้อยู่คลาส ESL ซึ่งเป็นคลาสของเด็กที่อ่อนภาษาอังกฤษ ไปถึงห้องก็เจอเพื่อนประมาณ20คน รวมเอิร์นแล้วทั้งห้องก็มีผู้หญิงอยู่แค่5คนเองแหละ แล้ว80%ในห้องของเอิร์นก็เป็นคนเมกาใต้ที่พูดภาษาสเปนกัน เอิร์นฟังละก็โคตรงงเลย #_#
พอเรียนไปได้19วันก็จะปิดเทอมละ ที่โรงเรียนก็จัดงานพรอมให้เด็กม.ต้นที่กำลังจะเข้าม.ปลายซึ่งก็คือเกรด8เอิร์นนั่นเอง[ที่นี่ม.ต้นคือเกรด5-8 ส่วนม.ปลายคือ9-12]งานพรอมมันก็เหมือนงานปาร์ตี้เลี้ยงรุ่นส่งท้ายก่อนจากกันแหละ ตอนแรกเอิร์นก็จะไปนะ แต่คือคิดไปคิดมามันก็แบบ เอิร์นก็เพิ่งมาโรงเรียนนี้ได้แค่19วัน มันยังไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปันหาใหญ่อะไรหรอกนะเพราะมันก็งานปาร์ตี้เด็กๆ ใครอยากจะมาก็มา แต่คือ เอิร์นเพิ่งมาก็อย่างที่บอก เอิร์นก็ยังไม่ได้เก่งอังกฤษอะไร เพื่อนก็ไม่ได้เยอะอะไรเลย สำหรับบางคนอาจจะคิดว่ามันก็เฉยๆ ไม่เห็นมีอะไร แต่สำหรับเอิร์นมันก็นะ เอิร์นรุ้สึกว่า เราไม่ได้มีเพื่อนอะไรขนาดนั้น แล้วเราก็เป็นเด็กใหม่อ่ะ ไปงานละเราจะลาใคร เราจะสนุกได้ยังไงถ้าไปงานปาร์ตี้โดยที่เราก็มีเพื่อนไม่ถึง50%ในนั่นด้วยซ้ำ 30%ถึงรึเปล่ายังไม่รู้เลย แต่ถึงอย่างงั้น เพื่อนที่เอิร์นสนิทที่สุดในโรงเรียนนี้ตั้งแต่มาเรียนก็ชวนเอิร์นไปงานนะ ตอนแรกก็ลังเลอ่ะ ก่ะว่าจะไป แต่เพื่อนเอิร์นมันก็ดันเปลี่ยนใจเพราะมันไม่มีชุด เอิร์นก็เลย โอเค เธอไม่ไปฉันไม่ไป เราต่างก็อยู่บ้าน:') จบ สุดท้ายก็เลยไม่ได้ไปเลย เอิร์นก็นั่งเล่นคอมอยู่บ้าอย่างมีความสุข( 'v')
เรื่องเพื่อนๆในโรงเรียนไว้เอิร์นจะไปเล่าในอีกบล๊อกนึงละกัน ตอนนี้ง่วงละจะตี2แล้ว
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจนถึงตอนนี้ :')
รักทุกคน จุ๊บๆ
ความคิดเห็น