ตอนแรกวางแพลนว่าจะไปวันที่ 12 แต่งานวันที่ 12 เยอะมากถึงดึกๆ
แล้วก็ไม่รู้ได้ยินจากไหนว่าการแสดงจะหมดวันที่ 10 ซึ่ง 10 ก็ไม่ว่างอยู่ดี
ก็เลยไปวันที่ 9 ซะ (มารู้อีกทีแสดงถึง 13 อ๊ากกกกกกกกกกกก)
ตอนแรกคิดว่าจะชวนเพื่อน...
แต่ไม่เอาดีกว่าอยากเดินคนเดียว สบายดี ป๊อบชอบเรื่อยเปื่อย เพื่อนจะนอยด์
ตอนแรกวางแผนกับตัวเองดิบดีว่า
"ป๊อบครับ ป๊อบต้องใช้เงินประหยัดนะครับ จะซื้อมือถือใหม่นะครับ เก็บออมด้วย
นั่งรถเมล์ได้ก็นั่งนะครับ อย่ากินอะไรมากมาย เก็บตังนะครับ"
ปรากฏว่าด้วยภาระกิจต่างๆ นานากว่าจะออกก็ 2 ทุ่ม (เลว)
จากรถเมล์เลยกลายเป็น taxi...
ยังดีนะนั่งไปแค่ศูนย์สิริกิตต์ (85 บาท) แล้วก็นั่ง MRT ต่อ (ประมาณ 30 จำไม่ได้)
ลงหัวลำโพงปุ๊บโบกตุ๊กๆ "ไปจอดไหนก็ได้ที่ผมจะเดินน้อยที่สุด" บรื้นนนนน (150 บาท)
ถนนที่ป๊อบลงน่าจะเรียกว่าผ่านฟ้ามั้งครับ จำไม่ได้ แต่ลงหน้าร้านราดหน้าเจ๊ใฝพอดี
(ชุดวันนี้ เวอร์มากเสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต ไท แว่นดำ
อ๊ะๆ มีประเด็น ขอบตาคล้ำ ไม่มีแดดก็จะใส่ ใครจะทำไม 555)
เจอร้านเจ๊ใฝปุ๊บกิเลสก็ครอบงำ...
คือหิว...แล้วก็อยากกินราดหน้าเจ๊...
"แต่ราดหน้าเจ๊จานละ 250 นะป๊อบ" บอกตัวเอง "กินอย่างอื่นก็ได้ถูกกว่า"
....
"แต่ใช่ว่าเราจะได้กินราดหน้าเจ๊ใฝทุกวันนะ" ค้านตัวเอง!
"ป๊อบเก็บตัง เก็บตัง เก็บตัง" ย้ำตัวเอง
"ไม่!!! ป๊อบจะกิน"
ว่าแล้วก็บึ่งตรงเข้าร้านเจ๊ ทักทายเจ๊แบบคนรู้จัก (กินตั้งแต่เด็ก เจ๊จำได้)
"เจ๊ครับเส้นหมี่ราดหน้าหนึ่ง น้ำมะพร้าว แอนด์น้ำเปล่า"
แต่น แตน แต๊น นี่คือสภาพของมัน
(ราดหน้าบรรลือโลก!!)
(เจ๊ใฝในตำนาน ซ้ายมือ และเสื้อฟ้า ลูกมือเจ๊)
(เจ๊โชว์ลีลาผัดอันร้อนแรง)
พรึ่บ (300)
ขณะที่กำลังอิ่มอร่อยอยู่นั้น
บึ้ม!!!
ระเบิดลงหน้าร้านเจ๊ใฝ!!!
อ๊ากกกกกกกกกก อยู่ในเหตุการณ์พอดิบพอดี
ใจหนึ่งคิด โชคดีชิบๆ ได้เป็นประจักษ์เหตุการณ์วางระเบิด
ไหนๆ มันอยู่ไหนถ่ายรูปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผู้คนกรี๊ด เด็กร้องไห้ ยายเป็นลม ป๊อบโผออกไปนอกร้าน
บึ้ัม!!
จุดพลุนั่นเอง...
แล้วก็มีอีกหลายบึ้มตามมา - บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
สนั่นเลยครับ แบบว่าเต็มสองหู จะไม่ให้อึ้งได้ไง มันจุดห่างป๊อบไป 10 เมตร!!
ตรงหน้าเลย เต็มๆ ตา เป็นประสบการณ์ที่ประทับใจจริงๆ
ควักเงินจ่ายเจ๊ใฝ แอบถ่ายรูปเจ๊ แล้วก็เริงร่าไปตามถนน
ป๊อบได้พบกับของเล่นใหม่ที่ไม่เคยเห็น
เป็นอะไรสักอย่างเรืองแสงๆ แล้วคนก็ปั่นให้มันลอยฟิ้วขึ้นไปบนฟ้า
เด็กๆ เล่นกันเยอะมากๆ หมุนฟิ้ว พุ่งขึ้นฟ้า บินไปตกหลังคาวัด (สมน้ำหน้า! 555)
ก็ไม่สนใจ ถ่ายรูปต่อไป มาถึงเวทีมีคนเยอะมากกกกกกกกกกกกก
ป๊อบไปถึงช่วงขบวนรถประดับไฟออกโชว์พอดี
นี่คือภาพต่างๆ นานา
จากนั้นก็ได้ความรู้จากตำรวจว่า "เดินตามขบวนไปจะเจอจุดแสดง 4D"
เอาล่ะป๊อบแกมาเพื่อสิ่งนี้ เดินตามไป
ยอมรับว่าเดินไกลมากกกกกกกก แต่ไม่เหนื่อยเลย
ป๊อบชอบอยู่ท่ามกลางผู้คน มันสนุกดี เดินไปถ่ายรูปไป ยิ้มไป สนุกมาก
จนในที่สุดก็มาถึง ณ จุดเกิดเหตุ
ลานพระบรมรูปทรงม้าเป็นบริเวณที่มืดที่สุดของถนนสายนี้เลยครับ
มีที่นั่งเป็นร้อยเป็นพันเต็มลานพระบรมรูปทรงม้า แบบว่าเยอะมากกกกกก
คนนั่งจับจองที่นั่งกันสุดชีวิต แต่มันไกลมากอ่ะ เห็นการแสดงกระจิ๋วเอง
ป๊อบยืนๆ เล็งสักพัก โห ไม่ใจว่ะ ดูตรงนี้ไม่ได้บรรยากาศอะไรเลย
ตามคอนเซปต์ชีวิต "เล็กๆ ดร.ป๊อบไม่ เวอร์ๆ ดร.ป๊อบเอา"
ว่าแล้วก็เดินลัดเลาะเซาะแซะไป จนในที่สุดก็มาถึงด้านหน้าเวที!
มาลีวัลย์ขึ้นร้องเพลงพอดีเลย เสียงเพราะมากกกกกกกกกกกกก
แล้วจากนั้นพี่ฟอร์ดก็ขึ้นร้องเพลง ป๊อบลัดเลาะไปได้ลึกมากอย่างน่าอัศจรรย์
จนมาถึงด้านหน้าทางเข้าที่เขาบอกว่าเฉพาะผู้มีบัตรเท่านั้น
เป็นสัญญาณว่า "มึงหยุดตรงนี้แหละป๊อบ มึงมาได้ไกลเท่านี้นะ เจียมตัว!"
เอาก็เอา เขามีกติกาก็ต้องทำตาม ยืนอยู่ตรงนี้ก็ใกล้กว่าใครๆ เขาแล้ว มีความสุขแล้ว
แต่ับังเอิญว่าวันนี้ฟ้าไม่ได้กำหนดให้ป๊อบหยุดแค่ตรงนี้
"มานั่งนี่ก็ได้ครับผม" มีพี่ใจดีคนหนึ่งโบกเรียก ป๊อบก็แบบว่าเฮ้ยเอาไงดี
"ไม่เป็นไรครับ" โห ตรงนั้นข้างในเลยนะ ดูพิเศษมากๆ แต่ไม่มีบัตรอ่ะ
"ไม่เป็นไรครับ" เขาย้ำ
เอาวะป๊อบ โชคมาหาแล้วแก "ขอบคุณมากครับ"
ก็ไหว้เขาใหญ่เลย รู้สึกดีใจและขอบคุณมากๆ ก็นั่งสงบเสงี่ยมเจียมตน
บรรยากาศดี ทุกอย่างดี เงียบกริบ มีความสุขมากๆ เลยครับ
ป๊อบนั่งดูไปตื้นตันไป เอาจริงๆ ตั้งแต่เข้ามาบริเวณนี้ได้ยินเพลงที่ร้องว่า
"จะขอตามรอยของพ่อ เอ่ยคำว่าเพียงและพอจากหัวใจ
เป็นลูกที่ดีของพ่อ ด้วยความรักด้วยภักดี"
แต่นั้นน้ำตาก็คลอแล้วครับผม
ป๊อบไ่ม่ได้เวอร์นะ แต่ป๊อบเป็นคนเซนต์ซิทิฟกับบ้างเรื่องมากแบบสุดๆ
พอได้นั่งใกล้แบบนี้ ฟังพี่ฟอร์ด ดูภาพ 4D บนพระที่นั่งใกล้ๆ ก็ยิ่งตื้นตันประทับใจ
แต่ก็อีก ฟ้าไม่ได้กำหนดให้ป๊อบหยุดแค่ตรงนี้
"ไปถ่ายรูปข้างในก็ได้นะครับผม" พี่คนเดิมบอก
"จริงหรือครับ?" ป๊อบเหวอเลย พี่เขาแบบว่าชี้ไปที่รั้วพระที่นั่งเลยอ่ะครับ
"ได้ครับผม"
"ขอบคุณมากครับพี่" อยากจะกอดเสียจริง พี่ใจดีมากกกกกกกกกกกกกก
ว่าแล้วก็เดินไปข้างใน
ในที่สุดก็มาหยุดติดขอบรั้วพระที่นั่งอนันตสมาคม
โหหหหหหหห เราอยู่ใกล้กว่าผู้ชมแถวหน้าอีกครับผม
ชิดติดขอบรั้วเลยครับ แบบว่าเห็นการฉายภาพเต็มๆ ตาเลยครับผม
มันตื่นเต้น ใจสั่น ประทับใจตื้นตันมากๆ น้ำตาคลออีกรอบ
พื้นที่ตรงนี้ว่างเปล่ามากครับ มีคนไม่ถึงสิบคน เราโชคดีมากที่ได้มาถึงตรงนี้
ป๊อบได้รู้จักพี่ๆ สองคน พี่คนแรกเป็นผู้หญิงแกใจดีถ่ายรูปให้ป๊อบด้วย
อีกคนเป็นผู้ชาย พี่คนนี้ก็ถ่ายรูปให้เรา เพราะแบตกล้องป๊อบหมดแล้ว
กล้องมือถือก็ไม่ได้อำนวยอะไรเท่าไหร่ แต่ก็ใช้เก็บภาพมาได้เยอะแยะเลย
นี่คือภาพทั้งหมด จากระยะประชิดขอบรั้ว (ใช้กล้องมือถือ ได้แค่นี้จริงๆ ครับ)
*** ป๊อบสอดมือผ่านรั้วเข้าไปถ่ายเลยนะ 5555 ***
พูดได้เลยว่ารู้สึกประทับใจอย่างหาที่เปรียมมิได้ที่มีโอกาสชมการแสดงที่ดีเยี่ยมขนาดนี้
ป๊อบเชื่อว่าทุกคน ทุกสายตาที่สัมผัสการแสดงก็คงประทับใจไม่แพ้กัน
เราได้เห็นพระราชกรณียกิจของในหลวงที่ทรงทำเพื่อพวกเรา ได้รับรู้ถึงความรักอันยิ่งใหญ่ของท่าน
หลายฉากป๊อบดูแล้วขนลุก น้ำตาคลอๆ หลายฉากที่ป๊อบดูแล้วพนมมือไหว้ หลายคนก็ทำอย่างนั้น
มันเป็นหนึ่งชั่วโมงที่ยิ่งใหญ่มากๆ ในชีวิตป๊อบเลยครับผม
หลังจากแสดงจบไฟเปิดทั้งลานป๊อบก็ถ่ายรูปเบื้องหลังเวทีมาด้วย
อย่างที่เคยบอกเล็กๆ ดร.ป๊อบ เวอร์ๆ ดร.ป๊อบเอา
ว่าแล้วก็เดินขึ้นไปถ่ายบนเวทีการแสดง 555 แรงมากกกกกกกกก
จากนั้นก็แวะไปถ่ายรูปกับพี่ที่ใจดีให้ป๊อบเข้าไปข้างใน
แต่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ป๊อบตัดสินใจจะไม่เปิดเผยรูปเขา หรือชื่อเขา
เพราะป๊อบกลัวว่าเขาจะซวยที่ให้ป๊อบเข้าไปข้างในครับผม
กลัวมาก เพิ่งคิดได้ว่าเขาอุตสาห์ให้โอกาสเรา เราก็ไม่ควรทำเขาเดือดร้อน
แต่ป๊อบขอพูดตรงนี้ว่าขอบคุณพี่มากๆ ครับที่ให้โอกาส
ป๊อบจำหน้าพี่ได้ จำชื่อพี่ได้ และจะจำตลอดไป
ใครมีบุญคุณกับป๊อบ ป๊อบไม่เคยลืม
ขอให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับพี่เช่นกันครับ ^O^
ขากลับก็แวะเดินดูโน่นกินบ้างไรบ้าง
และได้เจอของโปรดด้วย!!!!
ไอศครีมสตวอเบอร์รี่ขนมปังนั่นเอง 555 สุดยอด อร่อยมากกกกกกก
จากนั้นก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย (ค่า Taxi อีก 130 + ค่ามอเตอ์ไซด์ 60 )
วันนี้ถ้าป๊อบไม่ได้ดูการแสดงที่สุดยอดนี้คงเสียใจไปจนตายแน่ๆ
แม้จะเสียเงินไปอย่างต่ำ 800 ซึ่งถือว่าเยอะมากสำหรับป๊อบในหนึ่งวัน
แต่วันนี้คือหนึ่งในวันที่ดีที่สุดของป๊อบ
จากรูปคุณจะเห็นได้ว่ามีคนไปร่วมงานเยอะมากกกกกกกกก
เยอะกว่าทุกคอนเสิร์ต เยอะกว่าทุกการชุมนุม เยอะกว่าอะไรทุกอย่าง
นั่นเพราะเราทำเพื่อพ่อหลวงของเรา เรารักในหลวง พ่อของเรา
เงินที่เสียไปป๊อบไม่เสียดายเลย
ป๊อบคงไม่มีปัญญาหาคำซึ้งๆ ใดมาบรรยายถึงท่านได้ แต่ป๊อบจะพูดว่า
"ประเทศไทยอาจไม่ได้รวยที่สุด ไม่ได้ล้ำสมัยที่สุด
แต่เรามีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่และประเสริฐที่สุด
แค่นั้นก็ทำให้เราชาวไทยภูมิใจที่สุดที่ได้เกิดเป็นคนไทย"
แต่เรามีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่และประเสริฐที่สุด
แค่นั้นก็ทำให้เราชาวไทยภูมิใจที่สุดที่ได้เกิดเป็นคนไทย"
ความคิดเห็น
เเต่ ที่ถ่ายมา สวยมากกกก ขอบคุนพี่ป๊อปมากมาย
ถ้ามีโอกาสมิวก็อยากไป ;))
ขอบคึนพี่ป๊ิอปมาก ๆ
เราทุกคนควรที่จะทำความดีตอบแทนต่อพระองค์ แล้วช่วยกันเป็นหูเป็นตาที่บุคคลใดหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ไม่ว่าด้วยวิธีการใดก็ตาม
ตามถิ่นที่ทุรกันดาร ในมือซ้าย ถือแผนที่ สะพายกล้อง เพื่อเยี่ยมเยียนราษฎร
ถามถึงปัญหาสารทุกข์ ทั้งเหนือใต้ ออก ตก
เกิดทุกชาติ ขอเกิดเป็นคนไทย ใต้เบื้องพระยุคลบาท ขององค์ภูมินทร์
ขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
ทรงพระเจริญ...ยิ่ง ๆ ขึ้นไปตราบนานเท่านาน
นศท.ดรัณภพ อุณหก้องไตรภพ
โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์
ปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์ด้วยการไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน คนในชาติจะต้องสามัคคีกัน