การเข้าค่ายคุณธรรม จริยธรรม [ตอนที่ 1]

          การเข้าค่ายคุณธรรม จริยธรรมในครั้งนี้ เชื่อว่านักเรียนชั้น ม.2 ในปี 2552 ในโรงเรียนแจ้ห่มวิทยาของจังหวัดลำปางไม่มีใครลืมเรื่องเมื่อตอนนั้นได้เลย

          ในวันนั้นมีพระวิทยากรมาอบรมพวกเราในครั้งนี้ 3 ท่านบวกกับเณรอีก 2 รูป

          มาครั้งแรกพระวิทยากรคนแรกออกมาพูดกลอนก่อนเลยว่า 
                                     "มาทำไม ทำอะไร ในวันนี้
                                    มาเข้าค่าย เข้าทำไม อะไรนี่
                                       ในวันนี้ เจออะไร ก็ไม่รู้
                              ทางข้างหน้า จะเจออะไร ก็ไม่รู้อยู่นั่นแล"

         อะไรทำนองนี้แหละ มันผ่านมานานแล้วเลยจำไม่ค่อยได้  รู้แต่ว่ามันจะมีคำว่า "วันนี้ ทำไม ไม่รู้" พอฟังจบพวกเราทั้งห้องประชุมต่างพากันหัวเราะโดยมีเสียงกรี๊ดดังออกมาปิดท้าย นำเสนอโดยพวกผู้หญิงนั่นเอง

         ซักพักก็มีพระวิทยากรอีกท่านเดินเข้ามาในห้องประชุม พระวิทยากรท่านแรกเลยให้พวกเราหันไปดูและปรบมือต้อนรับท่านที่กำลังเดินเข้ามา และก็พูดว่าพระวิทยากรที่เดินเข้ามาอย่างเจ็บแสบว่า

         "ขอต้อนรับท่านวิทยากรจากต่างดาว..." ได้ยินดังนั้นพระวิทยากรที่กำลังเดินเข้ามาก็รีบสวนกลับทันทีว่า "ว่าไงท่านวิทยากรจากเขาใหญ่ วันนี้ไม่ได้กินน้ำผึ้งเหรอ" สิ้นเสียงพวกเราทั้งห้องต่างก็พากันหัวเราะยกใหญ่

         แล้วพวกท่านทั้งสองก็ทะเลาะกันอยู่นานสองนาน พวกเราทั้งห้องก็พากันหัวเราะกันเป็นระลอกๆ จนพระวิทยากรอีกท่านที่อยู่บนเวทีต้องปรามก่อนจะพาพวกเราเล่นเกมกัน  โดยให้เณรพับเครื่องบินกระดาษแล้วร่อนไปที่ใดที่หนึ่งในกลุ่มของผู้หญิงเพื่อจะเอามาเต้นโชว์ที่หน้าห้องประชุม

         พอร่อนไปปุ๊บนักเรียนหญิงทุกคนต่างลุกหนีกันอย่างกับว่าเครื่องบินกระดาษลำนั้นได้ซ่อนเชื้อซาร์ไว้ยังไงยังงั้น  จนที่ๆ เครื่องบินตกอยู่ว่างเปล่า  พระวิทยากรเลยบอกให้นักเรียนหญิงคนใดคนหนึ่งไปหยิบมาให้หน่อยแต่ก็ไม่มีใครกล้าหยิบเพราะกลัวโดนจับไปเต้นหน้าห้องประชุม  ทำให้เณรต้องเดินไปเก็บเอามาร่อนใหม่

         จนในที่สุดก็ได้คู่ชาย - หญิงมาประมาณ 5 คู่  และให้เล่นเกมจับอวัยวะของร่างกาย  พอได้ฟังชื่อทุกคนต่างก็พากันหัวเราะอีกระลอกพร้อมกับเสียงกรี๊ดดังๆ ซึ่งนำเสนอโดยนักเรียนหญิงของเรานั่นเอง แรกๆ ก็ทดสอบให้จับมือ หู คิ้ว ตา คอ แขน เอว อะไรประมาณนั้น

         แต่พอเอาเข้าจริงๆ เล่นให้จับอะไรแปลกๆ อย่างเช่น ลิ้น ฟัน เท้า เข่า และที่หนักสุดก็คือตูด!!! 555+ แต่ผีเซ็นเตอร์ของเราไม่ทำตามเลยทำให้พระวิทยากรต้องเปลี่ยนจากตูดเป็นอย่างอื่นแทน  

         พอเงียบไปซักพักพระวิทยากรที่อยู่บนเวทีก็บอกว่าตอนกลางวันหลังจากทานข้าวเสร็จแล้วท่านจะให้เล่นเกมๆ หนึ่ง  โดยให้ทุกคนในห้องนั่งบนเข่าของกันและกัน  ใครที่ไม่แข็งแรงก็อยู่ข้างนอกคอยเอาน้ำให้เพื่อนที่ทำกิจกรรม คอยช่วยเหลือเพื่อน  โดยให้หญิงอยู่วงนอกและให้ชายอยู่วงใน  
 
         พวกเราก็ฟังบ้าง เล่นกันบ้าง ยังหัวเราะกันอยู่ทำให้พระวิทยากรต้องเปิดคลิปที่คนแพ้จะต้องทำอย่างไรบ้างอะไรอย่างนี้ แต่ก็ยังไม่มีใครสะทกสะท้านและยังคงหัวเราะกันต่อไปอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าหลังจากนี้ต่อไปจะเจอกับอะไรที่ทำให้เราต้องเสียน้ำตา...