Drown In The Darkness And Sin ( ภาค1) - นิยาย Drown In The Darkness And Sin ( ภาค1) : Dek-D.com - Writer
×

    Drown In The Darkness And Sin ( ภาค1)

    โดย Imovy

    ผู้เข้าชมรวม

    9,919

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    47

    ผู้เข้าชมรวม


    9.91K

    ความคิดเห็น


    212

    คนติดตาม


    183
    จำนวนตอน : 35 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  5 ธ.ค. 65 / 21:21 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     


    Drown In The Darkness And Sin(I)
    Flowers Flesh and Blood

     


     
















    หนึ่ง เด็กสาวกำพร้าผู้ต้องการความรักจากผู้อื่นและตนเอง สุดท้ายกลับพบกับความรักต้องห้ามและความเลวร้ายที่อาจฝังแน่นในใจไปตลอดกาล

    หนึ่ง เด็กหนุ่มผู้ถูกเผาไหม้จากความแค้น เลือกเดินบนถนนสายสีดำ

    หนึ่ง ชายผู้ต้องการแก้ไขความผิดพลาดที่เกิดขึ้น แต่วิธีการของเขากลับนำไปสู่ความเจ็บปวดของคนที่เขารักทั้งสองคน

    หนึ่ง ชายหนุ่มแสนใจดีที่เป็น ผู้ให้ และผู้รักษากลับกลายเป็นผู้ทำร้าย คนสำคัญของตัวเองโดยที่เขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้


    และ...ผู้ชายคนหนึ่ง ไม่สนใจใคร กักเก็บทุกอารมณ์ไว้กับตัวเอง สามารถเปลี่ยนไป ทั้งเลว ทั้งดี ทั้งขาว ทั้งดำ ทุกอย่างที่เขาเป็น เกิดขึ้นพราะการได้รักใครบางคน










     





    * นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุต่ำกว่า 18 ปี และผู้ที่ไม่นิยมเสพย์ความดำมืดของจิตใจมนุษย์ *
    นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรักหวานแหวว
    อาจจะเอื่อยๆ ราบเรียบไปบางตอน
    มีจุดประสงค์ให้เป็นนิยายรักดราม่า สะท้อนสังคม Coming of age
     อาการป่วยทางจิต การค้าประเวณี ความรุนแรง ยาเสพติด เซกส์  Incest (รักต้องห้ามในสายเลือดเดียวกัน) รักต่างวัย ท้องก่อนวัยอันควร 


    การกระทำบางอย่างไม่สมควรลอกเลียนแบบไปใช้ในชีวิตจริง


    ตัวละครภายในเรื่องนี้สะท้อนถึง
    มนุษย์ปุถุชนธรรมดา

    มี ดี มี รัก มี โลภ 
    มี โกรธ และมี หลง































    รัก ชอบเรื่องนี้ คอมเมนท์ โหวต เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ :D







    แบนเนอร์ของผู้วิจารณ์เรื่องนี้ให้ค่ะ


                                                         ผู้สนับสนุนธีมสวยๆ
                                            














    ***Attention!***

    ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือทำซ้ำ เนื้อหานิยายทุกส่วนรวมถึงตัวละคร โดยไม่ได้รับอนุญาติจากตัวผู้แต่งเอง

    นิยายเรื่องนี้เกิดจากความคิดสร้างสรรค์ จินตนาการของผู้แต่งเองเท่านั้น 

    ตัวละครเองก็เช่นกัน พวกเขาหล่านี้เกิดจาก จินตนาการของผู้แต่งเอง ไม่มีตัวตนจริง

    *สถานที่บางแห่งในเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง*

    By momochen.


    *เนื้อหาส่วนที่ถูกเปลี่ยนเป็นสีชมพูคือส่วนที่ถูกโมแก้ไขไปนะคะ*









               



                                                                          

    Song Take me to church
    Covered by Sofia Karlberg 
    Original Hozier
    O W E N TM.

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ">>História รับรีวิว + วิจารณ์นิยาย [งานวิจารณ์]"

    (แจ้งลบ)

    > ในเรื่องของรูปแบบต่างๆ 80 คะแนน :: หน้าข้อมูลเบื้องต้น / บทนำ [18/20] ธีมในหน้าหลักสวยดีค่ะ มีรูปภาพด้วย ภาพสวย//มองตาเป็นปลากราย(?) ธีมค่อนข้างที่จะเหมาะกับเนื้อหาอยู่พอควรค่ะ แต่เลือดด้านหลังคือไร 555 ชื่อเรื่อง สามารถดึงดูดคนให้เข้ามาอ่านได้อยู่ค่ะ แต่ก็มีความธรรมดาในชื่อเรื่องด้วยทำให้ไม่เกิดความดึงดูดคนบ้างกลุ่มเล็กน้อย แต่ไ ... อ่านเพิ่มเติม

    > ในเรื่องของรูปแบบต่างๆ 80 คะแนน :: หน้าข้อมูลเบื้องต้น / บทนำ [18/20] ธีมในหน้าหลักสวยดีค่ะ มีรูปภาพด้วย ภาพสวย//มองตาเป็นปลากราย(?) ธีมค่อนข้างที่จะเหมาะกับเนื้อหาอยู่พอควรค่ะ แต่เลือดด้านหลังคือไร 555 ชื่อเรื่อง สามารถดึงดูดคนให้เข้ามาอ่านได้อยู่ค่ะ แต่ก็มีความธรรมดาในชื่อเรื่องด้วยทำให้ไม่เกิดความดึงดูดคนบ้างกลุ่มเล็กน้อย แต่ไม่ต้องแก้ก็ได้ค่ะ ทั้งนี้แล้วแต่คุณโมเลยค่ะ ในส่วนของบทนำนะคะมีความน่าสนใจมากค่ะ อารมณ์แบบเห้ย! เกิดอะไรขึ้นอ่ะ คนๆนี้เป็นใครทำไมต้องทำแบบนั้น ประมาณนั้นค่ะ คืออ่านแล้วรู้สึกอยากอ่านต่อมากกก และที่แก้วหักไปก็คือ Font ตัวอักษรในหน้าหลักค่ะ มันไม่เหมือนกันสักเท่าไหร่ มันตรู้สึกแปลกๆและทำให้เหมือนกับว่าทำแบบส่งๆไปค่ะ :: ภาษาที่ใช้ / ย่อหน้า / คำผิด [13/15] พบคำผิดอยู่บ้างค่ะแต่น้อยมากกกกก จะเจอเป็นคำลงท้ายค่ะ จริงๆคำว่า 'เถ่อะ' ใช้ได้ค่ะ แต่ในบ้างประโยคเสียงที่ออกมามันเพี้ยนไปจากปกติค่ะ แก้วอยากลองให้คุณโมอ่านดูค่ะ ในส่วนของการใช้ภาษาถือว่าลื้นไหลดีค่ะ แต่อาจจะติดขัดในเรื่องของการใช้สรรพนามบ้างแต่สามารถอ่านได้แบบไหลๆไม่สะดุดอยู่ค่ะ ย่อหน้าจัดการได้อย่างดีค่ะ สวยดีเหะๆ(?)//เกาแก้ม :: การดำเนินเรื่อง [23/30] จริงๆหากว่ามีเป็น Part ปัจจุบันด้วยถือว่าคุณโมดำเนินเรื่องค่อนข้างช้าค่ะ อาจจะเป็นเพราะปมก็ได้ใช่ไหมค่ะ ปมที่คุณโมนำออกมานั้นมันค่อนข้างที่จะน่าสนใจอยู่ค่ะ แต่คุณโมแก้ไปทีละปม ทีละปม มันก็อาจทำให้ลดความน่าสนใจไปประมาณนึงค่ะ จะทำให้รู้สึกว่ามันนานไป และจุดสนใจก็น้อยค่ะ(เพราะมีแค่ปมเดียวในช่วงนั้น) :: ลักษณะนิสัยของตัวละคร [15/15] ชอบค่ะ ตัวละครไม่เยอะเกินไป ค่อยๆออกมาทำให้ผู้อ่านสามารถจำได้ค่ะ แต่แก้วของแนะนำว่าไม่ควรเว้นช่วงการออกของแต่ละครบ้างตัวนานเกินไป มันอาจทำให้ผู้อ่านหลายๆท่านที่ความจำปลาทอง(เช่น แก้วเอง 555)เกิดอาการลืมได้ค่ะ ในเรื่องของนิสัยของตัวละครแต่ละตัว ไม่เลวเกินไปแล้วก็ไม่ดีเกินไปค่ะ ทุกคนมีข้อบกพรองตามหลักความเป็นจริง รู้สึกว่าคนๆนี้มีความเป็นตัวตนจริงๆ ซึ่งตรงนี้แก้วชอบมากมาย ความรู้สึกส่วนตัวของผู้รีวิว 20 คะแนน :: ความสมจริง [9/10] เอาไปเลยค่ะ 9 เพราะว่ามันไม่ค่อยมีส่วนไหนที่หลุดออกมาเป็นความไม่สมจริง ในเรื่องของทั้งนิสัยตัวละคร แต่อาจจะเป็นในเรื่องของการพกอาวุธมาในที่สาธารณะได้โดยที่ตำรวจมาช้ามาก(ก็มันนิยายนิเนอะ 555) :: ความรู้สึกโดยส่วนตัว [10/10] เราชอบมาก มันเหมือนกับเป็นนิยายที่สะท้อนสังคม สะท้อนปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคม ไม่ว่าจะเป็นปัญหาครอบครัวหรือแม้แต่ความบิดเบี้ยวในใจคน สู้ๆนะคะ >> รวมคะแนน [ 88 คะแนน ]   อ่านน้อยลง

    H.Hararu | 14 ก.ค. 59

    • 2

    • 0

    "NighTime รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องดีนะครับ แต่ผมคิดว่ามันห้วนไปหน่อย มันเข้ากับธีมเรื่องดีกับความดราม่าดี แต่ยังไม่ค่อยเห็นถึงความดาร์กเท่าไหร่ ถ้าอ่านผ่านๆ คงเป็นว่าเป็นแนวรักเศร้าๆ ทั่วไป ไม่ใช่แนวดาร์กขนาดนี้น่ะครับ 2.เนื้อเรื่อง (27 คะแนน/30 คะแนน) – ถึงผมจะไม่ชอบอ่านแนวนี้ แต่ถ้ามองในฐานะคนอ่านนิยายแนวดราม่า รักโรแมนติก ... อ่านเพิ่มเติม

    1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องดีนะครับ แต่ผมคิดว่ามันห้วนไปหน่อย มันเข้ากับธีมเรื่องดีกับความดราม่าดี แต่ยังไม่ค่อยเห็นถึงความดาร์กเท่าไหร่ ถ้าอ่านผ่านๆ คงเป็นว่าเป็นแนวรักเศร้าๆ ทั่วไป ไม่ใช่แนวดาร์กขนาดนี้น่ะครับ 2.เนื้อเรื่อง (27 คะแนน/30 คะแนน) – ถึงผมจะไม่ชอบอ่านแนวนี้ แต่ถ้ามองในฐานะคนอ่านนิยายแนวดราม่า รักโรแมนติก สะท้อนสังคม เนื้อเรื่องจัดว่าดีเยี่ยมเลยนะครับ ไม่มีข้อติเลย การเฉลยปมในใจหรือแผลทางจิตใจของตัวละครเองก็ทำได้ค่อนข้างดี ไม่ทำให้เนื้อเรื่องสะดุด และได้กลิ่นอายความดราม่าได้อย่างเต็มที่ดีมากเลยล่ะครับ การเดินลำดับเวลาในเรื่องก็ค่อนข้างชัดเจนว่าเวลาค่อยๆ ผ่านไป เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยสิบขวบที่ค่อยๆ โตขึ้นเรื่อยๆ อาจจะมีเรื่องการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างเนิบไปบ้าง ไม่ค่อยตรงกับจุดสนใจของเรื่อง แต่ตรงนี้ก็พอจะเข้าใจได้ครับว่ามันเป็นการปูทางเรื่องไปเรื่อยๆ แต่ผมคิดว่ากว่าจะถึงปัจจุบันซึ่งเป็นปมหลักของเรื่องน่าจะนานพอสมควรเลยทีเดียว เพราะจากจำนวนเกือบยี่สิบตอน แต่ยังคงเป็นพาร์ทอดีต ซึ่งจัดว่าค่อนข้างนานกว่าจะเข้าเรื่องหลักครับ 3.การใช้ภาษา (27 คะแนน/35 คะแนน) – โดยรวมแล้วภาษาจัดว่าดีนะครับ อ่านแล้วค่อนข้างไหลลื่นไม่สะดุดเท่าไหร่ คำผิดยังพอมีบ้างประปรายแต่ไม่ได้เยอะขนาดนั้นครับ แต่การใช้คำที่สละสลวยในมุมมองบุคคลที่หนึ่งบางทีทำให้คำดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติครับ อย่างในคำพูดบางประโยค เช่น ลอยด์มามอบให้เธอไม่ได้ เป็น ลอยด์มาให้เธอไม่ได้ (คำว่า”มอบ” ปกติเราจะไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่ ยิ่งถ้าสนิทด้วยแล้ว) หรือตอนดำเนินเรื่อง เช่น มีการ์ดเล็กๆ ใบหนึ่งอยู่ ฉันจึงหยิบมันขึ้นมาดู ถ้าใช้เป็น “ฉันเลยหยิบมันขึ้นมาดู” จะทำให้ดูเป็นธรรมชาติ ดูเป็นการเล่าเรื่องมากกว่าครับ เพราะมุมมองที่หนึ่งแบบนี้ ให้เปรียบมันก็คือการเล่าเรื่องให้ผู้อ่านฟัง ถ้าทางการไปจะทำให้มันแปลกๆ น่ะครับ มีเรื่อง จ้ะ - จ๊ะ เสียงสูงต่ำใช้แบบนี้ครับผม หลายคนชอบใช้ผิดเป็น จ่ะ ซึ่งปกติไม่เขียนไม้เอกครับ แต่ใช้เป็นไม้โทแทน คำว่า “เถ่อะ” ไม่มีไม้เอกนะครับผม เป็น “เถอะ” ธรรมดา แล้วก็เรื่องเว้นวรรคครับ มีเว้นวรรคลั่นอยู่ประปราย รวมถึงการใช้เว้นวรรคหลังไม้ยมก (ๆ) ด้วยครับ เรื่องถัดมาคือการใช้จุดไข่ปลา “...” ผมสังเกตว่าคุณโมใช้มันเยอะมาก ซึ่งพอเยอะไปทำให้อ่านแล้วมันจะกลายเป็นรกแทนน่ะครับ บางช่วงที่ไม่จำเป็นต้องใช้ ก็พยายามเลี่ยงการใช้จะดีกว่าครับ ฝช้แค่เคาะวรรคพอครับ (ยกตัวอย่างเช่น “มิเรียมพูดต่อพลางหัวเราะเบาๆ... ความหมายของเธอคือ... อีริคน่ะ... ไม่มีฝีมือในเรื่องอาหารเลยน่ะสิ...”ทั้งย่อหน้านี้(และในอีกหลายๆ ย่อหน้า ผมคิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องใช้ “...” เลยครับ ) แล้วก็เรื่องสุดท้าย คือ เรื่องคำศัพท์ครับ ผมคิดว่าคุณโมใช้ศัพท์ไม่ค่อยหลากหลายเท่าไหร่ ใช้คำเดิมค่อนข้างเยอะ ตรงนี้ถ้าใช้คำหลากหลายจะทำให้ภาษาสวยมากขึ้นและอ่านได้ลื่นขึ้นไปอีกครับผม (อย่างเช่น ตัวจีเซลที่ชอบประหม่าเขินอายเวลาอยู่กับเซดริก คุณโมก็จะใช้คำว่า “ประหม่าเขินอาย” ซ้ำค่อนข้างบ่อย เป็นต้น) บทนำ คำผิด - บทที่1 คำผิด คว่ำหน้า – สระมันซ้อนครับ ผมพิมพ์ตามไม่ได้ , โค๊ช – โค้ช , แน่ะ - แหนะ , ตัวย่อย่อ – ย่อครั้งเดียว , จำต้อง - จำเป็นต้อง , บลูซีย – บลูซีย์ , ที่นี้ - ที่นี่ , รถยนตร์ – รถยนต์ , เล – เลย - มันน่ารักมากๆ และหนูก็ชอบมันมากเลย ความจริงมันก็ไม่ผิดหรอกครับ แต่ผมว่ามันไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ เวลาพูดความรู้สึกเราจะไม่ค่อยพูดว่า “และ” เท่าไหร่น่ะครับ ในความคิดของผม อาจจะเป็น “มันน่ารักมากๆ หนูชอบมันมากเลย” หรืออาจจะเป็น “มันน่ารักมากๆ แล้วหนูก็ชอบมันมากเลย” เหมือนถ้าจะใส่ บางทีคำว่า “แล้ว” จะดูเป็นธรรมชาติมากกว่าครับ - เพราะว่าลอยด์ไม่ใช่คนช่างพูด ถึงแม้เขาจะใจดีกับฉันก็ตาม แต่บนการ์ดของเขากลับเขียนแค่สั้นๆ ว่า... ตรงนี้ผมว่า ไม่จำเป็นต้อง “แต่” ในประโยคสุดท้ายครับ เพราะประโยคแรกอธิบายอยู่แล้วว่านิสัยลอยด์เป็นคนไม่ค่อยพูดน่ะครับ ลองอ่านประโยคที่ผมลองแก้ให้ดูนะ “เพราะว่าลอยด์ไม่ใช่คนช่างพูด ถึงแม้เขาจะใจดีกับฉันก็ตาม บนการ์ดของเขาเลยเขียนแค่สั้นๆ ว่า...” อะไรประมาณนี้น่ะครับ ไม่ต้องแต่ซ้ำซ้อนอะไร - ทิ้งพวกเราห้าคนไว้ในห้องนั้นได้เพียงยี่สิบนาทีเท่านั้น ตรงนี้เป็น “ทิ้งพวกเราห้าคนไว้ในห้องนั้นได้เพียงยี่สิบนาที” พอครับ ถ้าใช้คำว่า ”เท่านั้น” ความหมายมันจะกลายเป็นว่า ตั้งใจทิ้งไว้และต้องกลับมาอย่างช่วยไม่ได้ ประมาณนั้นครับ - ดูเหมือนว่าเมื่อพ่อบุญธรรมของฉันเห็นรถที่จอดอยู่ด้านหน้าเขา จึงพูดกับภรรยาของตัวเองที่นั่งอยู่... รูปประโยคแปลกๆ ครับ ผมว่าไม่มีคำว่า “ดูเหมือนว่า” จะดีกว่าครับ เป็น “เมื่อพ่อบุญธรรมของฉันเห็นรถที่จอดอยู่ด้านหน้าเขา จึงพูดกับภรรยาของตัวเองที่นั่งอยู่...” - ...ยืนนิ่งที่ขั้นบนสุด ยังคงหันหลัง น่าจะมีคำเชื่อมครับผม “...ยืนนิ่งที่ขั้นบนสุด โดยยังคงหันหลัง” หรืออาจจะใช้คำอื่นแทน เช่น “...ยืนนิ่งที่ขั้นบนสุดไม่หันกลับมา” อะไรแบบนี้น่ะครับ บทที่2 คำผิด คริสต์มาสต์ – คริสต์มาส , งา – งาม , ซานตาครอส - ซานตาคลอส , ฝ่ากล่อง – ฝากล่อง , ชื้ - ชี้ - รอคอยอีริคกลับจากโรงแรมที่เข้าไปเคลียร์งานที่ทำงาน ผมว่าไม่จำเป็นต้องมีคำว่า “ที่ทำงาน” ต่อท้ายครับผม บทที่3 คำผิด น้ำตาลเข็ม – น้ำตาลเข้ม , ศรีษะ – ศีรษะ , ถึงขึ้น – ถึงขั้น - และเมื่อผลงานแต่ละชิ้นที่เสร็จแล้วก็เอาไปให้เขาดู รูปประโยคแปลกๆ ครับ ไม่ต้องมีคำว่า “เมื่อ” หรือถ้าจะมีก็น่าจะต้องเปลี่ยนคำนิดหน่อยครับ เช่น “และเมื่อผลงานแต่ละชิ้นทำเสร็จแล้วก็เอาไปให้เขาดู” บทที่4 คำผิด ปละ – และ , ท้ง - ทั้ง , นัยต์ตา – นัยน์ตา , โนตบุค – โน๊ตบุ๊ค 4.ตัวละคร (12 คะแนน/15 คะแนน) – ตัวละครทำออกมาได้ดีเช่นกันครับ มีลักษณะของตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างชัดเจน เรื่องบุคลิกนิสัยนั้นเข้าใจได้ไม่ยากเท่าไหร่ แถมการค่อยๆ ทยอยตัวละครออกมาทำให้ง่ายแต่การจดจำ อย่างตัวจีเซลที่ค่อนข้างขี้อายในตอนแรก แต่ก็เป็นเด็กสาวทั่วๆ ไปที่มีปมในใจแต่ไม่กล้าบอกคนอื่น และตามหาที่พึ่งทางใจ ซึ่งก็ปรากฏออกมาเป็นหนึ่งในตัวเต็งพระเอกอย่างเซดริกที่สุขุมและนิ่ง แต่แอบอ่อนโยนด้วยความเข้าใจของการมีความหลังฝังใจ เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยแปลกใหม่อะไรเท่าไหร่นักสำหรับเรื่องแนวนี้ แต่คุณโมก็สามารถสะท้อนมันออกมาได้ค่อนข้างดีทีเดียวครับผม เรื่องที่จะติคือมีเรื่องลักษณะหน้าตาตัวละครที่ค่อนข้างน้อยยากแก่การจินตนาการตามเนื้อเรื่อง ถึงคุณโมจะใส่อิมเมจไว้ที่หน้าแนะนำตัวละครแล้วก็ตาม แต่ระหว่างอ่านผู้อ่านคงไม่ได้ตามเปิดขนาดนั้น การจะจำภาพลักษณ์ตัวละครได้ก็มีส่วนเกี่ยวกับกับอรรถรสในการอ่านเช่นเดียวกันครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็พอจะเข้าใจได้ว่าเป็นสไตล์การแต่งแบบนี้ ซึ่งคล้ายกับนิยายตะวันตกส่วนมากครับผม แล้วก็นางเอกตอนสิบขวบ ทำให้ผมรู้สึกว่ามีความโตเกินเด็กรุ่นๆ เดียวกันครับ อาจจะเป็นบุคลิกที่คุณโมตั้งใจไว้รึเปล่า อันนี้ผมไม่แน่ใจครับ คือพอจะเข้าใจครับว่าเป็นเด็กต่างชาติ แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าสิบขวบไม่ได้ดูโตขนาดนี้น่ะครับ ถ้าให้ผมอ่านโดยที่ไม่รู้อายุตัวละครน่าจะประมาณ12-13ขวบมากกว่า (แล้วก็บางทีจีเซลพูด คะ-ค่ะ กับลียา แต่บางทีก็ไม่ ผมเลยคิดว่าน่าจะเอาสักแบบไปเลยดีกว่าน่ะครับ มันจะทำให้คนอ่านเข้าใจตัวละครมากขึ้น) 5.การจัดรูปแบบ (8 คะแนน/10 คะแนน) – เรื่องนี้ทำดีแล้วล่ะครับ การจัดขนาดฟ้อนท์หรือการย่อหน้า จะมีแค่เรื่อง “...” ที่เคยพูดไปในหัวข้อก่อน กับเรื่องเว้นช่วงยาวไปเท่านั้นแหละครับที่อยากจะตินิดหน่อย เว้นช่วงของคุณโมค่อนข้างยาว จนบางทีผมงงว่าจบตอนรึยัง 555 แต่ส่วนอื่นก็โอเคหมดแล้วล่ะครับผม รวมคะแนน 82 คะแนน/100 คะแนน   อ่านน้อยลง

    Killer in the Dark Shadow | 13 มิ.ย. 60

    • 2

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "NighTime รับวิจารณ์นิยาย"

    (แจ้งลบ)

    1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องดีนะครับ แต่ผมคิดว่ามันห้วนไปหน่อย มันเข้ากับธีมเรื่องดีกับความดราม่าดี แต่ยังไม่ค่อยเห็นถึงความดาร์กเท่าไหร่ ถ้าอ่านผ่านๆ คงเป็นว่าเป็นแนวรักเศร้าๆ ทั่วไป ไม่ใช่แนวดาร์กขนาดนี้น่ะครับ 2.เนื้อเรื่อง (27 คะแนน/30 คะแนน) – ถึงผมจะไม่ชอบอ่านแนวนี้ แต่ถ้ามองในฐานะคนอ่านนิยายแนวดราม่า รักโรแมนติก ... อ่านเพิ่มเติม

    1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องดีนะครับ แต่ผมคิดว่ามันห้วนไปหน่อย มันเข้ากับธีมเรื่องดีกับความดราม่าดี แต่ยังไม่ค่อยเห็นถึงความดาร์กเท่าไหร่ ถ้าอ่านผ่านๆ คงเป็นว่าเป็นแนวรักเศร้าๆ ทั่วไป ไม่ใช่แนวดาร์กขนาดนี้น่ะครับ 2.เนื้อเรื่อง (27 คะแนน/30 คะแนน) – ถึงผมจะไม่ชอบอ่านแนวนี้ แต่ถ้ามองในฐานะคนอ่านนิยายแนวดราม่า รักโรแมนติก สะท้อนสังคม เนื้อเรื่องจัดว่าดีเยี่ยมเลยนะครับ ไม่มีข้อติเลย การเฉลยปมในใจหรือแผลทางจิตใจของตัวละครเองก็ทำได้ค่อนข้างดี ไม่ทำให้เนื้อเรื่องสะดุด และได้กลิ่นอายความดราม่าได้อย่างเต็มที่ดีมากเลยล่ะครับ การเดินลำดับเวลาในเรื่องก็ค่อนข้างชัดเจนว่าเวลาค่อยๆ ผ่านไป เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยสิบขวบที่ค่อยๆ โตขึ้นเรื่อยๆ อาจจะมีเรื่องการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างเนิบไปบ้าง ไม่ค่อยตรงกับจุดสนใจของเรื่อง แต่ตรงนี้ก็พอจะเข้าใจได้ครับว่ามันเป็นการปูทางเรื่องไปเรื่อยๆ แต่ผมคิดว่ากว่าจะถึงปัจจุบันซึ่งเป็นปมหลักของเรื่องน่าจะนานพอสมควรเลยทีเดียว เพราะจากจำนวนเกือบยี่สิบตอน แต่ยังคงเป็นพาร์ทอดีต ซึ่งจัดว่าค่อนข้างนานกว่าจะเข้าเรื่องหลักครับ 3.การใช้ภาษา (27 คะแนน/35 คะแนน) – โดยรวมแล้วภาษาจัดว่าดีนะครับ อ่านแล้วค่อนข้างไหลลื่นไม่สะดุดเท่าไหร่ คำผิดยังพอมีบ้างประปรายแต่ไม่ได้เยอะขนาดนั้นครับ แต่การใช้คำที่สละสลวยในมุมมองบุคคลที่หนึ่งบางทีทำให้คำดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติครับ อย่างในคำพูดบางประโยค เช่น ลอยด์มามอบให้เธอไม่ได้ เป็น ลอยด์มาให้เธอไม่ได้ (คำว่า”มอบ” ปกติเราจะไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่ ยิ่งถ้าสนิทด้วยแล้ว) หรือตอนดำเนินเรื่อง เช่น มีการ์ดเล็กๆ ใบหนึ่งอยู่ ฉันจึงหยิบมันขึ้นมาดู ถ้าใช้เป็น “ฉันเลยหยิบมันขึ้นมาดู” จะทำให้ดูเป็นธรรมชาติ ดูเป็นการเล่าเรื่องมากกว่าครับ เพราะมุมมองที่หนึ่งแบบนี้ ให้เปรียบมันก็คือการเล่าเรื่องให้ผู้อ่านฟัง ถ้าทางการไปจะทำให้มันแปลกๆ น่ะครับ มีเรื่อง จ้ะ - จ๊ะ เสียงสูงต่ำใช้แบบนี้ครับผม หลายคนชอบใช้ผิดเป็น จ่ะ ซึ่งปกติไม่เขียนไม้เอกครับ แต่ใช้เป็นไม้โทแทน คำว่า “เถ่อะ” ไม่มีไม้เอกนะครับผม เป็น “เถอะ” ธรรมดา แล้วก็เรื่องเว้นวรรคครับ มีเว้นวรรคลั่นอยู่ประปราย รวมถึงการใช้เว้นวรรคหลังไม้ยมก (ๆ) ด้วยครับ เรื่องถัดมาคือการใช้จุดไข่ปลา “...” ผมสังเกตว่าคุณโมใช้มันเยอะมาก ซึ่งพอเยอะไปทำให้อ่านแล้วมันจะกลายเป็นรกแทนน่ะครับ บางช่วงที่ไม่จำเป็นต้องใช้ ก็พยายามเลี่ยงการใช้จะดีกว่าครับ ฝช้แค่เคาะวรรคพอครับ (ยกตัวอย่างเช่น “มิเรียมพูดต่อพลางหัวเราะเบาๆ... ความหมายของเธอคือ... อีริคน่ะ... ไม่มีฝีมือในเรื่องอาหารเลยน่ะสิ...”ทั้งย่อหน้านี้(และในอีกหลายๆ ย่อหน้า ผมคิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องใช้ “...” เลยครับ ) แล้วก็เรื่องสุดท้าย คือ เรื่องคำศัพท์ครับ ผมคิดว่าคุณโมใช้ศัพท์ไม่ค่อยหลากหลายเท่าไหร่ ใช้คำเดิมค่อนข้างเยอะ ตรงนี้ถ้าใช้คำหลากหลายจะทำให้ภาษาสวยมากขึ้นและอ่านได้ลื่นขึ้นไปอีกครับผม (อย่างเช่น ตัวจีเซลที่ชอบประหม่าเขินอายเวลาอยู่กับเซดริก คุณโมก็จะใช้คำว่า “ประหม่าเขินอาย” ซ้ำค่อนข้างบ่อย เป็นต้น) บทนำ คำผิด - บทที่1 คำผิด คว่ำหน้า – สระมันซ้อนครับ ผมพิมพ์ตามไม่ได้ , โค๊ช – โค้ช , แน่ะ - แหนะ , ตัวย่อย่อ – ย่อครั้งเดียว , จำต้อง - จำเป็นต้อง , บลูซีย – บลูซีย์ , ที่นี้ - ที่นี่ , รถยนตร์ – รถยนต์ , เล – เลย - มันน่ารักมากๆ และหนูก็ชอบมันมากเลย ความจริงมันก็ไม่ผิดหรอกครับ แต่ผมว่ามันไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ เวลาพูดความรู้สึกเราจะไม่ค่อยพูดว่า “และ” เท่าไหร่น่ะครับ ในความคิดของผม อาจจะเป็น “มันน่ารักมากๆ หนูชอบมันมากเลย” หรืออาจจะเป็น “มันน่ารักมากๆ แล้วหนูก็ชอบมันมากเลย” เหมือนถ้าจะใส่ บางทีคำว่า “แล้ว” จะดูเป็นธรรมชาติมากกว่าครับ - เพราะว่าลอยด์ไม่ใช่คนช่างพูด ถึงแม้เขาจะใจดีกับฉันก็ตาม แต่บนการ์ดของเขากลับเขียนแค่สั้นๆ ว่า... ตรงนี้ผมว่า ไม่จำเป็นต้อง “แต่” ในประโยคสุดท้ายครับ เพราะประโยคแรกอธิบายอยู่แล้วว่านิสัยลอยด์เป็นคนไม่ค่อยพูดน่ะครับ ลองอ่านประโยคที่ผมลองแก้ให้ดูนะ “เพราะว่าลอยด์ไม่ใช่คนช่างพูด ถึงแม้เขาจะใจดีกับฉันก็ตาม บนการ์ดของเขาเลยเขียนแค่สั้นๆ ว่า...” อะไรประมาณนี้น่ะครับ ไม่ต้องแต่ซ้ำซ้อนอะไร - ทิ้งพวกเราห้าคนไว้ในห้องนั้นได้เพียงยี่สิบนาทีเท่านั้น ตรงนี้เป็น “ทิ้งพวกเราห้าคนไว้ในห้องนั้นได้เพียงยี่สิบนาที” พอครับ ถ้าใช้คำว่า ”เท่านั้น” ความหมายมันจะกลายเป็นว่า ตั้งใจทิ้งไว้และต้องกลับมาอย่างช่วยไม่ได้ ประมาณนั้นครับ - ดูเหมือนว่าเมื่อพ่อบุญธรรมของฉันเห็นรถที่จอดอยู่ด้านหน้าเขา จึงพูดกับภรรยาของตัวเองที่นั่งอยู่... รูปประโยคแปลกๆ ครับ ผมว่าไม่มีคำว่า “ดูเหมือนว่า” จะดีกว่าครับ เป็น “เมื่อพ่อบุญธรรมของฉันเห็นรถที่จอดอยู่ด้านหน้าเขา จึงพูดกับภรรยาของตัวเองที่นั่งอยู่...” - ...ยืนนิ่งที่ขั้นบนสุด ยังคงหันหลัง น่าจะมีคำเชื่อมครับผม “...ยืนนิ่งที่ขั้นบนสุด โดยยังคงหันหลัง” หรืออาจจะใช้คำอื่นแทน เช่น “...ยืนนิ่งที่ขั้นบนสุดไม่หันกลับมา” อะไรแบบนี้น่ะครับ บทที่2 คำผิด คริสต์มาสต์ – คริสต์มาส , งา – งาม , ซานตาครอส - ซานตาคลอส , ฝ่ากล่อง – ฝากล่อง , ชื้ - ชี้ - รอคอยอีริคกลับจากโรงแรมที่เข้าไปเคลียร์งานที่ทำงาน ผมว่าไม่จำเป็นต้องมีคำว่า “ที่ทำงาน” ต่อท้ายครับผม บทที่3 คำผิด น้ำตาลเข็ม – น้ำตาลเข้ม , ศรีษะ – ศีรษะ , ถึงขึ้น – ถึงขั้น - และเมื่อผลงานแต่ละชิ้นที่เสร็จแล้วก็เอาไปให้เขาดู รูปประโยคแปลกๆ ครับ ไม่ต้องมีคำว่า “เมื่อ” หรือถ้าจะมีก็น่าจะต้องเปลี่ยนคำนิดหน่อยครับ เช่น “และเมื่อผลงานแต่ละชิ้นทำเสร็จแล้วก็เอาไปให้เขาดู” บทที่4 คำผิด ปละ – และ , ท้ง - ทั้ง , นัยต์ตา – นัยน์ตา , โนตบุค – โน๊ตบุ๊ค 4.ตัวละคร (12 คะแนน/15 คะแนน) – ตัวละครทำออกมาได้ดีเช่นกันครับ มีลักษณะของตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างชัดเจน เรื่องบุคลิกนิสัยนั้นเข้าใจได้ไม่ยากเท่าไหร่ แถมการค่อยๆ ทยอยตัวละครออกมาทำให้ง่ายแต่การจดจำ อย่างตัวจีเซลที่ค่อนข้างขี้อายในตอนแรก แต่ก็เป็นเด็กสาวทั่วๆ ไปที่มีปมในใจแต่ไม่กล้าบอกคนอื่น และตามหาที่พึ่งทางใจ ซึ่งก็ปรากฏออกมาเป็นหนึ่งในตัวเต็งพระเอกอย่างเซดริกที่สุขุมและนิ่ง แต่แอบอ่อนโยนด้วยความเข้าใจของการมีความหลังฝังใจ เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยแปลกใหม่อะไรเท่าไหร่นักสำหรับเรื่องแนวนี้ แต่คุณโมก็สามารถสะท้อนมันออกมาได้ค่อนข้างดีทีเดียวครับผม เรื่องที่จะติคือมีเรื่องลักษณะหน้าตาตัวละครที่ค่อนข้างน้อยยากแก่การจินตนาการตามเนื้อเรื่อง ถึงคุณโมจะใส่อิมเมจไว้ที่หน้าแนะนำตัวละครแล้วก็ตาม แต่ระหว่างอ่านผู้อ่านคงไม่ได้ตามเปิดขนาดนั้น การจะจำภาพลักษณ์ตัวละครได้ก็มีส่วนเกี่ยวกับกับอรรถรสในการอ่านเช่นเดียวกันครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็พอจะเข้าใจได้ว่าเป็นสไตล์การแต่งแบบนี้ ซึ่งคล้ายกับนิยายตะวันตกส่วนมากครับผม แล้วก็นางเอกตอนสิบขวบ ทำให้ผมรู้สึกว่ามีความโตเกินเด็กรุ่นๆ เดียวกันครับ อาจจะเป็นบุคลิกที่คุณโมตั้งใจไว้รึเปล่า อันนี้ผมไม่แน่ใจครับ คือพอจะเข้าใจครับว่าเป็นเด็กต่างชาติ แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าสิบขวบไม่ได้ดูโตขนาดนี้น่ะครับ ถ้าให้ผมอ่านโดยที่ไม่รู้อายุตัวละครน่าจะประมาณ12-13ขวบมากกว่า (แล้วก็บางทีจีเซลพูด คะ-ค่ะ กับลียา แต่บางทีก็ไม่ ผมเลยคิดว่าน่าจะเอาสักแบบไปเลยดีกว่าน่ะครับ มันจะทำให้คนอ่านเข้าใจตัวละครมากขึ้น) 5.การจัดรูปแบบ (8 คะแนน/10 คะแนน) – เรื่องนี้ทำดีแล้วล่ะครับ การจัดขนาดฟ้อนท์หรือการย่อหน้า จะมีแค่เรื่อง “...” ที่เคยพูดไปในหัวข้อก่อน กับเรื่องเว้นช่วงยาวไปเท่านั้นแหละครับที่อยากจะตินิดหน่อย เว้นช่วงของคุณโมค่อนข้างยาว จนบางทีผมงงว่าจบตอนรึยัง 555 แต่ส่วนอื่นก็โอเคหมดแล้วล่ะครับผม รวมคะแนน 82 คะแนน/100 คะแนน   อ่านน้อยลง

    Killer in the Dark Shadow | 13 มิ.ย. 60

    • 2

    • 0

    "ร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ BM"

    (แจ้งลบ)

    ชื่อเรื่อง : สำหรับตัวชื่อเรื่องนะคะ สิ่งที่เราคิดแวบแรกเลยน่าจะเป็นนิายแนว สืบสวนสอบสวน ลึกลับ หรือไม่ก็ดราม่า (ฮั่นแน่! เราทายถูก) สำหรับชื่อเรื่องนี้ก็ถือว่าดีแล้วค่ะ เข้ากับแนวนี้ดี ไม่ดูแบ๊วเกินไป ดีสุดๆเลยค่ะ! [คะแนนรวม (10/10)] หน้าหลัก: ยันมากอ่ะค่ะ เข้ากับคำว่า 'ความตาย' ตรงชื่อบทความเลยจริงๆ -ส่วนเนื้อหาของหน้าหลัก : ถือว่าดีมากๆเล ... อ่านเพิ่มเติม

    ชื่อเรื่อง : สำหรับตัวชื่อเรื่องนะคะ สิ่งที่เราคิดแวบแรกเลยน่าจะเป็นนิายแนว สืบสวนสอบสวน ลึกลับ หรือไม่ก็ดราม่า (ฮั่นแน่! เราทายถูก) สำหรับชื่อเรื่องนี้ก็ถือว่าดีแล้วค่ะ เข้ากับแนวนี้ดี ไม่ดูแบ๊วเกินไป ดีสุดๆเลยค่ะ! [คะแนนรวม (10/10)] หน้าหลัก: ยันมากอ่ะค่ะ เข้ากับคำว่า 'ความตาย' ตรงชื่อบทความเลยจริงๆ -ส่วนเนื้อหาของหน้าหลัก : ถือว่าดีมากๆเลยค่ะ ไม่รกจนเกินไป แต่เราอยากแนะนำอะไรอย่างหนึ่งนะคะ ตรงส่วนของกล่องเพลง เราว่ามันควรจะเปิดเล่นอัตโนมัติไว้ อย่าง faded เนี่ยเป็นเพลงที่เพราะมากนะคะ (โดยส่วนตัวชอบดนตรีค่ะ) แต่เราไม่ได้เปิดฟังมัน เพราะตอนนี้เราเปิดเพลงอื่นไปแล้ว จริงๆถ้ามีคนไม่อยากฟังเดี๋ยวเค้าก็ปิดไปเองค่ะ ดีกว่าคนที่ชอบฟังแล้วไม่ได้เปิด กล่องเพลงก็จะไม่มีความหมายเลย(4/5) -การตกแต่งของหน้าหลัก : อย่างที่บอกแหละค่ะ ยันมากๆ (ฮ่าๆๆ) ก็สวยดีค่ะ ยันแอบเรียบ (5/5) [คะแนนรวม (9/10)] เนื่อหาโดยรวม : เราจะหยิบอ่านตอนไหนก็ไม่รู้นะคะ เพราะจะลองดูความแตกต่างของแต่ละตอนแบบไม่เรียงอ่ะค่ะ -ด้านตัวละคร : ด้านตัวละครก็ดีค่ะ สื่อให้เห็นภาพได้ชัดเจน (2/2) -ด้านการใช้ภาษา : เราว่าภาษาเหมาะสมดีมากค่ะ แต่ก็มีบางช่วงที่การพูดดูเรียบร้อยเกินความเป็นจริงไปหน่อยนะคะ แต่ก็แค่บางส่วนค่ะ นิดเดียว (2/2) -ด้านพล็อต : พล็อตน่าสนใจและน่าติดตามมากๆเลยค่ะ เท่าที่เราอ่านคร่าวๆก็เป็นที่เรื่องที่ดึงดุดใจมากเลยค่ะ สุด (2/2) -ด้านการบรรยาย : บรรยายเห็นภาพชัดเจนดีค่ะ แต่อาจจะกระตุกบ้างบางช่วง ลองแก้ไขดูสักนิดนะคะ (1.5/2) -การดำเนินเรื่อง : มันก็ยังไฃม่ได้สมูทไปสักร้อยนะคะ อาจจะประมาณเก้าสิบ เพราะยังไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่ (1.5/2) [คะแนนรวม (9/10)] ระเบียบตอนย่อย : โดยรวมเป็นระเบียบดีค่ะ ไม่มีอะไรต้องแก้สักเท่าไหร่นะคะ -การตกแต่งตอนย่อย : ไม่มีธีมก็ดีแล้วค่ะ ไม่รกดี (5/5) -ส่วนเนื้อหาในตอนย่อย : จัดหน้าเรียบร้อยดีมากๆค่ะ (5/5) [8คะแนนรวม (10/10)] จากนักวิจารณ์ : โดยรวมดีมากๆนะคะ น่าติดตามมากๆ ชอบมากๆค่ะ[คะแนนรวม (10/10)] คะแนนรวม(เฉลี่ย)ทั้งหมด : (9.5,9,9,10,10) 9.5/10   อ่านน้อยลง

    Brownniemacaron | 26 ส.ค. 59

    • 1

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น