คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4
แสงอรุณยามโพล้เพล้เปล่งแสงนวลอ่อน ย้อมระบายท้องนภาให้เป็นสีส้มอมเหลือง ผืนฟ้าทางทิศตะวันออกโดนความมืดมืดกลืนกินและความมืดก็ลุกคืบไล่ต้อนเขตแดนมาเรื่อยๆนกน้อยร้องก่อนจะกางปีกเพื่อโบยบินกลับรัง เสียงของหรีดริ่งเรไรขับคลอลำนำต้อนรับสู่ยามรัตติกาล ณ.เวลานี้อิเคะบุคุโระเข้าสู่สภาวะที่เรียกว่า ‘สงบสุข’ เห็นจะได้? แต่ความสงบสุขนั้นความจริงแล้วมันคงเป็นแค่เปลือกนอกที่ลวงหลอกสายตาผู้คน เพราะตอนนี้อิเคะบุคุโระกำลังวุ่นวายแบบสุดๆโดยฝีมือขอองบุคคลที่ชื่อว่า.....
.....มิไรโนะ คุโรฮะ......
ขั้วอำนาจของอิเคะบุคุโระเริ่มหักเห สมดุลของอิเคะบุคุโระเริ่มถูกทำให้บิดเบือนไป แม้มองภายนอกเหมือนจะไม่มีอะไรแต่ที่เห็นถึงความผิดปกติที่เด่นชัดที่สุด คือ โอริฮาระ อิซายะ หายตัวไป ไม่มีนักค้าข่าวที่ยิ้มอย่างเริงร่า ไม่มีป้ายจราจร ตู้กดน้ำ หรือ สิ่งของอื่นๆบินไปบินมาเฉียดหน้าคนเดินแถวนั้นเล่น ไม่มีการวิ่งไล่ฆ่าของคู่อาฆาตแห่งอิเคะบุคุโระ เพราะอย่างงี้...มันถึงเรียกว่าสงบสุขจนผิดปกติ
ร่างของริวงามิเนะ มิคาโดะผู้นำสูงสุดผู้ก่อตั้งกลุ่มดอลล่าร์นั่งถอนหายใจอยู่หน้าคอม อารมณ์ในตอนนี้เขายากจะคาดเดาเบื่อหน่าย?หงุดหงิด?ไม่สบอารมณ์?ควรหาคำอะไรมาบรรยายความคิดตอนนี้ดี มิคาโดะส่ายหน้าไล่ความคิดไร้สาระของตนเองทิ้งไปก่อนจะเปิดหน้าแชทในเว็บดอลล่าร์ขึ้นมา
แม้กระทั่งในแชทของดอลล่าร์ณ.เวลานี้ก็เงียบเหงาจนแทบจะรกร้างเลยทีเดียว เพราะว่าขั้วอำนาจในอิเคะบุคุโระโดนบิดเบือนโดนกลุ่มสีใหม่ที่ถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ แต่ประเด็นหลักไม่ใช่เรื่องการโดนแย่งสมาชิกหรอก อันที่จริงมันคือเวลาการเพิ่มจำนวนของเลขสมาชิกที่เพิ่มเร็วขึ้นจนผิดปกติต่างหาก เพราะว่ากว่าที่ดอลล่าร์จะมีสมาชิกมากขนาดนี้ส่วนหนึ่งมากจากการที่โอริฮาระ อิซายะเคยหนุนหลังช่วยด้วยส่วยหนึ่งจากนั้นพอสมาชิกเยอะพอสมควรแล้วมิคาโดะก็เป็นคนจัดการต่อแทบทั้งหมด แต่กระนั้นการที่จะดึงคนแทบทั้งอิเคะบุคุโระมาเป็นพวกในเวลาภายในไม่กี่วันมันผิดปกติ ผิดธรรมชาติเกินไป
คุณทานากะ ทาโร่เข้ามาในห้องแชท
ทานากะ ทาโร่:สวัสดีครับ
คุณเซ็ตตอนเข้ามาในห้องแชท
เซ็ตตอน:ดีจ้า
คุณไซกะเข้ามาในห้องแชท
ไซกะ:สวัสดีค่ะ
คุณบาคิวร่าเข้ามาในห้องแชท
บาคิวร่า:หวัดดีคร้าบบบบ
ทานากะ ทาโร่:ช่วงนี้ที่อิเคะบุคุโระสงบสุขดีนะครับ
เซ็ตตอน:ก็สงบสุขดีมั้งคะ?
ไซกะ:บางทีก็เหมือนจะสงบสุขมากเกินไปนะคะ
บาคิวร่า:สงบเกินจนแทบจะรกร้างเลยล่ะครับทั้งในอิเคะบุคุโระและในแชทเราเนี่ย- -;;
ทานากะ ทาโร่:อ่า..เห็นว่าช่วงนี้มีกลุ่มสีใหม่ก่อตั้งขึ้นนี่ครับ แถมสมาชิกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมากเลยนะครับ
บาคิวร่า:อ่อๆถ้าเรื่องนั้นผมก็เพิ่งได้ยินมาเหมือนกันจะว่าไปในช่วงนี้ไม่เห็นโอริฮาระ อิซายะ กับ เฮย์วาจิมะชิสึโอะวิ่งไล่ฆ่ากันเลยนะครับเนี่ย
เซ็ตตอน:เอ่อ..ท่าทางตอนนี้ที่อิเคะบุคุโระจะเกิดเรื่องหลายอย่างน่ะค่ะ ถึงมองจากภายนอกมันจะสงบสุขดีก็เถอะ
ไซกะ:เห็นว่าตอนนี้มีข่าวลือจากบอร์ดหลายๆบอร์ดเลยนะคะเกี่ยวกับขั้วอำนาจของอิเคะบุคุโระ แต่ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจด้วยสิ
ทานากะ ทาโร่:เห็นว่ามีดูลาฮานไร้หัวเพิ่มมาอีกคนด้วยนี่ครับ
เซ็ตอน:อึ๋ย…
ไซกะ:คุณเซ็ตตอนเป็นอะไรรึเปล่าคะ?
เซ็ตตอน:ไม่เป็นไรจ้ะ..
บทสนทนาในห้องแชทดำเนินไปอย่างเชื่องช้า แม้ว่าสมาชิกเก่าๆจะมาเข้าแชทเกือบจะครบทุกคน แต่กระนั้นมันก็ยังเงียบเกินไป แถมข้อมูลที่แต่ล่ะคนหามาได้ก็มีแค่บอร์ดต่างๆเท่านั้นข้อมูลเบื้องลึกเบื้องหลังส่วนใหญ่ ‘คันระจัง’หรือก็คือชื่อที่โอริฮาระ อิซายะใช้เป็นนามแฝงในการเข้าแชท จะเป็นคนนำข้อมูลสำคัญๆมาให้ แต่ตอนนี้เจ้าตัวก็ดันหายตัวไปซะเฉยๆ จำทำให้คนแทบทั้งห้องแชทนึกถึงชื่อบุคคลคนๆเดียวกันแบบไม่ได้นัดหมาย
คุณอิซายะ/อิซายะ
อันที่จริงทุกคนในห้องแชทต่างมีส่วนเกี่ยวข้องกับขั้วอำนาจและสมดุลของอิเคะบุคุโระแทบทั้งนั้น จะเรียกว่าเป็นคนในที่มีความเกี่ยวข้องทุกคนก็คงไม่ผิด ไม่ว่าจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือตลกร้าย แต่ทุกคนในห้องแชทนี้ก็อยากจะทำให้อิเคะบุคุโระกลับเข้าสู่สภาพเดิมให้เร็วที่สุดไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม ซึ่งอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นไม่บ่อยมากนักเมื่อเหล่าขั้วอำนาจและสมดุลของอิเคะบุคุโระเกิดมีความคิดที่เหมือนกันขนาดนี้ แม้ว่าจุดประสงค์ที่ต้องการให้ความวุ่นวายภายในนี้จะแตกต่างกันออกไป แต่กระนั้นจุดศูนย์รวมของทุกคนก็ถูกรวมไปในที่เดียวกัน
สาเหตุของแต่ล่ะคนที่แตกต่างกันไป
เฮย์วาจิมะ ชิสึโอะต้องการเพียงของสำคัญที่โดนใครบางคนแย่งไปคืนมา...และต้องการจะอัดหน้าบุคคลที่ชื่อมิไรโนะ คุโรฮะ
เซลตี้..ต้องการที่จะรู้เรื่องหัวของตน การที่มีดูลาฮานไร้หัวอีกตนมาปรากฏตัวที่เมืองนี้ อาจจะพอรู้เรื่องหัวของเธอก็ได้
ข้อความสนทนาในห้องแชท ยังคงดำเนินต่อไปแม้ว่าจะไม่ได้ข้อมูลอะไรมากมายแต่อย่างน้อยๆก็น่าจะพอมี เบาะแสอะไรบ้าง แต่อย่างว่าถ้าข้อมูลสำคัญพวกนั้นมันหาได้ง่ายๆขั้วอำนาจและสมดุลอย่างพวกเขาจะมานั่งแชทปรึกษาหารือกันทำไม แม้ที่อิเคะบุคุโระจะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นบ่อยๆแทบไม่เว้นวันแต่มันก็เป็นเหตุวุ่นวายที่มองด้วยตาเปล่าก็เห็นแต่คราวนี้เป็นครั้งแรกที่เกิดเหตุวุ่นวายขึ้นภายในโดยที่มองจากลักษณะภายนอกแทบไม่มีสิ่งในผิดปกติเลย
(โหมดคุยส่วนตัว)ทานากะ ทาโร่:เอ่อ..มาซาโอมินายคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้น่ะ?
(โหมดคุยส่วนตัว)บาคิวร่า:ก็อย่างที่บอกไปน่ะแหละเงียบสงบจนรกร้าง
(โหมดคุยส่วนตัว)ทานากะ ทาโร่:เอ่อ...หมายถึงเรื่องดูลาฮานไร้หัวอีกตน เด็กผู้หญิงที่มีพลังเหนือมนุษย์เหมือนคุณชิสึโอะ แล้วไหนจะกลุ่มสีใหม่นั่นด้วย
(โหมดคุยส่วนตัว)บาคิวร่า:อืม..ตอนนี้ขั้วอำนาจก็หักเหแถมสมดุลของอิเคะบุคุโระก็ผิดเพี้ยน แถมโอริฮาระ อิซายะก็หายตัวไปซะอีก ถึงแม้ความวุ่นวายอันก่อให้เกิดสงครามกลางเมืองจะเกิดจากนักค้าข่าวนั่นแทบทั้งหมดก็เถอะ แต่พอไม่มีเจ้านั่นอยู่กวนบาทาแล้วมันแปลกๆไงอยู่-3-
(โหมดคุยส่วนตัว)ทานากะ ทาโร่:เมื่อกี้นี้ฉันลองไปค้นดูเว็บบอร์ดที่กลุ่มนั้นเห็นว่าจะมีการจัดมีตติ้งด้วยล่ะ
(โหมดคุยส่วนตัว)บาคิวร่า:เห็นว่าต้องมีไอดีเป็นสมาชิกจะเข้าไปในงานได้ อีกอย่างหัวหน้ากลุ่มที่ชื่อมิไรโนะ คุโรฮะก็คงจะพอรู้ล่ะว่าทั้งฉันทั้งนายก็เป็นขั้วอำนาจของอิเคะบุคุโระเหมือนกัน
(โหมดคุยส่วนตัว)ทานากะ ทาโร่:ฉันว่าจะลองไปตรวจสอบเรื่องนี้ดู นายว่าไงล่ะ
(โหมดคุยส่วนตัว)บาคิวร่า:ว่าไงว่าตามกัน ฉันจะคอยหนุนหลังให้แล้วกัน...นายเองก็ระวังตัวล่ะ
(โหมดคุยส่วนตัว)ทานากะ ทาโร่:เข้าใจแล้ว งั้นไว้เจอกัน
(โหมดคุยส่วนตัว)บาคิวร่า:อืม งั้นวันนี้แค่นี้ก่อนแล้วกัน
ทานากะ ทาโร่:ผมขอตัวก่อนนะครับวันนี้ก็ดึกแล้ว
คุณทานากะ ทาโร่ออกจากห้องแชท
บาคิวร่า:งั้นผมก็ไปแล้วนะครับ ฝันดีครับทุกคนนน
คุณบาคิวร่าออกจากห้องแชท
ริวงามิเนะ มิคาโดะ...หัวหน้าและผู้ก่อตั้งกลุ่มดอลล่าร์ต้องการเพียงให้อิบุคุโระกลับเข้าสู่สภาพเดิมเท่านั้น
คิดะ มาซาโอมิ...หัวหน้าแก๊งผ้าเหลืองสิ่งที่ต้องการก็แค่อยากจะช่วยเพื่อนของตนและกลับสู่ชีวิตประจำวันตามปกติเท่านั้น...
ไซกะ:งั้นฉันก็ไปแล้ววนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ..
เซ็ตตอน:ฉันไปด้วยแล้วกันค่ะ
โซโนฮาระ อันริ...ผู้ครอบครองดาบปีศาจไซกะ ต้องการเพียงที่จะปกป้องความสุขของคนเองไม่ให้ใครมาทำลายได้อีก
คุณไซกะออกจากห้องแชท
คุณเซ็ตตอนออกจากห้องแชท
-----------ไม่มีใครอยู่ในห้องแชท--------------
สายฝนภายนอกตกกระทบ ภายใต้ค่ำคืนหันมืดมิด ร่างของชายที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในอิเคะบุคุโระเหม่อมองแกไปนอกหน้าต่างราวกับคิดอะไรบางอย่าง สิ่งนั้นทำให้คาสึกะหรือผู้เป็นน้องชายของชิสึโอะต้องจ้องมองไปยังพี่ชายอย่างอดสงสัยไม่ได้ เหตุผลเพราะการที่คนอย่างชิสึโอะจนเหม่อลอยได้ขนาดนี้ไม่ได้มีให้พบเห็นบ่อยนัก อย่างน้อยตั้งแต่เกิดมาตั้งแต่จำความได้เขาก็เห็นชิสึโอะคิดอะไรสักอย่างเป็นจริงเป็นจังนับครั้งได้
“พี่ครับ...เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ?”
“อ๊ะ!เอ่อ..เปล่าไม่ได้เป็นอะไร”
คาสึกะมองหน้าพี่ชายอย่างรู้ทันใบหน้าที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์กระตุกยิ้มเล็กน้อย อันที่จริงเขาพอทราบรายละเอียดเรื่องราวคร่าวๆจากหมอเถื่อนคิชิทานิ ชินระมาแล้วแต่ขึ้นไม่ถึงว่าพี่ชายจะห่วงคนที่เอาแต่บอกว่าจะฆ่ามาโดยตลอดถึงขั้นจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวได้ขนาดนี้
“เป็นห่วงคุณอิซายะใช่มั้ยครับ?”
คำถามที่ถูกยิงมาแบบจี้จุดจากผู้เป็นน้องชายตัวเองทำเอาชิสึโอะชะงักกึกพูดไม่ออกไปชั่วครู่แม้ว่าจะพยายามหาข้อแก้ตัวยังไงผู้ที่เป็นน้องชายอย่างคาสึกะก็ต้องมองคำแก้ตัวนั้นออกได้ง่ายๆอยู่แล้วทำให้ชิสึโอะยอมรับแต่โดยดี
“เออๆยอมรับก็ได้!ฉันเป็นห่วงไอ้เห็บนั่น!!”
“พรืด..”
ปฎิกิริยาของคนบอกไม่ตรงกับใจแบบชิสึโอะทำเอาคาสึกะหลุดขำออกมาอย่างอดไม่ได้
“อะ..อะไรมีอะไรน่าขำเล่า”
“ฮ่าๆขอโทษครับๆแค่ผมจะบอกว่าผมพอรู้ แล้วนะครับเบาะแสของผู้ชายที่ชื่อว่ามิไรโนะ คุโรฮะน่ะ”
คาสึกะเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นน้ำเสียงที่ฟังดูจริงจังและเคร่งเครียดก่อนจะชูโทรศัพท์ของตนให้พี่ดูสิ่งที่หน้าจอของโทรศัพท์มือถือนั้นแสดงอยู่
“เห็นว่าเจ้ากลุ่มสีใหม่อะไรนั่นกำลังจะมีการจัดประชุมอะไรสักอย่างในอีก 4 วันน่ะครับ ถ้าไปที่นั่นก็มีโอกาสที่อาจเจอคุณอิซายะได้เหมือนกันจะลองไปดูมั้ยล่ะครับ?ถ้าเป็นเรื่องไอดีสมาชิกสำหรับผ่านเข้างานผมพอช่วยพี่ได้นะ”
ชิสึโอะจ้องมองข้อความนั้นชั่วครู่ แม้ว่ามันจะน่าสนใจแต่การประกาศการประชุมกลุ่มลงเว็บบอร์ดอย่างเป็นทางการขนาดนี้มันก็ดูเสี่ยงเกินไป แน่นอนในการครั้งนี้อาจมีกับดักอะไรซ่อนอยู่
“งั้น...ฝากด้วยนะคาสึกะ..ขอบใจ”
“เอ่อ..พี่ครับผมขอบอกอะไรสักอย่างได้รึเปล่า?”
“ได้สิ..อะไรล่ะ?”
“ผมว่าพี่น่ะมีพลังมากมาย พลังของพี่น่ะแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องสิ่งสำคัญได้ แต่ว่าหากปล่อยให้พลังนั้นออกมามากเกินไปมันจะเป็นดาบสองคมที่ย้อนมาทำร้ายทั้งตัวพี่และสิ่งสำคัญของพี่ได้..เพราะฉะนั้นถึงผมจะไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณอิซายะเท่าไร แต่ผมจะไปกับพี่ด้วย..อย่างน้อยๆถ้าผมอยู่ด้วยพี่ก็น่าจะควบคุมพลังของตัวเองได้ใช่มั้ยล่ะ?”
คำพูดถูกรัวออกจากปากของคาสึกะราวกับปืนกลชิสึโอะนึกย้อนไปก็อาจจะใช่อย่างที่น้องชายเขาว่าการที่เขาควบคุมพลังไม่ได้ทำให้ร่างกายของเขากระดูกแหลกไปหลายรอบ แถมตอนนั้นที่เขาได้สู้กับเด็กผู้หญิงปริศนาในคืนนั้นถ้าเขาเขาใจเย็นและคุมพลังของตัวเองได้ก็น่าจะพอจับการเคลื่อนของของเด็กผู้หญิงคนนั้นได้
“เออ...ก็เอาสิ..ยังไงก็ฝากเตือนสติพี่ด้วยแล้วกันนะคาสึกะ”
“รับทราบครับ..”
ได้เวลานับถอยหลัง เหล่าขั้วอำนาจ สมดุล และ สิ่งผิดแปลกเหนือธรรมชาติของอิเคะบุคุโระกำลังเคลื่อนไหวโดยมีจุดมุ่งหมายไปยังที่เดียวกัน..อีกไม่นานสงครามครั้งใหญ่จะเริ่มขึ้น เมื่อราดน้ำมันไว้อีกไม่นานเชื้อไฟก็จะไหม้ ดอลล่าร์ แก็งผ้าเหลือง ดาบอาถรรพ์ไซกะ ดูลาฮานไร้หัว ชายผู้แข่งแกร่งที่สุดในอิเคะบุคุโระ แม้คนที่กล่าวมานี้จะมีจุดเหตุผลของการไปเยือนแตกต่างกัน แต่ต่างมีจุดมุ่งหมายดัยวกันคือ...
จัดการบุคคลที่ชื่อว่ามิไรโนะ คุโรฮะ และ ทำให้อิเคะบุคุโระกลับมาสู่สภาพเดิม
TBC
....................................
จบไปอีกบทแล้ววว
อยากจะขอโทษผู้อ่านทุกท่านที่ตอนที่แล้วบอกว่าจะใช้มุมมองชิสึโอะแต่สุดท้ายก็ใช้มุมมองบุคคลที่ 3 เหมือนเดิม มุมมองชิสึโอะพอลองแต่งแล้วคาแรกเตอร์หลุดกระจายกว่าเก่า แถมตอนนี้ปล่อยตัวละครในเรื่องมาแจมเยอะแยะมาก แต่หนูเกรียนไม่ได้มีบท 555 ขอโทษแฟนคลับอิซายะทุกท่านด้วยค่ะ ข่าวดีคืออีกสักประมาณ 1-2 ตอนชิสึโอะกับอิซายะจะเจอกันแล้วล่ะตัวเทอว์ ยังไงก็ติดตามกันด้วยนะคะ><
อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนจะอัพให้จบแน่นอนวันนี้ขอตัวลาไปก่อนล่ะค่ะ
ความคิดเห็น