ครูพิเศษจอมป่วน รีบอร์น! ตอนที่ 149

คุณ:ขอบคุณนะ สึนะคุง ^ ^; (น) / ขอบใจนะ สึนะ (ซ)
สึ:ลุกไหวรึเปล่า (ชื่อคุณ)จัง?
คุณ:อ่า //มองโกคุที่จ้องคุณเขม็ง// มะ ไม่เป็นไรหรอกสึนะคุง ฉันลุกเองได้ค่ะ! (น) / มะ ไม่เป็นไร!! ลุกเองได้น่า~ แหม สึนะ ฉันไม่ขนาดนั้นหรอกนะ (ซ)
สึ:o^o;
คุณ:ฉันจะไปหาทางออกจากป่านี่ให้ได้ก่อนนะ! อยู่กันสองคนไปก่อนล่ะ!? (สองแบบ) //วิ่งไปทางอื่น//
โก:ชิ! ไม่เข้าใจอะไรแล้วอย่ามาพูดดีไปหน่อยเลย!
สึ:ก โกคุเดระคุง คือว่าฉันมีอะไรจะบอกเกี่ยวกับ(ชื่อคุณ)จังน่ะ
โก:อะไรหรอครับ?
สึ:จริงๆแล้ว(ชื่อคุณ)จังเองก็ออกมาจากโลงศพเหมือนกันนะ
โก: วะ ว่าไงนะครับ !?
สึ:ฉันแอบเห็นตอนที่ฉันอยู่ในโลงน่ะ (ชื่อคุณ)จังเดินมาที่โลงที่ฉันออกมาแล้วก็ร้องไห้ใหญ่เลย แล้วก็บอกว่า <เป็นเพราะฉันใช่มั้ยถึงได้มีคนในแฟมิลี่ตาย!? ถ้าเลือกได้ฉันจะตายแทนเขาซะมากกว่า> น่ะ
โก:ยะ ยัยนั่น...
สึ:แล้วพอฉันออกมาจากโลง ฉันก็ได้มองหน้า(ชื่อคุณ)จังชัดๆแล้วเห็นว่า(ชื่อคุณ)จังยังมีน้ำตาอยู่เลย แล้วยิ่งเห็นว่าฉันออกมาจากโลง (ชื่อคุณ)จังก็คงช็อคน่าดูเพราะ (ชื่อคุณ)จังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เหมือนเดิม แต่