ความรัก ความรู้สึกนี้คืออะไร? มันเริ่มทำให้ผมชักอยากร้องไห้ขึ้นมทุกๆ วัน
เคยคิดมั้ยว่าคนนั้น อาจไม่รักเรา ผมไม่ได้หมายถึงตัวเองที่ไปรักใคร ผมหมายถึงคนที่รักผมต่างหาก ใช่ ไม่รู้สิ ผมมันก็แบบนี้ ทำตัวแบบนี้ ทำอะไรแบบนี้ เลยเป็นแบบนี้
ผลที่ตามมาสุดท้ายคือ.......ผมจะไม่เหลือใครเลย ต้องอยู่คนเดียวนั่นละ ชีวิตที่ผมเกลียด แต่จะเลือกใครก็ไม่ได้ ผมโกหกครับ ผมโกหก ผมมาที่นี่ เพื่ออยากได้เพื่อน อยากเจอมิตรภาพดีๆ ที่บางครั้งผมอาจเป็นคนที่ทำลายมันเองกับมือ
แต่ว่า โลกนี้มันเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นด้วยตัวอักษร ตอนนี้ผมน่ะ
ร้องไห้
อยู่
ละครับ
ผมไม่ได้เข้าใจอะไรมากกว่านี้ ผมคิดและเขียนตามความรู้สึก ณ ช่วงเวลานั้น ความรู้สึกนั้นไม่เคยแน่นอนซึ่ง ผมมันก็ไม่แน่นอน และทุกคนคงไม่ทราบสินะ ใช่ ชื่อนี้ผมใช้ และมันมีความหมายหลายอย่าง ผมเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย ใช่ แบบนั้น ตอนนี้น้ำตาซึมแต่ว่า นะ
ผมอาจจะโกหกก็ได้ใครจะรู้ โลกของความเป็นจริงไม่มีใครเข้าใจใคร ผมคิดเพียงแต่ว่าอยากใช้ชีวิตนี้ให้หมดวันๆ นึงไปแต่มันทำใจลำบาก มันไม่ดี รู้สึกเจ็บ ไม่ดีเลย
อุสารอคอยวันสิ้นโลก แท้ๆ ดันไม่สิ้นโลก แต่คนที่อยู่ตรงนี้บางคนที่รู้สึกเหมือนผม แทบจะสิ้นใจอยู่แล้ว ทรมาน แม้ใช้ชีวิตแบบเป็นคนนิสัยแบบนี้ แต่ทรมาน แม้แต่หน้าตาที่เรียกว่าความรู้สึกของผมเอง ผมยังไม่มีความสามารถที่จะมองเห็นมัน ได้ชัดๆ ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา บทละครของผมหรอเนี่ย
ใครจะเชื่อละเนอะ ? ผมอาจจะไม่ได้ตั้งใจเขียนก็ได้ หรือว่านะมันคือนิยายของผมหรือเปล่านะ ช่วยบอกทีสิ มันเหมาะเป็นนิยายใช่มั้ย ^ ^
เรื่องนี้น้องสาวของผมเคยลงแล้วรอบนึง แต่ผมว่ามันเข้ากันดี
เคยคิดมั้ยว่าคนนั้น อาจไม่รักเรา ผมไม่ได้หมายถึงตัวเองที่ไปรักใคร ผมหมายถึงคนที่รักผมต่างหาก ใช่ ไม่รู้สิ ผมมันก็แบบนี้ ทำตัวแบบนี้ ทำอะไรแบบนี้ เลยเป็นแบบนี้
ผลที่ตามมาสุดท้ายคือ.......ผมจะไม่เหลือใครเลย ต้องอยู่คนเดียวนั่นละ ชีวิตที่ผมเกลียด แต่จะเลือกใครก็ไม่ได้ ผมโกหกครับ ผมโกหก ผมมาที่นี่ เพื่ออยากได้เพื่อน อยากเจอมิตรภาพดีๆ ที่บางครั้งผมอาจเป็นคนที่ทำลายมันเองกับมือ
แต่ว่า โลกนี้มันเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นด้วยตัวอักษร ตอนนี้ผมน่ะ
ร้องไห้
อยู่
ละครับ
ผมไม่ได้เข้าใจอะไรมากกว่านี้ ผมคิดและเขียนตามความรู้สึก ณ ช่วงเวลานั้น ความรู้สึกนั้นไม่เคยแน่นอนซึ่ง ผมมันก็ไม่แน่นอน และทุกคนคงไม่ทราบสินะ ใช่ ชื่อนี้ผมใช้ และมันมีความหมายหลายอย่าง ผมเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย ใช่ แบบนั้น ตอนนี้น้ำตาซึมแต่ว่า นะ
ผมอาจจะโกหกก็ได้ใครจะรู้ โลกของความเป็นจริงไม่มีใครเข้าใจใคร ผมคิดเพียงแต่ว่าอยากใช้ชีวิตนี้ให้หมดวันๆ นึงไปแต่มันทำใจลำบาก มันไม่ดี รู้สึกเจ็บ ไม่ดีเลย
อุสารอคอยวันสิ้นโลก แท้ๆ ดันไม่สิ้นโลก แต่คนที่อยู่ตรงนี้บางคนที่รู้สึกเหมือนผม แทบจะสิ้นใจอยู่แล้ว ทรมาน แม้ใช้ชีวิตแบบเป็นคนนิสัยแบบนี้ แต่ทรมาน แม้แต่หน้าตาที่เรียกว่าความรู้สึกของผมเอง ผมยังไม่มีความสามารถที่จะมองเห็นมัน ได้ชัดๆ ใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา บทละครของผมหรอเนี่ย
ใครจะเชื่อละเนอะ ? ผมอาจจะไม่ได้ตั้งใจเขียนก็ได้ หรือว่านะมันคือนิยายของผมหรือเปล่านะ ช่วยบอกทีสิ มันเหมาะเป็นนิยายใช่มั้ย ^ ^
เรื่องนี้น้องสาวของผมเคยลงแล้วรอบนึง แต่ผมว่ามันเข้ากันดี
ความคิดเห็น