พยัคฆราชหลงยุค

จริงๆแล้ว ตัวข้าพเจ้าเองอยากแต่งนิยายกำลังภายในซักเรื่องที่เป็นแนวที่ตัวเองชอบเท่านั้น ด้วยว่าเคยอ่านนิยายกำลังภายในมาก็มากจนนับไม่ได้ และจำชื่อเรื่องได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่คิดว่าคงมีสำนวนกำลังภายในอยู่ในหัวบ้าง ส่วนเนื้อเรื่องจะเป็นแนวประมาณว่า ตัวเอกที่ดำเนินเรื่องคือ เฉินจี้อลี่ หลุดจากปัจจุบัน ย้อนไปในสมัยอาณาจักรโบราณ(ต้องปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย) ลักษณะของตัวเอกจะเป็นอัจฉริยะแต่ไม่ปัญญาอ่อน ไม่ใช่ออกแนวตัวเอกเป็นอัจฉริยะแต่ไร้ประสพการณ์ นั้นไม่เอาแน่นอน หรือตัวเอกฝึกปรือวิชาได้รวดเร็วแต่พอออกมาก็แพ้เล่ห์เหลี่ยมนางมาร หรือจอมมารซะแล้วนั้นก็ไม่เอา เป็นต้น มันปัญญาอ่อนเกินไป และนิยายกำลังภายในทั่วไปส่วนใหญ่จะเขียนแนวนี้ซึ่งผมยิ่งอ่านผมก็รู้สึกผมจะปัญญาอ่อนขึ้นทุกทีไม่เห็นจะเป็นอัจฉริยะเหมือนในนิยาย สำหรับในเรื่องนี้ตัวเอกจะออกแนวฉลาด หลักแหลม เล่ห์เหลี่ยมแพรว ประมาณว่า เกรียนโครตตต... ออกแนว โคนัน ยอดนักสืบ มีวิทยายุทธสุดยอด เนื้อเรื่องจะพยายามให้กระชับรัดกุมไม่เยิ่นเย้อจนเกินไป ผู้แต่งใช้เวลายามว่างและเครียดจากการทำงานมาทำสมาธิโดยการแต่งหนังสือนี้.