มือขวาลูบหลังคนไข้ มือซ้ายแอบปาดน้ำตาตัวเอง

วันนี้ได้เรียนรู้อะไรอีกมากมายหลายอย่าง..............................................................

รู้ว่าอาชีพแพทย์เป็นพรอันประเสริฐ

และไม่มีพรอะไรจะประเสริฐไปมากกว่านี้อีกแล้ว
เพราะมีโอกาสที่จะช่วยเหลือผู้อื่น
สามารถปัดเป่าความทุกข์ของผู้อื่นให้หมดไป
จะว่าทำงานอยู่บนความทุกข์ของผู้อื่นก็ไม่ผิดนัก

การวางตัวเป็นเรื่องสำคัญ
แม้ยายแก่ๆผมขาวทั้งหัวยังยกมือไหว้หมอ
ยังให้เกียรติหมอ
แล้วทำไมหมอจะให้เกียรติคนไข้ด้วยไม่ได้
แค่วางตัวดี แต่ไม่ถือตัว ไม่ใช่เรื่องยากเกินไปนัก...

หลายสิ่งหลายอย่างที่คาบเกี่ยวกับจริยธรรม
ในวันนี้อาจจะคิดไม่ออกว่าต้องตัดสินใจอย่างไร
แต่ถ้าวันหนึ่งที่เราได้ขึ้นคลินิก ได้ตรวจคนไข้จริงๆ
วันนั้นเราคงจะคิดเป็น...
คิดโดยไตร่ตรองด้วยเหตุและผล
และไม่มีความรู้สึกส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง
อาจจะเหมือนยาก...แต่ต้องทำให้ได้