เนื่องจาก...ฟ้าหม่น และ ฝนตก

       .....ยามฟ้าหม่น ใจก็หมอง แหงนมองฟ้า

ในอุรา พลอยเงียบเหงา จับเจ่าจิต

ความหดหู่ แทะเล็มใจ ดังยาพิษ

ทีละนิด ทีละน้อย คอยกัดกิน

       .....ยามฝนตก ซัดสาด กระเซ็นสาย

น้ำกระจาย เย็นฉ่ำ แทรกเม็ดหิน

เปรียบเป็นดั่ง กำลังใจ ให้ผืนดิน

ล้างมลทิน ในหัวใจ ฝากไพรงาม

     .....ยามฝนหยุด ฟ้ากระจ่าง สว่างใส

เหล่าพฤกไพร เขียวขจี ทุกเขตขาม

ดวงฤทัย พลันกระจ่าง สว่างตาม

เมื่อถึงยาม ฟ้าแจ่มใส ใจเบิกบาน

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

     ไม่รู้ว่าเวลาฝนตก  ใคร ๆ จะมีความรู้สึกยังไงบ้าง  แต่สำหรับเรา...อารมณ์หม่นหมองมันจะมาเยือนทุกที เพราะว่าเราไม่ชอบหน้าฝน ไม่ชอบน้ำฝน (ไม่ชอบน้ำ...เหมือนตัวอาไรหว่า??? อิอิ) แล้วเวลาฝนตั้งเค้าอากาศมันก็จะหม่นหมอง ๆ ยังไงไม่รู้อ่ะ แถมมันจะเย็น ๆ เหนียวตัว แล้วเวลาฝนตกมันก็จะเฉอะ ๆ แฉะ ๆ ไปไหนมาไหนก็ลำบาก มันจะแย่ก็เพราะว่าเปียกและเย็นนี่แหละ ทำท่าจะป่วยเอาทุกที ถ้าทำงานอยู่ก็จะแบบว่า เฮ้อ! อารมณ์บูด อยากจะกลับไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างเดียวเลยอ่ะ  แต่ว่าก็ใช่จะมีแต่ข้อไม่ดีนะ สำหรับเกษตรกร และคนที่อยู่ในชนบทอ่ะ น้ำฝนเป็นปัจจัยสำคัญยิ่งในการที่จะดำรงชีวิตอยู่เลยทีเดียว   ถ้าขาดฝน สิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลกใบนี้คงพากันตายหมู่เกลี้ยงโลกแหง๋ ๆ นี่คือความสำคัญของฝน และข้อดีเมื่อฝนตกไปแล้ว พอฝนหยุดฟ้าเปิดโล่งแล้วมีแสงแดดค่อย ๆ ส่องลงมากระทบใบไม้ที่เปียกน้ำอ่ะ  มันเป็นภาพที่น่าดูสุด ๆ อ่ะ แล้วนกก็จะร้อง ผีเสื้อก็จะออกมาเกาะตามดอกไม้ ยิ่งถ้าโชคดีมีรุ้งกินน้ำพาดบนฟ้าด้วยล่ะก็  มันเป็นอารมณ์ที่สุดยอดจริง ๆ เลยแหละที่ได้เห็นภาพแบบนี้อ่ะ

คำโบราณที่ว่าไว้ไม่ผิดเลย ว่า "ฟ้าหลังฝน ย่อมสดใสเสมอ" ฝนมันไม่ตกตลอดไปหรอกเน๊อะ.....ว่ามั๊ย