กำเนิดรัก ปาฏิหาริย์ (my love)

กำเนิดรัก ปาฏิหาริย์ 

 บทนำ

     ยามเมื่อลมหนาวพัดโบกลาปลายยอดสนพลิ้วไหวเอนตามลม สายลมอุ่นทางเหนือก็เริ่มพัดโรยรินเข้ามาแทนที่ หนุ่มน้อยนอนทอดกายยาวใต้ต้นสนบนพื้นหญ้าของสนามฟุตบอลตามเคย พร้อมหนังสือเรียนที่เปิดอ้าปิดบังใบหน้าขาวละมุนกันแสงแดดที่ลอดเร้นลงมาตามช่องว่างของใบสนยามบ่ายแก่ ๆ

     “แอบมานอนหลับอยู่นี่อีกแล้ว” เสียงเด็กหนุ่มเพื่อนสนิทพูดพร้อมนั่งลงข้าง ๆ คนที่กำลังนอนอย่างสบายอารมณ์บนพื้นหญ้าพร้อมกับกล่าวต่อ “มึงมีเรียนไม่ใช่เหรอวะไอ้โด กูจะไปฟ้องยายว่ามึงโดดเรียน” คนที่เพิ่งมาใหม่พูดพลางหันมองร่างของยูโดที่ยังคงนอนนิ่งเหมือนไม่สนใจอะไร จนเขาต้องคว้าหนังสือเรียนที่กางปิดใบหน้าออก

     “เฮ้ย อะไรเนี่ย คนจะนอน ไม่มีเพื่อนเล่นหรือไงวะไอ้มิ้ม ว่างนักก็ไปเล่นกับไอ้ก้าง ไอ้กรโน่นไป” เสียงโวยวายเชิงรำคาญของยูโดทำให้มิ้มฉีกยิ้มกว้าง ยูโดใช้แขนดันตัวลุกนั่งพร้อมชี้มือไปทางลูกหมาจรจัดสองตัวที่กำลังวิ่งไล่งับหัวกันเล่นกลางสนามหญ้า

     “ให้กูไปเล่นกับหมาเนี่ยนะ แล้วตกลงมึงได้เล่นซีรีส์ my love จริงเหรอวะ กูไม่อยากจะเชื่อ” มิ้มถามถึงงานที่เพื่อนสนิทไปคัดตัวนักแสดง

    “เออ จริงดิวะ พูดแล้วจะหาว่ากูโม้ กูได้เล่นเป็นพระเอกด้วยนะเว้ย” ยูโดหันมายักคิ้วหลิ่วตาใส่มิ้ม

     “เขาให้มึงเป็นพระเอกหรือว่านางเอกเอาให้แน่ ไม่เชื่อ...กูไม่เชื่อมึง เชื่อไอ้ลูกหมาสองตัวนั่นยังจะดีกว่า” มิ้มพูดพลางยื่นปากไปทางลูกหมาน้อยที่วิ่งเล่นกลางสนามฟุตบอล

ปกรณ์...ลูกคุณหนูผู้เพียบพร้อม...นิสัยออกจะนักเลงมาเฟีย

ยูโด...เด็กหนุ่มผู้มุ่งมั่นตามหาความฝัน รักสัตว์