ถ้าบอกไปเธอก็คงไม่เชื่อ
ว่าผู้หญิงคนนี้ รักเธอมากมาย
พอที่จะตายแทนได้รักเท่ากับที่รักพ่อแม่
รักยิ่งกว่าชีวิตของตัวเอง....
พูดไป ก็ได้แต่พูด ไม่มีใครเชื่อหรอก
คำสัญญาหรอ?
ฉันจำมันได้ดีเลยล่ะ
เธอเคยสัญญาว่าจะกลับมาหาฉัน
เธอให้ฉันรอ นี่ก็ สามเดือนแล้วถูกต้องไหม?
บางคนอาจคิดว่ามันน้อยนะ แต่กับคนคนนึง
ที่รอคอยใครสักคนน่ะ มันนานกว่าสามปีเลยนะ
ถ้าไม่รักจริงน่ะ ไม่ทนนั่งเหงา ไม่ทนไปเที่ยวคนเดียว
ไม่ทนนั่งดูดาวคนเดียวเป็นเดือนหรอกนะ....
แต่ฉันทำ ฉันยอมนั่งกินข้าวคนเดียว นั่งดูดาวคนเดียว และนั่งเหงา เพราะคำสัญญางี่เง่าของผู้ชายคนนึง
กับใครๆคำสัญญานี้ไม่มีค่า
แต่ในสายตาฉัน มันสำคัญที่สุด!
รอหรอ? ฉันยังรอทำไม
รอทั้งๆที่รู้ว่ามันก็เป็นไปไม่ได้
เขากำลังจะทิ้งฉันไปแบบที่เคยทิ้งผู้หญิงคนนั้น เขาทิ้งแฟนเก่าของเขาด้วยการหายหน้าไปเดือนๆ พอกลับมาเจอกัน
เขากลับบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนคนนั้นแล้ว ทั้งที่เธอคนนั้น....ตั้งใจรอ รอว่าเขาจะกลับมา มารัก ห่วงใย และปกป้องเหมือนที่เคยทำ แต่ตอนนี้เขากลับลืมเธอไปหมดใจแล้ว
และฉัน ก็คงจะเป็นคนต่อไปที่เขาทำอย่างนั้นด้วย....
ฉันไม่มีค่าพอแล้วล่ะ
เพราะตั้งแต่เราแยกที่เรียน
เขากลับลืมฉันและไปหาคนอื่น ใช่สิ!
โรงเรียนของเขามีแต่ผู้หญิงน่ารักๆ ขาวๆ
คงไม่หันกันมามองยัยเตี้ยคนนี้อีกแล้วล่ะ
เขาลืมแล้วล่ะ.....
ฉันเคยคิดว่าไม่อยากจะทน
ทนรอเขาอีกแล้ว.....
แต่ใจของฉัน มันกลับยังรักเขา
รักเหมือนเดิม และไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
ฉันยอมรับ....ว่าฉันเคยนอกใจเขา
แต่เพราะเขาไม่มาหา
แต่พอผู้ชายคนที่ฉันคบด้วยบอกเลิกฉัน
ฉันก็เห็นเขาดีมาตลอด....
ฉันไม่เคยลืมว่าสิ่งดีๆกับฉันและเขา
มันมีมากมายแค่ไหน
แต่มันกำลังจบลง....เพราะคนสวยกว่า
คนที่มีเสน่ห์ และใกล้ชิดเขามากกว่า
ฉันไม่กล้าบอกเลิกเขา
เพราะกลัวจะเจ็บ.....
เจ็บมากแน่ๆถ้าทำอย่างนั้น
อย่างน้อย
สิ่งที่สามารถทำได้ในตอนนี้ก็คือทน
ทนว่าเขาจะมาบอกเลิกเมื่อไหร่ เท่านั้นละ......
ใครว่าเจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย ก็ช่าง...
เพราะยังไงตอนนี้ ฉันก็ดูไม่ต่างอะไรกับควายที่โง่ตัวนึงแล้วล่ะ++
..........ยอม.........
ว่าผู้หญิงคนนี้ รักเธอมากมาย
พอที่จะตายแทนได้รักเท่ากับที่รักพ่อแม่
รักยิ่งกว่าชีวิตของตัวเอง....
พูดไป ก็ได้แต่พูด ไม่มีใครเชื่อหรอก
คำสัญญาหรอ?
ฉันจำมันได้ดีเลยล่ะ
เธอเคยสัญญาว่าจะกลับมาหาฉัน
เธอให้ฉันรอ นี่ก็ สามเดือนแล้วถูกต้องไหม?
บางคนอาจคิดว่ามันน้อยนะ แต่กับคนคนนึง
ที่รอคอยใครสักคนน่ะ มันนานกว่าสามปีเลยนะ
ถ้าไม่รักจริงน่ะ ไม่ทนนั่งเหงา ไม่ทนไปเที่ยวคนเดียว
ไม่ทนนั่งดูดาวคนเดียวเป็นเดือนหรอกนะ....
แต่ฉันทำ ฉันยอมนั่งกินข้าวคนเดียว นั่งดูดาวคนเดียว และนั่งเหงา เพราะคำสัญญางี่เง่าของผู้ชายคนนึง
กับใครๆคำสัญญานี้ไม่มีค่า
แต่ในสายตาฉัน มันสำคัญที่สุด!
รอหรอ? ฉันยังรอทำไม
รอทั้งๆที่รู้ว่ามันก็เป็นไปไม่ได้
เขากำลังจะทิ้งฉันไปแบบที่เคยทิ้งผู้หญิงคนนั้น เขาทิ้งแฟนเก่าของเขาด้วยการหายหน้าไปเดือนๆ พอกลับมาเจอกัน
เขากลับบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนคนนั้นแล้ว ทั้งที่เธอคนนั้น....ตั้งใจรอ รอว่าเขาจะกลับมา มารัก ห่วงใย และปกป้องเหมือนที่เคยทำ แต่ตอนนี้เขากลับลืมเธอไปหมดใจแล้ว
และฉัน ก็คงจะเป็นคนต่อไปที่เขาทำอย่างนั้นด้วย....
ฉันไม่มีค่าพอแล้วล่ะ
เพราะตั้งแต่เราแยกที่เรียน
เขากลับลืมฉันและไปหาคนอื่น ใช่สิ!
โรงเรียนของเขามีแต่ผู้หญิงน่ารักๆ ขาวๆ
คงไม่หันกันมามองยัยเตี้ยคนนี้อีกแล้วล่ะ
เขาลืมแล้วล่ะ.....
ฉันเคยคิดว่าไม่อยากจะทน
ทนรอเขาอีกแล้ว.....
แต่ใจของฉัน มันกลับยังรักเขา
รักเหมือนเดิม และไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
ฉันยอมรับ....ว่าฉันเคยนอกใจเขา
แต่เพราะเขาไม่มาหา
แต่พอผู้ชายคนที่ฉันคบด้วยบอกเลิกฉัน
ฉันก็เห็นเขาดีมาตลอด....
ฉันไม่เคยลืมว่าสิ่งดีๆกับฉันและเขา
มันมีมากมายแค่ไหน
แต่มันกำลังจบลง....เพราะคนสวยกว่า
คนที่มีเสน่ห์ และใกล้ชิดเขามากกว่า
ฉันไม่กล้าบอกเลิกเขา
เพราะกลัวจะเจ็บ.....
เจ็บมากแน่ๆถ้าทำอย่างนั้น
อย่างน้อย
สิ่งที่สามารถทำได้ในตอนนี้ก็คือทน
ทนว่าเขาจะมาบอกเลิกเมื่อไหร่ เท่านั้นละ......
ใครว่าเจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย ก็ช่าง...
เพราะยังไงตอนนี้ ฉันก็ดูไม่ต่างอะไรกับควายที่โง่ตัวนึงแล้วล่ะ++
..........ยอม.........
ความคิดเห็น
โดนโคตร