วันเกิดของเราที่จะเรือนหายไป

ตอนที่เรายังเด็กๆ แม่เรายังจัดวันเกิดให้
แต่พอโตแม่เราบอกว่า ไม่มีเงินจะจัดให้และจัดไปก็ไม่ได้อะไรตอบแทน
แต่ใจจริงของเราก็อยากจะจัดวันเกิด แต่พอนึกถึงแม่ตอนทีคลอดเราออกมา วันนั้นคือวันที่เราเกิดและคือวันตายของแม่
พระคุณที่เราจะเอาอะไรไปแลก ก็ไม่มีสิ่งของที่สิ่งเศษอะไรขนาดนั้น
นอกจากความดีงามที่ยังอยู่
เมื่อเราเห็นวันเกิดของคนอื่นแล้ว เราก็รู้สึกว่าอิจฉาเขาไปทั่ว
แต่เราก็ยังมีเพื่อนๆที่ ให้ของขวัญและจัดงานวันเกิดให้เราอยู่
เมื่อเราคิดถึงความใจดีของเพื่อนเราก็อุ่นใจ
ความรักที่เพื่อนเรามีต่อเรา วันหนึ่งเราต้องตอบแทนพระคุณเพื่อนของเราบาง
ความรักความผูกพันความใกล้ชิด วันเกิดที่เราไม่ควรจัดเพราะ
มันเป็นวันที่แม่เราจะตายเพื่อกำเนิดเรามา

...................................

ความรู้สึก การใจดี การนึกถึง พระคุณ