ชวนดูหนังสั้น Human Form ความงามที่ครอบงำสังคมเกาหลี
เขียนโดย
lyradin
หนังสั้น Viddsee จากฝีมือผู้กำกับ Doyeon Noh
Human Form (人形)
"คุณจะไปไกลแค่ไหนเพื่อความงาม?"
https://www.viddsee.com/video/human-form/vtirm?locale=en
กวาดไปถึง 8 รางวัลจ้าแล้ว สำหรับหนังสั้นสัญชาติเกาหลีเรื่องนี้ เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กสาวที่โตมาในโลกซึ่งทุกๆคนศัลยกรรมเพื่อให้ดูดี(?) ตาสองชั้น ขนตางอน มีดั้งโด่ง คางเรียววีเชป ฯลฯ หล่อสวยกันถ้วนทั่วทุกตัวตน แต่เวรก๊รรม เวรกรรมนะ... อีสาวน้อยของเราบ่มีกะตังค์ ไม่รู้จะทำอย่างไรดีถึงจะได้ศัลยกรรมกับเขาบ้าง จะเกิดอะไรขึ้นต้องกดดูเอง
ไม่แปลกเลยที่เรื่องนี้ถูกจัดอยู่ในหมวด Horror แม้ว่าจะไม่มีภูตผีวิญญาณหรือฆ่าฟันกันเลือดท่วม เพราะแค่เรื่องความงามในอุดมคติของสังคมนี่เอง ลองคิดดูมันก็โคตรสยองขวัญสุดๆแล้ว ความงามทำให้มนุษย์คนหนึ่งมีโอกาสสูงกว่าคนอื่น ทั้งในเรื่องการงานอาชีพ หาคู่ครอง ชื่อเสียง ความน่าเชื่อถือ ฐานะที่คนมอง
ตาคนเรามองปราดแรกไม่เห็นอะไรเลย นอกจากรูปร่างหน้าตา แล้วจะให้ตัดสินกันที่อะไร? ยังไงคนหน้าตาดีก็ต้องได้เปรียบก่อนอยู่แล้ว (ไม่โลกสวยนะ) งั้นถ้าเราสามารถเปลี่ยนแปลงรูปร่างหน้าตาตัวเองให้ดูดีล่ะ? ทำไมเราจะไม่ทำ?
ก็อย่างว่าแหละฮ่ะ สังคมเกาหลีนั้นก็เหมือนสังคมเอเชียทั่วๆไป คือทักทายกันด้วยคำพูดประเภท "อ้วนขึ้นเนอะ" "ทำไมสิวขึ้นเยอะจัง" "ดำเชียว" ชนิดไม่แคร์หัวใจคนฟังแม้แต่น้อย และก็นิยมคนหล่อคนสวยอย่างมากด้วย การศัลยกรรมและแต่งหน้าในเกาหลีจึงอู้ฟู่สุดๆ (ที่จริงสื่อฝรั่งเพิ่งลงข่าวกันไปปลายปีก่อนนี้เองว่า ผู้ชายเกาหลีมีอัตราการซื้อเครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์บำรุงมากเป็นอันดับหนึ่งของผู้ชายทุกชาติในโลก ปีหนึ่งซื้อกันคิดเป็นมูลค่ากว่า 300 ล้านล้านเหรียญอ่ะเธอว์)
แต่ "ความงามอุดมคติ" ที่ผ่านมีดหมอมาเนี่ย จริงๆแล้วมันก็พิมพ์เดียวกัน (ดังปรากฏการณ์ที่คนจำนวนหนึ่งไม่สามารถแยกออก เวลาดูวงบอยแบนด์หรือเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลี ดูหน้ามันเหมือนๆกันหมดเลย ไม่รู้ใครเป็นใคร คล้ายกันไปหมด 5555) หนังสั้นเรื่องนี้ก็เลยทำเป็นบล็อกด้วยอนิเมชั่นให้ดูเลย คนทั้งเมืองหน้าตาเหมือนกันหมดอย่างกับหุ่นแมนนิควินที่โชว์ตามห้าง
ครอบครัวในเรื่องนี้ก็ไม่เหลือเค้าหน้าตาเดิม ปกติแล้ว ลูกคนหนึ่งเกิดมาก็จะมีลักษณะที่เป็นส่วนผสมของพ่อแม่ปู่ย่าตายาย แต่นี่ไม่รู้เลย เพราะพ่อแม่ปู่ย่าก็ผ่าหน้าเป็นแมนนิควินไปซะแล้ว ลูกเองเพื่อจะ fit in เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวและสังคม ก็จำเป็นต้องผ่าหน้าตาม... ต่อไปหลานเหลนโหลนก็ต้องผ่ากันทุกคนไม่มีสิ้นสุด?
นี่แหละมันจะไม่เป็น horror ยังไงไหว... จุดจุดหนึ่งนางเอกของเรามองหน้าเพื่อนหลังผ่าตัด แทนที่จะชื่นชมว่าสวยหรืออิจฉาในรูปโฉม กลับรู้สึกกลัว ก้าวถอยหนีเลย แต่มันเหมือนสังคมบีบเรื่อยๆเนอะหนีไม่ได้ ยังไงก็จำเป็นต้องผ่าหน้าเหมือนกัน ไม่งั้นก็แปลกแยก "อัปลักษณ์" อยู่คนเดียวในโลกที่ทุกคนผ่าหน้า
สิ่งที่ทำดีและมีผลกับคนดูมากๆจริงของเรื่องนี้ คือตอนจบ สังเกตดูว่าผู้กำกับตัดจบโดยไม่ให้เห็นหน้าของนางเอก คนดูก็สงสัย เอ๊ะ มันออกมาเป็นยังไงกันแน่? มันจะ "สำเร็จ" สวยหล่อเหมือนคนอื่นๆในเรื่องไหม หรือว่าหน้าจะ "เละ" พังพินาศด้วยฝีมือหมอเถื่อน?
แต่ลองตั้งสติคิดดูค่ะ : "สำเร็จ" กับ "เละ" ต่างกันยังไง?
ไม่ว่าอย่างไร ผลลัพธ์ก็ไม่ใช่หน้าของเธออีกต่อไปแล้ว
ไม่ใช่หน้าตาของ "มนุษย์" ที่ควรเป็นส่วนผสมของพันธุกรรม รอยไฝฝ้าด่างดำ แผลนู่นนี่ประปรายตามประสบการณ์ชีวิต (ดังชื่อเรื่อง Human Form) แต่เป็นแค่หน้าตามบล็อกพิมพ์เท่านั้นเอง
ส่วนตัวไอซ์คิดว่าเรื่องนี้น่ารักตรงที่มันพยายามวิจารณ์แนวคิดหรือความกดดันเรื่อง "ความงามในอุดมคติ" ของสังคม ไม่ใช่ตัว "การศัลยกรรม"
เพราะมองกันแฟร์ๆ ศัลยกรรมมีประโยชน์มากและเป็นสิทธิ์ของคนแต่ละคน คนเกิดมาปากแหว่งเพดานโหว่ ติ่งเนื้องอกจนหน้าบิดเบี้ยว หรือมีปานมีขนอะไรแบบใหญ่มากๆ ทำให้โดนล้อโดนแกล้ง โดนรังเกียจเดียดฉันท์ เสียความมั่นใจ ศัลยกรรมเป็นทางออกของสวรรค์ทีเดียวนะคะ (ประเภทที่เห็นตามรายการ Let Me In ซึ่งจริงๆถ้าคนเราไม่รังเกียจกันที่รูปลักษณ์ก็คงไม่ต้องมีรายการแบบนี้เลย แต่ก็นั่นแหละ โลกนี้ไม่สวยเท่าไร) นอกจากนี้ศัลยกรรมก็คล้ายๆการแต่งหน้า ทำผม ลดน้ำหนัก คือทำให้คนเราดูดีขึ้นตามที่ตัวเองพอใจ
พูดง่ายๆ การศัลยกรรมโดยตัวมันเองไม่ได้ผิดอะไร ศัลยกรรมน่ะได้อยู่แล้ว แต่ "เหตุผล" ที่ไปศัลยกรรมต่างหากที่มันสำคัญ...
คุณตัดสินใจเปลี่ยนแปลงรูปร่างหน้าตาตัวเองเพราะอะไร? เพราะใคร?
สังคมบีบคั้นให้คุณเปลี่ยนหรือเปล่า หรือว่าคุณต้องการแบบนั้นจริงๆ?
ดูแล้วก็เป็นเรื่องที่สะกิดใจคนโดยเฉพาะคนหนุ่มสาวที่ห่วงเรื่องหางานและหาแฟน รวมถึงคนที่หวั่นไหวกับสังคมง่าย หมุนตามแรงลมปากคนรอบข้างง่าย ฯลฯ ได้ดีค่ะ ไทยเรายังไม่ถึงขั้นเกาหลี แต่จริงๆอัตราการซื้อเครื่องสำอางและศัลยกรรมของประเทศเราก็มากขึ้นๆทุกทีแล้ว หนังสั้นเรื่องนี้ก็ทำให้เห็นภาพได้ดีทีเดียวว่าเรากำลังเดินไปสู่จุดไหนกัน และเราควรยอมเดินหน้าพาสังคมไปทางนั้นหรือไม่ สังคมจริงๆก็คือคนแต่ละคนเยอะแยะนี่แหละเนอะ ถ้าแต่ละคนเปลี่ยนแนวคิด ที่สุดทั้งหมดก็จะเปลี่ยนได้เหมือนกัน ทำอะไรไม่ได้มากก็ลองเริ่มต้นที่เราและคนรอบข้างนี่แหละ :)
แฮปปี้สงกรานต์ร้อนละลาย มณฑาเทวีขี่ลา 2559
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
14 เม.ย. 59
2,286
0
ความคิดเห็น