ห่วงพิศวาสทาสหัวใจ

          “นอนซะ”

 เขากระซิบพร้อมจูบหนักๆ ลงกลางหน้าผากของเธอ

“พีชเกลียดพี่ชัช” เธอพูดเสียงแผ่ว

“พี่รู้” ชัชพลตอบรับนุ่มนวล ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปบนแก้มนุ่ม

“พีชเกลียด...เกลียดมาก” เธอยังคงย้ำมาอีกครั้งเมื่อดวงตาสองคู่สบกันนิ่ง

“ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้าอีกครั้งก่อนจะกดปลายจมูกลงบนแก้มอีกข้างของเธอ

“เกลียดที่สุด พี่ชัชใจร้าย”

“ครับ พี่ใจร้าย” เขาตอบเสียงแผ่วเบา” แล้วก็ใจร้ายมากด้วย”

 แล้วริมฝีปากคนใจร้ายก็ทาบทับลงมาบนกลีบปากอวบอิ่มสีชมพูสดราวกลีบดอกไม้ที่เขารู้ดีว่าหอมหวานเพียงใด จุมพิตของเขาอ่อนโยนทะนุถนอม หากทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้านจนเผลอวาดวงแขนขึ้นมาโอบรัดรอบคอเขาไว้ ริมฝีปากของชายหนุ่มเคลื่อนไหวแผ่วเบาก่อนค่อยแปรเปลี่ยนเป็นบดเบียดแนบชิดตามความรู้สึกมากมายที่อัดแน่นอยู่ในหัวใจ

เมื่อปลายลิ้นใหญ่แทรกเข้ามาดูดซับความหวานในโพรงปากอุ่นของเธอ ร่างพีรชาก็หอบสะท้าน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคิดถึงเขามากมายเพียงใด

            “ห้ามดื่มเหล้าจนเมาแบบนี้อีก”

            “พีชจะดื่ม...อื้อ” ร่างบางถึงสะดุ้งน้อยๆ เมื่อไรฟันขาวสะอาดของเขาขบเบาๆ บนลำคอขาวผ่องของเธอเหมือนเป็นการทำโทษ

            “ชุดแบบนี้ก็ด้วย ห้ามใส่” เสียงห้าวยังคงกระซิบสั่งมาไม่ห่าง

            “พีช...จะใส่ทุกวันเลย...อื้อ” พีรชาครางเสียงแผ่ว เขากำลังบอกให้เธอรู้ว่าชุดที่ใส่อยู่นี่ไม่อาจปกป้องอะไรได้เลย แม้แต่ปลายนิ้วของเขา เพียงเขาขบเม้มเบาๆ ร่างของพีรชาก็ร้อนระอุราวกับจะเป็นไข้ เธอไม่รู้ว่าตะขอเสื้อในหลุดออกไปตอนไหน รู้เพียงว่าเธอกำลังหลอมละลายเพราะริมฝีปากของเขา

“พีชเกลียดพี่ชัช”

ทั้งที่พยายามบอกตัวเองเช่นนั้น แต่การสนองตอบของเธอกลับย้อนแย้ง ชัชพลอยากครอบครองลูกพีชลูกนี้ของเขาไว้แบบนี้ตลอดไป ให้สมกับที่เธอทำให้หัวใจของเขาต้องทุกข์ทรมานตลอดมา หากชายหนุ่มก็ทำเพียงดึงเธอเข้ามากอดไว้จนกระทั่งเรือนร่างเล็กคลายอาการสั่นสะท้าน พร้อมเปลือกตาที่ค่อยๆ ปิดลงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ชัชพลลูบแก้มของเธอแผ่วเบา ก่อนจะประทับจุมพิตลงกลางหน้าผากเล็กอย่างนุ่มนวล

“นอนซะเด็กดี ตื่นขึ้นมาแล้วก็เลิกเกลียดพี่สักที”

-----------------------

ห่วงพิศวาสทาสหัวใจ สามารถโหลดอีบุ๊ค ได้ในmeb

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiNjQ5MDQ1IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNzA5MDkiO30