มีคำถามที่มักได้มาเสมอว่า ทำไมถึงชอบเขียนนิยายแต่มุมมองของฝ่ายนางเอกเป็นส่วนมาก ทำไมไม่เขียนฝ่ายพระเอกเยอะๆบ้างนะ
คำตอบคือ---จริงๆแล้วอยากมากกกกกกกกกก
แต่ สารภาพว่า ความสามารถนั้นยังไม่ถึง ก็คงต้องยอมรับว่าเราเป็นผู้หญิง บางทีเราก็ไม่รู้ว่าแท้จริงผู้ชายคิดอะไรบ้าง โอเค ก็นิยายของเรา เราเป็นคนกำกับ เราก็ต้องรู้ซิ ว่าตัวละครทุกตัวคิดอะไร
5555 มันก็ถูกนะคะ จริงๆก็รู้ แต่ ในส่วนของความคิดที่ลึกซึ้งแล้วก็การร้อยเรียงเป็นภาษาน่ะ ก็สารภาพเลยว่าเรายังไม่สามารถ โอเคว่าแค่เล็กๆน้อย กิริยาท่าทางน่ะพอได้ แต่ให้เขียนทุกความรู้สึกนึกคิดทั้งหมดนี่คิดว่ายังไม่สามารถขนาดนั้น ซึ่งมันเป็นความบกพร่อง
และก็สารภาพอีกข้อว่า บางครั้ง เวลาเขียนไป เราก็ไม่รู้ว่าพระเอกคิดอะไรจริงๆนะค่ะ คือ นางเอกกับผู้เขียนก็เรียนรู้พระเอกไปพร้อมๆกัน กับคำพูด กับการกระทำของเขานั่นแหละ(งงไหม555) แต่ไม่รู้ซิคะ บางทีตัวละครบางตัวก็มีความเป็นตัวของตัวเอง อย่างพระเอกของเรา แทบทุกคน ก็เหมือนเราต้องค้นหาเพื่อจะเข้าถึงเขา เรียนรู้เขาไปพร้อมๆกับนางเอกของเรื่อง
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีมุมของพระเอกเลยนะ(นอกจากเรื่อง ที่ใช้ พ้อยต์ ออฟ วิว ที่เป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง) คือมันก็มีๆบ้างในบทในซีนที่จำเป็น ที่คนอ่านน่าจะรู้ว่าเราคิดอะไร แต่ก็ต้องเขียน ต้องเลือกใช้ถ้อยคำ ภาษาด้วยความระมัดระวังเพื่อให้เหมาะสมกับที่เป็นความคิดในแบบของผู้ชาย
จริงๆแล้วเราก็อยากเขียนให้สมดุลนะคะ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเราก็ต้องฝึกอีกมาก เพราะบางครั้งนี่ เขียนมุมมองผู้ชายอยู่ดีๆ ทำไมผู้ชายมันงอนยังกะผู้หญิงฟระ....ปัดโธ่ โอ๊ยยย มันไม่ใช่ มันยังไม่ใช่ เสียอารมณ์อีกต่างหาก
สรุปว่า ทุกวันนี้ นิยายเราก็ยังคงเป็น ฝ่ายนางเอกเสียส่วนใหญ่ มีฝ่ายผู้ชายบ้างในบางฉาก บางซีน ซึ่ง ถามว่ามีข้อเสียไหม มันก็มีแหละมากด้วยสำหรับคนที่ต้องการรู้ความคิดทุกอย่างของตัวละครในฉากในซีนนั้น
ส่วนในแบบที่เราถนัด ข้อดีคงจะมีสำหรับ คนที่ต้องการค่อยๆรู้ ไขความลับภายในใจของพระเอกไปพร้อมๆกับนางเอก นั่นแหละ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเราก็จะพยายามนะ ยังไงเราก็ยังอยากใช้ มุมมอง ทางฝ่ายพระเอกให้มากๆ และคงต้องทำความเข้าใจกับผู้ชายให้มากไปกว่านี้
ส่วนพระเอกของเราทุกวันนี้ เราไม่สามารถควบคุม พวกเขาได้ พวกเขาต่างก็มีความเป็นตัวของตัวเองอยู่แล้ว55555
ปล. กลัวเหลือเกิน กลัวว่าเมื่อเขียนมุมมองฝ่ายพระเอก แล้ว พระเอกจะมีความคิดแบบผู้หญิง ซึ่งอันนี้รับไม่ได้เลยจริงๆ ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย และสะสมชั่วโมงบินจึงขอ เวลา ค่อยๆศึกษาไปอย่างใจเย็นก็แล้วกัน
สักวัน---คงต้องเป็นวันของเรา
กลีบลำดวน
ความคิดเห็น
เป็นอาร์ตตัวพ่อนี่เอง!!!!!!! เเต่ชอบคะ ชอบมาก
มาอ่านเรื่องเจตน์(ฮาาา) เรื่องเเรกก็ชอบมากกก ไปตามอ่านอันเก่าๆเเบบโดนลบเเล้วด้วย..(คือ...ไว้กลับเมืองไทยจะไปเหมานิยายคุณตุ๊กมาให้หมดเเผงเลยคะ)
เเล้วก็ชอบทุกเรื่องนะคะ (ถึงจะอ่านเเค่ตอนต้นๆก็เหอะ)
เอาหยั่งงี้เเหละคะ สไตล์เรา เป็นตัวบ่งบอกว่าเป็นงานของเรา
สู้ๆนะคะ
ขอให้สร้างสรรค์พระเอกเเบบนี้ออกมาเยอะๆ คนอ่านลุ้นดีเพราะไม่รู้ว่าคิดอะไรนี่เเหละคะ สู้ๆนะคะ
เราว่าคุณตุ๊กสามารถนะ ถึงจะได้ไม่เต็มร้อยก็เถอะ ไม่ลองดูสักนิดหรือจ๊ะ สู้ ๆ จ๊ะ แค่นี้ก็หลงรักนิยายคุณตุ๊กไปหลายเรื่องแล้ว บางครั้งบุคคลิกพระเอกกะนางเอกในแต่ละเรื่องจะคล้าย ๆ กัน แต่เนื้อเรื่องของนิยายที่มีเสน่ห์เฉพาะตัวทำให้น่าติดตามและน่าสนใจม๊าก-มาก
โกวเล้งกล่าวว่า
"ผู้ใดบอกว่าเข้าใจอิสตรี ผู้นั้นย่อมไม่เข้าใจอะไรเลย"
ดิชั้นก็อยากจะกล่าวบ้างเหมือนกัน (สวมรอยเนียนไปด้วยซะเลย 555) ว่า
"สตรีใดบอกว่าเข้าใจบุรุษ สตรีนั้นย่อมไม่เข้าใจอะไรเลย"
ขอสารภาพในฐานะนักอ่านผู้ชราแล้วในระดับหนึ่ง (5555)
ดิชั้นไม่อยากรู้หรอกว่าพระเอกจะคิดอะไร
แต่ดิชั้นอยากรู้ว่าพระเอกจะมีปฏิกิริยาต่อสถานการณ์หนึ่งๆ อย่างไร
และการที่จะต้องมานั่งเดาความคิดของพระเอก (โดยเฉพาะพระเอกที่สุดแสนจะ cool คนนึง) ที่มีต่อสถานการณ์นั้นๆ เป็นความท้าทายและน่าค้นหาอย่างมาก
เหมือนเวลาเราเจอผู้ชายที่น่าสนใจคนหนึ่ง ถ้าเรารู้หมดเลยว่าผู้ชายคนนั้นคิดอะไรบ้าง ความน่าสนใจและความท้าทายก็ลดลงฮวบๆๆๆ อย่างน่าเสียดายได้เช่นกัน ฮิๆๆ
แต่จริงๆ แล้ว ถ้าเพิ่มความรู้สึกของพระเอกบ้างก็ดีนะคะ มันเหมือนมีแต่นางเอกคิดนู่นคิดนี่เยอะแยะอยู่คนเดียว แต่อีตาพระเอกมันจะยังไงล่ะเนี่ย แต่ก็เข้าใจนะว่ากลัวเขียนออกมากลายเป็นพระเอกจะมีความคิดเป็น ญ. ซะนี่ เห็นนิยายของบางคนก็ให้ความรู้สึกคล้ายๆ อย่างนั้น
ยังไงก็เหอะ เรารู้สึกว่าเรื่องที่ชวนให้คนตามติดตลอดโดยไม่ต้องอาศัยเลิฟซีนฉากเรทอะไรนี่ ผู้แต่งต้องเก่งมากนะ และเราชอบแนวคุณตุ๊กมาก ขอให้พัฒนาไปเรื่อยๆ นะคะ จะติดตามตลอดค่ะ
แอบคิดว่าตอนจบอาจจะฟู่ฟ้า หวือหวากว่านี้ แบบคำพูดอะไรอย่างนี้น่ะค่ะ แต่จบในลิฟต์แล้วก็คำว่า น่ะ แค่ไหน นี่เป็นการปิดฉากที่โดนสุดสุดไปเลยค่ะ
สำหรับพระเอกของคุณตุ๊ก ชอบนะค่ะ เหมือนเราค้นหาตัวตนพระเอกไปพร้อมนางเอกจริงๆ ต้องขอบอกว่า ได้อ่านทุกเรื่องของคุณตุ๊กค่ะ ชอบจริงๆ เรืื่องเจตน์หรือเรื่องต่อๆไปอย่างไงก้อไม่พลาดเก็บไว้อ่านเช่นเคย เป็นกำลังใจคุณตุ๊กนะค่ะ ที่เขียนงานน่าอ่านแบบนี้ให้เราได้อ่านกัน
จริงอย่างที่บอกเพราะว่าเราเป็นผู้หญิง เอาเข้าจริงแล้วผู้ชายก็เข้าใจยาก
พอๆกับที่เขาไม่เข้าใจเรา ตรงจุดนี้เข้าใจไรเตอร์ดีเลยค่ะ
แต่ทุกเรื่องที่ไรเตอร์เขียน ชอบหมดเลยน่ะค่ะ อ่านสนุก อมยิ้มตลอดเวลา
หลังจากเรื่องเจตน์ มีเรื่องใหม่รึเปล่าค่ะ ติดตามต่อไปค่ะ
เคยอ่านอยู่เรื่องหนึ่ง นานละอย่าถามว่าเรื่องไรนะ จำไม่ได้ แหะๆ
เป็นเรื่องเดียวกันแต่เขียนเป็น 2 เล่ม เล่มสีฟ้าจะเป็นมุมมองของผู้ชาย เรื่องสีชมพูจะเป็นมุมมองของผู้หญิง ใครจะเลือกอ่านมุมไหนก็ได้ เนื้อเรื่องเหมือนกัน หรือจะอ่านทั้ง 2 แนวก็ได้ เหอะๆ
จะติดตามผลงานต่อไป และจะตามของเก่าหามาอ่านให้ได้เลยค่ะ
รักนะจุ๊บบบบบ
ว่าแรกพบสบตาครั้งแรกเป็นไง แล้วรู้สึกชอบ รัก อย่างไร ได้แต่
สังเกตุการกระทำภาษากายของเจตน์ ไปว่าเป็นไงลุ้นทุกตอนเลยก็ว่าได้ เหมือนเค้าเป็นนางเอก5555 ภาษาที่ใช้ตะล่ะคำนี้เวลาเจตน์
พูดที โดนใจมาก ใช้ภาษาดีสุด อ่านแล้วเพ้อ555 ขนาดเค้าแก่แล้วนะ555 พระเอกของตุ๊กนี่ในฝันจริง ๆ ชอบอย่างพระเอกนิ่ง ๆ ดุ ๆ หยิ่ง ๆ น่าติดตามมาก ๆ ออกเป็นหนังสือเร็วๆ เค้าจะได้สอยมาเก็บไว้ เวลาคิดถึงเค้าก็เอามาอ่าน มีของตุ๊กหลายเล่มแล้ว อโณา เขตน์น่าน กระทิงดุห้วยสร้างอารัณย์ เดี๋ยวเค้าไปซีเอ็ด จะไปหา อุ่นนักรักนี้กะ คุณชายไทมาให้ครบ แล้วตุ๊กรีบแต่นางเอกขนมเมืองเพชรเร็วละ อยากอ่านลานดอกไม้แล้วจ้า จุ๊บ ๆ
ก็รักเจตตน์
จนโงศีรษะไม่ขึ้นแล้วค้า...............................
ประสบการณ์ เหตุการณ์ การสังเกตุ จึงทำให้เกิดความเข้าใจ
ยอมรับ และให้อภัย เพราะผมก็เรียนตามตรง ผู้หญิงก็เข้าใจยากครับ
แต่ถ้ามีโอกาส(ถ้ามีใครจะให้ 555) เราก็พร้อมที่จะเรียนรู้ โฮะโฮะโฮะ
การอ่านนิยายโดยมีมุมมองของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพียงอย่างเดียวไมไ่ด้ทำให้นิยายไม่สมบูรณ์หรอกค่ะ
บางทีการตามติดความคิดตัวละคร ที่มีการตีความการกระทำหรือท่าทีของฝ่ายตรงข้าม (ซึ่งไม่รู้ว่าถูกหรือผิด) ก็ให้ความตื่นเต้นดีนะ (ฮา)
แต่คนที่เขียนโดยบรรยายความคิดของฝ่ายชายก็เป็นอีกแบบ เพราะเขาก็ออกแบบตัวละครเขาแบบนั้น อยากให้คนอ่านรู้ว่าเขาทำด้วยเหตุผลนั้น อาจจะเพื่อสร้างอารมณ์ร่วมของผู้อ่านหรืออะไรก็ตามแต่
เพราะงั้นยังไงก็ได้ค่ะ แล้วแต่จุดประสงค์ของผู้เขียน
สุดท้ายคือรอ อ.เจตน์บนแผงอยู่นะคะ ^^ (ถ้าทำได้ก็อยากจะบอกว่า รออ.เจตน์ในชีวิตจริงอยู่นะคะ TT^TT)
แต่รีดเดอร์ก็อยากอ่านความคิดของพระเอกบ้าง เข้าใจคุณตุ๊กนะคะ อิอิ แต่รีดเดอร์ขอเล่าให้ฟังละกัน อ่านนิยายของคุณตุ๊กแล้วบางทีก็รู้สึกว่า พระเอกทำไมเย็นชาจัง พระเอกรักนางเอกไหมเนี่ย เพราะไม่ค่อยรู้เรื่องราวในมุมมองพระเอกเลย แต่มันก็เหมือนชีวิตจริงนั่นแหละที่เราก็ไม่มีทางรู้ถึงความรู้สึกใครได้ แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ อยากลองอ่านนิยายที่มีพระเอกเป็นตัวดำเนินเรื่องบ้าง อิอิ