ไว้ส่งตัวละครที่ไรต์สมัคร

ลำดับตอนที่ #3 : Mahoutokoro โรงเรียนมหาเวทย์

แบบฟอร์มอาจารย์

ชื่อ :: ราอิโตชิ  ( raitoshi )

นามสกุล:: แบล็คอานเจิล (black angels)

ชื่อเล่น :: ราอิ (rai)

อายุ ::23

เลือด :: เลือดบริสุทธิ์

ประวัติ :: อดีตอัฉริยะของโรงเรียนแห่งนี้ เป็นศิษย์รุ่นที่แล้วของโรงเรียน เคยเป็นผู้ใช้ศาสตร์แห่งความมืดที่เก่งและเชี่ยวชาญมาก(เติม ก.ไก่ อีกร้อยตัว)เรียกได้ว่ารู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับศาสตร์แห่ง
ความมืด แต่โดนท่านผ.อ.ชวน(แกมบังคับ)หลังจากเรียนจบด้วยข้อเสนอที่(โครต)น่าสนใจ 
ตอนแรกไม่ค่อยแน่ใจว่าจะตกลงดีมั๊ย?ผ.อ.เลยพาไปมอบเหล้าแล้วจับประทับลอยนิ้วมือยอม
รับการเป็นอาจารย์สอนป้องกันตัวจากศาสตร์มืด ไปโดยปริยาย

นิสัย :: ใจดี(รึป่าว?) อ่อนโยนกับสัตว์ รักสัตว์ทุกประเภท เย็นชากับคนทั่วไป เคารพนอบน้อม
ผู้อวุโส ยิ้มยากนิดหน่อย หยิ่งนิดๆ ไม่ชอบการพูดซ้ำสอง โหดมาก แต่ที่ทำทุกอย่างเพื่อลูกศิษย์
มีความเสียสละ ความรับผิดชอบ ตัดสินใจได้เด็ดขาดมาก สั่งรายงานทีลูกศิษย์แทบร้องไห้เป็นสายเลือดเนื่องจากรายงานเท่าที่สั่งบางสุดคือ 50 หน้า รักแล้วรักจริงแต่ตอนนี้โสดอยู่
เรียกผู้อวุโสและผู้ที่เคารพขึ้นด้วยคำว่า"ท่าน"เสมอ

ชอบ / เกลียด / กลัว :: หนังสือ,สัตว์ทุกประเภท/หนอนแมลงวัน,ขนมหวาน/
???(ยังเป็นปริศนา)???

ความสามารถพิเศษ :: ทำอาหารอร่อยเกินไป อ่านหนังสือไวมาก เล่นเครื่องดนตรีได้ทุกประเภท ใช้อาวุธได้เกรียนมากเช่น เอาดาบมาหันเนื้อกับผัก เอาหนังสือเล่มหนามาปาใส่หัวสัตว์ที่กำลังพยสจนมันสงบ ถอนต้นไม้สูง 3 เมตรมาฟาดเหล่าหนอนแมลงวันยักษ์แล้วใช้เวทย์ไฟเผาทิ้ง 
เอาลูกธนูมาเล่นเป็นลูกดอกเล่นปาเป้า

สอนวิชา :: ป้องกันตัวจากศาสตร์มืด 

เพิ่มเติม ::เวลาเรอิทานของหวานร่างกายเรอิจะกลายเป็นเด็ก 5 ขวบ แถมนิสัยยังซึนขึ้นอีกต่างหาก
 

จำลองสถานการณ์

          ที่ทางเดินของปราสาทเงียบสงัดปราศจากเสียงใดๆเนื่องจากเวลานี้เป็นเวลาที่คนส่วนใหญ่ต้องเข้าเรียน แต่กลับมีนักเรียนวิ่งหน้าตั้งตรงมาหาคุณที่ควรจะได้ใช้เวลาพักในยามว่างที่ไม่มีการสอน

          "เอ่อ ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าห้องเรียนวิชา ประวัติศาสตร์เวทมนตร์ ไปทางไหนครับ" เด็กหนุ่มที่ไม่ว่าใครก็สามารถบอกได้ว่าพึ่งเข้ามาเรียนที่นี่แน่นอน ยิ้มแห้งๆให้คุณเมื่อเห็นว่าคุณยังไม่ตอบใดๆ

          "เดินตรงไปตามทางนี้ เลี้ยวขวาตรงทางแยกหน้า ห้องที่3ทางซ้ายมือของคุณนะครับ"กล่าวอย่างรวดเร็วพร้อมชี้บอกทาง

          "ขอบคุณนะครับ ขอโทษครับที่รบกวน" เด็กหนุ่มคนนั้นโค้งให้คุณเล็กน้อยก่อนจะเดินหายลับไป

          "ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้ ตั้งใจเรียนด้วยหล่ะ"โบกมือลาพร้อมยกยิ้มขึ้นนิดๆ

 

คุยกับไรท์สักนิด

ช่วงนี้อะไรๆมันก็วุ่นวายไปหมด หากจะดองกันบ้าง คงไม่ว่ากันนะ แหะๆ

::มิเป็นไร

ถ้าลูกของท่านโดนไรท์เตอร์คนนี้ยำเละเทะในเรื่อง จะโกรธกันรึเปล่าเอ่ย

::ไม่ได้ว่า

ฝากแอด Fav. แล้วฝากเม้นด้วยนะ แต่ถ้าไม่เม้นก็ไม่เป็นไร ทางเราก็แค่ขอยำเละเทเป็นเท่าตัวแค่นั้นล่ะนะ ^^

::ได้ขอรับ