ยิปซี...ใบที่ 17
ในที่สุด!!! ชีวิตแห่งอิสรภาพก็มายื่นฉันอีกครั้ง โย่วๆๆ ^[]^// สอบมิดเทอมผ่านไปแล้วค่ะ ฉันนี่แถบจะบ้าตลอด แปดวัน คิดดูสิ ถ้าบ้าบออะไรต้อง แปดวัน!! อีกประเด็นคือ...ตอนติดกันทุกวันเลย นรกมาก!
หลังจากสอบเสร็จมาแล้ว สองอาทิตย์...คะแนนออกมาแล้ว...จะฆ่ากันใช่ไหมเนี่ย!! คะแนนเลวสุดๆ ส่งควายมาทำข้อสอบอาจจะได้เยอะกว่าฉันก็ได้นะเนี่ย -_-^
ที่จริงตั้งใจไว้ว่าจะอัพBlogแบบต่อเนื่อง แต่เนื่องมาจากฉันเกิดภาวะ Hyperparanoidขึ้นกับชีวิต Paranoid ที่รู้จักกันคือการหวาดระแวง ซึ่งมันถือว่าเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง แต่ Hyperparanoid แปลว่า หวาดระแวงมากกว่าเจ้าบ้านเขานั้นเอง ซึ่งเป็นมันเป็นอีกโรคหนึ่งที่ฉันบัญญัติขึ้นมาเอง (อีกแล้ว -.-)
เพิ่งจะผ่านวันเกิดฉันมาเพียงไม่กี่วันเท่านั้นเอง ไม่อยากจะเชื่อเลย...อายุเท่านี้แล้วเหรอฟร่ะ =W=!! แก่ไปอีกปีแล้ว T_T วันเกิดปีนี้ไม่มีอะไรพิเศษ แค่ฉลองวันเกิดกันสองคนกับโฟน อันที่จริงเพื่อนฉันชวนไปเที่ยวนะ แต่มันครบรอบหนึ่งปีของเราด้วย เพราะฉะนั้นฉันก็เลยเลือกที่จะอยู่กันสองคน ^^+
เค้กวันเกิดปีนี้เป็นเค้กช็อกโกแลต มีคำอวยพรวันเกิดสั้นๆ ว่า HBD โตเร็วๆ นะ เค้ารออยู่! กล้ามาก ~.~ ฉันถามว่าไม่อายเหรอ ตอนบอกพนักงานเนี่ย คำตอบคือ...
‘อายดิ แต่ก็อยากทำ ฮ่าๆ”
น่ารักใช่ไหมล่ะ หมอนี่น่ะ...เพราะแบบนี้ไงฉันถึงรัก ป้าด!! ว่าเข้าไปนั้น รู้สึกขนหัวลุกซู่ สยอง!!
หลังจากคะแนนอันเลวทรามต่ำช้าออกมาสู่สายตา โฟนก็เลยท้าฉันแข่งกับถอดเทป แหม...ท้าแล้วฉันจะไม่รับคำท้าก็ยังไงอยู่...ก็เลยตกลงไป
ประเด็นสำคัญคือ...ตอนนี้ฉันชนะมันแค่สองเอง ที่เหลือพ่อคุณกินเรียบ โฮกกก T[]T เศร้า!!
ยังไม่ได้ตกลงกันเลยว่ารางวัลเป็นอะไร -*-;;
เฮ้อ~ สรุปหมอนี่เป็นแฟนฉันหรือคู่อาฆาตล่ะเนี่ย
พอแล้วๆ ไปถอดเทปต่อดีกว่า บายๆ
ปล...ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ ^^
ความคิดเห็น