ดังนั้นจึงตัดสินใจเปลี่ยนไปใช้รถไฟฟ้าใต้ดินแทน ตอนเข้าเข้าไปจอดที่ลานจอดรถยังมีแดดออกตามปกติ แต่พอขึ้นรถไปฟ้าไปโผล่ที่สถานีกำแพงเพรชขึ้นบันไดเลื่อนมาก็ไม่อยากเชื่อสายตา ฝนตกแบบกระหน่ำซัมเมอร์ซอลล์ร่มมีก็ไม่ได้เอาติดมาลืมไว้ในรถ
เลยเดินคอตกกลับลงไปพักบริเวณสถานีข้างล่าง ทันใดนั้นสายตาก็ไปเห็นมหกรรมอาหารนานาชาติที่จัดในบริเวณของ Underground Market พอดีขณะซื้ออาหารมาทานแก้เซ็งอยู่นั้น
หูก็ได้ยินสำเนียง แซกโซโฟน ที่เล่นได้โรแมนติกมากดังขึ้น พร้อมกับเสียงนักร้องที่ร้องเสียงดี ตามมาด้วยเสียงกี่ต้าโปร่งอคูสติดบรรเลงคลอเบาๆ
อารมณ์หงุดหงิดก็หายไปในทันที ผมเป็นคนชอบฟังเพลงสด แต่กลับไม่เคยไปดูคอนเสริทกับเขาสักที จะตามไปดูตาผับตามบาร์ก็ไม่ไหว เพราะไม่ชอบกลิ่นเหล้าและกลิ่นบุหรี่ เนื่องจากผมไม่ดื่มแล้วก็ไม่สูบ สุดท้ายก็เลยไม่ได้ฟัง
หลังจากรีบซัดอาหารจนหมด ก็ไปนั่งหน้าเวลาที นักดนตรีทั้งสามคนเล่นดนตรีในแนวอคูสติกผสมแจ๊สหน่อยๆ ผมว่าหาฟังยากทีเดียว ผมนั่งฟังอยู่ชั่วโมงเต็มๆกว่าจะเดินออกไปทำธุระทั้งที่ในใจอยากนั่งฟังต่อไป
เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้ผมรู้ว่าบางครั้งที่เราเจอเหตุการณ์เลวร้านผ่านเข้ามาในชีวิตหรือมีอุปสรรคคอยขัดขวาง หากเราถอยสักก้าวและหมุนตัวมองไปรอบๆ เราอาจจะเจอเส้นทางที่มีสิ่งดีๆ รอคอยเราอยู่ก็เป็นได้
หมายเหตุ
Mini Concert Free ดีๆ ยังมีในโลก ใครสนใจก็ไปที่
Underground Shopping Mall ที่สถานีรถไฟ้ใต้ดิน
สถานีกำแพงเพรช ทุกวันเสาร์เวลาประมาณ 12.00-15.00
ถ้ามีโอกาสผมคงจะไปนั่งฟังอีก ใครสนใจไปเจอกันได้นะครับ
ความคิดเห็น