spysky
ดู Blog ทั้งหมด

คลับนี้มีแต่คนหล่อ

เขียนโดย spysky
 ก่อนอื่นขออธิบายศัพท์ที่ควรรู้ซักนิด

ดื่ม หรือ ดริ้ง  คือ  เครื่องดื่มอะไรก็ได้หนึ่งแก้วที่ลูกค้าสั่งให้กับโฮส

ปกติเครื่องดื่ม หนึ่งแก้วทางคลับจะขายในราคา 120 บาทต่อแก้ว ในกรณีลูกค้าซื้อเพื่อดื่มเอง

แต่ถ้าลูกค้าสั่งเครื่องดื่มนี้ให้กับโฮสราคาจะขึ้นไปเป็น 300 บาทต่อแก้วค่ะ

บางครั้งลูกค้าอาจจะให้โฮสมานั่งคุยเป็นเพื่อนอย่างนี้โฮสก็จะได้ค่าดื่มเช่นเดียวกันค่ะ

โฮสจะได้ดื่มมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความพอใจของลูกค้า
สิ้นเดือนโฮสจะได้ส่วนแบ่งจากดื่มค่ะ

ขอใช้คำว่า "ดื่ม"แทนคำว่า"ดริ้ง" นะคะ อันที่จริงความหมายเดียวกัน
แต่ ดริ้ง ขอเอาไปใช้กับคลับโคโยตี้ของผู้หญิงน่าจะเหมาะกว่า

  

มาม่าซัง คือ คนคอยดูแลโฮสและ คอยเชียร์โฮสให้กับลูกค้าที่เข้ามาเที่ยวในคลับ

 

ทุกคนรู้แล้วนะว่าดื่มคืออะไร….ขอจบการอธิบายเพียงเท่านี้

ถ้างั้นก็…………

 

Let go to>>>>> host club  By Nuchaba

 

คลับโฮส  คือ ที่ๆรวบรวมหนุ่มหล่อหน้าตาดี คุยสนุกเอาไว้และพร้อมที่จะมอบความสุขสุดพิเศษให้กับคุณสุภาพสตรีทั้งหลาย

 

ความหมายของคลับโฮสน่าจะประมาณนี้ตามที่นุชไปเสาะหาความหมายมาจากกูเกิล

และคลับโฮสจะไม่อนุญาตให้ผู้ชายเข้ามาเที่ยวค่ะ
ที่คลับมีโฮสเยอะค่ะ.....
พนักงานผู้หญิงมีแค่นุชและพี่แคชเชียร์อีกคนเท่านั้น
คลับไม่จ้างพนักงานหญิงจ๊ะ

  

*******************************************************

กลางวันนุชไปทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนเหมือนใครหลายๆคน

ตกกลางคืนแปลงร่างเป็นแคชเชียร์ยิ้มแฉล้มที่คลับโฮส
อาศัยว่าเคยทำงานผับบาร์มาหลายที่แล้ว งานกลางคืนสำหรับนุชก็เลยหาง่ายค่ะ

นุช ทำงาน Cost controller ในตอนกลางวันค่ะ หกโมงก็เลิกแล้ว

เข้างานกลางวัน 9 โมงเช้า,,,ส่วนงานกลางคืนเลิกประมาณตีสองครึ่งค่ะ

 คิดดูเอาเองนะว่านุชจะตื่นตอนกี่โมงและได้นอนกี่ชั่วโมงในแต่ละวัน

หลายคนร้อง โอ้โหนอนน้อยจังมีแรงทำงานเหรอ

อืมมีค่ะแรงในการทำงานแต่แบตเตอรี่ในตัวจะหมดลงไปตอนบ่ายๆ

ถ้าง่วงนอนนุชก็จะหันไปเช็กเหล้าเช็กไวน์ที่บาร์ค่ะงานส่วนหนึ่งของ Cost ค่ะ

เลิกงานถ้าวันไหนง่วงมากนุชก็จะตรงดิ่งไปที่คลับเลยเพื่อนอน
วันไหนไม่ง่วงก็แวะห้างซื้อหนังสืออ่านเล่นที่ร้าน B2S แต่ส่วนมากง่วงทุกวัน

ลูกค้าเข้ามาเที่ยวดึกค่ะนุชเลยนอนได้สบายๆที่นอนก็ตามซอกตามมุมในคลับนั่นแหละ

ใกล้สี่ทุ่มก็ตื่นขึ้นมาในสภาพสโลสเลเพื่อมาทานข้าวที่ทางคลับเลี้ยง

อายจังเลยเวลาที่ไปตักข้าว คือนุชทานข้าวเยอะกว่าผู้ชายอีก

 เกือบสามเท่าของผู้ชายบางคน

ก็ไม่รู้ว่าทำไมผู้ชายบางคนถึงทานข้าวน้อยจังประมาณทัพพีเดียวเอง

นุชพวกเสือโหยค่ะ  

ไม่กลัวอ้วนกลัวอดอย่างเดียว

 

 **************************************************************

ในความคิดของนุช คลับโฮส?

จะเป็นเหมือนในหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นที่เคยอ่านตอนสมัยเรียนมัธยมรึเปล่านะ?

 รู้มาแค่ว่าคลับโฮสนั้นจะรวบรวมหนุ่มหล่อๆเอาไว้อย่างมากมาย

คอยบริการผู้หญิงที่เข้ามาหาความสนุกสนานในค่ำคืนเหงาๆเซ็งๆกับชีวิต

วันแรกที่เดินเข้าไปในคลับ อืม คลับโฮสแห่งนี้เป็นอย่างในหนังสือที่อ่านเลยแฮะ

คือ รวบรวมหนุ่มหล่อเอาไว้จริงๆ ละลานตาไปหมด

คนนี้ก็หล่อคนนั้นก็หน้าใสคนนี้ก็เท่คนนั้นก็สมาร์ท อ๊ากกก

ทุกคนหล่อและสูงมาก ทางคลับคัดเลือกความสูงด้วยค่ะ

นุชไม่แน่ใจนะว่าต้องสูงเท่าไหร่แต่เท่าที่เห็นโฮสเดินไปเดินมา
นุชสูงแค่ไหล่เขาเท่านั้นเอง

เขาสูงเกินไปหรือนุชมันพวกเตี้ยโหลดกันแน่หว่า
หล่อทุกคน....ความหล่อมันมีหลายระดับแต่โดยรวมก็หน้าตาดีกัน

โฮสเขาแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยค่ะ......
บรรยากาศในร้านก็สบายๆ ดีเจเปิดเพลงช้าๆซึ้งๆ
โฮสคนไหนเต้นรำไม่เป็นทางร้านมีสอนเต้นรำค่ะ
เอาไว้บริการลูกค้าที่อยากยืดแข้งยืดขานั่นเอง
นุชชอบนั่งดูคนเต้นรำกัน...เพลินดี...
 
หาภาพมาเอง...ใจเต้นแรงเอง หุหุ


 คืนๆหนึ่งโฮสบางคนจะได้ดื่มเยอะค่ะ 10 -20 ดื่มก็มี

เงินเดือนโฮสไม่เยอะหรอกนิดเดียว อาศัยดื่มและทิปเอา

คนหน้าตาหล่อขั้นเทพก็ใช่ว่าจะได้ดื่มเยอะนะ

คนหน้าตาหล่อไม่มีขั้นก็ใช่ว่าจะจับลูกค้าไม่อยู่

คนหน้าตาหล่อก็ใช่ว่าจะดึงดูดลูกค้าเสมอไป

คนหน้าตาหล่อน้อยแต่เอาอกเอาใจลูกค้าเป็นเลิศก็เข้าวินได้เหมือนกัน

มันขึ้นอยู่กับคารมของแต่ละคนนะนุชว่าเห็นโฮสบางคนหล่อแต่ไม่ได้ดื่มก็มีเยอะ

ในแต่ละวันนุชจะเอาดื่มของโฮสแต่ละคนขึ้นบอร์ดค่ะ

เขาจะได้รู้กันว่าตัวเองนั้นได้ดื่มมากน้อยเท่าไหร่ในคืนที่ผ่านมา

บางคนก็มายืนคอยลุ้นดื่มของตัวเอง

ตอนกลางคืนไม่ค่อยสนใจดื่มเพราะมัวแต่ดื่มเหล้าและคอยดูแลลูกค้า

โฮสมายืนดูดื่มของตัวเองและก็พูดว่า

เฮ้ย เมื่อคืนข้าได้ดื่มมากขนาดนี้เลยเหรอเป็นงั้นไป

อืมก็ได้ดื่มมากนะซิก็หน้าตาดีนี่

นุชเสริม
  


 ในแต่ละเดือนทางคลับของเราจะมีการจัดประกวดโฮสประจำเดือนค่ะ

 

และก็จะมีงานปาร์ตี้ใหญ่ยักษ์อีกหนึ่งวัน

 สรุปก็คือในหนึ่งเดือนจะมีงานช้างอยู่สองครั้ง

การประกวดโฮสเป็นอย่างนี้นะคะ

เราจะหาคนชนะจากราคาของกุหลาบที่โฮสแต่ละคนได้รับจากลูกค้าค่ะ

ดอกกุหลาบสีแดง     ราคา 50 บาทต่อ 1 ดอก

ดอกกุหลาบสีเหลือง ราคา 100 บาท

ดอกกุหลาบสีขาว      ราคา 500 บาท

เห็นราคากุหลาบแล้วหลายคนร้องจ๊ากเลย

 เราซื้อไม่ลงหรอกค่ะ แต่สำหรับลูกค้ากระเป๋าหนักขนหน้าแข้งของเขาไม่ร่วงหรอก

 เอ่อ จะว่าขนหน้าแข้งไม่ร่วงก็ไม่ถูกต้องซะทีเดียว

เพราะผู้หญิงไม่มีขนหน้าแข้งนี่นา

เอาเป็นว่าเงินเท่านี้ไม่ทำให้ท่านผู้หญิงทั้งหลายจนลงก็แล้วกันร้องอ๋อกันเลย เห็นภาพ

มีอยู่ครั้งหนึ่งในการประกวดโฮสประจำเดือน

ลูกค้าท่านหนึ่งเธอได้เตรียมเงินสดมาประมาณแปดหมื่นบาทในคืนประกวด

เธอคิดว่าเงินเท่านี้น่าจะทำให้โฮสอันดามัน(ชื่อ) โฮสคนสนิทของเธอ

ได้เป็นโฮสประจำเดือนแต่ผลพลิกล็อกค่ะ

โฮสประจำเดือนนั้นไม่ได้ตกเป็นของอันดามัน

แต๊นนนนน แต๊นนนนนนนน

 
 

โฮสประจำเดือนนั้นตกเป็นของโฮสสิมิลันค่ะ

ฝ่ายตรงข้ามที่เป็นคู่ปรับทางด้านความหล่อของอันดามัน...นั่นเอง

สิมิลันคนนี้มีสปอนเซอร์กระเป๋าหนักเป็นเจ้าของไร่ส้มค่ะ..

และสิมิลันใจดีค่ะเอาทิปมาให้แคชเชียร์อย่างนุชและพี่อีกคนบ่อยๆ

เวลาลูกค้าเจ้าของไร่ส้มมาทีไรนุชจะได้กินส้มสดหวานๆทุกที

 นุชลุ้นหืดขึ้นคอเลยนะสำหรับการประกวด ..อยากให้สิมิลันได้

ในวันนั้นเศรษฐินีเจ้าของไร่ส้มหมดเงินไปหนึ่งแสนบาท

สำหรับค่ากุหลาบเพียงแค่ไม่กี่ดอก

เงินจำนวนหนึ่งแสน ถ้าเอาไปซื้อกุหลาบที่ปากคลองตลาด คงเหมาได้เป็นตลาดแน่ๆ

และต้องใช้รถสิบล้อมาขนกุหลาบด้วยถึงจะหมด

เมื่อการประกวดจบลงหลายคนสงสัยไหมว่าดอกกุหลาบไปไหน?

นุชเองจ้าที่จะหอบกุหลาบกลับบ้านเพราะจะทิ้งก็เสียดาย

( ขออธิบายหน้าตาของโฮสอันดามันและสิมิลันสักนิด)

อันดามันชอบไว้ผมสั้นจ๊ะ หล่อหน้าใสมาก ขี้เก็กเล็กน้อย

สิมิลัน สูง 185 ซม. ไว้ผมยาวเล็กน้อย หล่อมาก ยิ้มแย้มแจ่มใส 
 

 

ลูกค้ารายแปดหมื่นพอรู้ผลปั๊บวิ่งแจ้นเข้าไปร้องห่มร้องให้ในห้องน้ำ

เธอต่อว่ามาม่าซังแทบจะไม่ให้มาม่าซังได้ผุดได้เกิด

เรื่องของเรื่องก็เพราะมาม่าซังดันไปบอกให้เธอเตรียมเงินสดมาเท่านั้น

ถ้ามาม่าซังบอกให้เอาเงินมาเยอะกว่านี้เด็กอันดามันก็คงชนะไปแล้ว

เธอร้องห่มร้องให้ยังกับพรุ่งนี้จะไม่มีคลับโฮสให้ละลายทรัพย์เล่น

นุชได้แต่นั่งหัวเราะคิกๆเมื่อมาม่าซังมาตีหน้าเศร้าเล่าความจริงที่แสนจะเจ็บปวดให้ฟัง

เพราะมาม่าซังอดได้เงินไปผ่าตัดเสริมหน้าอก..กรรม
มาม่าซังก็ใจดีค่ะ ตลกด้วย
ผู้จัดการร้านเห็นนุชนอนทุกวันไม่เคยว่าเลย
ใจดีมากๆ

ชื่อสิมิลัน กับ  อันดามัน เก๋ดีไหม?

ตั้งขึ้นมาเองจ้า 

 ****************************************************

วันไหนที่มีการประกวดโฮสประจำเดือนและมีงานปาร์ตี้

นุชจะเหนื่อยตรงที่นับเงินนี่แหละค่ะ เพราะไม่ใช่แค่คนเดียวที่นุชต้องมานั่งนับเงินให้

คนที่เข้าประกวดมีเป็นสิบ

นุชก็ต้องมานั่งคิดเงินที่ได้จากกุหลาบของแต่ละคน

เท่านั้นไม่พอต้องมานั่งเย็บเงินติดเป็นพวงมาลัยคล้องคอให้กับโฮสอีกแหนะ..

ลูกค้าบางคนชอบเอาเงินมาทำเป็นพวงมาลัยคล้องคอให้กับโฮสค่ะ

ใครคิดภาพไม่ออก..ให้นึกถึงลิเกนะคะ หรือไม่ก็เวทีร้องเพลงลุกทุ่งนะจ๊ะ

เวลาที่แม่ยกคอยเอาพวงมาลัยเงินไปคล้องคอให้พระเอกลิเกนะคะ อย่างนั้นเลย

พวงมาลัยเงินของแต่ละคนที่ได้รับยาวเฟื้อยเลยค่ะ หลักหมื่นทั้งนั้น

นั่งเย็บเงินไม่เท่าไหร่ค่ะ พอลูกค้าเอาไปคล้องคอโฮสแล้ว

โฮสก็จะหอบพวงมาลัยเงินกลับมาให้นุชแกะและนับเงินให้อีกรอบค่ะ

เดี๋ยวเย็บเงิน เดี๋ยวแกะเงินอยู่อย่างนั้นทั้งคืนรันทดน่าดู

พอนุชถามจำนวนเงินกับโฮสว่ามีกี่บาทโฮสก็ตอบว่า ไม่รู้

นุชก็บอกว่าเงินหายอย่ามาโทษกันนะ

โฮสบางคนได้เงินมากๆก็ไม่นับหรอกค่ะ

หอบหน้าตั้งมาวางแหมะไว้ที่เคาเตอร์แคชเชียร์แล้วก็เดินจากไป

สักพักก็กลับมารับเงินของตัวเอง….นุชก็จะบอกว่าพวงมาลัยเป็นเงินเท่านี้นะ

โฮสก็ทำหน้ารับทราบและก็ไม่นับเงินอยู่ดีอย่างนี้น่าจิ๊กเงินอยู่นะ..

โอ๊ยยย  อยากเกิดเป็นผู้ชายหน้าตาดี

ทำไงฟร่ะ
 
 

 สำหรับนุช....ใครทำอาชีพอะไรก็ไม่ว่ากัน
ขอแค่อย่าไปฉกชิงวิ่งราว...ทำร้ายคนอื่น
เพื่อให้ได้มาซึ่ง.....เงินทอง
ก็พอแล้ว

 ******************************************************************

 

งานในคลับโฮสและคลับโคโยตี้

ทำให้ได้รู้ว่าเหนื่อยสายตัวแทบขาดเป็นอย่างนี้เองหนอ

แต่ถึงยังไงก็ต้องขอบคุณความเหนื่อยที่ทำให้นุชได้เห็น

รอยยิ้มของพ่อเมื่อได้รับของที่อยากได้มานานเป็นอย่างนี้นี่เอง ^______^
คือ       ยิ้มแก้มปริ

นุชมีความสุขและมีกำลังใจทำงานทุกครั้งเมื่อคิดว่า

พ่อและแม่จะไม่เปียกฝนในวันที่ฝนตก

พ่อและแม่จะมีที่หลบแดดในวันที่แดดร้อนเปรี้ยงปร้าง

ด้วยเจ้ากระบะคันเก่า....คันนี้

เหนื่อยแทบเอาชีวิตไม่รอดเลยนะพ่อกว่าจะได้มันมา

เวลาขับรถลูกขอให้พ่อระมัดระวังหน่อยนะจ๊ะ

นุชปลดแอกมาหลายปีละค่ะ

แฮ่ๆ เกือบไม่รอดมาเขียนบล็อก

ไม่เคยนอนหลับเวลาดูหนังที่โรงหนัง ก็หลับแบบไม่มีเงื่อนไข
พี่สาวต้องคอยปลุก

ไม่เคยนอนหลับบนรถเมล์จนเลยป้ายก็หลับบ่อยๆ
เลยป้ายไปไกลต้องนั่งรถย้อนกลับมา

เอิ๊กกๆ

*********************************************************

เอาน่าเพื่อคนที่เรารัก..และรักเราน้อยกว่านี้ไม่ได้แล้ว

เพื่อคนที่เรารักท่านอยากได้อะไรก็หามาให้ท่านเถอะจ๊ะ

อย่ารีรออย่าลังเล...รีบทำ...รีบไข่วคว้า

แล้วเราจะได้รู้จักกับคำๆนี้…….โดยไม่ต้องไปนั่งถามใคร

เพื่อให้ได้ซึ่งคำตอบ….
ูู

 

 

 

 

 

เหนื่อยแต่ยังยิ้มได้***มันเป็นอย่างนี้***นี่เอง


 

ลิงเขียว

     

 

 

 

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 1
โอ้ยๆๆๆตัวจริงโฮสจะหล่อเหมือนในรูปที่อาเอามาให้ดูไหมน๊า^^
เวลาเราจะทำอะไรให้กับคนที่เรารักมากมากเนี๊ยมันทำให้มีเเรงฮึดจริงๆ
เดี่ยวกลับบ้านคราวนี้จะไปล้างรถคันนี้ให้เอี่ยมมันวับเลย......
เหนื่อยนัก....พักหน่อย....โดยการขยันอัฟบล๊อก^^
modtanoy-noinoi
modtanoy-noinoi 3 ก.พ. 55 / 02:32
 @ กุ๊กไก่จ๋าาาา
เราเป็นหน้าม้าให้อานุชเหรอจ๊ะ
บล็อกอานุชไม่มีคนมาเม้นทให้เลย
แฟนคลับอานุชเค้าไม่ว่างซักคน เหอๆ

เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าถามหาโฮสตัวจริงเลยนะ
เดี๋ยวมะเหงกจากอานุชลงหัวนะเออ
ในเมื่อหลานสงสัย.....อานุชตอบให้ก็ได้ 
โฮสตัวจริงหล่อ.......มว๊วกกกกกก ( มันเขียนอย่างนี้รึเปล่าหนอ ศัพท์วัยรุ่นเนี่ย) เขียนยากแฮะ


นั่นซินะทำเื่พื่อคนที่เรารักเนี่ย
ไม่รู้เรี่ยวแรงมันมาจากไหน
เหนื่อยแทบตาย.....แต่ก็อึดและฮึดได้ทุกทีซิน่า

คิดถึงหนูเสมอ
จุ๊ฟฟฟฟ
อานุช

modtanoy-noinoi
modtanoy-noinoi 3 ก.พ. 55 / 02:34
@ กุ๊กไก่

บอกหลายครั้งแล้วว่า
เวลาเข้าไอดีอานุช
เราสองคนจะไม่เป็นอาหลานกัน

เฮ้อ บอกให้เรียกพี่นุชก็ไม่เรียก
 เพลีย....
live--evil
live--evil 5 ก.พ. 55 / 23:00

*O*
บอกได้คำเดียวว่าตื่นตาตื่นใจมากกกกกกกกกกกกกก
ทั้งอิมเมทที่พี่นุชหามา แล้วก็เรื่องที่พี่นุชเล่า
ก้อยอ้าปากหวอเลยอ่ะตอนอ่าน
โอเค...เคยรู้เรื่องคลับโฮสมาบ้าง
จากหนังสือ จากนิยาย แต่ไม่ได้ลงลึกในรายระเอียด
ไม่คิดว่ามันจะน่าสนุกและน่าตื่นตาตื่นใจแบบนี้
คงทำตัวไม่ถูกแฮะถ้าหลุดเข้าไปในดงที่มีแต่ผู้ชายหล่อๆแบบนี้

พี่นุชเนี่ยสุดยอดไปเลยรู้มั้ย
ทำมาเกือบจะทุกอาชีพแล้วมั้งก้อยว่า
อิฉาจัง โลกของพี่นุชคงกว้างน่าดู
โอเค...มันอาจเหนื่อย
แต่มันก็แลกมาซึ่งหลายๆอย่าง
ทั้งความแข็งแกร่งของตัวเรา
ทั้งรอยยิ้มของคนที่เรารัก

ก้อยเองก็คิดอย่างพี่ ขอแค่สุจริต
จะทำอะไร จะเป็นอาชีพไหน ก็น่านับถือทั้งนั้น ^^

รออ่านโคโยตี้อยู่นะคับ รอพี่มาเปิดโลกกว้าง ^^

บล็อกของวันวาเลนไทน์ก็ด้วย รอจ่ะรอ ^^

live--evil
live--evil 5 ก.พ. 55 / 23:02
ป.ล.
พี่นุชไม่น่าไปว่ากุ๊กไก่นะก้อยว่า
เพราะเม้นท์แรกของน้องเค้าก็ออกจะเนียน
ความแตกเพราะพี่นุชนี่แหละแฉเองว่ากุ๊กไก่เป็นหน้าม้า
555 น่ารักดีจ้า
modtanoy-noinoi
modtanoy-noinoi 6 ก.พ. 55 / 05:38
 @ ก้อย
หลานสาวพี่นุชเธอเม้นท์ไม่ค่อยเป็นหรอก
เนี่ยก็บังคับให้มานะ อิอิ 
ไม่หรอก หนูกุ๊กไก่โผล่มาเซอร์ไพส์อานุช เล่นเอาตกใจเลย
พี่นุชกับหลานสาวคนนี้สนิทกันมาก
บล็อกอืนๆหนูกุ๊กไ่ก่ก็อ่านนะ แต่ไม่กล้าเม้นท์เป็นอย่างงั้นไป

ขอบคุณค่าสำหรับเม้นท์จ้า...ก้อย
ความคิดเห็นที่ 7
บทนี้ว่ากันไปแล้ว มันออกเรตมากหน่อยนึง แต่อ่านแล้วก็มิเห็นจะคิดไปในทางอย่างว่าเลย กลับสนุกและรับรู้ถึงพลังของคนเจ้าของบล๊อกในการนำเสนอเอามากๆ ชอบการเปรียบเทียบช่วงที่ว่า เหมือนนักร้องลูกทุ่งพวงมาลัยเต็มคอ คืออ่านแล้วเข้าใจได้เลยว่าสภาพตอนนี้เป็นยังไง นี่คือการเป็นนักเล่าเรื่องที่ดีซึ่งต้องพูดหรือเขียนให้คนอ่านคนฟังเข้าใจได้ในหนึ่งคำพูดหรือหนึ่งวลี บทนี้เล่าถึงบรรดาหนุ่มที่ทำงานกลางคืนกับสาวเที่ยวมือหนัก การเล่าทุกๆวรรคทุกๆตอนล้วนแล้วแต่น่าติดตาม และก็บททุกบทอ่านแล้วก็น่ารักกับคำต่างๆที่คนเขียนเอามาใช้ ซึ่งบางคำเจ้าตัวคงจะไม่คิดว่าอาจจะเขียนไปแล้วคนอ่านเขาคิดยังไง แต่ก็นั่นแหละคือสิ่งที่เป็นเสน่ห์แห่งงานเขียนของเจ้าของเรื่องเขาละ คือถ้าหากให้คนเขียนเขาเล่าเรื่องแบบออมๆคำเหล่านี้ไว้ คงไม่สนุกและก็น่ารักอย่างนี้แน่ๆ แบบว่าบางคำคนอ่านอ่านไปแล้วก็ต้องอมยิ้มแล้วแอบบ่นเบาๆว่า ซื้อ ซื่อ ใช้คำอย่างนี้ออกมาได้ยังไงนะมัน โจ่งโป่ง จางปาง แจงแปงเสียจริงๆ แต่เอาเถอะยังไงๆก็ชอบดะไปหมดละสำหรับทั้งหลายทั้งปวงของบล๊อกพี่นุชสุดสวยเรา เป็นกำลังใจเด้อเอื้อย
T_ZP
T_ZP 29 ก.ย. 55 / 22:46
โหหหหหหห!
ตาณน่าจะได้มาอ่านบล็อกนี้ของพี่นุชก่อนเขียนเมเจอร์นะ
ไ่ม่งั้นคงได้ข้อมูลเกี่ยวกับโฮสต์คลับไปเขียนอีกเพียบเลย!

สงสัยมานานแล้วค่ะว่าโฮสต์คลับเป็นยังไง
เค้าทำงานอะไรกันยังไง
เพราะอ่านจากนิยายหรือดูจากในการ์ตูนมันก็ยังไม่กว้างมาก
เลยลองไปหาข้อมูลที่คนนู้นคนนี้เขียนดู ทำให้เข้าใจมากขึ้น
พอมาเขียนในนิยายได้
อ่านบล็อกนี้ของพี่นุชก็เริ่มเห็นชัดเจนขึ้นละค่ะว่าแท้จริงเป็นยังงี้นี่เอง
เพราะก่อนหน้านี้ตาณเคยอ่านไปเจอแต่บล็อกของนักท่องเที่ยว
แต่ของพี่นุชคือประสบการณ์จากคนทำงานในนั้นจริงๆ เลย
ได้เห็นภาพที่ชัดเจนดีค่ะ

อยากรู้ว่าคลับที่พี่นุชทำงานนี่อยู่แถวไหนอะ หุหุ
เพราะตาณไม่ค่อยเห็นโฮสต์คลับในเมืองไทยเลย
ส่วนมากจะเห็นแต่ในญี่ปุ่น
เพราะไลฟ์สไตล์ผู้หญิงญี่ปุ่นเค้าเหมาะเป็นลูกค้าโฮสต์คลับพอดี

จากหน้าตาหนุ่มๆ ที่พี่นุชเล่ามา
อยากเห็นเขาเหล่านั้นจังเลย ฮ่าๆๆ
คงเพอร์เฟ็กต์มากมายอะ หนุ่มหล่อสมัยนี้หายาก
อยากไปเห็นกับตาตัวเองมั่ง หุหุ
เห็นด้วยเลยค่า เกิดเป็นผู้ชายหน้าตาดีนี่โชคดีจังเลยเนอะ
งานโฮสต์ก็ไม่ได้เสียหายอะไร
แถมได้เงินดีมากกกกกกก

งานกลางวันเริ่มเก้าโมง
งานกลางคืนเลิกตีสอง
โห พี่นุชสุดยอด เวลาพักน้อยมากเลยนะนั่น
ถ้าเป็นตาณ เลิกงานตีสองคงหลับไปถึงเที่ยง ฮ่าๆๆ
tabodpenruang
tabodpenruang 31 มี.ค. 60 / 15:59
สักคิ้ว 6 มิติ ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ