29 Nov audition test

test audition วงดนตรีที่มีการคัดเลือกเข้าไปรอบ 10 ทีมสุดท้าย

จะเริ่มวัน test ในวันที่ 22 Nov 2008

พวกเราวง (... อะไรก็ไม่รู้ จำชื่อไม่ได้) เฮะๆ ถ้าให้บอกว่าเริ่มก่อร่างสร้างตัวจากคนที่ไม่เคยรุ้จักกัน

เมื่อก่อน ไม่ใช่เพื่อน ไม่เคยเห็นหน้า แต่อยู่ รร เดียวกัน ต่างคนก็ต่างห้อง 

เริ่มแรกก็ไปดูเพื่อนๆซ้อมดนตรีกันเฉยๆ แล้วคนไม่ครบ ขาดมือคีย์บอร์ด 

เจ้าน่นี่แหละที่ทำให้ผมได้เข้ามารับหน้าที่เป็นมือคีย์บอร์ดภายในวง วงที่ตั้งขึ้นเพื่อ อะไรซักอย่าง

ต่างคนก็ต่างชอบเครื่องดนตรีของตนเอง ต่างคนก็ใฝ่ฝันมานานแล้วว่า อยากจับมันซักครั้ง

สำหรับผมแล้ว เห็นมิวสิคมากก็เยอะ เห็นคอนเสริตมาก็บ่อย แต่นั่นแหละ เป็นสิ่งที่ทำให้ผมชอบเสียงของคีย์บอรืด

ที่มีลูกเล่นครบ และที่สะดุดใจผมมากที่สุดคือ เปียโน 

เป็นเสียงที่ผมชอบ และหลงใหลไปกับมัน ฟังกี่ที กี่ที ก็ไม่เคยเบื่อ

เริ่มจากวันนั้นพวกเราก็มาซ้อมกันทุกวันในช่วงปิดภาคเรียน ขึ้นชั้น ม.4

และนั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมยิ่งพยายามมากขึ้น พยายามที่จะอยากได้คีย์บอร์ดมาไว้เล่นซักตัว

เป็นโอกาสอันดี ที่ก่อนสอบขึ้นชั้น ม.4 นั่น แม่ผมก็โทรมาจากกรุงเทพ

บอกว่า "ตั้งใจสอบดีๆนะ ถ้าได้ห้อง top เมื่อไหร่ อยากได้อะไรก็บอกมาเลย"

และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเจ้าคีย์บอร์ด รุ่น E-403
 
ผมเพียรพยายาม อ่านหนังสือ เล่นเกม - - และเล่นเกม และอ่าหนังสือ

จากคนที่ไม่เคยอ่านหนังสือก่อนสอบ ก็ต้องพยายามอ่านหนังสือ เพราะว่าต้องสอบเข้าที่แห่งนั่นใหม่ด้วย

เพราะเกรดคะแนนไม่ถึงโควต้า จึงต้องสอบเข้า และสอบเลือกห้อง

จึงทวีคุณยกกำลัง 2 ที่จะนั่งเล่นเกม อ่าหนนังสือ 

วันประกาศผลสอบเข้า รร แห่งนั้น ก็ใจระทึก เพราะทุ่มสุดกาย แต่ขอให้ติด 1 ใน 100 ก็พอแล้ว

เริ่มจากใบประกาศใบแรก จากอันดับสุดท้าย ไล่อ่านดูทุกบรรทัดจากล่างขึ้นบน แผ่นที่ 3ผ่านไป ก็ยังไม่มีชื่อ

หัวใจก็เต้นรัว เพราะมันคงไม่ติดแล้วล่ะ .. เหลือกระดาษแผ่นสุดท้าย .. แต่เราก็คงไม่หวังอะไรมากแล้ว

เพราะที่แน่ๆ ต้องมีคนอื่นๆ ที่สอบติดได้ที่ดีๆกว่าเราแน่

และก็เริ่มไล่กระดาษแผ่นสุดท้ายจาก ล่างขึ้นบนอีกครั้ง ไล่ๆๆๆ เอ๋ ... เริ่มเสียวสันหลัง

เหลือ 10 อันดับสุดท้าย ไม่คิดที่จะชี้ เพราะมือสั่นหมดแล้ว หมายความว่า

ถ้าไม่ติด ก็ต้องย้ายที่เรียน แหง๋ !!

แต่ก็ต้องอ่านให้จบ เพราะไหนๆมาแล้วก็อยากเห็นคนได้ที่ 1

และนั่น ก็คือชื่อของผมเอง แล้วก็แอบอมยิ้มให้ตัวเอง ที่ไม่นึกว่าจะได้เป็น 1 ในผู้สอบเข้า

ถึงคะแนน เต็ม 200 ผมจะได้ 99 คะแนน แต่นั่นก็ถือว่าเราก็ยังเข้ามาได้ ไม่หวังว่าเพราะทำไมเราได้เข้ามา

แต่ที่ได้เข้ามาอยู่ใน รั้วแห่งนี้อีกครั้ง มันทำให้ผมยิ้มออก 

**********************************************

วันสอบคัดห้อง เหลืออีกไม่กี่วัน ผมก็อยู่เหมือนเดิม อ่านหนังสือ แต่งดเล่นเกมไปพักใหญ่เพราะเครื่องคอมมันพัง

จึงมีโอกาสได้อ่านหนังสือมากกว่าปกติ และวันสอบก็มาถึง

ที่ต้องพยายามก็คือ ต้องสอบเข้า 7 ให้ได้ ซึ่งนั่น เป็นสิ่งที่ผมหวังไว้

พอสอบเสร็จ .. เงียบเหง๋า จ๋อยไป เพราะข้อสอบออกยากมากกกก

ออกจนไม่รุ้จะคิดอะไรแล้ว ... และนั่นจึงทำให้ผมล้มเลิกความคิดที่จะได้อยู่ห้อง 7 คีย์บอร์ดก็สูญสลาย

วันประกาศผล วันนั้นจำได้ดี เพราะยืมมอไซม์ป้าขับมาดูผลการสอบที่ รร

ใจเริ่มเต้นเหมือนวันแรก และก็เหมือนเดิม 

พอมาถึงแผ่นรายชื่อผู้เข้าสอบ เค้าจะมีชื่อเอาไว้ และจะมีคนที่สอบเข้าห้องได้ อยู่ท้ายชื่อ

และนั่นก็เสียเวลาผมอย่างมาก หาชื่อตัวเองไม่เจอ ...

หาจนเมื่อยคอ จนในที่สุดก็พบชื่อตัวเอง แล้วก็หลับตาอธิฐาน ข้อให้ได้ห้องสายวิทย์ด้วยเถอะ

และก็เลื่อนไปดู ....

ผลปรากฏว่าได้ห้อง 7 ย๊าฮู้ ดีใจจ้นกระโดด กระทืบเท้า

แล้วก็เผ่นขับรถกลับ แล้วตะโกนดังสุดๆ เท่าที่จะดังได้ ณ ขณะนั้น แม้แต่คีย์บอรืดก็ลืมไปสนิท

และนั่น ก็เป็นเหตุผลที่ผมได้คีย์บอร์ดนี้มา .........


****************************

เอ๊ เราเล่าถึงเรื่อง audition นี่น้า ฮ้าๆๆ

ดันไปเล่าประวัติตัวเองซะงั้น ... โฮะๆๆ

และฝีมือก็ห่วยที่สุดอยู่ดี ไม่ได้ซ้อมไรเล้ย ...