๒๕ พ.ย.๕๑ วันนี้สอบกระทู้ธรรม

วันนี้มีการสอบ พระธรรม ทั้งประเทศ ผมก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้นที่เข้าสอบด้วย

มีทั้งเด็กนักเรียนชั้น ม.๔-๖แล้วก็บุคคลภายนอก เช่น แม่ชี บุคคลธรรมดาทั่วไป ฯลฯ

มาตอนเช้าเริ่มสอบ ๘.๓๐น. ของวันที่ ๒๕ พ.ย. ๒๕๕๑ 

คาบแรกก็เริ่มสอบด้วยวิชา เรียงความกระทู้ธรรม ธรรมศึกษาชั้นตรี

เป็นข้อสอบที่ออกในสนามหลวง

หัวข้อของการเขียนในครั้งนี้คือ 
**********************************************************
สุโข  ปุญญสส  อุจจโย

ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ นำสุขมาให้

********************************************************

ผมได้เขียนบรรยาย ก่อนจะเข้าสอบได้อ่านเมื่อเช้าก่อนสอบเพียงเล็กน้อย 

ไม่คิดเลยว่าสังคมที่บรรยายมันจะยาก แบบนี้ นี่ตอนแรกก็ขอแค่เดาก็คงจะได้ แต่ทางกลับกันเวลาสอบจริง

เค้าให้เขียนซะนี่ ... เค้าให้เวลาถึงเที่ยง ผมทำปาเกือบเที่ยงเลย ฮ้าๆๆ

เพื่อนๆในห้องก็ต่างออกมากินข้าวข้างนอกหมดแล้ว เหลือผมนั่งกับ อ. อีก 2 คน

ใจความมีดังนี้ พอดีหยิบกระดาษติดมาด้วยเลย อยากบรรยายให้อ่านกัน * *-

***********************************************
สุโข  ปุญญสส  อุจจโย

ความสั่งสมขึ้นซึ่งบุญ  นำสุขมาให้

**ดังอธิบายบรรยายความภาษิต ... ณ .... เพื่อนสาธุชนผู้ใคร่ในธรรมพึ่งศึกษา .....

อธิบายความว่า  การสั่งสมซึ่งบุญ เป็นกิจพึงปฏิบัติก้าวข้ามทุกข์จากกิเลสก็ย่อมเกิดจากจิตใจของตน 

คนเราย่อมมีทั้งบุญจากอดีตชาติ ซึ่งสั่งสมมานับครั้งไม่ถ้วน  เกิดจากบุญจากปัจจุบันชาติที่กำลังกระทำ

การกระทำซึ่งบุญ คือการอุทิศตนให้อยู่ในธรรม สั่งสมบุญโดยการรับบุญ อุทิศบุญ สิ่งเหล่านี้เกิดจากตน

ตนเท่านั้นที่เข้าใจซึ่งบุญ "บุญ" คือสิ่งที่เราทำแล้วสบายใจ ปล่อยวางถึงสิ่งที่ควร

ในการกระทำบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้รู้สึกโล่งสบาย ผ่อนกาย ผ่อนจิต ที่ยุ่งเหยิงให้เกิดการปล่อยวาง

**สิ่งเหล่านี้เิกิดจากมโนภาพทางความคิดของจิต จิตมีความเี่กี่ยวข้องกับความเข้าใจความรู้สึกของมนุษย์

มนุษย์ซึ่งตัดสินด้วยการกระทำ การกระทำซึ่งสติ ที่ตรงกับคำกล่าวว่า

"สติมา ปัญญาเกิด" ก็เห็นจะใช่ การใช้บุญที่เกิดจากสติ ย่อมทวีความสบายใจให้แก่ผู้ทำและผู้รับ

ตาม ขุททกนิกาย สมตามหลักธรรมที่ว่า

อต หิ อต โนนาโถ

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

อธิบายความว่า ตนเป็นสิ่งที่ก่อร่างด้วยตน ซึ่งจะเป็นหลักของการสร้างตน

การกระทำดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดที่สุด ซึ่งการกระทำโดยการลงมือปฏิบัติเป็นสิ่งที่บุคคลพึงยอมรับ

ผู้คนยกย่องผู้ที่ปฏิบัติตนจนมีความสามารถ ตามหลักธรรมอันเป็นสิ่งศรัทธาของหมู่คนผู้ใฝ่หาซึ่งความต้องการ

**การยอมรับในตนเองคือการรู้ถึงปัญญาของตนที่มีอยู่ ความสามารถในการปฏิบัติ ลงมือทำ

รู้จักคิดตรองสิ่งที่ผ่านเข้ามานั่นแหละคือความเพียรซึ่งบุคคลทุกผู้ใฝ่หา แต่ละสิ่งแต่ละอย่าง

ที่ผ่านมาใช่ว่าจะก้าวผ่านไปง่ายๆ แต่เมื่อตนผ่านมาแล้วจะเกิดความสุขใจ

ตามหลักธรรมที่ว่า .................

ด้วยประการฉะนี้


********************************************************

ที่ (......................) ไว้ ก็คือข้อความที่ขาดไปในแผ่นกระดาษที่ผมเขียน

แล้ก็ส่วนมากจะผิด ฮ้าๆๆ - -