*** ก่อนอื่นต้องขออภัยไว้ก่อนเลยนะคะหาก Blog ของเราไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร (ซึ่งไม่น่าจะมีนะ)
อื่ม...บางทีสิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เราเห็น (เอะยังไง ? )
จากที่เราอ่านๆ ดูๆ นิยายมาไม่กี่เรื่อง (มั้ง) เราคิดว่าบางเรื่องที่เขียนอยู่ และยังไม่ได้ตีพิมพ์ มันมีภาษาที่น่าอ่าน และน่าติดตาม กว่า เรื่องที่ออกตีพิมพ์ไปแล้ว บางเรื่องซะอีก ซึ่งเราจะติดตามต่อไป และแอบวิจารย์อยู่ในใจพร้อมกับชื่นชม (ทุบหัวแตก TT^TT) และๆๆๆ จากสำนวนที่เราบอกว่า น่าอ่าน และน่าติดตามนั้น
บางที....มันอาจจะเขียนไม่จบก็ได้ ถึงไม่ได้ตีพิมพ์ มันน่าเสียดายมากเลย
สรุปได้ว่า อยากจะหานิยายที่จะอ่านสักเรื่องต้องหาให้ถี่ถ้วน! ตอนนี้เราจะเริ่มหาใน เด็กดีอ่านก่อน และค่อยๆรามไปเรื่องๆ หาเรื่องที่ผิด 'กฎ' ทำ [ วอนโดนซะแล้ว ] ซึ่งมัน 'อาจ' เป็นแค่ความคิดก็ได้เพราะเรายังไม่ได้ลงมือทำ หรือเปล่าหว่า ฮ่าๆๆ
ยังไงก็แล้วแต่ เราก็เคยแต่งนิยายไว้เรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องแรกของเรา
สารภาพบาปเลยว่าเรา เขียนไม่จบ และคิดจะล้มมัน ! แต่อีกใจก็ยังนึกถึง แฟน ๆที่ คอยตามให้กำลังใจอยู่ 1 คน
เธอคนนั้นทำให้เราอยากกลับไปเขียนเรื่องนั้นต่อ หากทำได้ และไม่ทำให้เรื่องที่เขียนอยู่ต้องล้ม ทำให้เราทำอะไรไม่ได้มาก ในตอนนี้ แต่คาดว่า เราจะกลับไปเขียนมันคะ เขียนเพื่อพวกเขา ไม่รู้ว่าพวกเขาจะรู้ไหม
แต่... จะพยายามไม่ให้ความหวัง และน้ำใจเชียร์นั้น สูญเปล่า
ตอนนี้มันผ่านมาจะเป็นปีแล้ว ไม่รู้พวกเขาลืมไปหรือยังแต่...เพียงแค่เศษเสี้ยวแห่งความสนใจ ในอดีตที่พวกเขามีให้ เราจะ สร้างมันขึ้นมาใหม่ในสักวัน แม้พวกเขาจะลืมไปแล้วว่าเคยมีนิยายเรื่องนั้นอยู่แล้วก็ตาม เราก็คิดว่าถ้าพวกเขาเลิกแอดแฟนเรา จริงๆ ก็สมควรแล้วล่ะ นะ ฮ่าๆๆ
อื่ม...บางทีสิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เราเห็น (เอะยังไง ? )
จากที่เราอ่านๆ ดูๆ นิยายมาไม่กี่เรื่อง (มั้ง) เราคิดว่าบางเรื่องที่เขียนอยู่ และยังไม่ได้ตีพิมพ์ มันมีภาษาที่น่าอ่าน และน่าติดตาม กว่า เรื่องที่ออกตีพิมพ์ไปแล้ว บางเรื่องซะอีก ซึ่งเราจะติดตามต่อไป และแอบวิจารย์อยู่ในใจพร้อมกับชื่นชม (ทุบหัวแตก TT^TT) และๆๆๆ จากสำนวนที่เราบอกว่า น่าอ่าน และน่าติดตามนั้น
บางที....มันอาจจะเขียนไม่จบก็ได้ ถึงไม่ได้ตีพิมพ์ มันน่าเสียดายมากเลย
สรุปได้ว่า อยากจะหานิยายที่จะอ่านสักเรื่องต้องหาให้ถี่ถ้วน! ตอนนี้เราจะเริ่มหาใน เด็กดีอ่านก่อน และค่อยๆรามไปเรื่องๆ หาเรื่องที่ผิด 'กฎ' ทำ [ วอนโดนซะแล้ว ] ซึ่งมัน 'อาจ' เป็นแค่ความคิดก็ได้เพราะเรายังไม่ได้ลงมือทำ หรือเปล่าหว่า ฮ่าๆๆ
ยังไงก็แล้วแต่ เราก็เคยแต่งนิยายไว้เรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องแรกของเรา
สารภาพบาปเลยว่าเรา เขียนไม่จบ และคิดจะล้มมัน ! แต่อีกใจก็ยังนึกถึง แฟน ๆที่ คอยตามให้กำลังใจอยู่ 1 คน
เธอคนนั้นทำให้เราอยากกลับไปเขียนเรื่องนั้นต่อ หากทำได้ และไม่ทำให้เรื่องที่เขียนอยู่ต้องล้ม ทำให้เราทำอะไรไม่ได้มาก ในตอนนี้ แต่คาดว่า เราจะกลับไปเขียนมันคะ เขียนเพื่อพวกเขา ไม่รู้ว่าพวกเขาจะรู้ไหม
แต่... จะพยายามไม่ให้ความหวัง และน้ำใจเชียร์นั้น สูญเปล่า
ตอนนี้มันผ่านมาจะเป็นปีแล้ว ไม่รู้พวกเขาลืมไปหรือยังแต่...เพียงแค่เศษเสี้ยวแห่งความสนใจ ในอดีตที่พวกเขามีให้ เราจะ สร้างมันขึ้นมาใหม่ในสักวัน แม้พวกเขาจะลืมไปแล้วว่าเคยมีนิยายเรื่องนั้นอยู่แล้วก็ตาม เราก็คิดว่าถ้าพวกเขาเลิกแอดแฟนเรา จริงๆ ก็สมควรแล้วล่ะ นะ ฮ่าๆๆ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้
นิยายในฝัน
ขอเป็นนามของเราก็แล้วกัน
นิยายในฝัน
ขอเป็นนามของเราก็แล้วกัน
ความคิดเห็น