☁ idols danger ; } หัวใจอันตรายของนายฮอตไอดอล

ลำดับตอนที่ #1 : ' idols___: Introduce ( 90% )

.. ความรักเปรียบเหมือนหนังสือเล่มหนึ่งที่เราอ่าน

มีรสชาติของหนังสือที่แตกต่างกันไป เหมือนกับชีวิตคนที่พบ

เจอในสิ่งต่าง ๆ มากมาย อยู่ที่ว่าเราจะเปิดอ่านเจอหนังสือ

หน้าไหน แล้วรับรสชาติชีวิตอย่างไรก็เท่านั้นเอง  ..

Intro ♥

 บทนำ

บริเวณตรอกซอยเปลี่ยว

“ ฉันจะให้โอกาสแกอีกครั้งเดียว ถ้าแกไม่ลุกขึ้น นั่นก็หมายถึง แกมันน่าสมเพช ! ”

กลุ่มนักเรียนชาย ม.ปลายประมาณสองสามคน กำลังยืนล้อมรอบเด็กหนุ่มที่นอนดิ้นด้นอยู่บนพื้นอย่างเจ็บปวด สภาพของเด็กหนุ่มคนนั้นแทบจะดูไม่ได้เลยสักนิด เสื้อผ้าที่ใส่นั้นมีรอยเลือดเปรอะเปื้อนเต็มไปหมด ตาบวมเป่ง เข่าขาถลอก แถมยังมีรอยช้ำดำปื้นตามเนื้อตัวอีกด้วย ดูจากอาการแล้วใกล้เคียงกับคำว่า ‘รอดยาก’ เสีย จริงๆ ทว่านักเรียนกลุ่มนี้กลับดูไม่ใส่ใจหรือสงสารเด็กหนุ่มคนนั้นแม้แต่น้อยนิด

“ ผมขอโทษครับรุ่นพี่ ผมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว ยกโทษให้ด้วยครับ เถอะครับรุ่นพี่ !!!! ” เด็กหนุ่มขอร้องวิงวอนให้อีกฝ่ายยกโทษให้ แต่มันกลับไม่ง่ายอย่างนั้น

“ ยกโทษงั้นเราะ! ถ้าตอนนั้นปากแกสว่างขึ้นมาอีกนิดละก็ ป่านนี้พวกฉันคงเอามีดกรีดปากแกไปแล้ว แกยังรู้จักพวกฉันน้อยไป ไอ้ลูกหมา !!! ”

นักเรียนชายคนหนึ่งในกลุ่มนั้นก้าวเท้ายาวออกมาข้างหน้าพร้อมสบถคำหยาบออกมาเสียงดัง เขามีร่างสูงที่ดูโดดเด่น ผิวขาว ปากสวยเป็นกระจับ จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตานัยน์สีน้ำตาลเข้มเป็นประกาย และมีผมสีน้ำตาลแดง ข้าง ๆ เขาคือนักเรียนชายสวมฮู้ดสีแดง ผมสั้นสีดำสนิทส่วนอีกคนนั้น ผมสีน้ำตาลเข้มเป็นเอกลักษณ์ สวมเสื้อสีขาวแขนยาวกับกางเกงยีนส์สีซีดดูสุภาพและสะอาดตาเลยทีเดียว ชายร่างสูงมองเด็กหนุ่มที่นอนอยู่บนพื้นอย่างพินิจพิจารณาอะไรบางอย่าง ก่อนที่จะ ..

พลั่วววว !!!

เขาเตะเด็กหนุ่มคนนั้นซ้ำเข้าที่หน้าท้องอีกครั้ง สีหน้าบ่งบอกได้ถึงความพึงพอใจแล้ว

“ ไอ้พาย ไอ้ชาร์ล ปล่อยมันให้เดี้ยงตรงนี้ น่าเบื่อชะมัดไปกันเถอะ -,- ” เขาพูดเหมือนคนไม่มีเหตุผล  ก่อนจะหันหลังเดินจากไป พร้อมกับผิวปากเบา ๆ โดยมีเพื่อนอีกสองคนเดินตามหลัง

“ ยกโทษให้มันแล้วหรือไง จะจบแบบนี้เนี่ยนะ ? ” หนุ่มฮู้ดสีแดงถาม

“ อือ แค่นี้ก็สาสมแล้ว ”

    ผมนั่งกระดกไวน์แก้วนี้เข้าปากเป็นแก้วที่สามกับเพื่อนของผมอีกสองคนในบาร์ย่านดังแห่งหนึ่ง ให้ตายเหอะ

ผมโดนฟ้องไล่ออกจากโรงเรียน เพราะไอ้ลูกหมาที่ผมกระทืบปางตายมาเมื่อกี้มันปากมอมบอกฝ่ายปกครองว่าผมกับเพื่อนใช้ไม้วิ่งไล่ตีประธานนักเรียน ซึ่งนั่นมันก็จริง ! แต่ขอโทษทีผมไม่แคร์ ~ 

    ' เปอร์ซัว ' นี่คือชื่อของผม ไม่มีใครไม่รู้จักผมหรอกนะ ผมเป็น ' หนุ่มอันตรายระดับแนวหน้าของโรงเรียน ' หลายคนคงมองว่าผมกับเพื่อนเป็นพวกหัวรุนแรง ก้าวร้าว นิสัยไม่ดี เสือผู้หญิง ซึ่งนั้นมันก็เป็นความจริง ( ส่วนหนึ่ง ) ที่ยากจะเถียงเลยทีเดียว อีกด้านของผมคือขี้เล่น ใจดี(กับบางคน) อ๋อ! ผมรำคาญพวกอายุอ่อนกว่า ผมไม่อยากวุ่นวายกับใครและไม่ต้องการให้ใครมาวุ่นวายกับผมนัก ติดอยู่ก็แค่พวกผู้หญิงบางกลุ่มที่คอยติดพวกผมเป็นขบวน แค่นี้ผมกับเพื่อนก็เบื่อจนต้องเอายาเบื่อหนูกินกันแล้ว ( นั่นมันไม่ใช่ -,- ) ก็ช่วยไมได้นิ พระมารดาดันเกิดผมมาให้หล่อลากไส้ เท่ห์ ดูดี ร่ำรวยมีเงินมีทองใช้ได้ไปทั้งชาติ ใครบ้างที่จะไม่สนใจผม แน่นอนเพื่อนของผม ‘ไอ้พาย’ กับ ‘ไอ้ชาร์ล’ ก็เหมือนกัน

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

“ เปอร์ซัวของฉันดื่มมากไปแล้ว มาม้ะ! พี่จะพาไปพักผ่อนน้า ~~ ^^ ”

เสียงของยัยป้าหน้าเห็ดหอมเจ้าของบาร์พยายามฉุดแขนผมให้ลุกขึ้น ผมดื่มหนักเป็นกิจวัตรล่ะ

“ เดี๋ยวผมจัดการเองครับคุณป้า ”

“ ตายแล้วชาร์ลหยาบคาย อย่าเรียกป้าเชียวนะต้องเรียกพี่สิจ้ะ ” ยัยป้าหน้าเห็ดหอมพูดพร้อมยิ้มอย่างกระแนะกระแหน

“ ขอโทษครับ ผมแค่เรียกตามที่ผมเห็นก็เท่านั้น ขอทางด้วยครับ ”

“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ~ ”

ชาร์ลพยายามลากผมไปอีกโต๊ะหนึ่งที่มันนั่ง ส่วนไอ้พายก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วยไม่รู้มันทำอะไรของมัน
เห็นเรียกบ๋อยมาคุยด้วยแหะ แต่นั่นมันก็แค่ภาพเบลอ ๆ เท่านั้นที่ผมเห็น ส่วนยัยป้าหน้าเห็ดหอมก็ส่งเสียงดังลั่นไม่พอใจที่ไอชาร์ลเรียกว่า ‘ป้า’ โถ่! เพื่อนผมมันพูดถูกแล้วนะครับคุณป้า ~

“ เมาตลอดเลยนะไอ้หน้าแมว -,- ” คำพูดไม่เข้าหูของไอ้พาย ทำให้ผมอย่างต่ายมันจริง ๆ  แต่ก็นะสภาพร่างกายองผมตอนนี้มันไม่เอื้ออำนวยจริงๆ

“ เรียกบ๋อยมาทำไมวะพาย  ” ชาร์ลถาม

“ เห็นพวกผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะนั้นมั้ย ?  น่ารักเป็นบ้าไปเลยว่ะ  ”

ไอ้พายชี้นิ้วไปที่โต๊ะหมายเลขสิบแปด ที่โต๊ะมีผู้หญิงทั้งสวยทั้งน่ารัก เต็มโต๊ะ แต่ละคนนุ่งสั้น ประหยัดเนื้อผ้า

ขอบคุณสวรรค์ผมหิวมากเลยล่ะตอนนี้ อยากกินเนื้อขาวๆ แผล่บบ ~0~!!  ส่วนไอ้ชาร์ลไม่ต้องพูดถึงมันหรอก มันไม่เสือผู้หญิงเหมือนพวกผมสองคน  ผมรู้สึกกระอักกระอวนยังไงไม่รู้แหะ อยากอ้วก !!! จู่ ๆ ผมก็อยากอ้วก

ขึ้นมาในบัดดลครับท่านผู้อ่าน

ฮั่วะ อั่วะ ~
“ เฮ้ยไอ้เปอร์ เป็นอะไรไปว่ะ ” ไอ้ชาร์ลที่นั่งข้าง ๆ ผมถามขึ้นอย่างเป็นห่วง

“ จะ..จะ..อะอ้วก…โวะโว้ยยยย ~ ”

“ ถุง ๆ ขอถุงหน่อย ” ชาร์ลหันไปขอความช่วยเหลือไอ้พาย

“ ถุง ถุงไรว่ะชาร์ล ? ”

“ ถุง -,- ! ”

“ อ๋อถุง ถุง! รอสักครู่ตรงนี้ อย่าเพิ่งอ้วกนะไอหน้าแมว ”

โถ่~ มาเรียกผมไอ้หน้าแมว หาที่สำรอกให้ผมให้ได้ก่อนเถอะ กูจะอ้วกออกมาคาตีนไอ้ชาร์ลมันอยู่แล้วนะโว้ย >[]<

‘ อ้วกกกกกกกกกกกก !!! ’ มันคงไม่ทันแล้วจริง ๆ

        สิบนาทีผ่านไป พายมันหายไปไหนแล้วครับท่าน เหลือผมกับไอ้ชาร์ลแล้วก็ อะ..เอ่อ..ผู้หญิงอีกคนที่ผมได้สร้างรอยตำหนิบนเสื้อของเธอเข้าให้ คือผมอ้วกใส่เธอ !!! และแล้วเสียงชะนีก็แวดใส่หูผมเข้าจนได้

“ นี่นาย! ฉันอุตส่าห์หวังดีหาถุงมาให้นายสำรอกใส่ แต่นายกลับมาอ้วกใส่ฉันอย่างนั้นเราะ! อิตาบ้า >[]< ”

ใช่ครับยัยเอ๋อนี่หวังดีกับผม แต่คนมันจะอ้วกให้มันอั้นเหมือนตอนก่อนเข้าห้องน้ำหรือยังกันเล่า ผมก็มีความถี่ของตัวเองนะเฟ้ย ~ ถึงมันจะช่วยให้ผมดีขึ้นบ้างก็เถอะ ส่วนชาร์ลช่วยมองฉันดี ๆ กว่านี้หน่อยได้มั้ย

“ >p< ” <<< สีหน้าชาร์ล

“ >[]< ” <<< สีหน้าของยัยเอ๋อขี้โวยนั่น T T

“ ฉันซื้อชุดมาแพงมากเลยนายรู้มั้ย ? เฮ้ ! ชดใช้ด้วย ชดใช้ !!!!! >< ”

เอ่อ..ผมไม่สามารถบอกลักษณะชุดที่ยัยเอ๋อนี่ใส่ได้ โดยรวมจัดว่าทุเรศนิด ๆ เห่ยหน่อย ๆ ไม่สั้น ไม่แหวก  ไม่เหวอ และคงจะไม่หวอ  -0- ~ มันแพงขนาดไหนเชียวนะถึงได้มาแวดใส่หูผม ชุดยังกะชุดลิเกแถวคลองเตย

“ แล้วไง ”

“ แล้วไงงั้นเราะ >[]<  ฉันเก็บเงินซื้อชุดนี้ตั้งหลายเดือน นายรู้มั้ยมันเท่าไหร่ ”

“ ไม่อยากรู้ ” ฉันจะหลับอยู่แล้วนะยัยบ๋องเอ้ยยยย ZzzzZZZzz z ..

“ สามพันบาทเชียวนะ!!!! เฮ้จ่ายมาด้วย ”

ดูเธอจะโกรธผมเป็นฟืนเป็นไป ก็บอกแล้วไงไม่อยากรู้นี่ ยังจะมาบอกอีก! คุณครับผมเข้าใจแล้วว่าผู้หญิงเข้าใจยากขนาดหนักเลยทีเดียว แล้วอีกอย่างมันแค่ ‘ สามพัน ’ เท่านั่น  เห้อ ~~

“ แค่สามพัน ไม่ต้องมาอ้างนักหรอกฉันมีปัญญาจ่าย อยากได้เงินมากละซิท่า! ”

“ นี่นาย ! ”

“ ยังจะอะไรอีกเดี๋ยวให้สามแสนจะเอาไม่เอา รำคาญ ~ ”

“ สะ…สาม…แสนเลยงะ..งั้นเราะ ! O_O! ”

“ อือ ”

“ นายพูดจริงนะ ! อย่าคืนคำเข้าใจมั้ย !!!! ”

ยัยเอ๋อนี่ท่าจะบ้าไปแล้ว ผมหายสร่างเมาก็เพราะยัยนี่ น่าขอบคุณในบางเรื่องอยู่หรอก จริงมั้ย  ?

แต่ดูเหมือนผมจะหาคนขี้รำคาญเป็นเพื่อนผมได้แล้ว

“ หุบปากหน่อยได้มั้ย ถึงไอ้เปอร์มันคืนคำฉันก็จะจ่ายให้เธอเอง โอเคมั้ยครับคุณบาร์บี้ ” ชาร์ลบอกกับยัยเอ๋อนั่น แถมยังเรียกยัยนั่นว่า ‘คุณบาร์บี้’ อีกต่างหากเรียกซะดูดีกว่าหน้าเลยนะไอ้ชาร์ล ~

“ สามแสน ลูกแม่สามแสน สามแสนอยู่ในมือลูก ยู้โฮ่ว ๆ ๆ ~~ ^^ ”

“ …. ” ผมกำลังสับสนกับความรู้สึกของยัยนี่จริง ๆ

“ ฉันไม่หวงแล้วไอ้ชุดนี่  แล้วฉันจะเลี้ยงไอศกรีมพวกนาย ไอศกรีมที่อร่อยที่สุดในโลก ”

“ -0-/ -_-!!! ”

“ โอเค! นี่นามบัตรของฉัน ฉันไปล่ะหนุ่ม ๆ อะ..เอ่อหนุ่ม ๆ ที่น่าตาเกือบดีน่ะ ~ ^^ ”

หนอย ~ บอกผมว่าหน้าตาเกือบดี อย่างเราเค้าเรียกดีขึ้นเทพต่างหากเล่า ว่าแต่จะเลี้ยงไอศกรีมเราะ ผมชอบกินมากเลยรู้มั้ย ฮู่ววววว ~ และแล้วยัยเอ๋อนั่นก็เดินหายไปตรงประตูทางออก ผมไม่อยากรู้จักยัยนี่เลยให้ตาย สามแสนของผมหรอ ? ผมไปสัญญาะไรกับยัยสติฟั่นเฟือรนั่นไว้น่ะ โอ้ยยยยยยย พระเจ้าครับเปอร์ซัวอยากตาย >[]<

“ มาแล้วไอ้เปอร์ เป็นไงบ้างว่ะ ”

“ หาย – หัว – ไป – ไหน – มา – ห้ะไอ้พาย !!  ” ผมสบถใส่มันเสียงดัง หายไปเกือบสิบปีโขได้ !

“ ไปหาซื้อถุงไงเล่า ”

“ หาซื้อ ? ” ผมกับไอ้ชาร์ลถามพร้อมกันมองหน้ากันอย่างสงสัย ซื้อถุง ถุงอะไรของมัน ..

ในมือไอ้พายมีกล่องเล็ก ๆ ด้วยแหะ ผมคิดว่ามันคงไม่ใช่อย่างที่ผมคิดหรอกว่ามันจะเป็นไอ้นั่นนะ แต่เหมือนไอ้ชาร์ลจะรู้ทันว่าผมก็สงสัย

“ อะไรอยู่ในมือแก ไอ้พาย ” ไอ้ชาร์ลถามอย่างสงสัย

“ อ๋อ ~ ถุงยางอนามัย !!! ^^ ”

“ ห้ะ !! / ห้ะ!! ”

“ อ้าว! ก็นี่ไงถุง ไม่ได้บอกนี่หว่า ว่าถุงอะไร ถุงยางเอาไปใช้ได้นะเว้ย ~ ”

“ ซื่อหรือโง่ว่ะไอ้พาย ใครจะใช้ถุงยางรองอ้วก  - []- ! ” ผมถาม

“ ฉลาดต่างหากเล่า  อีกอย่างพวกแกไม่ได้บอกสักหน่อยว่าถุงอะไร ^O^ ”

“ อือ ดูท่าจะฉลาดมากไปหน่อยนะ - - ~ ” ชาร์ลบอกบ้างหลังจากที่เงียบมานาน

“ ฉันก็ว่างั้นว่ะ ~_~ ‘”

 ---------------------------------------------------------------------------

เริ่มแล้วกับบทนำกว่าจะรีไรท์ + แต่งใหม่ให้เสร็จสมบูรณ์ก็เล่นจนฟ้าซ์หัวหมุนเลยทีเดียว
ไม่รู้จะชอบกันบ้างมั้ย  ? ฟ้าซ์เขียนผิดตรงไหน ยังไงช่วยเมนท์บอกด้วยนะคะ

ถ้าผิดพลาดยังไงต้องขอโทษด้วยน้า หวังว่าคงชอบกันนะ เฮือกกกก >[]< ‘

เหนื่อย เมื่อย ปวดหลัง อย่าเป็นนักอ่านเงานะคะ เมนท์โหวตเป็นกำลังใจกันบ้าง :)

ช่วยกันติดตามผลงานด้วยน้า ขอบคุณที่เข้าใจคะ  ..

ปอลอ } อย่าทิ้งกันไปไหนนะ รอฟ้าซ์ก่อน T T '
สามารถติดต่อและพูดคุยได้ที่ ipowzyy.m@hotmail.com
หรือไปที่ my id.ของฟ้าซ์ นะเอิงเอิ้งเอยยยย ~~